naisha85
06-11-2008, 09:16
Meer dan ooit, is nu het moment om in diepte kritisch te zijn. Alles staat op het spel. Misschien is een van de meest revolutionaire dingen die we als Nederlandse Marokkanen kunnen doen, juist het consistent kritisch nadenken over allerlei zaken. Over religie in de persoonlijke sfeer. Over religie in de publieke ruimte. Over de omgang met anderen, zoals mensen die zeggen ‘niet te geloven’, of juist zeggen ‘in iets anders te geloven’. Als bevolkingsgroep die van alle etnische minderheden die Nederland telt het meest in de ‘spotlights’ staat, ligt er misschien wel een pioniersrol weggelegd voor juist Nederlandse Marokkanen om andere etnische minderheden uit de schaduw te trekken. Als het nieuws niet wordt gedomineerd door Marokkanen, dan wordt het niet gedomineerd door een andere bevolkingsgroep.
Het is een serieus te nemen aanbeveling dat Nederlandse Marokkanen – samen met Nederlandse Turken, Surinamers, Antillianen, Polen, Egyptenaren, Tunesiërs, Algerijnen en Joden – in zijn geheel, samen met alle politiekbewuste mensen van goede wil, zich niet ten prooi laten vallen aan lethargie en oppervlakkigheid.
De systematische oppervlakkigheid binnen de zogenaamde ‘elite’ van de Marokkaanse gemeenschap is geen ongeluk of op zichzelf staand incident. Het is opzettelijk. Een gemeenschap die zowel is geïnformeerd als dat zij kritisch staat ten opzichte van allerlei vraagstukken, kan niet gemakkelijk een andere wil worden opgelegd en kan derhalve ook niet worden gemanipuleerd. Het is voor de media, die het ‘beleid’ van deze manipulatie en oppervlakkigheid ondersteunt om zo maar een klein groepje uit onze gemeenschap toe te laten tot die elite, van evident belang om juist zoveel mogelijk van de informatie die aan het grote publiek wordt gepresenteerd oppervlakkig en, vaak, inaccuraat te houden.
Kritische denkers zijn niet alleen uit op het winnen van informatie maar zijn ook vooral gericht op het serieus bestuderen en analyseren van deze informatie. Te vaak, zijn mensen nog niet-kritische ontvangers van informatie die, na analyse, vaak oppervlakkig en inaccuraat blijkt. En daarnaast ook nog eens een schrijnend gebrek aan logisch verstand blootlegt. Kritisch denken en analyseren is wat ik bedoel wanneer bepaalde politici ongenuanceerde gedachten strooien over het publieke landschap en dit verkopen alsof er heel veel en keihard denkwerk aan vooraf is gegaan. Kritisch denken is nog altijd gevreesd door de elite – ook in de Marokkaanse gemeenschap, waar de elite samenhangt van een stel corporatieve wellustelingen met politieke tentakels. Het is gevreesd omdat het een absoluut essentieel onderdeel is van de strijd voor economische, sociale en politieke gelijkheid onder mensen, zowel in Nederland als in de rest van de wereld.
Ondanks de enorme machten van deze elite, en hun ‘begeleidende’ nieuws en informatiemedia, kunnen actieve kritische denkers een serieus probleem vormen voor degenen die eindeloze inspanningen verrichten om oppervlakkig en inaccuraat nieuws te faciliteren, om zodoende een manipulatieve controle te houden op de meerderheid van de mensen. Het is dan ook van essentieel belang dat mensen afwijzend staan tegenover het lukraak accepteren van informatie en dit zomaar aanzien voor waarheid of feiten, zonder enige vorm van kritische analyse.
De 21e eeuw, dankzij nieuwe technologie een verscheidenheid aan manieren om informatie te verspreiden, heeft bar weinig gedaan om kritisch denkende mensen te stimuleren, terwijl die onafhankelijkheidsstrijd van kritische denkers in de voorgaande eeuwen juist hevig was, vele levens heeft gekost en uiteindelijk in deze eeuw je bijna zou doen denken dat de manipulatieve elite aan de winnende hand is. Kort gezegd: men is in slaap aan het sussen.
De controle over televisie, radio, kranten en tijdschriften (slechts manieren om informatie en misinformatie te verspreiden) is daarmee verschoven, van de onafhankelijke strijders voor het kritisch denken naar de corporatieve wellustelingen met hun politieke invloeden en die allerlei elites uit verscheidene bevolkingsgroepen in dienst hebben om zodoende ook controle te houden over hetgeen dat zichzelf als ‘minderheid’ bestempelt. Deze kleine groep vreest juist de kritische denkers. Deze elite is juist de nieuwe vorm van dictatuur, waar wij anno 2008 mee te maken hebben en reduceert in feite alle inspanningen om democratie een geslaagd systeem te maken waarbinnen een ieder, ongeacht ras of religie, vertrouwen blijft houden in een rechtvaardig handelen van mensen op cruciale posities.
Verandering, de laatste tijd het sleutelwoord in de politieke arena, is niet alleen een oppervlakkig woord. Hetzelfde geldt voor kritisch denken, voor zover dat echt bestaat, en kritisch denken is juist de tegenstelling van oppervlakkigheid in deze context. Degenen die claimen deze ‘verandering’ te vertegenwoordigen maar in de praktijk juist structureel of systematisch ‘verandering’ tegengaan zijn eigenlijk de mensen die de retoriek van oppervlakkigheid gebruiken, als poging om die manipulatie van mensen te maskeren. Met andere woorden, ze nemen je slechts in de maling.
De mogelijkheid om kritisch te kunnen zijn is een gift die wij, Nederlandse Marokkanen maar ook andere etnische minderheden in Nederland, nooit moeten opgeven en nooit negatief moeten benaderen wanneer iemand dit ook daadwerkelijk doet. Het worden en het zijn van actieve kritische denkers is een belangrijke component van het in leven houden van de gedachte van strijd tegen de gevestigde orde, wanneer die gevestigde orde verzaakt om het algemeen belang te vertegenwoordigen en dreigt uit te draaien op egoïstisch handelen, ten gunste van slechts een kleine groep.
Van moskee tot moskee, buurt tot buurt en stad tot stad, dienen wij onze vertegenwoordigers scherp te houden. Imams, wethouders, burgemeesters en zelfs ministers. Journalisten, columnisten, zichzelf onafhankelijk noemende maar aan allerlei organisaties verbonden vertegenwoordigers van verscheidene groepen mensen; allemaal heel knap wat zij bereiken in hun loopbanen en gezien de maatschappelijke weerstand tegen zichzelf omhooggewerkte etnische minderheden, zowel binnen overheid als bedrijfsleven, extra pluim! Maar die gift van het kritisch denken, zij het een natuurlijk gift, zij het een gift van God, zij het vanuit zelfinzicht, is een gift die ten allen tijde de kiem is van het slagen van het in leven houden van die strijd, waarin we gelijktijdig samen werken aan het versterken van het besef van dat stukje humaan gedrag, dat ons doet realiseren dat kritisch denken een opperste voorwaarde is om samen te kunnen overleven. En zelfs essentieel is voor het menselijk voortbestaan.
M.R. Jabri
Bron: © http://www.mirsab.nl
Het is een serieus te nemen aanbeveling dat Nederlandse Marokkanen – samen met Nederlandse Turken, Surinamers, Antillianen, Polen, Egyptenaren, Tunesiërs, Algerijnen en Joden – in zijn geheel, samen met alle politiekbewuste mensen van goede wil, zich niet ten prooi laten vallen aan lethargie en oppervlakkigheid.
De systematische oppervlakkigheid binnen de zogenaamde ‘elite’ van de Marokkaanse gemeenschap is geen ongeluk of op zichzelf staand incident. Het is opzettelijk. Een gemeenschap die zowel is geïnformeerd als dat zij kritisch staat ten opzichte van allerlei vraagstukken, kan niet gemakkelijk een andere wil worden opgelegd en kan derhalve ook niet worden gemanipuleerd. Het is voor de media, die het ‘beleid’ van deze manipulatie en oppervlakkigheid ondersteunt om zo maar een klein groepje uit onze gemeenschap toe te laten tot die elite, van evident belang om juist zoveel mogelijk van de informatie die aan het grote publiek wordt gepresenteerd oppervlakkig en, vaak, inaccuraat te houden.
Kritische denkers zijn niet alleen uit op het winnen van informatie maar zijn ook vooral gericht op het serieus bestuderen en analyseren van deze informatie. Te vaak, zijn mensen nog niet-kritische ontvangers van informatie die, na analyse, vaak oppervlakkig en inaccuraat blijkt. En daarnaast ook nog eens een schrijnend gebrek aan logisch verstand blootlegt. Kritisch denken en analyseren is wat ik bedoel wanneer bepaalde politici ongenuanceerde gedachten strooien over het publieke landschap en dit verkopen alsof er heel veel en keihard denkwerk aan vooraf is gegaan. Kritisch denken is nog altijd gevreesd door de elite – ook in de Marokkaanse gemeenschap, waar de elite samenhangt van een stel corporatieve wellustelingen met politieke tentakels. Het is gevreesd omdat het een absoluut essentieel onderdeel is van de strijd voor economische, sociale en politieke gelijkheid onder mensen, zowel in Nederland als in de rest van de wereld.
Ondanks de enorme machten van deze elite, en hun ‘begeleidende’ nieuws en informatiemedia, kunnen actieve kritische denkers een serieus probleem vormen voor degenen die eindeloze inspanningen verrichten om oppervlakkig en inaccuraat nieuws te faciliteren, om zodoende een manipulatieve controle te houden op de meerderheid van de mensen. Het is dan ook van essentieel belang dat mensen afwijzend staan tegenover het lukraak accepteren van informatie en dit zomaar aanzien voor waarheid of feiten, zonder enige vorm van kritische analyse.
De 21e eeuw, dankzij nieuwe technologie een verscheidenheid aan manieren om informatie te verspreiden, heeft bar weinig gedaan om kritisch denkende mensen te stimuleren, terwijl die onafhankelijkheidsstrijd van kritische denkers in de voorgaande eeuwen juist hevig was, vele levens heeft gekost en uiteindelijk in deze eeuw je bijna zou doen denken dat de manipulatieve elite aan de winnende hand is. Kort gezegd: men is in slaap aan het sussen.
De controle over televisie, radio, kranten en tijdschriften (slechts manieren om informatie en misinformatie te verspreiden) is daarmee verschoven, van de onafhankelijke strijders voor het kritisch denken naar de corporatieve wellustelingen met hun politieke invloeden en die allerlei elites uit verscheidene bevolkingsgroepen in dienst hebben om zodoende ook controle te houden over hetgeen dat zichzelf als ‘minderheid’ bestempelt. Deze kleine groep vreest juist de kritische denkers. Deze elite is juist de nieuwe vorm van dictatuur, waar wij anno 2008 mee te maken hebben en reduceert in feite alle inspanningen om democratie een geslaagd systeem te maken waarbinnen een ieder, ongeacht ras of religie, vertrouwen blijft houden in een rechtvaardig handelen van mensen op cruciale posities.
Verandering, de laatste tijd het sleutelwoord in de politieke arena, is niet alleen een oppervlakkig woord. Hetzelfde geldt voor kritisch denken, voor zover dat echt bestaat, en kritisch denken is juist de tegenstelling van oppervlakkigheid in deze context. Degenen die claimen deze ‘verandering’ te vertegenwoordigen maar in de praktijk juist structureel of systematisch ‘verandering’ tegengaan zijn eigenlijk de mensen die de retoriek van oppervlakkigheid gebruiken, als poging om die manipulatie van mensen te maskeren. Met andere woorden, ze nemen je slechts in de maling.
De mogelijkheid om kritisch te kunnen zijn is een gift die wij, Nederlandse Marokkanen maar ook andere etnische minderheden in Nederland, nooit moeten opgeven en nooit negatief moeten benaderen wanneer iemand dit ook daadwerkelijk doet. Het worden en het zijn van actieve kritische denkers is een belangrijke component van het in leven houden van de gedachte van strijd tegen de gevestigde orde, wanneer die gevestigde orde verzaakt om het algemeen belang te vertegenwoordigen en dreigt uit te draaien op egoïstisch handelen, ten gunste van slechts een kleine groep.
Van moskee tot moskee, buurt tot buurt en stad tot stad, dienen wij onze vertegenwoordigers scherp te houden. Imams, wethouders, burgemeesters en zelfs ministers. Journalisten, columnisten, zichzelf onafhankelijk noemende maar aan allerlei organisaties verbonden vertegenwoordigers van verscheidene groepen mensen; allemaal heel knap wat zij bereiken in hun loopbanen en gezien de maatschappelijke weerstand tegen zichzelf omhooggewerkte etnische minderheden, zowel binnen overheid als bedrijfsleven, extra pluim! Maar die gift van het kritisch denken, zij het een natuurlijk gift, zij het een gift van God, zij het vanuit zelfinzicht, is een gift die ten allen tijde de kiem is van het slagen van het in leven houden van die strijd, waarin we gelijktijdig samen werken aan het versterken van het besef van dat stukje humaan gedrag, dat ons doet realiseren dat kritisch denken een opperste voorwaarde is om samen te kunnen overleven. En zelfs essentieel is voor het menselijk voortbestaan.
M.R. Jabri
Bron: © http://www.mirsab.nl