Deenahh_
26-10-2008, 18:17
Zou Allah iemand naar het hellevuur sturen slechts omdat deze een andere godsdienst heeft, anders dan de islam? Deze vraag wordt door de traditionele islam op twee manieren beantwoord:
1) Er zijn volkeren die niet zijn bereikt door de boodschap van de Profeet van de Islam (vrede en Allah's zegeningen zijn met hem) dat we alleen de Ene God moeten aanbidden, niets anders met Hem mogen associëren. Deze mensen zijn onschuldig, en zij zullen niet gestraft worden, wat zij ook doen.
Allah zegt in soera al-Isra':
En Wij straffen nimmer voordat Wij een boodschapper hebben gezonden. (Koran 17 vers 15)
Hiertoe behoren, bijvoorbeeld, Christenen en anderen die in de periode leefden nadat de mythe over Jezus' godheid zich verspreidde, totdat de profeet Mohammed (vrede zij met hem) kwam om de boodschap van het zuivere monotheïsme te vernieuwen,
De grote Moslim geleerde, Imam Ghazali, omvat in deze categorie ook diegenen die slechts bereikt zijn met een verkeerd beeld van de Boodschapper van de Islam (vrede en zegeningen zij met hem), vermoedelijk zijn hier vele mensen in het Westen bij inbegrepen, die niets over de godsdienst weten, maar wel de verhalen in de kranten over Ayatollahs en gekke Islamitische zelfmoordaanslagplegers kennen.
Zijn dit soort mensen capabel om te geloven? Volgens Ghazali worden dergelijke mensen geëxcuseerd tot het moment dat ze de ware Islam leren kennen. (Ghazali: "Al Faysal - tafriqa,"Majmu'a rasa'il al-imam al-ghazali, 3.96). Dit verandert natuurlijk niets aan onze eigen verplichting als Moslims om hen te bereiken met da'wa.
2) De tweede groep mensen bestaat uit diegenen die sinds de Goddelijke boodschap van de Islam zich hiervan afkeren en de boodschap enkel God te aanbidden verwerpen; of vanwege het blind volgen van het geloof van hun voorvaderen, of vanwege welke reden dan ook.
Dit zijn de mensen die God een profetische boodschapper heeft gestuurd, en die zijn bereikt met Zijn boodschap. Aan hen heeft Hij gehoor en intellect gegeven, waarmee zij Zijn boodschap kunnen begrijpen, maar zij zijn vasthoudend in het associëren van anderen met Allah, door het aanbidden van iemand anders dan Allah, of door het verwerpen van de wetten en regels zoals deze door Mohammed (vrede zij met hem) zijn gebracht.
Deze mensen hebben God's regels overtreden, en zij hebben geaccepteerd om naar de hel te gaan, waarvoor Zijn boodschappers hen hebben gewaarschuwd, en zij hebben geen excuus:
Waarlijk, Allah vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil. (Koran 4:48)
In beide gevallen bestaat de genade van Allah, al is het voor niet-moslims die niet door de boodschap zijn bereikt een kwestie van goddelijke amnestie voor hun onwetendheid, niet een bevestiging van de geldigheid van hun geloof. Het is verstandig het verschil te weten tussen beide gevallen, daar iemands eeuwige lot daar vanaf hangt.
Vertaald van: http://www.sunnipath.com/resources/Ques ... 00117.aspx
1) Er zijn volkeren die niet zijn bereikt door de boodschap van de Profeet van de Islam (vrede en Allah's zegeningen zijn met hem) dat we alleen de Ene God moeten aanbidden, niets anders met Hem mogen associëren. Deze mensen zijn onschuldig, en zij zullen niet gestraft worden, wat zij ook doen.
Allah zegt in soera al-Isra':
En Wij straffen nimmer voordat Wij een boodschapper hebben gezonden. (Koran 17 vers 15)
Hiertoe behoren, bijvoorbeeld, Christenen en anderen die in de periode leefden nadat de mythe over Jezus' godheid zich verspreidde, totdat de profeet Mohammed (vrede zij met hem) kwam om de boodschap van het zuivere monotheïsme te vernieuwen,
De grote Moslim geleerde, Imam Ghazali, omvat in deze categorie ook diegenen die slechts bereikt zijn met een verkeerd beeld van de Boodschapper van de Islam (vrede en zegeningen zij met hem), vermoedelijk zijn hier vele mensen in het Westen bij inbegrepen, die niets over de godsdienst weten, maar wel de verhalen in de kranten over Ayatollahs en gekke Islamitische zelfmoordaanslagplegers kennen.
Zijn dit soort mensen capabel om te geloven? Volgens Ghazali worden dergelijke mensen geëxcuseerd tot het moment dat ze de ware Islam leren kennen. (Ghazali: "Al Faysal - tafriqa,"Majmu'a rasa'il al-imam al-ghazali, 3.96). Dit verandert natuurlijk niets aan onze eigen verplichting als Moslims om hen te bereiken met da'wa.
2) De tweede groep mensen bestaat uit diegenen die sinds de Goddelijke boodschap van de Islam zich hiervan afkeren en de boodschap enkel God te aanbidden verwerpen; of vanwege het blind volgen van het geloof van hun voorvaderen, of vanwege welke reden dan ook.
Dit zijn de mensen die God een profetische boodschapper heeft gestuurd, en die zijn bereikt met Zijn boodschap. Aan hen heeft Hij gehoor en intellect gegeven, waarmee zij Zijn boodschap kunnen begrijpen, maar zij zijn vasthoudend in het associëren van anderen met Allah, door het aanbidden van iemand anders dan Allah, of door het verwerpen van de wetten en regels zoals deze door Mohammed (vrede zij met hem) zijn gebracht.
Deze mensen hebben God's regels overtreden, en zij hebben geaccepteerd om naar de hel te gaan, waarvoor Zijn boodschappers hen hebben gewaarschuwd, en zij hebben geen excuus:
Waarlijk, Allah vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil. (Koran 4:48)
In beide gevallen bestaat de genade van Allah, al is het voor niet-moslims die niet door de boodschap zijn bereikt een kwestie van goddelijke amnestie voor hun onwetendheid, niet een bevestiging van de geldigheid van hun geloof. Het is verstandig het verschil te weten tussen beide gevallen, daar iemands eeuwige lot daar vanaf hangt.
Vertaald van: http://www.sunnipath.com/resources/Ques ... 00117.aspx