Casa_Zina
07-02-2004, 15:02
Ik heb vele verhalen gelzen hier op marokko.nl en geloof me ben er helemaal gek op. schrijvers zoals Nadia (van i´ll never find sameone like you) en Wael allah rahmoe....zijn me grootste voorbeelden geweest en nog eer geloof me ik lees nu al meer dan 20 verhalen hier..TIJD VOOR DE MIJNE:
Mawasif:
ik kneep mijn ogen tot een spleet, op die manier hoopte ik dat ik mijn vaders lippen beter kon lezen. ik keek hem aan maar zijn mond bewoog steeds sneller en sneller, het koste me meoite om hem bij te houden. het lkte me neit. ik wist niet wat hij zei. me meoder draaide zich om naar mij, ook haar lippen bewogen. alleen zij bewogen langzamer en waren op mij gericht. ik kon duidelijk lezen wat ze zei: ´Je vader vraagt hoe je school is gegaan vandaag, nu het je eerste les was.´ langzaam tover ik een glimlach. horen kon ik niet, praten kon ik wel. ik vertelde me vader en moeder heo mijn eerste schooldag bij de doven instituut was. terwijl ik vertel zie ik hoe mijn meoders ogen zich opvulde met tranen. ze kon er niet tegen dat ik doof ben. ik zelf heb me er allang bij neergelegd. al sinds een half jaar...sinds dat vervloekte dag ben ik doof. hoor ik neits. ik voel hoe mijn eigen ogen zich vullen met tranen. ik kijk me beide ouder aan, schud met mijn hoofd en ren naar boven toe. naar mijn kamer. bij mijn kamer aangekomen plof ik neer op mijn bed en huil. ik zie mijn stereo in mijn kamer. Plotseling leek het alsof ik gek werd. ik zag mijn stero waarop ik geen half jaar geelden muziek uit hoorde komen. hoe vaak heb ik gedanst en meegezongen. hoe vaak heb ik genoten van mariah careys stem. toen het kon heb ik er nooit bij stil gestaan dat het in 1 keer kon aflopen. ik wist niet dat er door 1 fout, mijn eigen domme fout, ik doof zou kunnen worden. ik sta op en gil. schreeuwend pak ik mijn stero en gooi hem op de grond. ik hoor de geuid neit van de maneir waarop hij neerploft. ik hoor mijn eigen geschreeuw niet. via de speigel zag ik mijn lippen bewegen maar ik hoorde niets. ik hoorde de deur niet open gaan. ik hoorde neit heo mijn meoder binnensloop. ik hoorde neits enkel de vervloekte stilte. me meoder grijpt me bij me schoduers en ligt me neer op mijn bed. ik zak inelkaar van ellende en blijf daar liggen. ´aub mamma ga weg laat em even met rust.´ ik zag me meoder knikken als teken dat ze het begreep.
heo heb ik het ooit zover laten komen.
mijn gedachtes gan terug naar 1 jaar geelden.
toen het allemaal begon.....................
Mawasif:
ik kneep mijn ogen tot een spleet, op die manier hoopte ik dat ik mijn vaders lippen beter kon lezen. ik keek hem aan maar zijn mond bewoog steeds sneller en sneller, het koste me meoite om hem bij te houden. het lkte me neit. ik wist niet wat hij zei. me meoder draaide zich om naar mij, ook haar lippen bewogen. alleen zij bewogen langzamer en waren op mij gericht. ik kon duidelijk lezen wat ze zei: ´Je vader vraagt hoe je school is gegaan vandaag, nu het je eerste les was.´ langzaam tover ik een glimlach. horen kon ik niet, praten kon ik wel. ik vertelde me vader en moeder heo mijn eerste schooldag bij de doven instituut was. terwijl ik vertel zie ik hoe mijn meoders ogen zich opvulde met tranen. ze kon er niet tegen dat ik doof ben. ik zelf heb me er allang bij neergelegd. al sinds een half jaar...sinds dat vervloekte dag ben ik doof. hoor ik neits. ik voel hoe mijn eigen ogen zich vullen met tranen. ik kijk me beide ouder aan, schud met mijn hoofd en ren naar boven toe. naar mijn kamer. bij mijn kamer aangekomen plof ik neer op mijn bed en huil. ik zie mijn stereo in mijn kamer. Plotseling leek het alsof ik gek werd. ik zag mijn stero waarop ik geen half jaar geelden muziek uit hoorde komen. hoe vaak heb ik gedanst en meegezongen. hoe vaak heb ik genoten van mariah careys stem. toen het kon heb ik er nooit bij stil gestaan dat het in 1 keer kon aflopen. ik wist niet dat er door 1 fout, mijn eigen domme fout, ik doof zou kunnen worden. ik sta op en gil. schreeuwend pak ik mijn stero en gooi hem op de grond. ik hoor de geuid neit van de maneir waarop hij neerploft. ik hoor mijn eigen geschreeuw niet. via de speigel zag ik mijn lippen bewegen maar ik hoorde niets. ik hoorde de deur niet open gaan. ik hoorde neit heo mijn meoder binnensloop. ik hoorde neits enkel de vervloekte stilte. me meoder grijpt me bij me schoduers en ligt me neer op mijn bed. ik zak inelkaar van ellende en blijf daar liggen. ´aub mamma ga weg laat em even met rust.´ ik zag me meoder knikken als teken dat ze het begreep.
heo heb ik het ooit zover laten komen.
mijn gedachtes gan terug naar 1 jaar geelden.
toen het allemaal begon.....................