deVerdeler
09-09-2008, 09:27
Citaat:
Door: Arnold Karskens
Gepubliceerd: vandaag 00:00
Update: vandaag 06:21
Buitenlandse troepen in Uruzgan, die onder Nederlands gezag staan, mishandelen hun gevangenen. De arrestanten worden geslagen, gebeten door honden en krijgen elektrische schokken toegediend. Dit zeggen medewerkers van de Afghaanse mensenrechtencommissie in Tarin Kowt.
´Afghanen martelen gevangenen´
Kamer opgelucht na 'marteldebat'
Geen marteling, wel vernedering
Volkskrant betreurt term marteling
Met een verkrampt gezicht toont Abdul Nabi (30), korte baard en gezet lichaam, zijn wonden. De boer uit het dorp Sarmorghab even ten noorden van Tarin Kowt, de provinciehoofdstad van Uruzgan, werd in de nacht van 6 op 7 augustus gearresteerd. ‘Ik irrigeerde mijn land. Door de waterschaarste tijdens de zomermaanden gebeurt dat ook in het donker. Toen ik thuiskwam, werd ik plotseling vastgegrepen en tegen een muur gegooid. Direct begon het slaan met vuisten op mijn voorhoofd en neus.’
| Foto: Arnold Karskens
Op de binnenzijde van zijn linkeronderarm toont Nabi striemen. Bij zijn rechtersleutelbeen een lichte plek van een genezen kwetsuur. Een diepe snee ontsiert zijn hand. Hoe die verwondingen zijn ontstaan, weet hij niet precies. ‘Ik was bang en het was donker.’ Mogelijk zijn ze veroorzaakt door geweerkolven en bij het boeien van zijn polsen. Vrijwel direct werd hij geblinddoekt en werden er proppen in zijn oren gestopt. Uit de kreten begreep hij dat zijn belagers buitenlandse militairen waren. Zowel Nederlandse als Australische militairen zijn actief voor de Internationale Veiligheids- en Assistentie Macht ISAF in het district van Tarin Kowt.
Als eenling geen partij
Dan laat hij zijn broek zakken. Terwijl de aanwezigen respectvol hun ogen afwenden, toont de boer grote littekens in zijn rechter- en linkerbovenbeen. ‘Ze lieten een hond me bijten.’ Dat de hond tegen boer Nabi is ingezet om een vluchtpoging te verijdelen of om eventueel zijn verzet bij arrestatie te breken, lijkt onwaarschijnlijk. De beten staan niet in een arm of kuit maar in beide bovenbenen op vrijwel dezelfde hoogte. De littekens lopen voornamelijk horizontaal, wat er op zou kunnen duiden dat hij is gebeten toen hij al op de grond lag. Daarbij was hij als eenling geen partij voor getrainde militairen.
| Foto: Arnold Karskens
Na de mishandeling brachten ze hem over naar een huis waar meer arrestanten verbleven. Om enige tijd later op een auto gezet te worden naar Kamp Holland, aan de stadsgrens met Tarin Kowt. De mishandeling hield niet op. ‘Op de weg kreeg ik stroomstoten op mijn rug.’ Het geval Abdul Nabi staat niet alleen. Volgens het tweekoppige team van de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC in Tarin Kowt, Abdul Ahad en Abdul Shakoor, aanwezig bij het interview, komt mishandeling door buitenlandse troepen veelvuldig voor in Uruzgan. Abdul Ahad: ‘We hebben de verklaringen van zes mensen die nu in de gevangenis zitten die zeggen dat ze werden mishandeld. Sommigen zwaar, anderen minder.’
Hoogleraar Internationaal Humanitair Recht Liesbeth Zegveld stelt dat het inzetten van een hond tegen weerloze gevangenen ‘mishandeling’ is. ‘Het toedienen van stroomstoten kan onder de categorie oorlogsmisdrijven vallen.’
Voet op zijn hoofd
De laatste maanden nemen de meldingen over mishandeling van arrestanten door buitenlandse troepen in Uruzgan toe. In april berichtte NRC Handelsblad over het naakt in de kou laten staan van drie verdachten in Kamp Holland in januari 2007. Een medewerker van Buitenlandse Zaken nam in juli en december vorig jaar verklaringen op van gevangenen die door Nederlandse militairen zouden zijn geslagen.
In april verklaarde talibanverdachte Din Mohammed tegenover De Pers dat, nadat hij net daarvoor was neergeschoten, een Nederlandse militair een voet op zijn hoofd zette.
Vorige week nog verwierpen Australische militaire onderzoekers de klacht van de mishandeling van vier gevangenen, waaronder een 70-jarige man en een 25-jarige man met één been, die eind april waren gearresteerd, uitgekleed en geslagen. Ook werden vier gevangenen een etmaal opgesloten in hondenkennels, wat leidde tot een politieke rel omdat het vernederend zou zijn. Volgens de Australische onderzoekers waren de behandelingen ‘redelijk en humaan’.
Groeiende wrevel
Binnen de regering van Hamid Karzai vormden de mishandelingen en de bombardementen waarbij burgerslachtoffers vielen een reden om nieuw overleg aan te vragen met de 70.000 buitenlandse militairen in het land, waaronder de 1.500 Nederlandse en circa 1.000 Australische troepen in Uruzgan. De dood en mishandeling van onschuldige burgers wekt groeiende wrevel op onder de bevolking en speelt de taliban in de kaart.
Aangekomen op Kamp Holland zijn de mishandeling tegen boer Abdul Nabi gestopt en werden zijn wonden verzorgd. Officieel moet een gevangene binnen 96 uur worden overgedragen aan de Afghaanse autoriteiten. Hoe lang Nabi op de basis is gedetineerd, kan hij niet beoordelen. ‘Mijn ogen en oren waren al die tijd afgedekt.’ Een aanklacht heeft hij niet gehoord, ook niet of hij een talibanstrijder was, waar de buitenlandse troepen jacht op maken. ‘Mij is niets gevraagd.’ Vervolgens werd hij overgebracht naar de Nationale Veiligheidsdienst NDS die een onderzoekcentrum heeft in Tarin Kowt. ‘Ik werd vrijgelaten op 23 augustus, toen het onderzoek was afgerond.’ Gevrijwaard van iedere verdenking keerde hij terug naar zijn dorp. Pas na de verzekering dat hem niets zou overkomen, reisde hij terug naar Tarin Kowt en stemde in met een interview.
De vraag of hij boos is op de buitenlanders beantwoordt hij bevestigend? ‘Er is mij iets slechts overkomen en ik ben boos op de buitenlandse troepen, want waarom sloegen ze mij? Ik ben geen taliban. Ik had geen wapen. Waarom werd ik geslagen en gebeten?’
In een reactie zegt Defensie-woordvoeder operatiën Robin Middel dat de mishandeling van een arrestant door een hond hem bekend is. De betreffende Abdul Nabi zou ‘een grote talibanboef’ zijn en zich ophouden in dezelfde Khala als de taliban-schaduwgouverneur Bari Ghul. Na arrestatie door Australische Special Forces wist hij zich van zijn boeien te bevrijden en viel hij de hondenbegeleider aan. Waarna de beten volgden. Waarom Nabi ondanks zijn nauwe contacten met de taliban toch na drie weken is vrijgelaten, is de woordvoerder niet duidelijk. Hoewel Nederland volgens de dagorder van 19 december 2007 van oud-Commandant der Strijdkrachten Dick Berlijn een ‘leidende militaire verantwoordelijkheid in Uruzgan’ draagt, betrof het hier merkwaardig genoeg een speciale actie rechtstreeks onder verantwoordelijkheid van het ISAF-hoofdkwartier in Kaboel.
Gepubliceerd: vandaag 00:00
Update: vandaag 06:21
Buitenlandse troepen in Uruzgan, die onder Nederlands gezag staan, mishandelen hun gevangenen. De arrestanten worden geslagen, gebeten door honden en krijgen elektrische schokken toegediend. Dit zeggen medewerkers van de Afghaanse mensenrechtencommissie in Tarin Kowt.
´Afghanen martelen gevangenen´
Kamer opgelucht na 'marteldebat'
Geen marteling, wel vernedering
Volkskrant betreurt term marteling
Met een verkrampt gezicht toont Abdul Nabi (30), korte baard en gezet lichaam, zijn wonden. De boer uit het dorp Sarmorghab even ten noorden van Tarin Kowt, de provinciehoofdstad van Uruzgan, werd in de nacht van 6 op 7 augustus gearresteerd. ‘Ik irrigeerde mijn land. Door de waterschaarste tijdens de zomermaanden gebeurt dat ook in het donker. Toen ik thuiskwam, werd ik plotseling vastgegrepen en tegen een muur gegooid. Direct begon het slaan met vuisten op mijn voorhoofd en neus.’
| Foto: Arnold Karskens
Op de binnenzijde van zijn linkeronderarm toont Nabi striemen. Bij zijn rechtersleutelbeen een lichte plek van een genezen kwetsuur. Een diepe snee ontsiert zijn hand. Hoe die verwondingen zijn ontstaan, weet hij niet precies. ‘Ik was bang en het was donker.’ Mogelijk zijn ze veroorzaakt door geweerkolven en bij het boeien van zijn polsen. Vrijwel direct werd hij geblinddoekt en werden er proppen in zijn oren gestopt. Uit de kreten begreep hij dat zijn belagers buitenlandse militairen waren. Zowel Nederlandse als Australische militairen zijn actief voor de Internationale Veiligheids- en Assistentie Macht ISAF in het district van Tarin Kowt.
Als eenling geen partij
Dan laat hij zijn broek zakken. Terwijl de aanwezigen respectvol hun ogen afwenden, toont de boer grote littekens in zijn rechter- en linkerbovenbeen. ‘Ze lieten een hond me bijten.’ Dat de hond tegen boer Nabi is ingezet om een vluchtpoging te verijdelen of om eventueel zijn verzet bij arrestatie te breken, lijkt onwaarschijnlijk. De beten staan niet in een arm of kuit maar in beide bovenbenen op vrijwel dezelfde hoogte. De littekens lopen voornamelijk horizontaal, wat er op zou kunnen duiden dat hij is gebeten toen hij al op de grond lag. Daarbij was hij als eenling geen partij voor getrainde militairen.
| Foto: Arnold Karskens
Na de mishandeling brachten ze hem over naar een huis waar meer arrestanten verbleven. Om enige tijd later op een auto gezet te worden naar Kamp Holland, aan de stadsgrens met Tarin Kowt. De mishandeling hield niet op. ‘Op de weg kreeg ik stroomstoten op mijn rug.’ Het geval Abdul Nabi staat niet alleen. Volgens het tweekoppige team van de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC in Tarin Kowt, Abdul Ahad en Abdul Shakoor, aanwezig bij het interview, komt mishandeling door buitenlandse troepen veelvuldig voor in Uruzgan. Abdul Ahad: ‘We hebben de verklaringen van zes mensen die nu in de gevangenis zitten die zeggen dat ze werden mishandeld. Sommigen zwaar, anderen minder.’
Hoogleraar Internationaal Humanitair Recht Liesbeth Zegveld stelt dat het inzetten van een hond tegen weerloze gevangenen ‘mishandeling’ is. ‘Het toedienen van stroomstoten kan onder de categorie oorlogsmisdrijven vallen.’
Voet op zijn hoofd
De laatste maanden nemen de meldingen over mishandeling van arrestanten door buitenlandse troepen in Uruzgan toe. In april berichtte NRC Handelsblad over het naakt in de kou laten staan van drie verdachten in Kamp Holland in januari 2007. Een medewerker van Buitenlandse Zaken nam in juli en december vorig jaar verklaringen op van gevangenen die door Nederlandse militairen zouden zijn geslagen.
In april verklaarde talibanverdachte Din Mohammed tegenover De Pers dat, nadat hij net daarvoor was neergeschoten, een Nederlandse militair een voet op zijn hoofd zette.
Vorige week nog verwierpen Australische militaire onderzoekers de klacht van de mishandeling van vier gevangenen, waaronder een 70-jarige man en een 25-jarige man met één been, die eind april waren gearresteerd, uitgekleed en geslagen. Ook werden vier gevangenen een etmaal opgesloten in hondenkennels, wat leidde tot een politieke rel omdat het vernederend zou zijn. Volgens de Australische onderzoekers waren de behandelingen ‘redelijk en humaan’.
Groeiende wrevel
Binnen de regering van Hamid Karzai vormden de mishandelingen en de bombardementen waarbij burgerslachtoffers vielen een reden om nieuw overleg aan te vragen met de 70.000 buitenlandse militairen in het land, waaronder de 1.500 Nederlandse en circa 1.000 Australische troepen in Uruzgan. De dood en mishandeling van onschuldige burgers wekt groeiende wrevel op onder de bevolking en speelt de taliban in de kaart.
Aangekomen op Kamp Holland zijn de mishandeling tegen boer Abdul Nabi gestopt en werden zijn wonden verzorgd. Officieel moet een gevangene binnen 96 uur worden overgedragen aan de Afghaanse autoriteiten. Hoe lang Nabi op de basis is gedetineerd, kan hij niet beoordelen. ‘Mijn ogen en oren waren al die tijd afgedekt.’ Een aanklacht heeft hij niet gehoord, ook niet of hij een talibanstrijder was, waar de buitenlandse troepen jacht op maken. ‘Mij is niets gevraagd.’ Vervolgens werd hij overgebracht naar de Nationale Veiligheidsdienst NDS die een onderzoekcentrum heeft in Tarin Kowt. ‘Ik werd vrijgelaten op 23 augustus, toen het onderzoek was afgerond.’ Gevrijwaard van iedere verdenking keerde hij terug naar zijn dorp. Pas na de verzekering dat hem niets zou overkomen, reisde hij terug naar Tarin Kowt en stemde in met een interview.
De vraag of hij boos is op de buitenlanders beantwoordt hij bevestigend? ‘Er is mij iets slechts overkomen en ik ben boos op de buitenlandse troepen, want waarom sloegen ze mij? Ik ben geen taliban. Ik had geen wapen. Waarom werd ik geslagen en gebeten?’
In een reactie zegt Defensie-woordvoeder operatiën Robin Middel dat de mishandeling van een arrestant door een hond hem bekend is. De betreffende Abdul Nabi zou ‘een grote talibanboef’ zijn en zich ophouden in dezelfde Khala als de taliban-schaduwgouverneur Bari Ghul. Na arrestatie door Australische Special Forces wist hij zich van zijn boeien te bevrijden en viel hij de hondenbegeleider aan. Waarna de beten volgden. Waarom Nabi ondanks zijn nauwe contacten met de taliban toch na drie weken is vrijgelaten, is de woordvoerder niet duidelijk. Hoewel Nederland volgens de dagorder van 19 december 2007 van oud-Commandant der Strijdkrachten Dick Berlijn een ‘leidende militaire verantwoordelijkheid in Uruzgan’ draagt, betrof het hier merkwaardig genoeg een speciale actie rechtstreeks onder verantwoordelijkheid van het ISAF-hoofdkwartier in Kaboel.