Bekijk volle/desktop versie : amerikaanse ondervrager doet boekje open over Abu Ghraib



07-09-2008, 17:40
"Met welk recht ondervragen de autoriteiten gevangenen in het kader van een militaire bezetting?", vraagt Casteel zich af in het vorige maand bij Essay Press in Iowa verschenen “Letters fron Abu Ghraib”, een bundeling van zijn e-mails naar het thuisfront. In zijn ervaringen staan niet de details van het gevangenisleven centraal, wel de morele implicaties hiervan.

De vraag naar het morele recht komt niet de lucht vallen. Zo is het aantal Irakese gevangenen onder Amerikaanse voogdij blijven stijgen in de loop van de bezetting. Uit cijfers van het Pentagon blijkt dat het Amerikaanse leger nu meer dan 24.000 mensen in Irak uit veiligheidsoverwegingen vasthoudt, meer dan het dubbele van het aantal vier en een half jaar geleden, toen het Abu Ghraib-schandaal losbarstte. Amerikaanse troepen houden bijna al deze personen vast voor onbeperkte duur, zonder aanhoudingsbevel, aanklacht en zonder recht op openbare wettelijke procedures.

"Biechtvader"

Joshua Casteel, die uit een gelovige familie stamt, werd gewetensbezwaarde tijdens zijn periode in de Irakese gevangenis. Hij keerde zich niet van het Amerikaanse leger af vanwege het gevangenisschandaal, toen foto’s van mishandelde gevangenen de wereld rondgingen. Toen Casteel in juni 2004 in Abu Ghraib aankwam, viel van deze praktijken immers niets meer te merken. Het waren de gesprekken met Irakese gevangenen die hem aan het wankelen brachten.

Bij zijn aankomst in Abu Ghraib laat Casteel aan zijn familie weten dat hij dol is op zijn werk. “In mijn job voel ik me eerder biechtvader dan ondervrager”, schrijft hij. “Met medeleven en begrip kom je al een heel eind.” Maar Casteel, die elke dag bidt, begint zich al na enkele weken ongemakkelijk te voelen. “Soms is de last van mijn job pijnlijker aanwezig dan anders”, noteert hij in die periode. Het zint hem niet dat hij gevangenen “uitbuit” om aan informatie te geraken.

Bovendien blijken velen van de ondervraagden volledig onschuldig. “Ze vroegen me voortdurend waarom ze vastgehouden werden”, vertelt Casteel aan IPS. “Maar dat was mijn job. We moesten antwoorden vinden op onze vragen, terwijl zij eigenlijk meer recht hadden op antwoorden. Dat zijn enorm verwarrende situaties.”

http://www.hbvl.be/nieuws/buitenland/default.asp?art={163533D1-BF55-4E53-9E4C-22F28129F25A}