Younes.
06-09-2008, 19:04
Citaat:
Mooie Malika moderne Mata Hari?
Dubai - Tower Number One is één van de talloze kantoorkolossen aan de Sheik Zayed Road, ofwel dé businessboulevard van Doebai. In een suite op de 17e verdieping zou volgens een tip de internationaal gezochte Malika K. verblijven. Drugshandel, witwassen en betrokkenheid bij moord zijn de feiten waarmee de Marokkaans-Nederlandse 'femme fatale' de afgelopen weken in verband werd gebracht. Sinds haar naam in de media opdook, leek ze van de aardbodem verdwenen.
De airco in de lift biedt aangename verxxxxxng na de verstikkende woestijnhitte op straat. Als de liftdeuren openschuiven, is suite 1710 slechts een paar stappen verwijderd. Aanbellen hoeft niet. De deur staat namelijk wagenwijd open. In de kamer is het een enorme puinhoop. Kabels zijn losgetrokken en het meubilair ligt overhoop. Hier lijkt overduidelijk iemand inderhaast vertrokken. Zou Malika K. lucht hebben gekregen van de Nederlandse zoektocht en opnieuw zijn gevlucht?
Zelden kreeg een vrouw zo snel bekendheid in de onderwereld als de in Amsterdam-Slotervaart opgegroeide Malika K. Diverse kranten en weekbladen, waaronder De Telegraaf, berichtten de afgelopen weken uitgebreid over de bizarre levensloop van Malika, die werd geboren in Tetouan in Marokko, maar als kind met haar familie mee verhuisd naar een flatje aan de Johan Huizingalaan in Amsterdam. In de door criminaliteit geteisterde probleemwijk maken Malika en haar broer en drie zussen kennis met de keerzijde van de welvaartsstaat.
Reisbureau
Pa belandt in de drugshandel en zijn zoon Hassan raakt ook verzeil in criminele kringen. Uiteindelijk worden beide mannen gearresteerd en ze verdwijnen jaren achter de tralies. Malika lijkt zich ogenschijnlijk te ontworstelen aan haar criminele familieleden en trouwt in 1996 met de streng islamitische Mohammed Boulnouar, met wie ze een reisbureau begint. Samen met haar zus, die ook bij het bedrijfje komt werken, organiseert ze religieuze tripjes naar heilige moslimbestemmingen. Een business die veel geld in het laatje brengt, waardoor Malika en Mohammed hun in 2000 geboren zoontje in welstand kunnen laten opgroeien.
Toch is Malika niet gelukkig binnen het huwelijk, vooral omdat haar echtgenoot er nogal fundamentalistische ideeën op na houdt. Hij bezoekt bijna dagelijks de beruchte El Tawheed-moskee in Amsterdam en ergert zich mateloos aan de zich in zijn ogen te westers gedragende Malika. De ruzies tussen beide echtelieden worden steeds feller en leiden ertoe dat Malika in 2004 een scheiding aanvraagt en met haar kind naar een schuiladres uitwijkt. "Ze werd stelselmatig lichamelijk en geestelijk mishandeld", vertelt haar echtscheidingsadvocaat mr. Christiane Zillikens aan deze krant. "Er was ook sprake van bedreigingen en verkrachtingen. De terreur van die man gebeurde voor de ogen van het kind."
Het jaar waarin Malika zich ontworstelt aan haar man zou ook het moment zijn geweest dat ze via een huisvriend in contact kwam met buitenlandse inlichtingendiensten. Dat de Marokkaanse een goede infiltrante zou kunnen zijn, is niet onlogisch. De aantrekkelijk ogende Malika heeft dankzij haar reisbureau veel internationale contacten opgedaan met soms radicale islamitische groeperingen, spreekt vloeiend Nederlands, Engels en Arabisch en weet mensen voor zich in te nemen. Oud-politieman Jacques Smits, oprichter van de stichting Kinderontvoering, werd door de ex-man van Malika ingeschakeld in een poging de zeggenschap over zijn kind terug te krijgen. Smits deed onderzoek naar de achtergronden van Malika en achterhaalde naar eigen zeggen dat ze voor inlichtingendiensten werkte, maar daarna op het foute pad terecht was gekomen. Malika zou zelfs trainingen als infiltrante hebben ondergaan en nadat ze zich in 2006 in Doebai vestigde in diverse inlichtingenoperaties hebben gefigureerd.
Dubieus
Door haar undercoverwerk kwam Malika volgens Smits echter ook in contact met witwasexperts, die in Doebai drugsgeld moesten investeren voor criminele organisaties. Door te bemiddelen bij dubieuze transacties zou ze miljoenen hebben verdiend, echter zonder haar runners bij de inlichtingendienst erover te informeren, aldus Smits, die echter geen bewijzen kan overleggen van de veronderstelde infiltrantenstatus van Malika K.
Deze krant kreeg afgelopen weken diverse documenten in handen, waaruit de indruk kan ontstaan dat Malika inderdaad betrokken is bij witwastrajecten. Het gaat hierbij om een onderzoek van de Brigade Recherche & Informatie van de Koninklijke Marechaussee op Schiphol. Het dossier rept onder meer van de arrestatie van ene Cinar Y., die in opdracht van Malika grote bedragen contant geld, mogelijk van drugshandel afkomstig, van Amsterdam naar Dublin zou hebben gesmokkeld. Maar de marechaussee wil niet bevestigen dat Malika verdachte is in de zaak, laat staan dat ze in verband met het onderzoek internationaal staat gesignaleerd.
Een officieel document, in bezit van deze krant, geeft wel weer meer duidelijkheid. In een brief van 2 januari van dit jaar bevestigt een officier van justitie van het Arrondissementsparket Amsterdam ondubbelzinnig dat 'ten aanzien van mevrouw Malika K., geboren 2 februari 1976 te Tetouan (Marokko) een Europees arrestatiebevel is uitgevaardigd'. Het schrijven vervolgt met de mededeling dat 'mevrouw Malika K. met ingang van 13 december 2007 internationaal staat gesignaleerd'.
In hoeverre is Malika K. werkelijk een moderne 'Mata Hari', die extremistische organisaties ontmantelde maar tegelijkertijd haar zakken vulde dankzij criminele contacten? De zoektocht naar haar huidige verblijfplaats leidt naar een als gezegd ogenschijnlijk inderhaast ontruimde kantoorsuite aan de Sheik Zayed Road in Doebai. Het is volgens de tip het adres van een vennootschap gespecialiseerd in vastgoedinvesteringen in de Verenigde Arabische Emiraten. Hier zou Malika sinds enige tijd als consultant werken. De buren van het lege pand weten te vertellen dat het bedrijf kortgeleden is verhuisd naar een prestigieuze kantoortoren in Burj Dubai, op steenworp afstand van hét financiële centrum van de stad. Na een korte taxirit staan we in de splinternieuwe, met veel kristal ingerichte entree van Define Properties. "U komt voor mevrouw K.? Een momentje graag", is de vriendelijke reactie van de receptioniste op onze vraag.
Binnen een halve minuut staan we oog in oog met de vermeende dubbelspionne, naar wie volgens justitie in Amsterdam internationaal wordt gezocht. "Dat had u vast niet gedacht", zegt de in een stijlvol strak zwart maatjurkje geklede Marokkaanse. Met een vriendelijk glimlachje: "Ik ben niet op de vlucht, hoor. En al helemaal niet voor justitie." Als ze even later achter haar bureau, met een adembenemend uitzicht over Doebai, heeft plaatsgenomen, stelt ze geen vragen te willen beantwoorden. "Ik heb alles gelezen wat er over me in Nederland is geschreven", zegt ze zacht. "Ik ben verdrietig en woedend tegelijk. Hoe is het mogelijk dat ik dit allemaal over me heen krijg? Er zijn inmiddels advocaten voor me aan de slag, die alles zullen weerleggen. Ik ga hier dus op dit moment niets over zeggen, behalve dat het allemaal leugens zijn, verspreid door mijn ex-man en die Jacques Smits. Wat die me allemaal heeft aangedaan, is onbeschrijflijk. Het feit dat ik hier gewoon zit en mijn werk doe, moet u toch genoeg zeggen?"
Dan volgt toch een vraaggesprek, waarin Malika diverse emoties uit. De ene keer verbeten en boos, de andere keer in tranen en kwetsbaar ogend. "Ik ben na mijn scheiding in een hel beland. Om het wangedrag van mijn ex te ontvluchten, ben ik inderdaad uitgeweken naar Doebai. Sinds dat moment probeert hij me overal zwart te maken en gaat hij nu zelfs zover via de publiciteit een lastercampagne te beginnen. Het enige wat aan al die verhalen klopt, is dat mijn vader vijf jaar heeft vastgezeten en mijn broer nu in de gevangenis zit. Maar dat wil toch niet zeggen dat ik ook crimineel ben?"
Dubai - Tower Number One is één van de talloze kantoorkolossen aan de Sheik Zayed Road, ofwel dé businessboulevard van Doebai. In een suite op de 17e verdieping zou volgens een tip de internationaal gezochte Malika K. verblijven. Drugshandel, witwassen en betrokkenheid bij moord zijn de feiten waarmee de Marokkaans-Nederlandse 'femme fatale' de afgelopen weken in verband werd gebracht. Sinds haar naam in de media opdook, leek ze van de aardbodem verdwenen.
De airco in de lift biedt aangename verxxxxxng na de verstikkende woestijnhitte op straat. Als de liftdeuren openschuiven, is suite 1710 slechts een paar stappen verwijderd. Aanbellen hoeft niet. De deur staat namelijk wagenwijd open. In de kamer is het een enorme puinhoop. Kabels zijn losgetrokken en het meubilair ligt overhoop. Hier lijkt overduidelijk iemand inderhaast vertrokken. Zou Malika K. lucht hebben gekregen van de Nederlandse zoektocht en opnieuw zijn gevlucht?
Zelden kreeg een vrouw zo snel bekendheid in de onderwereld als de in Amsterdam-Slotervaart opgegroeide Malika K. Diverse kranten en weekbladen, waaronder De Telegraaf, berichtten de afgelopen weken uitgebreid over de bizarre levensloop van Malika, die werd geboren in Tetouan in Marokko, maar als kind met haar familie mee verhuisd naar een flatje aan de Johan Huizingalaan in Amsterdam. In de door criminaliteit geteisterde probleemwijk maken Malika en haar broer en drie zussen kennis met de keerzijde van de welvaartsstaat.
Reisbureau
Pa belandt in de drugshandel en zijn zoon Hassan raakt ook verzeil in criminele kringen. Uiteindelijk worden beide mannen gearresteerd en ze verdwijnen jaren achter de tralies. Malika lijkt zich ogenschijnlijk te ontworstelen aan haar criminele familieleden en trouwt in 1996 met de streng islamitische Mohammed Boulnouar, met wie ze een reisbureau begint. Samen met haar zus, die ook bij het bedrijfje komt werken, organiseert ze religieuze tripjes naar heilige moslimbestemmingen. Een business die veel geld in het laatje brengt, waardoor Malika en Mohammed hun in 2000 geboren zoontje in welstand kunnen laten opgroeien.
Toch is Malika niet gelukkig binnen het huwelijk, vooral omdat haar echtgenoot er nogal fundamentalistische ideeën op na houdt. Hij bezoekt bijna dagelijks de beruchte El Tawheed-moskee in Amsterdam en ergert zich mateloos aan de zich in zijn ogen te westers gedragende Malika. De ruzies tussen beide echtelieden worden steeds feller en leiden ertoe dat Malika in 2004 een scheiding aanvraagt en met haar kind naar een schuiladres uitwijkt. "Ze werd stelselmatig lichamelijk en geestelijk mishandeld", vertelt haar echtscheidingsadvocaat mr. Christiane Zillikens aan deze krant. "Er was ook sprake van bedreigingen en verkrachtingen. De terreur van die man gebeurde voor de ogen van het kind."
Het jaar waarin Malika zich ontworstelt aan haar man zou ook het moment zijn geweest dat ze via een huisvriend in contact kwam met buitenlandse inlichtingendiensten. Dat de Marokkaanse een goede infiltrante zou kunnen zijn, is niet onlogisch. De aantrekkelijk ogende Malika heeft dankzij haar reisbureau veel internationale contacten opgedaan met soms radicale islamitische groeperingen, spreekt vloeiend Nederlands, Engels en Arabisch en weet mensen voor zich in te nemen. Oud-politieman Jacques Smits, oprichter van de stichting Kinderontvoering, werd door de ex-man van Malika ingeschakeld in een poging de zeggenschap over zijn kind terug te krijgen. Smits deed onderzoek naar de achtergronden van Malika en achterhaalde naar eigen zeggen dat ze voor inlichtingendiensten werkte, maar daarna op het foute pad terecht was gekomen. Malika zou zelfs trainingen als infiltrante hebben ondergaan en nadat ze zich in 2006 in Doebai vestigde in diverse inlichtingenoperaties hebben gefigureerd.
Dubieus
Door haar undercoverwerk kwam Malika volgens Smits echter ook in contact met witwasexperts, die in Doebai drugsgeld moesten investeren voor criminele organisaties. Door te bemiddelen bij dubieuze transacties zou ze miljoenen hebben verdiend, echter zonder haar runners bij de inlichtingendienst erover te informeren, aldus Smits, die echter geen bewijzen kan overleggen van de veronderstelde infiltrantenstatus van Malika K.
Deze krant kreeg afgelopen weken diverse documenten in handen, waaruit de indruk kan ontstaan dat Malika inderdaad betrokken is bij witwastrajecten. Het gaat hierbij om een onderzoek van de Brigade Recherche & Informatie van de Koninklijke Marechaussee op Schiphol. Het dossier rept onder meer van de arrestatie van ene Cinar Y., die in opdracht van Malika grote bedragen contant geld, mogelijk van drugshandel afkomstig, van Amsterdam naar Dublin zou hebben gesmokkeld. Maar de marechaussee wil niet bevestigen dat Malika verdachte is in de zaak, laat staan dat ze in verband met het onderzoek internationaal staat gesignaleerd.
Een officieel document, in bezit van deze krant, geeft wel weer meer duidelijkheid. In een brief van 2 januari van dit jaar bevestigt een officier van justitie van het Arrondissementsparket Amsterdam ondubbelzinnig dat 'ten aanzien van mevrouw Malika K., geboren 2 februari 1976 te Tetouan (Marokko) een Europees arrestatiebevel is uitgevaardigd'. Het schrijven vervolgt met de mededeling dat 'mevrouw Malika K. met ingang van 13 december 2007 internationaal staat gesignaleerd'.
In hoeverre is Malika K. werkelijk een moderne 'Mata Hari', die extremistische organisaties ontmantelde maar tegelijkertijd haar zakken vulde dankzij criminele contacten? De zoektocht naar haar huidige verblijfplaats leidt naar een als gezegd ogenschijnlijk inderhaast ontruimde kantoorsuite aan de Sheik Zayed Road in Doebai. Het is volgens de tip het adres van een vennootschap gespecialiseerd in vastgoedinvesteringen in de Verenigde Arabische Emiraten. Hier zou Malika sinds enige tijd als consultant werken. De buren van het lege pand weten te vertellen dat het bedrijf kortgeleden is verhuisd naar een prestigieuze kantoortoren in Burj Dubai, op steenworp afstand van hét financiële centrum van de stad. Na een korte taxirit staan we in de splinternieuwe, met veel kristal ingerichte entree van Define Properties. "U komt voor mevrouw K.? Een momentje graag", is de vriendelijke reactie van de receptioniste op onze vraag.
Binnen een halve minuut staan we oog in oog met de vermeende dubbelspionne, naar wie volgens justitie in Amsterdam internationaal wordt gezocht. "Dat had u vast niet gedacht", zegt de in een stijlvol strak zwart maatjurkje geklede Marokkaanse. Met een vriendelijk glimlachje: "Ik ben niet op de vlucht, hoor. En al helemaal niet voor justitie." Als ze even later achter haar bureau, met een adembenemend uitzicht over Doebai, heeft plaatsgenomen, stelt ze geen vragen te willen beantwoorden. "Ik heb alles gelezen wat er over me in Nederland is geschreven", zegt ze zacht. "Ik ben verdrietig en woedend tegelijk. Hoe is het mogelijk dat ik dit allemaal over me heen krijg? Er zijn inmiddels advocaten voor me aan de slag, die alles zullen weerleggen. Ik ga hier dus op dit moment niets over zeggen, behalve dat het allemaal leugens zijn, verspreid door mijn ex-man en die Jacques Smits. Wat die me allemaal heeft aangedaan, is onbeschrijflijk. Het feit dat ik hier gewoon zit en mijn werk doe, moet u toch genoeg zeggen?"
Dan volgt toch een vraaggesprek, waarin Malika diverse emoties uit. De ene keer verbeten en boos, de andere keer in tranen en kwetsbaar ogend. "Ik ben na mijn scheiding in een hel beland. Om het wangedrag van mijn ex te ontvluchten, ben ik inderdaad uitgeweken naar Doebai. Sinds dat moment probeert hij me overal zwart te maken en gaat hij nu zelfs zover via de publiciteit een lastercampagne te beginnen. Het enige wat aan al die verhalen klopt, is dat mijn vader vijf jaar heeft vastgezeten en mijn broer nu in de gevangenis zit. Maar dat wil toch niet zeggen dat ik ook crimineel ben?"
[URL="http://www.telegraaf.nl/binnenland/1857892/__Mooie_Malika_Mata_Hari___.html?p=19,2"]
Bronwater[/URL]