atropos
17-08-2008, 13:38
GroenLinks moet zich opnieuw uitvinden
de Volkskrant, 16-08-2008 00:09
reageer 28 reacties
Na 23 jaar verbrak George Verberg, directeur-generaal van het ministerie van Economische Zaken ten tijde van de inbraak van Wijnand Duyvendak en de zijnen, het stilzwijgen. De onthullingen van topambtenaar Verberg kostten het Kamerlid van GroenLinks de kop.
Duyvendak , die vorige week bekende documenten bij EZ te hebben gestolen, bleek ook nog verantwoordelijk voor geweldpleging tegen personen. Hij probeerde nog enkele uren zijn politieke leven te rekken, maar kwam uiteindelijk tot het inzicht dat hij zijn partij het beste kon dienen door zijn Kamerzetel ter beschikking te stellen.
Verberg onthulde hoe het krakersblad Bluf!, waarvan Duyvendak redacteur was, namen en adressen van hem en andere topambtenaren publiceerde met de oproep: ‘Verstoor de rust van deze onruststokers’. Bij Verberg werd geprobeerd brand te stichten en bij EZ-directeur Harry Geijzers werden de ruiten ingegooid. Verberg kwalificeert de acties terecht als politieke terreur.
Het effect ervan was dat op het vraagstuk van de kernenergie een politiek taboe kwam te liggen. Hetzelfde geldt voor de kwestie van de genetische veredeling van gewassen. Geweld van militante milieuactivisten tegen boeren, wetenschappers en bedrijven belemmert nog steeds een zakelijke politieke discussie over dit thema.
Gewelddadige politieke acties betekenen dus een ernstige verstoring van het democratisch proces. Kern van de democratie is immers respect voor de opvatting van anderen, openstaan voor argumenten en het accepteren van besluiten die volgens de regels zijn genomen.
In de milieubeweging lopen ook nu nog activisten rond die last hebben van een misplaatst gevoel van morele superioriteit. Zij minachten degenen die compromissen willen sluiten of niet voor honderd procent veganist zijn.
Als GroenLinks méér wil zijn dan een bejaardensoos voor overjarige actievoerders, zal de partij zich opnieuw moeten uitvinden
Radicalisering in de milieubeweging, die als gevolg van de affaire-Duyvendak ongetwijfeld door politiek rechts in de verdediging zal worden gedrukt, is niet uitgesloten. Waakzaamheid is dan ook geboden, want het klimaat en het welzijn van de dieren zijn te belangrijk om aan radicale scherpslijpers over te laten.Bij GroenLinks is partijleider Halsema doordrongen van het anti-democratische en moreel verwerpelijke karakter van acties zoals Duyvendak die in de jaren tachtig voerde. Zij keurde die acties vorige week dan ook af. Maar in haar partij volgde lang niet iedereen die harde, maar juiste, lijn. Vele GroenLinksers koesteren een geromantiseerd beeld van de krakerscultuur of vinden illegale acties te rechtvaardigen in naam van De Goede Zaak.
Als GroenLinks méér wil zijn dan een bejaardensoos voor overjarige actievoerders, zal de partij zich opnieuw moeten uitvinden. Bij de oprichting in 1989 was het de missie van GroenLinks om alle krachten ter linkerzijde van de Partij van de Arbeid te bundelen. Dat project is mislukt; de SP van Marijnissen en Kant wist beter raad met het politieke klimaat na de moord op Fortuyn. In de peilingen is het links-liberale D66 van concurrent Pechtold GroenLinks voorbijgestreefd. Aan Halsema de moeilijke taak om te bewijzen dat een gerevitaliseerd GroenLinks politiek gewicht in de schaal kan leggen. A hell of a job, zou Pim Fortuyn zeggen.
bron
de Volkskrant, 16-08-2008 00:09
reageer 28 reacties
Na 23 jaar verbrak George Verberg, directeur-generaal van het ministerie van Economische Zaken ten tijde van de inbraak van Wijnand Duyvendak en de zijnen, het stilzwijgen. De onthullingen van topambtenaar Verberg kostten het Kamerlid van GroenLinks de kop.
Duyvendak , die vorige week bekende documenten bij EZ te hebben gestolen, bleek ook nog verantwoordelijk voor geweldpleging tegen personen. Hij probeerde nog enkele uren zijn politieke leven te rekken, maar kwam uiteindelijk tot het inzicht dat hij zijn partij het beste kon dienen door zijn Kamerzetel ter beschikking te stellen.
Verberg onthulde hoe het krakersblad Bluf!, waarvan Duyvendak redacteur was, namen en adressen van hem en andere topambtenaren publiceerde met de oproep: ‘Verstoor de rust van deze onruststokers’. Bij Verberg werd geprobeerd brand te stichten en bij EZ-directeur Harry Geijzers werden de ruiten ingegooid. Verberg kwalificeert de acties terecht als politieke terreur.
Het effect ervan was dat op het vraagstuk van de kernenergie een politiek taboe kwam te liggen. Hetzelfde geldt voor de kwestie van de genetische veredeling van gewassen. Geweld van militante milieuactivisten tegen boeren, wetenschappers en bedrijven belemmert nog steeds een zakelijke politieke discussie over dit thema.
Gewelddadige politieke acties betekenen dus een ernstige verstoring van het democratisch proces. Kern van de democratie is immers respect voor de opvatting van anderen, openstaan voor argumenten en het accepteren van besluiten die volgens de regels zijn genomen.
In de milieubeweging lopen ook nu nog activisten rond die last hebben van een misplaatst gevoel van morele superioriteit. Zij minachten degenen die compromissen willen sluiten of niet voor honderd procent veganist zijn.
Als GroenLinks méér wil zijn dan een bejaardensoos voor overjarige actievoerders, zal de partij zich opnieuw moeten uitvinden
Radicalisering in de milieubeweging, die als gevolg van de affaire-Duyvendak ongetwijfeld door politiek rechts in de verdediging zal worden gedrukt, is niet uitgesloten. Waakzaamheid is dan ook geboden, want het klimaat en het welzijn van de dieren zijn te belangrijk om aan radicale scherpslijpers over te laten.Bij GroenLinks is partijleider Halsema doordrongen van het anti-democratische en moreel verwerpelijke karakter van acties zoals Duyvendak die in de jaren tachtig voerde. Zij keurde die acties vorige week dan ook af. Maar in haar partij volgde lang niet iedereen die harde, maar juiste, lijn. Vele GroenLinksers koesteren een geromantiseerd beeld van de krakerscultuur of vinden illegale acties te rechtvaardigen in naam van De Goede Zaak.
Als GroenLinks méér wil zijn dan een bejaardensoos voor overjarige actievoerders, zal de partij zich opnieuw moeten uitvinden. Bij de oprichting in 1989 was het de missie van GroenLinks om alle krachten ter linkerzijde van de Partij van de Arbeid te bundelen. Dat project is mislukt; de SP van Marijnissen en Kant wist beter raad met het politieke klimaat na de moord op Fortuyn. In de peilingen is het links-liberale D66 van concurrent Pechtold GroenLinks voorbijgestreefd. Aan Halsema de moeilijke taak om te bewijzen dat een gerevitaliseerd GroenLinks politiek gewicht in de schaal kan leggen. A hell of a job, zou Pim Fortuyn zeggen.
bron