Bekijk volle/desktop versie : help,het is een neger



Pagina's : [1] 2

14-08-2008, 22:11

Citaat door vaguhgastuh:
bron

Help! Het is een neger


Multiculturele liefdesrelaties zouden heel gewoon moeten zijn, maar er zijn mensen die hier beslist niets van moeten hebben. Twee studentes vertellen over liefde die door hun ouders al in de kiem gesmoord wordt.

Nog voordat Laila (20, Human Resource Management) en Marjon (20, Media- en Informatie Management) een leuke knul aan de haak hebben geslagen, is hen al duidelijk gemaakt dat een relatie met iemand van andere afkomst thuis niet toegestaan wordt. Zelf zouden ze het wel willen. Hoe is het toch mogelijk dat anno 2006 nog steeds geoordeeld, of liever gezegd veroordeeld, wordt op iemands afkomst?

Laila heeft het zwaar. Haar ouders zijn opgegroeid in Marokko en houden nu ze hier in Nederland wonen vast aan de Marokkaanse cultuur. Ze hebben nauwelijks contact met Nederlanders, maar Laila zelf, geboren in Nederland, beweegt zich in twee werelden. Thuis is het de Marokkaanse wereld die de klok slaat, maar op straat en school is het de Nederlandse. Laila voelt zich geen Nederlandse. “Maar ook geen Marokkaanse,” haast ze zich erbij te vertellen. Waar vele meisjes in vergelijkbare situaties uit loyaliteit naar hun ouders meer neigen naar het ‘Marokkaan-zijn’, probeert Laila het beste van twee culturen te combineren. “Ik weet dat mijn ouders graag zien dat ik me gedraag als een echte Marokkaanse, dat ik hun gebruiken overneem en een Marokkaanse man trouw, maar ik wil dat niet.” Laila wil misschien wel met een Nederlander trouwen, maar dan zal ze grote ruzie krijgen met haar ouders. Zij willen absoluut geen Hollandse jongen als schoonzoon, omdat hij niet Islamitisch is. Hoewel oordelen op geloof en cultuur een vorm van racisme is, vindt Laila niet dat haar ouders zich daar schuldig aan maken. “Ze zijn ervan overtuigd dat de cultuur en mentaliteit zo verschillend is, dat het nooit wat zou kunnen worden. Bovendien is het voor hen normaal dat ik trouw met een Marokkaan. Zo hoort dat nou eenmaal.” Vaak is het zo dat meisjes van Marokkaanse afkomst na hun studie snel trouwen met een door haar familie geselecteerde Marokkaanse man, omdat het tijd is een gezinnetje te stichten. Deze traditionele gang van zaken is niet de juiste voor Laila. “Ik bepaal wanneer ik trouw.”

Traditioneel is ook het beperkte buitenleven waar nog steeds veel Marokkaanse meiden mee te maken hebben. Waar de zonen uit het gezin veel vrijheid genieten, worden de dochters streng gecontroleerd en mogen zij veel minder dan hun broers. Ook moeten ze vaak thuisblijven om jongere broertjes en zusjes te verzorgen. Hoewel haar ouders Islamitisch zijn, is Laila niet extreem streng opgevoed en hebben haar ouders haar wel degelijk een meer West-Europese opvoeding gegeven. “Waarschijnlijk deden ze dat om toch een beetje mee te gaan in een nieuwe cultuur.” Maar meegaan met de Nederlandse cultuur heeft zo zijn grenzen en die grens ligt blijkbaar bij het trouwen met een Hollander. Wat als dat toch gebeurt? “Ik ben bang dat ik dan nooit meer thuis mag komen,” aldus Laila. “Ik weet gewoon niet wat te doen.” Haar ouders zijn niet volledig op de hoogte van Laila’s liberale keuzes. “Mijn vader wordt woest als hij merkt dat ik met een Nederlandse jongen om zou gaan.”

Behalve problemen die zij met haar ouders zal krijgen, heeft Laila nu al ruzie gekregen met strenger gelovige moslimvrienden. “Ik heb ooit eens iets gehad met een Nederlander. Mijn ouders weten hier niets van, maar mijn vrienden wel. Ze werden boos omdat ze denken dat Marokkaanse meiden alleen met een Nederlander gaan omdat ze uitgespuugd zijn door hun ‘eigen volk’ en dus geen Marokkaanse jongen kunnen krijgen. Maar zo zit het helemaal niet. Ik vind Nederlandse jongens net zo leuk. En ik zeg niet dat ik nooit met een Marokkaan zal trouwen, maar ik zie mezelf ook best trouwen met een Nederlander.”

“Kijk,” vervolgt Laila, “een Nederlander als vriendje is heel erg, maar dat is voor mijn ouders nog te dragen. Maar mocht ik gaan trouwen, dan zal dat nooit met een Hollandse jongen kunnen.” Er zijn Nederlandse jongens die zich bekeren tot de Islam en moslim willen worden voor een Marokkaans meisje. “Ja, dan wordt mijn vader wel blij, maar voor mij hoeft dit niet. Godsdienst is belangrijk, maar in de liefde niet het belangrijkste.” Op dit moment heeft Laila geen vriendje, dus stelt ze lastige keuzes nog even uit. “Mijn hart zegt dat ik gewoon voor de jongen moet gaan waar ik van houd, ook al is hij Nederlands. Maar ik wil mijn ouders geen pijn doen. Als het zover komt, zie ik het wel weer. Ik hoop gewoon dat mijn ouders het na verloop van tijd wel zullen accepteren.” IJdele hoop? “Misschien.”

Trekpleister
IJdele hoop is ook waar Marjon zich aan vasthoudt. Ze groeide op in een klein dorp onder de rook van Alkmaar. Het is zo’n dorpje waar iedereen elkaar kent en waar allochtonen eerder uitzondering dan regel zijn. Toen Marjon kleiner was kwam een donker gezin op bezoek bij de buren. Ze herinnert zich dat het halve dorp uitliep. “Men stond voor de ramen te kijken, omdat ze niet zo vaak donkere mensen zagen. Dus toen er een heel gezin in de straat liep, keek iedereen wel even op.” Voor studenten geboren en getogen in de grote stad, klinkt het ongelofelijk, maar dorpen waarin een loslopende neger een trekpleister van jewelste is en het dorpsleven voor even lamlegt, bestaan nog echt. “Ik vertelde dit verhaal eens aan een stel vrienden uit Amsterdam, maar die geloofden me niet.”

Nederlandse jongens zijn taboe voor Laila, Marjon echter mag niet thuiskomen met een neger. “Mijn moeder is er iets minder streng in, maar mijn vader zal niet accepteren als ik een donkere vriend zou hebben.” Pure racisme toch, want Marjon’s vader oordeelt alleen op huidskleur? “Nou, hij is ook gewoon bang dat er misschien problemen zullen ontstaan vanwege cultuurverschillen,” zegt Marjon. Ze vindt het zelf ook onbegrijpelijk dat haar ouders vooral naar huidskleur kijken. Ter verdediging voert ze aan dat haar ouders hun hele leven op het platteland hebben gewoond. “Het zijn mijn ouders en daarom probeer ik ze te begrijpen. Ze zijn van een andere generatie, niet opgegroeid in een multiculturele samenleving. Ik denk dat ze gewoon niet goed weten wat ze moeten verwachten.” De angst voor het onbekende, een berucht makke van de mens, speelt een grote rol.

Waar de gangen van veel Marokkaanse meisjes door de familie worden gecontroleerd, kan Marjon meer haar eigen ding doen. Sinds een jaar woont ze niet meer bij haar ouders in het allochtonenloze dorpje waar je een halve eeuw teruggeworpen wordt in de tijd. Ze heeft een studentenkamer in een bouwvallig monumentaal pand in een straat waar veel mensen wonen die geboren zijn in alle uithoeken van de wereld. “Eigenlijk zouden mijn ouders ook in Amsterdam moeten gaan wonen, in de Bijlmer ofzo, zodat ze meer gewend raken aan donkere mensen. Misschien zien ze dan dat ze nergens bang voor hoeven te zijn.” En zodat Marjon dan wél een donkere vriend mee naar haar ouders kan brengen? “Ja. Ik heb nooit een donkere jongen als vriend gehad, maar mocht dat gebeuren, dan wil ik hem gewoon meenemen en dat mijn ouders normaal met hem omgaan.” Dat laatste zit er op dit moment niet in, want haar ouders zijn heel duidelijk geweest. “Toen ik veertien was had ik een goede vriend die donker was, maar ik mocht hem nooit mee naar huis nemen. Eerst verzonnen mijn ouders smoesjes als ik met hem thuis kwam. Dan moesten we plotseling naar oma ofzo. En soms als hij bij ons aanbelde en mijn vader deed open, zei hij tegen hem dat ik niet thuis was. Terwijl ik gewoon boven zat! Later vertelden ze duidelijker dat ze negers raar vonden en dat ze geen voet in ons huis zouden zetten,” aldus Marjon. Deze stuitende opmerking van haar ouders laat geen ruimte over voor hoop. Maar Marjon blijft hoopvol. “Als ik op een dag thuiskom met een donkere vriend, dan zullen ze schrikken, maar ze houden van mij en daarom zullen ze het hopelijk uiteindelijk wel accepteren.”

Hoop doet leven
Zowel Laila als Marjon stuitten op hun ouders’ angst voor het onbekende. Mensen zijn nou eenmaal bang voor vreemde dingen of mensen. Hun motieven grenzen aan racisme, want er wordt geoordeeld op geloof en huidskleur, met het treurige gevolg dat ze oogkleppen opzetten voor andere mensen en culturen, maar erger nog, dat ze hun kinderen pijn doen. “Pijn doet het zeker”, vertelt Laila. “Het doet nog meer pijn omdat ik weet dat ik mijn ouders veel leed zal bezorgen als ik met een Nederlander trouw. Maar als ik puur voor mijn ouders met een Marokkaan zou gaan, dan verloochen ik mijzelf en dat doet ook weer pijn.” Wat Laila ook zal besluiten, het zal uiterst moeilijk zijn. Bij Marjon thuis wordt een interraciale relatie ook niet toegejuicht, maar voor de toekomst ziet het er iets beter uit omdat Marjon ervan overtuigd is dat haar ouders uiteindelijk hun angsten zullen laten varen uit liefde voor hun dochter. Al is Marjon’s overtuiging vooral gebaseerd op hoop.
.

14-08-2008, 22:15


Dit artikel is al 2 jaar oud... anno 2006!?!?!

Mods, waar blijven jullie!

14-08-2008, 22:17
'Mooie' beschrijvingen van mensen die wel heel erg simpel in het leven staan. Niet willen zien dat dingen veranderen. Niet verder willen kijken. Het goede nieuws is dat zij dit blijkbaar, in deze gevallen, niet mee hebben kunnen geven aan hun kinderen.

14-08-2008, 22:36

Citaat door Globi:
'Mooie' beschrijvingen van mensen die wel heel erg simpel in het leven staan. Niet willen zien dat dingen veranderen. Niet verder willen kijken. Het goede nieuws is dat zij dit blijkbaar, in deze gevallen, niet mee hebben kunnen geven aan hun kinderen.



xproestx

14-08-2008, 22:59



Citaat door Fhamator:
xproestx


Jij kan zelfs je meest simpele post niet uitleggen. Altijd sta je met je vooroordelen klaar......en je maakt allochtonen op die manier belachelijk.

14-08-2008, 23:02
geen geldige nieuwsbron, en wat een vieze link

14-08-2008, 23:09

Citaat door Globi:
Jij kan zelfs je meest simpele post niet uitleggen. Altijd sta je met je vooroordelen klaar......en je maakt allochtonen op die manier belachelijk.



14-08-2008, 23:12

Citaat door Fhamator:

Word het niet langzamerhand tijd, dat je professionele hulp zoekt ?

14-08-2008, 23:20

Citaat door _Knight_:
Word het niet langzamerhand tijd, dat je professionele hulp zoekt ?



Nee hoor ik zie jou onwetendheid niet echt als mijn probleem.

14-08-2008, 23:27

Citaat door Fhamator:
Nee hoor ik zie jou onwetendheid niet echt als mijn probleem.

onwetenheid ? hmm.......misschien, maar alles beter dan een chagerijnige ouwe haatmuts zoals jij.

14-08-2008, 23:42

Citaat door Prins-Anouar:
Wat is de bedoeling van dit verhaal?

Ik kan alleen concluderen dat het om meiden gaan die verloren ten onder gaan en hun koppigheid en verleidling hun de das om doen!


wat?^^

14-08-2008, 23:58

Citaat door vaguhgastuh:
Godsdienst is belangrijk, maar in de liefde niet het belangrijkste.
Wat de mens verenigt, zal God niet scheiden.

15-08-2008, 00:00


bla bla bla al at gelul door die bitchssssssssssses

15-08-2008, 12:53
Man Bijt Hond Nieuws...

15-08-2008, 13:38

Citaat door vaguhgastuh:


Help! Het is een neger

.......




black = beautiful

Pagina's : [1] 2