Doornroosje_
28-07-2008, 20:02
Ik zit met een probleem en vroeg me af of meer et mmensen dit hebben gevoeld hebben of nu nog steeds en wat ze er tegen doen.
Ik ben voor het eerst echt stapelgek op een jongen. Hij is een goede jongen. we kunnen elkaar niet vaak zien door de afstand en door de ouders. Dit is voor mij heel frustrerend ik wil elke dag bij hem zijn.
Soms belt ie met mij af en dan raak ik in paniek want dan weet ik zie ik hem weer een tijd niet. en hij snapt niet dat ik mij overal zo druk om maak. als hij eventjes zijn telefoon niet opneemt raak ik op het momen tin paniek eerst had ik dit niet maar op het moment wel. Sinds deze week voel ik me zo ellendigf omdat we hadden afgesproken en hij telkens zijn telefoon niet op nam. er is toen iets in mij geknapt lijkt het wel, hij heeft zijn excuses ook aangeboden want hij is bang om he tmij te vertellen omdat ik dan boos word. en op dit moment wil hij niet meer met mij verder omdat ik te paranoia op hemreageer de laatste weken. hij is nu aan het nadenken over ons 2.
maar ik wil me hele leven bij hem blijven ik kan er niet door eten en niet door slapen en heb de hele dag last van spanningen. Ik mijn hoofd denk ik de hele tijd wat als ik hem kwijtraak dan heb ik hem niet meer ik had het helemaal in mijn hoofd dat we samen oud zouden worden.
Zijn er meer mensen die dit hebbe en wat doen jullie er tegen?
Ik ben voor het eerst echt stapelgek op een jongen. Hij is een goede jongen. we kunnen elkaar niet vaak zien door de afstand en door de ouders. Dit is voor mij heel frustrerend ik wil elke dag bij hem zijn.
Soms belt ie met mij af en dan raak ik in paniek want dan weet ik zie ik hem weer een tijd niet. en hij snapt niet dat ik mij overal zo druk om maak. als hij eventjes zijn telefoon niet opneemt raak ik op het momen tin paniek eerst had ik dit niet maar op het moment wel. Sinds deze week voel ik me zo ellendigf omdat we hadden afgesproken en hij telkens zijn telefoon niet op nam. er is toen iets in mij geknapt lijkt het wel, hij heeft zijn excuses ook aangeboden want hij is bang om he tmij te vertellen omdat ik dan boos word. en op dit moment wil hij niet meer met mij verder omdat ik te paranoia op hemreageer de laatste weken. hij is nu aan het nadenken over ons 2.
maar ik wil me hele leven bij hem blijven ik kan er niet door eten en niet door slapen en heb de hele dag last van spanningen. Ik mijn hoofd denk ik de hele tijd wat als ik hem kwijtraak dan heb ik hem niet meer ik had het helemaal in mijn hoofd dat we samen oud zouden worden.
Zijn er meer mensen die dit hebbe en wat doen jullie er tegen?