Lady_Soumie
17-07-2008, 13:32
Weet dan… je bent in het midden van een strijd..
“Allah verordent nooit iets of Satan neemt er twee tegenstrijdige standpunten tegen in; oftewel tekortkomingen en achteloosheid of fanatisme en overdrijving. Het maakt (hem) niet uit met welke van deze twee fouten hij overwinnend wordt over de slaaf.”-
Ibn al-Qayyim
Hoeveel van de Joden of Christenen hebben in hun hart niet liefde voor Islam overwogen. Maar Iblees hindert hen altijd. Hij zegt tegen hen, “Wees niet haastig. Bekijk de kwestie beter.” En zij stellen hun bekering uit totdat zij overlijden als ongelovigen. Op de zelfde manier, stelt degene die ongehoorzaam is aan Allah zijn berouw uit. Hij richt zich op zijn verlangens en hij hoopt dat hij later berouw zal tonen. Maar, zoals de dichter zei, “Haast je niet om de zonden die je wenst te verrichten maar denk van te voren aan de periode van berouw.”
Hoe velen zijn er niet vastberaden om iets te doen en stellen het dan uit. Misschien is een geleerde vastberaden om naar zijn studie terug te keren. Satan zegt, “Rust een tijdje.” Of een dienaar wordt ‘s nachts geattendeerd op het gebed en hij zegt tegen hem, “Je hebt genoeg tijd.”Hij zal niet ophouden de mensen van luiheid en van het uitstellen van daden te laten houden en hij laat de persoon vertrouwen in hoop en dromen.
Voor de energieke persoon is het noodzakelijk om de zaken in zijn eigen hand te nemen en te handelen naar deze energie. De energieke persoon vindt de tijd om dingen te doen en stelt niet alsmaar uit en hij keert zich af van alleen maar dromen. Degene die een werkelijke vrees heeft voor Allah voelt zich niet veilig voor bestraffing. De ziel stopt nooit in zijn strijd om kwaad en het goede. Maar het verwacht altijd dat het nog veel tijd zal hebben om het goede te completeren. Een van de vroege geleerden zei, “Wees je bewust van alsmaar uitstellen. Het is de grootste van de soldaten van Satan.”
De serieuze, niet- alsmaar uitstellende persoon en degene die rust op zijn hoop en werken uitstelt zijn als degenen die een stad voorbij gaan terwijl ze zijn aan het reizen. De serieuze, energieke koopt zijn voorzieningen vroeg en wacht op zijn reis uit de stad. De alsmaar uitstellende zegt, “Ik zal wachten, aangezien we hier misschien wel een maand zullen blijven,” en stelt het steeds uit om zijn voorzieningen te kopen en zich klaar te maken voor vertrek, tot de laatste minuut waarin hij zich haast en geneigd is om fouten te maken.
Dit is hoe mensen zijn in deze wereld. Sommigen van hen zijn voorbereid en alert. Wanneer de engel des doods komt, is hij niet bezorgd. Anderen worden bedrogen door te denken dat zij alsmaar kunnen uitstellen en zij zullen wanhopig worden wanneer de tijd om weg te gaan komt. Het is een deel van iemands natuur om van luiheid en dromen te houden maar dan komt Iblees en bouwt daar op. Dit maakt het moeilijk om tegen hem te strijden in die kwestie. Maar degene die alert is weet dat hij in het midden van een strijd is. Hij weet dat zijn vijand niet rust. En als het lijkt alsof hij aan het rusten is, dan is het eigenlijk slechts een deel van zijn strategie…
Ibn al-Jauzi, Talbees Iblees, p. 458,
“Allah verordent nooit iets of Satan neemt er twee tegenstrijdige standpunten tegen in; oftewel tekortkomingen en achteloosheid of fanatisme en overdrijving. Het maakt (hem) niet uit met welke van deze twee fouten hij overwinnend wordt over de slaaf.”-
Ibn al-Qayyim
Hoeveel van de Joden of Christenen hebben in hun hart niet liefde voor Islam overwogen. Maar Iblees hindert hen altijd. Hij zegt tegen hen, “Wees niet haastig. Bekijk de kwestie beter.” En zij stellen hun bekering uit totdat zij overlijden als ongelovigen. Op de zelfde manier, stelt degene die ongehoorzaam is aan Allah zijn berouw uit. Hij richt zich op zijn verlangens en hij hoopt dat hij later berouw zal tonen. Maar, zoals de dichter zei, “Haast je niet om de zonden die je wenst te verrichten maar denk van te voren aan de periode van berouw.”
Hoe velen zijn er niet vastberaden om iets te doen en stellen het dan uit. Misschien is een geleerde vastberaden om naar zijn studie terug te keren. Satan zegt, “Rust een tijdje.” Of een dienaar wordt ‘s nachts geattendeerd op het gebed en hij zegt tegen hem, “Je hebt genoeg tijd.”Hij zal niet ophouden de mensen van luiheid en van het uitstellen van daden te laten houden en hij laat de persoon vertrouwen in hoop en dromen.
Voor de energieke persoon is het noodzakelijk om de zaken in zijn eigen hand te nemen en te handelen naar deze energie. De energieke persoon vindt de tijd om dingen te doen en stelt niet alsmaar uit en hij keert zich af van alleen maar dromen. Degene die een werkelijke vrees heeft voor Allah voelt zich niet veilig voor bestraffing. De ziel stopt nooit in zijn strijd om kwaad en het goede. Maar het verwacht altijd dat het nog veel tijd zal hebben om het goede te completeren. Een van de vroege geleerden zei, “Wees je bewust van alsmaar uitstellen. Het is de grootste van de soldaten van Satan.”
De serieuze, niet- alsmaar uitstellende persoon en degene die rust op zijn hoop en werken uitstelt zijn als degenen die een stad voorbij gaan terwijl ze zijn aan het reizen. De serieuze, energieke koopt zijn voorzieningen vroeg en wacht op zijn reis uit de stad. De alsmaar uitstellende zegt, “Ik zal wachten, aangezien we hier misschien wel een maand zullen blijven,” en stelt het steeds uit om zijn voorzieningen te kopen en zich klaar te maken voor vertrek, tot de laatste minuut waarin hij zich haast en geneigd is om fouten te maken.
Dit is hoe mensen zijn in deze wereld. Sommigen van hen zijn voorbereid en alert. Wanneer de engel des doods komt, is hij niet bezorgd. Anderen worden bedrogen door te denken dat zij alsmaar kunnen uitstellen en zij zullen wanhopig worden wanneer de tijd om weg te gaan komt. Het is een deel van iemands natuur om van luiheid en dromen te houden maar dan komt Iblees en bouwt daar op. Dit maakt het moeilijk om tegen hem te strijden in die kwestie. Maar degene die alert is weet dat hij in het midden van een strijd is. Hij weet dat zijn vijand niet rust. En als het lijkt alsof hij aan het rusten is, dan is het eigenlijk slechts een deel van zijn strategie…
Ibn al-Jauzi, Talbees Iblees, p. 458,