Redactie
13-07-2008, 11:57
Haar 2-jarige zoontje Miguel werd doodgeslagen door haar nieuwe vriend.
"En als de mensen je dan nog eens verwijten dat je een slechte moeder bent, dan doet dat pijn."
Sandra Verbeek (22) kreeg veel kritiek over zich heen na de dood van haar zoontje. Voor het eerst doet zij haar eigen verhaal in een interview met het Belgische Nieuwsblad
Het grote drama van de moeder begon toen haar vriend Dave (21) haar zoontje Miguel hardhandig aanpakte. Zijn gezichtje was bont en blauw en in zijn ogen waren er grote bloeduitstortingen.
Toen Sandra haar zoontje enkele dagen later naar het ziekenhuis bracht, was het al te laat. Miguel belandde in een coma en overleed enkele dagen later.
Niet alleen vriend Dave, maar Sandra zelf wordt ook verdacht. En daarnaast is de kritiek op Sandra groot. Ze zou haar zoontje niet op tijd naar het ziekenhuis hebben gebracht. Ze zou hem tegen beter weten in achtergelaten hebben bij haar vriend, een junk. En vooral: ze zou een slechte moeder zijn geweest, aldus Telegraaf.nl.
"Wat ze ook denken, ik ben geen slechte moeder'", zegt Sandra. "Ik heb nooit veel geld gehad, maar ik ben er altijd geweest voor mijn kinderen. Ik begrijp dat de mensen kwaad op me zijn, maar ook ik heb een kind verloren. Tot op het laatste moment heb ik naast Miguel gezeten, op zijn ziekenhuisbedje. Niets is pijnlijker voor een moeder. Toen ik even alleen bij hem was, heb ik hem toegefluisterd dat hij maar goed moet slapen. Hij heeft goed gevochten, maar het heeft allemaal niet meer mogen zijn."
"Ik hoor mensen zeggen dat mijn zoon een hele week met een hersentrauma zou hebben rondgelopen. Daar klopt niets van. Maar als ze je zoiets verwijten, dan doet dat pijn. Het is ook mijn zoontje. Ik moet hem ook missen. En ja, ik ben kwaad. Waarom zou Dave mijn zoon iets misdaan hebben? En wat is er dan precies gebeurd? Het is allemaal zo moeilijk te geloven. De Dave die ik ken, zou mijn kinderen nooit pijn doen."
"Dave vertelde mij dat Miguel uit zijn bedje was gevallen, maar nu zou hij verklaard hebben dat mijn zoontje van de trap is gevallen. Of gestoten? Misschien geslagen? Ik had die blauwe plekken op zijn gezichtje gezien, maar ik heb mijn kinderen toen gevraagd of Dave hen pijn deed. Daar hebben ze nooit iets over gezegd."
"Ik loop al dagen met een enorm schuldgevoel rond. Deed ik er wel goed aan om ze bij Dave alleen achter te laten? Ik wilde Miguel nog meenemen, maar uiteindelijk heb ik toch op Dave vertrouwd. Ik weet niet wat er die dag precies gebeurd is. Dat knaagt."
"Toen Miguel ziek werd, enkele dagen nadat hij zogenaamd uit zijn bedje was gevallen, ben ik meteen met hem naar de eerste hulp gegaan", aldus Sandra. "Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten. Nu denk ik ook dat ik ze niet bij Dave had mogen laten. Ik heb hem misschien te veel vertrouwd. En nu, achteraf, denk ik ook: waarom ben ik toch niet eerder naar de dokter gegaan? Maar als je je kind ziet spelen en je merkt niets speciaal op: waarom zou je dan naar de dokter gaan?"
"Als de rechter of een jury vindt dat ik gestraft moet worden, zal ik mijn straf ook aanvaarden. Maar ben ik al niet zwaar genoeg gestraft? Mijn zoontje is dood, ik heb de zwaarste straf gekregen die een mens kan krijgen."
"En als de mensen je dan nog eens verwijten dat je een slechte moeder bent, dan doet dat pijn."
Sandra Verbeek (22) kreeg veel kritiek over zich heen na de dood van haar zoontje. Voor het eerst doet zij haar eigen verhaal in een interview met het Belgische Nieuwsblad
Het grote drama van de moeder begon toen haar vriend Dave (21) haar zoontje Miguel hardhandig aanpakte. Zijn gezichtje was bont en blauw en in zijn ogen waren er grote bloeduitstortingen.
Toen Sandra haar zoontje enkele dagen later naar het ziekenhuis bracht, was het al te laat. Miguel belandde in een coma en overleed enkele dagen later.
Niet alleen vriend Dave, maar Sandra zelf wordt ook verdacht. En daarnaast is de kritiek op Sandra groot. Ze zou haar zoontje niet op tijd naar het ziekenhuis hebben gebracht. Ze zou hem tegen beter weten in achtergelaten hebben bij haar vriend, een junk. En vooral: ze zou een slechte moeder zijn geweest, aldus Telegraaf.nl.
"Wat ze ook denken, ik ben geen slechte moeder'", zegt Sandra. "Ik heb nooit veel geld gehad, maar ik ben er altijd geweest voor mijn kinderen. Ik begrijp dat de mensen kwaad op me zijn, maar ook ik heb een kind verloren. Tot op het laatste moment heb ik naast Miguel gezeten, op zijn ziekenhuisbedje. Niets is pijnlijker voor een moeder. Toen ik even alleen bij hem was, heb ik hem toegefluisterd dat hij maar goed moet slapen. Hij heeft goed gevochten, maar het heeft allemaal niet meer mogen zijn."
"Ik hoor mensen zeggen dat mijn zoon een hele week met een hersentrauma zou hebben rondgelopen. Daar klopt niets van. Maar als ze je zoiets verwijten, dan doet dat pijn. Het is ook mijn zoontje. Ik moet hem ook missen. En ja, ik ben kwaad. Waarom zou Dave mijn zoon iets misdaan hebben? En wat is er dan precies gebeurd? Het is allemaal zo moeilijk te geloven. De Dave die ik ken, zou mijn kinderen nooit pijn doen."
"Dave vertelde mij dat Miguel uit zijn bedje was gevallen, maar nu zou hij verklaard hebben dat mijn zoontje van de trap is gevallen. Of gestoten? Misschien geslagen? Ik had die blauwe plekken op zijn gezichtje gezien, maar ik heb mijn kinderen toen gevraagd of Dave hen pijn deed. Daar hebben ze nooit iets over gezegd."
"Ik loop al dagen met een enorm schuldgevoel rond. Deed ik er wel goed aan om ze bij Dave alleen achter te laten? Ik wilde Miguel nog meenemen, maar uiteindelijk heb ik toch op Dave vertrouwd. Ik weet niet wat er die dag precies gebeurd is. Dat knaagt."
"Toen Miguel ziek werd, enkele dagen nadat hij zogenaamd uit zijn bedje was gevallen, ben ik meteen met hem naar de eerste hulp gegaan", aldus Sandra. "Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten. Nu denk ik ook dat ik ze niet bij Dave had mogen laten. Ik heb hem misschien te veel vertrouwd. En nu, achteraf, denk ik ook: waarom ben ik toch niet eerder naar de dokter gegaan? Maar als je je kind ziet spelen en je merkt niets speciaal op: waarom zou je dan naar de dokter gaan?"
"Als de rechter of een jury vindt dat ik gestraft moet worden, zal ik mijn straf ook aanvaarden. Maar ben ik al niet zwaar genoeg gestraft? Mijn zoontje is dood, ik heb de zwaarste straf gekregen die een mens kan krijgen."