De man draaide zich om en glimlachte.'Nee, joh, maakt niets uit', zei hij. Ik zag dat het een marokaan was. 'Ey,als er iets is dat ik kan doen dan zeg je het maar'. zei ik maar. 'Wees maar niet bang hoor', zei hij. 'nee, daar ligt het hlemaal niet aan zei ik er maar snel achteraan. 'Ik ben helemaalniet bang'. 'Maar', zei hij...nu jehet zegt zou ik wel je telefoonnummer willen lachte hij. 'Sorry, hoor maar wat moet je daarmee'? 'Jou opbellen bijvoorbeeld, je een beetje leren kennen'. "Ik bedoel het niet zo playerachtig maar gewoon, je lijkt mij wel een leuke meid'. Zonder wat terug te zeggen liep ik door. Ik heb vandaag geen zin om te ruzieen en vooral niet in het openbaar. Ik liet het maar zoals het was. In mijn hoofd gingen allerlei dingen om. Hoe kan een marokaan, een moslim, zo respectloss, zijn tgenover een moslima, en dan nog wel met hoofddoek ook, denkt hij echt at ik mijn telnr. aan de eerste de beste geef...hoe dom kun je zijn. Ik keek nog een ker achterom en zag dat de jongeman er nog steeds stond. 'Tfoe', dacht ik bijmezelf. Ik pakte snel alle spullen die ik nodig had en rekende af. De jongeman kwam achter mij bij de kassa staan...Hij wou wat zeggen..........
volgende keer meer