Het gevoel van honing

[Kahina]

Mijn vorige verhaal heette : Wat wil ik, nou? Dit verhaal heet Het gevoel van honing. Honing is lekker. Het is verslavend, maar te veel er van kan je ziek maken. Het is niet een waargebeurd verhaal of zoiets. Of dat dit in mijn omgeving echt gebeurd is. ik hoop dat het een beetje aanslaat? bye bye Beslama :zwaai: :zwaai: :zwaai: Het gevoel van honing Met koude trillende handen neem ik een hijs van mijn sigaret. Een gehoofddoekt Marokkaans vrouwtje dat slecht Nederlands praat zegt:” Bnetie is Haram, als jouw mama achter komt, zij boos”. Ik kijk haar afkeurend aan en schenk geen aandacht aan haar. Waar bemoeien die mensen zich toch mee? Het was toch mijn leven. Wie zijn zij om te oordelen over mij?Stelletje hypocrieten! Ik veeg het as van mijn sigaret die op mijn broek was gevallen weg. Ik inhaleer nog een keer diep en blaas de rook recht voor me uit. Ik wil nog een laatste hijs nemen. Op het moment dat ik me sigaret wil weg gooien kijk ik omhoog en zie lijn zeventien voor me neus staan. Met een blik van ik ken jouw ergens van kijkt een man me starend aan. Ik kijk weer naar beneden en voel ineens een schok door mijn lichaam gaan. Ik kijk dit keer weer omhoog en kijk goed naar het gezicht. Het was een collega van mijn vader. Shit! Ik wilde opstaan en naar de tram rennen. Hem vertellen dat wat hij net had gezien allemaal zijn verbeelding was. Mijn gezicht trekt helemaal wit weg en mijn hart versnelt zijn tempo. Hij kijkt me streng aan, met een teleurgestelde blik. Hij is de man die gouden oorbellen voor me had meegenomen uit Marokko. Op een trouwerij hadden hij en mijn vader mij voorgesteld aan zijn zoon. Dachten ze nou echt dat ik nou ooit met zijn zoon ging trouwen. Ik leek voor hem de perfecte schoondochter. Things aren’t what they seem! Voor ik kan opstaan en naar hem wil lopen rijd de tram al weg. De tram die ik moet hebben komt op hetzelfde moment aan rijden. Ik sta op om in mijn tram te stappen. Een plekje aan de voorkant is de beste oplossing voor zwartrijders. Dus ik besluit daar dan ook maar een mooi plekje uit te zoeken zodat ik de conducteurs binnen kan zien komen. Na paar zones, waarvan ik weet dat daar geen conducteurs meer in stappen om te controleren ga ik achter in de tram zitten. Als ik een plaatsje neem zie ik ineens Mo met paar vrienden. Een goede kennis van vroeger. Hey, Houda. Alles goed? Jah, toch. Met jouw? Rustig. Tijdens het praten merkt hij op dat ik een tongpiercing heb. Zo zo Houda is groot geworden. Een tongpiercing toe maar! Ik begin te lachen. Mijn telefoon gaat over en ik zoek gestresst in mijn tas naar me telefoontje. Voor ik kan opnemen is er al opgehangen. Een privé nummer. Kunnen die mensen niet gewoon hun nummer laten zien. Tfoe ik doe ze heus niks, hoor! Houda heeft een tongpiercing en een telefoontje. Zehma ze is een groot meisje geworden. Gelukkig moeten ze er de volgende halte uit en ben ik verlost van hun verveling.

[Kahina]

Huh? Ik begrijp niet wat er fout ging? Ik plaats het nog wel een keertje!

[Kahina]

Mijn vorige verhaal heette : Wat wil ik, nou? Dit verhaal heet Het gevoel van honing. Honing is lekker. Het is verslavend, maar te veel er van kan je ziek maken. Het is niet een waargebeurd verhaal of zoiets. Of dat dit in mijn omgeving echt gebeurd is. ik hoop dat het een beetje aanslaat? bye bye Beslama :zwaai: :zwaai: :zwaai: Het gevoel van Honing Met koude trillende handen neem ik een hijs van mijn sigaret. Een gehoofddoekt Marokkaans vrouwtje dat slecht Nederlands praat zegt:” Bnetie is Haram, als jouw mama achter komt, zij boos”. Ik kijk haar afkeurend aan en schenk geen aandacht aan haar. Waar bemoeien die mensen zich toch mee? Het was toch mijn leven. Wie zijn zij om te oordelen over mij?Stelletje hypocrieten! Ik veeg het as van mijn sigaret die op mijn broek was gevallen weg. Ik inhaleer nog een keer diep en blaas de rook recht voor me uit. Ik wil nog een laatste hijs nemen. Op het moment dat ik me sigaret wil weg gooien kijk ik omhoog en zie lijn zeventien voor me neus staan. Met een blik van ik ken jouw ergens van kijkt een man me starend aan. Ik kijk weer naar beneden en voel ineens een schok door mijn lichaam gaan. Ik kijk dit keer weer omhoog en kijk goed naar het gezicht. Het was een collega van mijn vader. Shit! Ik wilde opstaan en naar de tram rennen. Hem vertellen dat wat hij net had gezien allemaal zijn verbeelding was. Mijn gezicht trekt helemaal wit weg en mijn hart versnelt zijn tempo. Hij kijkt me streng aan, met een teleurgestelde blik. Hij is de man die gouden oorbellen voor me had meegenomen uit Marokko. Op een trouwerij hadden hij en mijn vader mij voorgesteld aan zijn zoon. Dachten ze nou echt dat ik nou ooit met zijn zoon gingen trouwen. Ik leek voor hem de perfecte schoondochter. Things aren’t what they seem! Voor ik kan opstaan en naar hem wil lopen rijd de tram al weg. De tram die ik moet hebben komt op hetzelfde moment aan rijden. Ik sta op om in mijn tram te stappen. Een plekje aan de voorkant is de beste oplossing voorzwart rijders. Dus ik besluit daar dan ook maar een mooi plekje uit te zoeken zodat ik de conducteurs binnen kan zien komen. Na paar zones, waarvan ik weet dat daar geen conducteurs meer in stappen om te controleren ga ik achter in de tram zitten. Als ik een plaatsje neem zie ik ineens Mo met paar vrienden. Een goede kennis van vroeger. Hey, Houda. Alles goed? Jah, toch. Met jouw? Rustig. Tijdens het praten merkt hij op dat ik een tongpiercing heb. Zo zo Houda is groot geworden. Een tongpiercing toe maar! Ik begin te lachen. Mijn telefoon gaat over en ik zoek gestresst in mijn tas naar me telefoontje. Voor ik kan opnemen is er al opgehangen. Een privé nummer. Kunnen die mensen niet gewoon hun nummer laten zien. Tfoe ik doe ze heus niks, hoor! Houda heeft een tongpiercing en een telefoontje. Zehma ze is een groot meisje geworden. Gelukkig moeten ze er de volgende halte uit en ben ik verlost van hun verveling.

[saidaaatje]

hey toevallig heb net warme melk met honing gedronken en t was echt zum kotsen...maar men zegt dat t helpt akls je verkouden bent ....

[saidaaatje]

oja trouwens erge leuke begin..................

[saidaaatje]

hahahaha tja wie zingt nu niet onder de douche??????????

[Nadiah]

Leuk begin nadia ga zo door.. Nadia

[Kahina]

bedankt me zusje wil je bedanken voor je lieve woorden ze kan nu zelf niet antwoorden want ze staat onder de douce en zoals gewoonlijk te zingen Gebroken, naar wie is dit gericht? liefs Nadia

[hasna_the_best]

leuk begin maar ga snellllllllll verderrrrrrrrr

[Kahina]

Ik stap uit bij hobbemaplein. Daar staan paar illegalen Marokkanen. Dag en nacht staan ze daar doelloos in de hoop chickies tegen te komen. Met een gebogen hoofd loop ik verder. Ewa, Houda! Ik begin nog sneller te lopen. Te laat, Souffien komt al aan gerent. Zomaar lopen we door zonder iets te zeggen. Met een ernstige blik kijk ik hem aan en zeg:”Souffien ik heb echt haast, sorry!”Hij grijpt me bij de arm en kijkt me diep in de ogen. Houda waarom moet je liegen? Ik draai met mijn ogen weg. Je weet dat dit een gevaarlijke wijk is voor een meisje om hier alleen te lopen. Laat me je brengen waar je heen moet? Neej, hoef niet Souffien ik red mezelf heus wel. En ik moet trouwens naar me tante. Wat als ze ons samen ziet? Je tante vertrouwt je toch wel? Alsjeblieft, Souffien rot op! Geef me je hand, houda? Waarom zou ik? Hij pakte me hand vast en ik rukte mezelf los. Dag, Souffien! Tik….tik……tik….de hakken van mijn laarzen tikken met een steeds sneller tempo tegen de tegels van de straat aan. Souffien blijft achter me aan lopen. Wat kon ik me irriteren aan dat ***joch, zeg! Neej, hè! Hij loopt nu naast mij. Ik moet langs delfslaan lopen. Dit is een Marokkaanse wijk en ongeveer 50% is mocro hier. Oh, daar gaan die roddels weer komen. Een paar jongens bij een bankje (die mijn broer kennen) staan een beetje te voetballen. Die jongen had echt lef om gewoon nog naast me te blijven lopen. Ik ben toch geen ****. Hij pakt me hand vast. Dit was de druppel die de emmer liet over lopen. Uit volle brost roep ik: “Souffien, rot op!” De jongens die aan het voetballen waren kijken allemaal tegelijk om. Een jongen herkent mij en komt mijn richting uit lopen. Ik wil snel verder lopen. Ewa, Houda valt hij je lastig? Met een verwarde blik kijk ik hem aan. Hij draait zich om en zegt tegen zijn shaabi dat hij moet mee komen. Gelijk volgen er een paar. Je weet toch hoe Marokkanen zijn. Als een komt volgt de rest en al helemaal als het om vechten gaat. Hij loopt naar Souffien en kijkt hem dreigend. Waarom moet je dit meisje lastig vallen?

[Aphrodite]

Hey meid!!! gaat weer goed zeg... en dit is pas het begin... wel cool met al die straat namen kan ik me een helder beeld ervan voorstellen, en ook ongeveer de jongens :D.... maar ga zo door en schrijf gauw weer eens een vervolg!!! Greetz Aphrodite

[saidaaatje]

hey shit mang echt leuk enne snel een vervolggggg

[Kahina]

wel cool met al die straat namen kan ik me een helder beeld ervan voorstellen Ewa Aphrodite, Mag ik je iets vragen? Kom jij vandaan waar ik denk dat jij vandaan komt?Als jij al die straatnamen kent, he! liefs Nadia :zwaai: :zwaai: :zwaai: :zwaai:

[hasna_the_best]

heye die straat namen ken ik ook wel dicht waar ik woon echt toevallig joh

[LaLa_AsMa]

Vervolg!!!!!!!!!!! Asma :D