Bekijk volle/desktop versie : Jij en je ouders



05-05-2008, 23:53
Lang geleden was er eens een hele grote appelboom. Een klein jongetje genoot er erg van om elke dag bij de boom te spelen. Hij klom tot de boomtop, at de appels van de boom en soms sliep hij zelfs in de schaduw van de boom. Hij hield van de boom en de boom vond het erg leuk dat de jongen met hem speelde. De tijd ging voorbij... Het kleine jongetje werd groter en hij speelde niet meer elke dag bij de boom. Op een mooie dag, kwam hij weer terug naar de boom en hij keek bedroefd. "Kom je met me spelen?" vroeg de boom aan het jongetje ." Ik ben geen klein kind meer, ik speel niet meer met bomen" zei de jongen "Ik wil nu speelgoed maar ik heb geld nodig om die te kopen" "Sorry, ik heb geen geld" zei de boom....." maar je kan al mijn appels plukken en verkopen, zodat je wel geld hebt".Het jongetje was erg blij. Hij plukte alle appels van de boom en ging met een glimlach op zijn gezicht weg.Vanaf de dag dat alle appels van de boom geplukt waren kwam de jongen niet meer terug.De boom voelde zich verdrietig . Op een dag kwam de jongen weer terug, en de boom was erg blij."Kom met me spelen" zei de boom. "Ik heb geen tijd om te spelen "antwoordde de jongen, "ik moet nu werken voor mijn gezin, we hebben namelijk een huis nodig, kun je me helpen?" "Sorry, maar ik heb geen huis" zei de boom, "maar je kunt mijn takken eraf hakken om een huis te bouwen". De jongen deed dat en ging vervolgens weer weg met een glimlach op zijn gezicht. De boom was blij dat hij de jongen gelukkig kon maken, maar de jongen kwam daarna niet meer terug. De boom werd daar eenzaam en verdrietig door. Op een hete zomerdag kwam de jongen terug naar de boom. "Kom met me spelen" zei de boom."Ik ben verdrietig en ik word ouder. Ik wil gaan varen, daardoor ontspan ik mezelf. Boom, kun jij me een boot geven?" "Weet je wat jongen, je kunt mijn boomstam gebruiken om daar een boot van te maken, je kunt dan ver weg gaan varen en gelukkiger worden".Dus dat is wat de jongen deed. Hij hakte de boomstam uit, om een boot te maken waarmee hij ver weg kon gaan varen. Sindsdien duurde het erg lang voordat de jongen weer terugkwam. Eindelijk,nadat er vele jaren voorbij waren gegaan ging de jongen weer eens op bezoek bij de boom. "Het spijt me jongen, verontschuldigde de boom, maar ik heb niks meer voor jou, mijn appels zijn op" "Appels? Die kan ik toch niet eten, ik heb geen tanden meer" zei de jongen. "Ik heb ook geen boomstam voor je om in te klimmen"zei de boom. "Klimmen? Daar ben ik nu te oud voor geworden" zei de jongen " Ik kan je echt niets meer geven, zei de boom met tranen in zijn ogen," het enige wat er nog van mij over is zijn mijn stervende wortels" "Ik heb niet veel meer nodig"antwoordde de jongen " alleen een plekje om uit te rusten"ik ben moe geworden na al die jaren". "Goed! riep de boom ineens, "oude boomwortels zijn gemaakt om op te leunen en uit te rusten, kom lekker bij me zitten en rust lekker uit!". De jongen ging zitten en de boom was zo blij dat er naast zijn glimlach ook nog eens een traan op zijn gezicht verscheen. Dit verhaal is voor iedereen. Je moet de boom zien als jouw ouders. Toen we klein waren vonden we het allemaal leuk om met pappa en mamma te spelen...Toen we groter werden deden we dat niet meer, maar we kwamen wel naar pap en mam toe als we iets nodig hadden of wanneer we in de problemen zitten. Het maakt niet uit wat er is, onze ouders zullen er altijd voor ons zijn, en zullen ons alles geven om ons gelukkig te maken. Misschien denk je dat de jongen gemeen is tegenover de boom maar dat is precies de manier waarop wij onze ouders behandelen. Als je jezelf in het verhaaltje van de jongen herkent, begin dan eens wat meer aandacht aan je ouders te geven, wees goed voor ze, net zo goed als ze voor jou zijn. Zij (en dan voornamelijk je moeder!) zijn inshallah jouw sleutel tot het paradijs. Doe je best, en vergeet niet je ouders te vertellen hoeveel je van ze houdt. Ze houden namelijk ook van jou!

12-05-2008, 14:21


Masha'Allah


12-05-2008, 14:24

Citaat door alh0ceima_:

Masha'Allah






Up,!

12-05-2008, 15:03
Macha'Allah, die ken ik al. ken je nog meer van die verhalen/moralen plaatsen?

12-05-2008, 15:06



Citaat door .:Nadia:.:
Macha'Allah, die ken ik al. ken je nog meer van die verhalen/moralen plaatsen?



Dit is het verhaal van een gewone man, die handelt in strijd met Allah`s plan.

Wanneer u uzelf hierin weerspiegelt ziet, heb dan berouw en zondig verder niet.

Het was eens midden in de nacht, toen de dood een bezoekje bracht.
De slapende riep: "wie klopt daar aan?"

"Ik ben Malik al-mawt, laat me binnenkomen."

De man kreeg het koud en weer heet, rilde , badende in het doodszweet.

Schreeuwende tegen zijn slapende vrouw, "laat hem weggaan, alsjeblieft, gauw.

Engel des doods, neem mijn leven niet.

Ik ben nog niet klaar, zoals je ziet.

Mijn familie is afhankelijk van mij, geef me nog wat tijd erbij."
De engel klopte, weer en weer, "vriend, je leven nemen doet niet zeer.
Het is je ziel, waar God om vraagt, het helpt niet als je nu nog klaagt."

Hysterisch huilend riep de man," O engel, de dood, ik ben zo bang ervan.

Ik geef je goud, ik word je slaaf, maar zend me toch niet naar het graf."

"Laat me erin vriend", zei de engel toen, "kom uit je bed, ga de deur opendoen.

Want, laat jij me nu niet zelf erin, dan kom ik door de deur als een djinn."

De man pakte een pistool om zich te weren, alsof dat een engel zou kunnen deren.

"Ik schiet nog liever je hoofd eraf, dan ga jij wellicht naar je eigen graf."

Maar de engel stond al naast zijn bed, "Vriend, je ondergang is al ingezet.

Engelen sterven immers niet, dom mens, leg je pistool weg, `t is Gods wens."

"Waarom ben je zo bang, vertel eens man, om te sterven volgens Allah`s plan?

Glimlach nu maar en laat geen traan, wees blij, dat je tot hem terug mag gaan."
"O engel, ik schaam me en buig mijn hoofd, vergeten was ik God, Zijn naam, zijn geloof.

Werkend voor geld verdeed ik mijn tijd, zelfs niet denkend aan eigen gezondheid.

Allah`s geboden gehoorzaamde ik niet, vijf keer bidden? Dat deed ik niet.

Ik zag Ramadan komen en gaan, maar had geen tijd vol berouw te staan.

De plicht van Haj heb ik uitgesteld, dat vond ik zonde van tijd en geld.

Alle liefdadigheid heb ik genegeerd, wel heb ik steeds meer rente begeerd.

Ik zag geen kwaad in een slokje wijn, vond het gezellig met vrouwen te zijn.

O engel, neem me alsjeblieft niet mee, paar mijn leven nog een jaar of twee.

Dan gehoorzaam ik de regels van de Koran, vijf keer bidde, van nu af aan.

Het vasten en de hadj zal ik volbrengen en me niet in andermans zaken mengen.

Ik zal aan anderen geen rente vragen, en liefdadigheid geven alle dagen.

Ik zal me niet over het wijnglas buigen, maar van Allah`s eenheid getuigen."

"Wij engelen doen alles op Gods bevel, wij kunnen niets doen tegen Zijn wil.

De DOOD is voorbeschikt voor iedereen, man, vrouw of kind; uitgezonderd geen.

Dit is je laatste moment, kom erbij, je verleden trekt aan je voorbij.

Hoewel ik je angsten begrijpen kan, is het nu te laat voor tranen, man.

Jarenlang heb je op aarde kunnen leven, je hebt nooit geld aan armen gegeven.

Je ouders heb je niet gerespecteerd en nooit iets van je fouten geleerd.

Je negeerde dagelijks de roep van de adaan, je las nooit eens een stuk uit de koran.

Beloften brak jij altijd, je leven lang, voor jou waren zelfs je vrienden bang.

Goederen opgepot, gigantische winst, jouw personeel verdiende het minst.

Geld verdienen was je grootste plezier, ontspannen deed je met gokken en bier.
Met vitaminepillen hield jij je gezond, terwijl je nooit aan iemands ziekbed stond.

Ook heb je nooit een liter bloed gegeven, voor het redden van een andermans leven.
O mens, je hebt zoveel verkeerd gedaan en met hulp-acties aan de kant gestaan.
Jij hebt andere mensen nooit vergeven, kijk zelf maar eens terug op je leven.

Het paradijs voor jou? Geen idee, eerder de hel, een grote vlammenzee.

Je kunt je zonden niet afbetalen, ik ben hier om je ziel te halen."

Er is een trieste eind aan dit verhaal, de man had tot dan geen enkele kwaal.
Sprong schreeuwend uit zijn bed, kwam ten val, en viel plotseling dood.

Hartaanval?


O lezer, wellicht heeft dit verhaal, voor u een boodschap, een moraal.

Als de dood komt, zijn we onvoorbereid, dus gebruik iedere minuut van uw tijd.

Verander uw leven nu het nog kan, zodat u het paradijs binnen kan.

12-05-2008, 15:07
Deel I: je hebt je trein gemist...
Immers de lelijkste mensen spreken de mooiste woorden en wat is er mooier dan te zeggen dat Europa zwanger is van de Islam en dat ze ons weldra een islamitische staat zal baren. De shari`a die in de islamitische landen geen voet aan wal krijgt, zal langzaam maar zeker de ruines van het Europees systeem binnensijpelen. Uit een reguliere observatie kan men merken dat dit proces zich al aan het voltrekken is. Het staat in de sterren geschreven ( met vetgedrukte koeieletters dan wel) dat een stap in de 22e eeuw, voor Europa, enkel een stap in de Islam kan zijn. Men kan hierom treuren, men kan dit ook toejuichen, maar men moet bij god stekeblind zijn om dit niet in te zien. Garant voor de realisatie van een islamitische theocratie staat de democratie, die zichzelf nog van kant zal maken, en haar bloed zal doen spatten op de velden van de Chajaal. De negatieve berichtgeving, het opzettelijk verdraaien van feiten, het publiceren van cartoons ter compensatie van het sacrale gemis waar Europa nu aan lijdt en de criminalisering van al wat van dicht of van ver met de islam te maken heeft, zorgen enkel voor een versnelling van dit proces ( laten we gemakshalve dit proces opening of openen noemen, naar de eerste foutouhaat waarmee de islam zichzelf heeft verspreid). Historici, analisten en islamologen verschillen vaak van mening wanneer het gaat over de manier waarop deze openingen zich hebben voltrokken, maar over 1 feit zijn ze het wel allen klinkend eens en dat is de snelheid waarmee islam de uiteinden van ( de toen gekende) wereld heeft bereikt. Het ligt niet in ons intentie om nog een poging te ondernemen dit fenomeen te verklaren, want voor de geschiedenis, waarvan wij allen het produkt zijn, kan men enkel een beetje knielen, maar wel zouden we graag een blik op de toekomst werpen en trachten in te schatten hoe de wereldkaart er over 100 jaar uit zal zien. Gedurende de ochtendgloren van de islam worden gehele volkeren bekeerd door de openingen. De dag van vandaag, waarin de islamitische wereld een zwakte vertoont omdat ze geen vuist kan maken, zijn dergelijke openingen ondenkbaar. Desalniettemin zien we een enorme groei van deze religie ( officiele cijfers: 500 bekeerlingen per dag in de VSA, 1000 per jaar in Belgie). Men zou geneigd te denken `Nietzsche is dood, opnieuw`. De Ubermensch die categorisch JA zegt tegen het leven door haar zin te geven, is geboren. De manier waarop islam zin geeft aan het leven, is zijn belangrijkste troef en verklaart diens succes. De al te menselijke metafysische interesse loopt binnen de islam op iets concreets uit. Een antwoord wordt gegeven, een leegte wordt gevuld. De geloofsknoop die onwrikbaar in een moslimhart wordt gelegd, kan door niets of niemand worden losgemaakt. En indien toch iemand zich daarop zou richten, eerder zal hij de sterren bereiken dan een moslim te zien wegglijden van zijn geloof. Ziehier de eerste en voornaamste troef van een religie dat als tegenpool voor geloof geen twijfel plaatst, maar ongeloof.


Deel II: Was je op tijd voor de trein...blijkbaar met een verkeerde ticket.
Er spookt een djinn door Europa. Een goedaardige djinn die als demon wordt afgeschilderd. Maar diens goedaardigheid is sterker dan alle aantijgingen die hem naar het hoofd worden geslingerd. Deze djinn is groen van kleur en de hetze tegen hem is niet nieuw, ze is in feite al even oud als deze religie zelf. Maar daar waar de hetze enkel door steeds weer nieuwe mechanismes in stand wordt gehouden, telkens de behoefte vertoont om van nieuwe ideologien gebruik te maken, vastberadender en tevens wanhopiger wordt in haar surreele drang om `het kwaad` waarvoor islam zou staan te bestrijden, heeft islam door de eeuwen heen consequent alleen de koran in de hand genomen om alle valsheid te ontmantelen en de waarheid gefilterd van generatie op generatie door te geven.
Men zou zich de vraag kunnen stellen hoe de koran keer op keer weer moeiteloos het hoofd biedt aan al wat gericht is op de vernietiging van dit boek. Dit wijst op een bovennatuurlijke kracht waarover islam beshikt, belichaamd in de koran. Een anekdote uit de recent koloniale geschiedenis kan ons helpen om deze kracht enigszins goed in te schatten.....Na jarenlang te hebben gepoogd islamitisch Algerije cultureel te koloniseren, gaan de franse autoriteiten, moegetergd door het uitblijven van `succes`, over tot een gewaagd experiment, dat na diens efficientie te hebben getoond, op grote schaal zou worden toegepast op grote delen van islamitisch Noord-Afrika. Het concept is eenvoudig en weinig origineel. Men neme zuivere moslimzieltjes en laat ze opgroeien in een totaal niet-islamitisch milieu. Het eindprodukt zou dan het volgende moeten zijn: op 22jarige leeftijd zou men Karima & Malika, die volledig ondergedompeld zijn geworden in de Culture francaise, enkel nog kunnen onderscheiden van Patricia & Evelyne door hun naam en hun kleur van haar. Wat betreft moraal, kennis en vooral geloofsopvattingen zou men geen enkel verschil kunnen merken. Karima & Malika zijn nu immers twee Francaises, verlicht door Voltaire, geprikkeld door Rousseau, volledig geciviliseerd door de Revolutie, en de waarheid in hun hart dragend dankzij de Evangelisten. Zie nu, tijdens hun diploma-uitreiking, bijgewoond door generaal Lipoty, de hoogst verantwoordelijke in frans Algerije, die zijn `nouvelles converties` komt aanschouwen, komen M&K in typisch islamitisch kledij opdagen. Verontwaardigd door dit alles, haalt generaal Lipoty zwaar uit naar diegene die dit experiment jarenlang heeft geleid. Deze laatste, ziet in dat ontworteling van moslims onbegonnen werk is en diagnosticeert deemoedig ` et que puis je faire si le Coran est plus puissant que la France?` Inderdaad, de Koran is sterker dan Frankrijk, dan Israel, dan Amerika, dan de gehele mensheid en de wereld van de djinns tesamen.
In het bovenvermelde kunnen we 2 constanten traceren: enerzijds de opwerpingen tegen islam en de Koran, en anderzijds de koran die genoeg aan zichzelf heeft om zich doorheen elk obstakeltje doorheen te dribbelen. Vandaag de dag wil men de strijd met de koran `rationeel` aanbinden door hem vanuit wetenschappelijke hoek aan te vallen. Zo beweert Prof. Philipse in`het Atheistisch Manifest` dat wetenschappelijke vooruitgang de cognitieve dissonantie van gelovigen zodanig heeft vergroot dat deze laatsten enkel van gratie van koppigheid en van een opzettelijk blindblijven voor de antwoorden van de wetenschap zullen kunnen blijven voortbestaan. Ironisch genoeg neemt deze halve filosoof geen moeite om de koran op wetenschappelijke gronden af te wijzen. Dat zou pas interessant zijn, dat zou zijn stelling pas kracht en geloofwaardigheid schenken. In plaats daarvan probeert hij de onredelijkheid van religie aan te tonen door verzen aan te halen die betrekking hebben op Jihaad, op het huwelijk en door in te spelen op hardnekkige cliches die met de beste bedoelingen nooit enig wetenschappelijk gehalte zullen kunnen opeisen. Ze zullen wel interessante thema`s blijven voor sociologie, psychologie, geschiedenis en cultuurwetenschappen, m.a.w voor humane en pseudowetenschappen.
Als nu iedereen die het beu is de juiste tickets gaat halen en deftig de juiste trein neemt dan hoeven we onze kostbare tijd niet te verprutsen aan strijd door middel van woord en wederwoord, want ons leven is, alle che`s ten spijt, een leven van aanbidding. Wa la taqnatou min rahmatilah.

Wa salaamoe'alaykoem...