moslima_meisje
24-04-2008, 21:59
Een brief van een mujahid geschreven aan zijn vrouw...
Toegewijd aan mijn Prinses.
Je klaagde nooit wanneer je wist dat we niets zouden hebben.
Je was tevreden met het kleine beetje dat je nodig had.
Wanneer anderen zouden zijn weg gegaan of zouden klagen,
liet jij geen één keer een zucht.
Je begreep dat hetgene we te eten hadden, al geschreven stond.
Ik heb geen één keer geklaagd over datgene dat voor mij werd gezet want ik wist
dat het jouw handen waren die het naar mij toe brachten.
Wanneer ik niets had, had ik jou.
We lachten wanneer we de vernietiging om ons heen zagen, wetende dat deze mensen niet eerlijk waren.
Je voelde nooit mededogen tegenover de vijand.
Je vertrouwen lag bij jouw Heer en je volgde mij.
Nooit hoefde ik me zorgen te maken over jou want mijn geheimen, mijn eer, en mijn religie
waren veilig bij jou.
Wanneer de vijand blafte, deinste jij niet terug.
Je was sterk en daardoor maakte jij mij sterk.
We weten allebei hoeveel moeilijkheden je hebt moeten doorstaan doordat je met mij was
maar geen woord die dat liet blijken.
Als een voorhoede/spits voor de ummah, verborg jij jezelf.
Waar anderen haastig zouden zijn in het tevredenstellen van hun verlangens, was jij de kern van Taqwa(vrees voor Allah).
Het leven was gemakkelijk met jou, en het kwam zo natuurlijk.
Je was de aanvulling voor mij, en het was voor mij nooit nodig om mijn woorden af te maken, want jij kende mij beter dan ik mezelf..
Het zijn de kleine dingen die een persoon maken, en jij zou mij gemakkelijk door laten gaan voor het hele leven.
Ik hield van je jaloezie.
Ik hield ervan om jou te plagen door de gedachte aan anderen, alleen zodat ik zou weten hoe geliefd ik bij je was.
De manier hoe je naar me keek met vuur in je ogen, liet mij zien dat ik de enige voor je was.
Je had mijn hart gestolen, en hield deze verborgen.
Je weet dat jouw plaats bij mij is.
Welke kans had shaytan nog wanneer jij garandeerde dat fadjr de makkelijkste was van al de gebeden?
Ik hield ervan dat je mij wou verlaten in een ogenblik om zo vrijwillig te vasten.
Ik hield ervan dat de Waarheid jou meer geliefder was dan mijn leven en het leven van onze juweeltjes..
Naar jou kijken maakt mij aan het lachen, terwijl ik mij afvraag of mijn hart ooit nog iemand anders zou willen wanneer ik kijk naar hoe jij mijn kind te eten geeft, wanneer je haar optilt uit haar badje, en je haar veegt over haar neusje en het gezichtje dat ze dan trekt.
Je zult nooit een diamant in de handen van de armen vinden, op dezelfde manier dat onze diamant verdiend om gedragen te worden in jouw handen.
We kunnen het allemaal krijgen mijn lief, maar wie verkoopt het Paradijs voor een uur, voorbijgaand genot? Wij niet.
Ik koos jou, Oum (moeder van) xxxxx waar de binding van mijn baby's zijn.
Ze zullen houden van datgene waar wij van houden, ze zullen houden van Allah De meest Geprezene, de meest Hoge.
Ze zullen van de Profeten houden en de beste van de metgezellen, ze zullen houden van diegenen die ze nog nooit hebben ontmoet, maar naar wie ze zullen
verlangen om te ontmoeten.
Ze zullen meer van hen houden dan van ons.
Ze zullen leven om onze verklaring te eren.
Anderen zullen vallen onder het gewicht van ‘‘Laa ilaaha illa Allah’’, maar zij niet.
Hun harten zullen het kloppen, hun woorden zullen er naar getuigen en hun handen zullen het dragen.
Denk niet dat ik je heb verlaten.
Denk niet dat er in deze wereld iets geliefder is voor mij dan de minuut dat ik naar huis loop, wetende wat er op mij wacht achter die gesloten deuren..
Ik ben gegaan om een betere plaats voor ons te vinden.
Ik ben gegaan om de beste van de zaken te vervullen.
Ik zag het geschreven staan, dat wanneer je je leven geeft, de eeuwigheid voor ons zijn.
Ik zag het ergens geschreven staan dat dit allemaal een test is, en ik twijfel geen moment dat Diegene die ons dit beloofd, en wiens woord de waarheid is, heel erg veel van mij houdt want Hij heeft mij jouw gegeven en je was het moeilijkste voor mij om op te geven.
Ze zeggen dat het verstand niet kan bevatten wat ons te wachten staat.
Ze zeggen dat droevigheid vergeten zal worden, en zeggen dat het oog en het oor nog moeten zien en horen welke prachtigheden ons te wachten staan in ons nieuwe thuis.
Ze zeggen rivieren van honing, mijn lief.
Rivieren van melk.
Rivieren van wijn.
Ze zeggen parels, en gouden tronen, musk, en koude vlagen/briezen.
Is het dan niet gepast voor mij om dit land te gaan bezoeken, ver weg, om jou en onze kinderen mee naar toe te nemen?
Ik ben bang dat de poorten van gelegenheid achter me zullen sluiten, mijn lief.
Ik ben bang dat andere zullen horen wat ik zal horen, en daar zich naar toe zullen haasten, en dat ik dan niets heb om jou mee te voorzien.
Ik weet dat je onze zonen zult sturen om te zoeken naar hun vader.
Vertel ze, dat ze me zullen vinden in elke strijd, in elke strijd waar de zwarte vlag omhoog wordt gehouden.
Vertel ze, dat de pijn iets kleins zal zijn, en dat ze dan zullen zien wat ik zie.
Vertel ze, dat er groene vogels zijn die er naar verlangen om hen te ontmoeten.
Vertel ze, dat de engelen hun zullen roepen bij de beste namen.
en vertel ze het beste van alles: dat Allah de Enige, de Eeuwige, tevreden met ze zal zijn.
Ik heb je ooit eens verteld dat twee dingen mij zullen hebben.
Jij en de dood.
Mijn leven was met jou, maar nu moet ik weer opnieuw trouwen.
Ik moet trouwen met datgene dat mij beloofd was vanaf het moment dat ik geboren werd.
Ik moet trouwen met mijn geloof en daarin gevolgd moet ik trouwen met de dood.
Na de dood zal de dag van de afrekening komen, en als ik sta met de beste van de schepsels, zal ik, met de toestemming van Allah,
Heer van de Hemelen en de Werelden, smeken om jou.
Niemand was het waard om naast me te staan in dit leven (behalve jij), dus waarom zou ik dan verlangen naar iemand anders
in het volgende leven?
Toegewijd aan mijn Prinses.
Je klaagde nooit wanneer je wist dat we niets zouden hebben.
Je was tevreden met het kleine beetje dat je nodig had.
Wanneer anderen zouden zijn weg gegaan of zouden klagen,
liet jij geen één keer een zucht.
Je begreep dat hetgene we te eten hadden, al geschreven stond.
Ik heb geen één keer geklaagd over datgene dat voor mij werd gezet want ik wist
dat het jouw handen waren die het naar mij toe brachten.
Wanneer ik niets had, had ik jou.
We lachten wanneer we de vernietiging om ons heen zagen, wetende dat deze mensen niet eerlijk waren.
Je voelde nooit mededogen tegenover de vijand.
Je vertrouwen lag bij jouw Heer en je volgde mij.
Nooit hoefde ik me zorgen te maken over jou want mijn geheimen, mijn eer, en mijn religie
waren veilig bij jou.
Wanneer de vijand blafte, deinste jij niet terug.
Je was sterk en daardoor maakte jij mij sterk.
We weten allebei hoeveel moeilijkheden je hebt moeten doorstaan doordat je met mij was
maar geen woord die dat liet blijken.
Als een voorhoede/spits voor de ummah, verborg jij jezelf.
Waar anderen haastig zouden zijn in het tevredenstellen van hun verlangens, was jij de kern van Taqwa(vrees voor Allah).
Het leven was gemakkelijk met jou, en het kwam zo natuurlijk.
Je was de aanvulling voor mij, en het was voor mij nooit nodig om mijn woorden af te maken, want jij kende mij beter dan ik mezelf..
Het zijn de kleine dingen die een persoon maken, en jij zou mij gemakkelijk door laten gaan voor het hele leven.
Ik hield van je jaloezie.
Ik hield ervan om jou te plagen door de gedachte aan anderen, alleen zodat ik zou weten hoe geliefd ik bij je was.
De manier hoe je naar me keek met vuur in je ogen, liet mij zien dat ik de enige voor je was.
Je had mijn hart gestolen, en hield deze verborgen.
Je weet dat jouw plaats bij mij is.
Welke kans had shaytan nog wanneer jij garandeerde dat fadjr de makkelijkste was van al de gebeden?
Ik hield ervan dat je mij wou verlaten in een ogenblik om zo vrijwillig te vasten.
Ik hield ervan dat de Waarheid jou meer geliefder was dan mijn leven en het leven van onze juweeltjes..
Naar jou kijken maakt mij aan het lachen, terwijl ik mij afvraag of mijn hart ooit nog iemand anders zou willen wanneer ik kijk naar hoe jij mijn kind te eten geeft, wanneer je haar optilt uit haar badje, en je haar veegt over haar neusje en het gezichtje dat ze dan trekt.
Je zult nooit een diamant in de handen van de armen vinden, op dezelfde manier dat onze diamant verdiend om gedragen te worden in jouw handen.
We kunnen het allemaal krijgen mijn lief, maar wie verkoopt het Paradijs voor een uur, voorbijgaand genot? Wij niet.
Ik koos jou, Oum (moeder van) xxxxx waar de binding van mijn baby's zijn.
Ze zullen houden van datgene waar wij van houden, ze zullen houden van Allah De meest Geprezene, de meest Hoge.
Ze zullen van de Profeten houden en de beste van de metgezellen, ze zullen houden van diegenen die ze nog nooit hebben ontmoet, maar naar wie ze zullen
verlangen om te ontmoeten.
Ze zullen meer van hen houden dan van ons.
Ze zullen leven om onze verklaring te eren.
Anderen zullen vallen onder het gewicht van ‘‘Laa ilaaha illa Allah’’, maar zij niet.
Hun harten zullen het kloppen, hun woorden zullen er naar getuigen en hun handen zullen het dragen.
Denk niet dat ik je heb verlaten.
Denk niet dat er in deze wereld iets geliefder is voor mij dan de minuut dat ik naar huis loop, wetende wat er op mij wacht achter die gesloten deuren..
Ik ben gegaan om een betere plaats voor ons te vinden.
Ik ben gegaan om de beste van de zaken te vervullen.
Ik zag het geschreven staan, dat wanneer je je leven geeft, de eeuwigheid voor ons zijn.
Ik zag het ergens geschreven staan dat dit allemaal een test is, en ik twijfel geen moment dat Diegene die ons dit beloofd, en wiens woord de waarheid is, heel erg veel van mij houdt want Hij heeft mij jouw gegeven en je was het moeilijkste voor mij om op te geven.
Ze zeggen dat het verstand niet kan bevatten wat ons te wachten staat.
Ze zeggen dat droevigheid vergeten zal worden, en zeggen dat het oog en het oor nog moeten zien en horen welke prachtigheden ons te wachten staan in ons nieuwe thuis.
Ze zeggen rivieren van honing, mijn lief.
Rivieren van melk.
Rivieren van wijn.
Ze zeggen parels, en gouden tronen, musk, en koude vlagen/briezen.
Is het dan niet gepast voor mij om dit land te gaan bezoeken, ver weg, om jou en onze kinderen mee naar toe te nemen?
Ik ben bang dat de poorten van gelegenheid achter me zullen sluiten, mijn lief.
Ik ben bang dat andere zullen horen wat ik zal horen, en daar zich naar toe zullen haasten, en dat ik dan niets heb om jou mee te voorzien.
Ik weet dat je onze zonen zult sturen om te zoeken naar hun vader.
Vertel ze, dat ze me zullen vinden in elke strijd, in elke strijd waar de zwarte vlag omhoog wordt gehouden.
Vertel ze, dat de pijn iets kleins zal zijn, en dat ze dan zullen zien wat ik zie.
Vertel ze, dat er groene vogels zijn die er naar verlangen om hen te ontmoeten.
Vertel ze, dat de engelen hun zullen roepen bij de beste namen.
en vertel ze het beste van alles: dat Allah de Enige, de Eeuwige, tevreden met ze zal zijn.
Ik heb je ooit eens verteld dat twee dingen mij zullen hebben.
Jij en de dood.
Mijn leven was met jou, maar nu moet ik weer opnieuw trouwen.
Ik moet trouwen met datgene dat mij beloofd was vanaf het moment dat ik geboren werd.
Ik moet trouwen met mijn geloof en daarin gevolgd moet ik trouwen met de dood.
Na de dood zal de dag van de afrekening komen, en als ik sta met de beste van de schepsels, zal ik, met de toestemming van Allah,
Heer van de Hemelen en de Werelden, smeken om jou.
Niemand was het waard om naast me te staan in dit leven (behalve jij), dus waarom zou ik dan verlangen naar iemand anders
in het volgende leven?