ANewBornMoslima
18-04-2008, 11:00
Asalaamu alaikoem
ik zou graag jullie advies willen, ik ben zelf nederlands en getrouwd met een marokkaanse man...nou ja getrouwd zo noemt hij het, wij hebben jaren geleden een walima gedaan maar geen akte niks...die tijd was ik ontwetend en dacht het zal wel gair inshAllah....Moge Allah ons daar voor vergeven.
hij is enige tijd weg geweest en in die tijd heb ik hem gezegt dat wij echt een trouwakte moeten hebben en dat dit totaal niet goed is...ook hebben wij een kindje en dat maakt het voor mij nog extra moeilijk...wat voor een voorbeeld zijn wij?
voor ik met hem samen kwam...wou ik echt mijn geloof praktiseren...ging vaak naar lezingen, volgende lessen droeg islamitische kleding alhamdoelilah hij vond de kleding zowiezo al niks maar gair...
maar goed ik kon hem al voor ik bekeerde en het bleef voor mij vertrouwde dan wie dan ook...zelfs overwogen met een praktiserend iemand te trouwen maar nee ik bleef met hem...jaren gingen voorbij waar bij ik wel steeds probeerde te praktiseren maar het net niet deed
tot ik toch op het moment kwam en tot bezinning kwam Alhamdoelilah!!!
maar nu wil hij wel echt trouwen etc, maar denk totaal anders over praktiseren, vindt het nog steeds niks als ik in islamitische kleding loopt want zoiets is volgens hem voor oude vrouwen en gewoon heel veel dingen waar ik tegen aan loop.
ook als ik hem praat over bijvoorbeeld islamitische kleding voor mannen zegt hij hoef niet niemand in mijn familie draagt dat als ik hem dan bewijs laat zien zegt hij iedereen kan dat schrijven...en zo ook nog over muziek ik luister alhamdoelilah geen muziek meer maar hij nog wel en dat maakt het moeilijk als we bv in de auto zitten...jah en zo zijn er nog veel meer andere voorbeelden...ik vindt het gewoon zo moeilijk en schaam me om er over tepraten met iemand...ik wil zo graag mijn geloof echt praktiseren en inshAllah zal ik het ook echt volhouden maar ben gewoon bang voor een terug val omdat ik totaal geen steun krijg noch van hem noch van mijn schoonfamilie...en dat zijn toch de mensen die je het vaakst tegen kom want aan mijn familie heb ik zowiezo niks en die vinden het allemaal niks...
maar ja ik merk dus dat we gewoon tegen heel veel dingen aanlopen en diep in mijn hart hoop ik dat hij ooit echt zal gaan praktiseren...
als ik na broeders kijk die echt praktiseren nu en vroeger anders waren hoop ik dat het ook bij hem gebeurt..
maar soms als ik het tegen over gestelde zie wordt ik echt bang...
bang dat hij nooit zijn geloof zal praktiseren en ik terug zal blijven vallen...
kan iemand mij advies geven wat ik het beste kan doen?
Moge Allah ons leiden!!!
Jullie zuster in islam
ik zou graag jullie advies willen, ik ben zelf nederlands en getrouwd met een marokkaanse man...nou ja getrouwd zo noemt hij het, wij hebben jaren geleden een walima gedaan maar geen akte niks...die tijd was ik ontwetend en dacht het zal wel gair inshAllah....Moge Allah ons daar voor vergeven.
hij is enige tijd weg geweest en in die tijd heb ik hem gezegt dat wij echt een trouwakte moeten hebben en dat dit totaal niet goed is...ook hebben wij een kindje en dat maakt het voor mij nog extra moeilijk...wat voor een voorbeeld zijn wij?
voor ik met hem samen kwam...wou ik echt mijn geloof praktiseren...ging vaak naar lezingen, volgende lessen droeg islamitische kleding alhamdoelilah hij vond de kleding zowiezo al niks maar gair...
maar goed ik kon hem al voor ik bekeerde en het bleef voor mij vertrouwde dan wie dan ook...zelfs overwogen met een praktiserend iemand te trouwen maar nee ik bleef met hem...jaren gingen voorbij waar bij ik wel steeds probeerde te praktiseren maar het net niet deed
tot ik toch op het moment kwam en tot bezinning kwam Alhamdoelilah!!!
maar nu wil hij wel echt trouwen etc, maar denk totaal anders over praktiseren, vindt het nog steeds niks als ik in islamitische kleding loopt want zoiets is volgens hem voor oude vrouwen en gewoon heel veel dingen waar ik tegen aan loop.
ook als ik hem praat over bijvoorbeeld islamitische kleding voor mannen zegt hij hoef niet niemand in mijn familie draagt dat als ik hem dan bewijs laat zien zegt hij iedereen kan dat schrijven...en zo ook nog over muziek ik luister alhamdoelilah geen muziek meer maar hij nog wel en dat maakt het moeilijk als we bv in de auto zitten...jah en zo zijn er nog veel meer andere voorbeelden...ik vindt het gewoon zo moeilijk en schaam me om er over tepraten met iemand...ik wil zo graag mijn geloof echt praktiseren en inshAllah zal ik het ook echt volhouden maar ben gewoon bang voor een terug val omdat ik totaal geen steun krijg noch van hem noch van mijn schoonfamilie...en dat zijn toch de mensen die je het vaakst tegen kom want aan mijn familie heb ik zowiezo niks en die vinden het allemaal niks...
maar ja ik merk dus dat we gewoon tegen heel veel dingen aanlopen en diep in mijn hart hoop ik dat hij ooit echt zal gaan praktiseren...
als ik na broeders kijk die echt praktiseren nu en vroeger anders waren hoop ik dat het ook bij hem gebeurt..
maar soms als ik het tegen over gestelde zie wordt ik echt bang...
bang dat hij nooit zijn geloof zal praktiseren en ik terug zal blijven vallen...
kan iemand mij advies geven wat ik het beste kan doen?
Moge Allah ons leiden!!!
Jullie zuster in islam