Bekijk volle/desktop versie : Liefde Hoevaak



14-04-2008, 01:40


Ik Ben Een Cycloon Die Woed Over Mijn Leven,
Ik Ben Het Zat Om Telkens Te Zeggen,
Schat Ik Geef Het Je Terwijl Zij Alleen Dingen Probeert Te Stelen.
Soms Heb Ik Gehoopt Op Betere Dagen,
Ik Zeg Geen Schijt Aan Het Leven,
Maar Schijt Aan Mensen Die Me Dingen Willen Ontnemen,
Hoeveel Tranen Moet Ik Nog Reserveren Tot Ik In Vrede Rust,
Hoevaak Moet Ik Nog Blijven Zeggen,
Dat Liefde Pijn Doet Wees Er Van Bewust.
Hoevaak Moet Ik Nog Blijven Zeggen,
Het Leven Is Niet Wat Het Lijkt,
Ik Vermoed Dat We Leven In Een Hele Rare Tijd.
2008? Wat Is Er Aan Verandert,
Het Is Net Een Slot Dat Verroest Aan Een Fiets Die Is Verankerd.
Maar Een! Cijfer Die Mensen Doet Veranderen,
Van Iets Moois Leven Ze Nu In Een Dal Diep Naar Beneden,
Zonder Het Te Beseffen In Hun Geweten.
Hebben Ze Hun Leven Vergooit,
Op Een Jongen Leeftijd Alsof Ze Het Zijn Vergeten,

Onwetend Hebben Ze Gekozen Om De Pad Van De Duivel Te Nemen,
Mijn Ogen Doen Pijn Om Dit Leven Nog Aan Te Kunnen Kijken.
Ik Zie Het Leven Als Een Testfase,
Ik Weet Dat Je In Dit Leven Een Examen Hebt Van Zakken & Slagen,
Ik Laat De Tranen Maar Los Nu Ze Er Toch Om Vragen.
Terwijl De Beat Van Mijn Muziek Loopt,
Denk Ik Aan Een Hele Hoop,
Alles Lijkt Geschreven ,
Een Film Gedeelt In Allerlei Soorten Delen,
Ficties Worden Feiten,
Punten Worden Komma's,
Open Je Ogen & Daar Komt Het Al Kijken,
Je Leeft Verre Van Een Droom,
Een Droom Die Je Wilt Bereiken.