Bekijk volle/desktop versie : Verdriet ..::Sweet Baby's Gedichten::..



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

16-12-2003, 10:43

Ik laat je gaan lieve schat


Altijd heb ik mijn hart gevolgd, en die bracht me altijd bij jou...
altijd heeft mijn hart geweten, dat ik was geboren voor jou...

Altijd, dacht ik.. dat het zo heeft moeten zijn...
Altijd bleef ik achter met de hartverlammende pijn...

Maar nu neem ik een andere weg, ik volg mijn verstand..
Ik kan mijn hart geen leider meer noemen, want die heeft alles niet meer in de hand.

Ik wil je zo graag weer kunnen vertrouwen..
Ik wil echt heel graag alleen met jou trouwen...

Maar allah wil het niet....
Daarom straft hij mij met zoveel verdriet...

Het zal nooit meer zijn zoals het vroeger was...
Nooit meer zal ik weer kunnen genieten, met op mijn gezicht een lach..

Ik was blind, ik had al eerder een andere weg moeten inslaan..
Maar ik kon je toen gewoon niet laten gaan...

Maar ik word ouder, en ik moet denken aan later...
Wij passen niet bijelkaar, Jij bent de alcohol en ik de kater..

Ik leg alles in de handen van god...
Dit klinkt mischien heel bot...
Maar mijn hart, is helemaal verrot...

Nooit meer zal mijn leven weer hetzelfde zijn...
Maar ondanks alles laat ik je toch maar gaan, ookal doet het nog zo,n pijn..!

Ik laat je gaan schat, het doet pijn, maar het moet...
Ik laat je gaan lieverd, beslama 3lik ...het gaat je goed..


16-12-2003, 10:44


Dag mijn schat...

Dag mijn schat, met pijn in mijn hart laat ik je gaan..
Dag mijn schat, Ik kan het niet meer aan..

Beslama lieverd, vergeet mij alstublieft niet...
Wat moet je met een hart dat is doodgegaan van verdriet...

Wees niet boos op me, maar ga verder met je leven..
Ik heb de kracht niet meer om je liefde te geven..

Het is zonde van je tijd om nog bij me te blijven..
Zoek je geluk ergens anders op lieverd, en laat mij in mijn tranen drijven....

Het heeft geen zin, tussen ons word het toch niet meer zoals toen..
Vergeef me lieverd, ik zeg je vaarwel, hier heb je een laatste zoen...

Vergeet mij niet lieverd, ik zelf zal je nooit vergeten...
Ik blijf van je houden totdat ik mijn laatste adem uitblaas op deze wereld...Dat moet je echt weten..

Ik gun je al het geluk van de wereld...en ik zal je heel erg missen..
Maar het word nu tijd voor mij, om al onze herrineringen uit mijn gedachte te wissen........


16-12-2003, 10:45

Ik zal sterker zijn dan de pijn..

Iedere keer opnieuw..geschreeuw gescheld..
Iedere keer opnieuw.. harde woorden, maar zonder geweld..

Iedere keer opnieuw..breken jou harde woorden mijn hart..
Iedere keer opnieuw.. val ik weer in dat zwart gat..

Iedere keer opnieuw.. bied jij je excusses aan..
Iedere keer opnieuw.. wil jij weer in mijn leven bestaan...

Maar dan weer.. komen die harde woorden terug...
En dan keer je mij weer de rug...

Lieve schat.. je hoeft nou geen sorry meer te zeggen..
Ik heb me er bij neer moeten leggen...

Ik zal sterker zijn dan de pijn...
Leven met jou dat WAS fijn
Maar nu is het aan jou kant alleen maar schijn..

Dus ga maar..! Het doet echt geen pijn meer..
Ik ben imuuun geworden.. mijn hart doet toch geen zeer...

Sla je slag bij iemand anders en behandel haar niet zoals je dat bij mij hebt gedaan..
Tussen ons zal het toch nooit meer goedkomen...
LIeve schat ik laat je gaan....Ik zal sterker zijn dan de pijn.. zolang ik op deze wereld zal bestaan...


16-12-2003, 10:51

Bedankt voor alles...

Jij kwam zomaar mijn leven binnen..
en zette mijn leven op zijn kop...

je liet het zonnetje weer schijnen in mijn leven...
mijn leven had weer eindelijk zin...

jij leerde mij weer lachen..
jij leerde mij weer leven..
jij leerde mij hoe mooi het leven kon zijn..

ik genoot van elk moment met jou...
elk moment met jou..

was voor mij kostbaar..
jij was mijn kostbaarste bezit...

jij liet mij dingen zien ..
die ik nooit had gezien...
in de wereld van verdriet waarin ik zat...

je haalde mij uit die wereld..
en liet mij de echte wereld zien..

de wereld waar blijdschap in zat..
de wereld zonder pijn...

ik ben allah dankbaar...
dat ik jou heb mogen ontmoeten..
dat ik jou als vriend mocht hebben...


jij liet mijn hart beseffen..
dat ze wel weer van iemand kon houden...

je hebt je best zo gedaan..
en ja ...

mijn hart is van jou gaan houden...
heel veel zelfs...
alleen jammer dat dat gevoel niet wederzijds was ..

hier zit ik dan weer...
terug gegooit in die wereld van pijn..
helemaal alleen..

geen doel voor ogen..
door jou bedrogen...

onze liefde had niet gemogen...
onze liefde was gewoon weg gelogen...

maar toch bedank ik je ..
voor de grote maar ook kleine dingen..

ik bedank je voor alles wat je voor me hebt gedaan
ik bedank je voor die schouder waar ik op kon huilen..

ik bedank je voor al je steun en toeverlaat...
ik bedank je voor alles....

maar je moet weten...
ik mis je...

elke seconde dat je ontbreekt in mijn leven..


16-12-2003, 10:52


Mijn leven delen, dat wou ik met jou..

Mijn leven delen..
dat wou ik met jou...

Van elkaar houden..
dat wou ik met jou...

Met elkaar lachen...
dat wou ik met jou...

Huilen....
dat doe ik nu alleen..

Huilen...
zonder iemand om heen...

Huilen...
non stop de hele nacht...

Huilen...
om jou.....
jij die me nou uitlacht...

Alleen....
in me kamer tussen vier muren..


Alleen in me kamer...
veranderen minuten in uren..

Alleen...
zal ik mijn leven verder leven...

Alleen....
alleen aan jou wou ik mijn liefde geven....

Maar nu.....
is het over en uit....

En nu...
verbranden de tranen mijn huid....

En nu...
is de tijd gekomen om je te vergeten...

Maar ....
ik zal altijd van je blijven houden..
dat moet je weten..
en nooit vergeten...


16-12-2003, 10:54

Mijn versleten masker..


Ik had een masker met een hele grote glimlach..
elke ochtend droeg ik die masker tot s avonds laat..
vanaf het moment dat ik mijn thuis verlaat..tot aan het moment dat ik weer naar huis ga..
iedereen dacht dat meisje is gelukkig en blij..
iedereen dacht dat meisje voelt zich van binnen vrij..

maar schijn bedriegt...
ik heb teveel geliegt.. (gelogen)
ik ben niet vrolijk ..
ik ben niet blij...
ik voel me een gevangene en helemaal niet vrij...

van binnen huil ik zonder dat iemand het ziet...
van buiten lach ik ...en geen doel voor ogen in het verschiet..
ik heb gelogen...
kon je het verdriet niet zien in mijn ogen..
als je goed keek kon je daarin de waarheid lezen..
er staat in dat ik nooit meer gelukkig zal wezen..

mijn masker ligt nu in de vuilnisbak..
zo vaak gebruikt en is helemaal versleten..
ik heb geen ander masker meer..
dus nu zal iedereen het gaan weten..

ze zullen weten..dat mijn hart heel vaak heeft gehuild..
ze zullen weten dat er verdriet in me schuilt
ze zullen alles weten...
en die gedachten beginnen aan me te vreten...

ik wil niet dat ze het gaan weten...
maar ze gaan erachter komen..
dat mijn hart en mijn ziel zijn versleten...

weet je wat.. IEDEREEN MAG HET WETEN!!!!!!


16-12-2003, 10:55

Kon ik iedereen maar gelukkig maken..

Kon ik maar iedereen gelukkig maken..
Kon ik maar iedereen met geluk in het hart raken..

Als ik om me heen kijk...
Zie ik veel mensen lijden..

Kon ik ze maar..
Kon ik ze maar een beetje verblijden...

Ik kan er niet meer tegen dat ik sommige zie huilen..
Kom kom naar mij..

Bij mij ben je veilig en bij mij kan je schuilen..
Kon ik ,...

Kon ik maar iedereen gelukkig maken.
Maar zodra ik iemand probeer te helpen..
Hoor ik.. bemoei je met je eigen zaken


16-12-2003, 10:59

Mijn liefde voor jou ligt in de vuilnisbak...


Ik heb mijn hart, verkocht, en heb een ander hart,
Ik heb mijn bloed ververst, HEt is nou weer rood, het was eerst zwart.

De liefde die ik voor je voelde heb ik weggegooit,
Ik zie geen toekomst in jou, je hebt alleen gerotzooid.

Ik ben blij dat ik jou heb verbannen uit mijn leven.
En de woorden die ik tegen je zei, ik neem ze terug, aan jou wil ik helemaal geen liefde meer geven.

Mijn leven delen dat wou ik met jou, ja met nadruk op wou.
Ik wil je nooit meer zien jongen, Ik heb een echte man nodig, zoals iedere vrouw.

Waar ik naar verlang zou jij me nooit kunnen geven.
Dus het is beter zo, dat ik zonder jou verder ga leven.

De liefde die ik voor jou voelde ligt nu in de vuilnisbak.
en of het me kan schelen, pfff what the fack.


16-12-2003, 11:01

Wij marokaanse meiden,

Wij marokaanse meiden,
hebben het soms heel zwaar...
Heel veel verdriet en ellende maakte ons breekbaar..

ze zien ons lachen...
maar ze weten niet dat we van binnen huilen..

ze zien ons vrolijk lopen...
maar ze weten niet dat we ons het liefst willen verschuilen..

we verschuilen ons achter een masker van vrolijkheid..
we doen iedere dag vrolijk en gek..maar ze weten niet dat je iedere dag van binnen pijn lijd...


16-12-2003, 11:02

Ik keek je aan in je ogen..

ik keek je aan in je ogen....
maar wat ik zag was geen liefde meer...

ik keek je aan in je ogen....
en mijn hart deed vreselijk zeer...

ik keek je aan in je ogen..
en ik vroeg je WAAROM???

ik keek je aan in je ogen...
en mijn hart veranderde in een tikkende tijdbom..

ik heb mijn hart met jou gedeeld..
waarom heb je ermee gespeeld...

waarom liet je me al die tijd denken dat ik de enige was voor jou...
waarom heb je al die tijd tegen mij gezegd, jij word inschallah mijn vrouw....

waarom heb je gelogen...
heb ik je ooit bedrogen...
of heb je me gewoonweg al die tijd niet gemogen...

verdien ik deze pijn...
het enige wat ik wou is gelukkig met jou zijn.....


16-12-2003, 11:03

Hoe kan ik nog van je blijven houden..


lieverd ..
hoe kan ik van je blijven houden..
jij bezeert mijn hart elke dag..

vertel me hoe kan ik nog van je houden..
terwijl ik de waarheid in je ogen las...

je houdt niet meer van mij..
in jou ogen is het voorbij..

in jou leven ben ik teveel..
zie je dat niet ..dat ik jou verveel..

lieverd ik las het in je ogen..
en ik weet je hebt me bedrogen..

maar waarom heb je dat gedaan..
jij weet dondersgoed..dat ik zonder jou in mijn leven..
langzaam zal vergaan..

ik zal vergaan..
in een eigen gecreerde oceaan..

een oceaan van tranen..
een oceaan waarin ik zal vergaan..

ik zal verdrinken in mijn eigen tranen..
ik weet mijn weg niet meer te banen..

ik wil gewoon weer dat het net als vroeger.was
toen ik de dag tegemoet kwam met een lach..

maar nu zijn dat slechts mooie herreniringen voor mij..
want in jou ogen ...is het nu voorbij...


16-12-2003, 11:05

Mijn hart heb je eruit gerukt..


Ik wil jou niet kwijt...
Jij bent mijn leven..

Ik wil jou niet kwijt...
Mijn hart heb ik aan jou gegeven...

Ik wil van je houden...
Maar iets zegt dat lukt niet meer..

Ik wil van je houden...
Maar mijn hart doet nog vreselijk zeer...

Ik wil het vergeten..
Wat je me hebt aangedaan..

Wallah ik wil het echt vergeten...
Maar het blijft in mijn geheugen staan...

Het doet pijn om te weten,...
dat jij naast HAAR lag...

Het doet pijn om te weten...
Dat jij haar vaak zag...

Ik hou van je...
Dat zeg je tegen mij...
Maar dat zei je ook tegen HAAR..

Hoe kan ik nog van je houden en je beminnen...
Mijn gedachten zijn alleen daar...

Het vreet aan mijn hart van binnen...
Ik denk niet dat ik deze strijd zal winnen...

Ik wil weer van je houden, maar het doet toch nog heel veel pijn...
Ik wil weer van je houden, Maar ik ben bang dat ik (weer) NIET DE ENIGE IN JE LEVEN ZAL ZIJN...

Ik ga kapot, want ik wil je echt niet kwijt...
Ohhh mijn god, je moest eens weten hoeveel pijn ik lijd...

Bij jou zijn.....
zal nooit meer hetzelfde zijn...
Want er is 1 ding....overgebleven
en dat is De hartverscheurende pijn...

Dus bijdeze laat ik je toch weer gaan...
Ik kan en wil niet meer met je verder gaan...

het spijt me.....

Ik kan en wil niet met je verder gaan..
Een leven met jou aan mijn zij, kan ik niet aan.

De gedachtens en de herrineringen vreten aan mij...
hoe kan ik nog met een glimlach lopen aan je zij.

''Ik hou van je'' dat klonk zo vertrouwd in mijn oren.
''Ik hou van je'' was een leugen, mijn hart is doorboren..

Je zei altijd tegen mij '' Beter voorkomen, dan genezen''
Jij bent de fout ingegaan, wie o wie kan mijn hart genezen.

Ik voel een leegte een stille leegte in mij...
En dit komt allemaal door jou, Want jij moest zonodig een ander hebben aan je zij...

Ik vertrouwde je, met heel mijn hart en ziel..
Jij was diegene op wie mijn hart viel..

Ik gaf je mijn hart, met de waarschuwing ''het is breekbaar''
Je beloofde me van alles, maar toch maakte jij mijn hart gaar.

Al jou woorden spoken rond in mijn hoofd.
Het waren allemaal leugen, van binnen voel ik mij verdoofd.

Kan ik nog ooit van iemand houwen..
Zal ik nog ooit een toekomst met iemand kunnen bouwen...

Die gedachtes draaien rond in mijn hoofd..
Je zou me nooit meer laten huilen.
Dat had je me beloofd.

Maar toch laat je me weer achter..
Met alleen maar pijn en facking verdriet..

Je had me zoveel beloofd..
Maar de beloftes nakomen deed je niet..

Heb ik je ooit wat aangedaan.
Verdien ik deze pijn?
Het enige wat ik wou.
Was gelukkig met je zijn..

Heb ik je ooit bedrogen..
Nee, in mijn ogen,
stond de waarheid, die hebben nooit gelogen..

Voor jou had ik alles over,
Voor jou ging ik zelfs door het vuur..
Jij was diegene die in mijn hoofd zat,
Iedere minuut van elk uur..

Mijn hart verlangde naar je, Het miste je heel erg..
Mijn hart is nou gestorven,
De pijn gaat door been en merg..

Zal ik ooit weer, kunnen lachen.
Zonder dat ik denk aan wat je me hebt aangedaan.
Zal ik ooit weer kunnen lachen?
En zal er ooit weer geluk en blijdschap in mijn leven ontstaan?

Op die vraag heb ik helaas geen antwoord.
Had ik er maar 1...
De pijn die ik nu van binnen voel...
Die voel ik alleen ik, helemaal alleen...

De pijn neemt mijn lichaam over..
Normaal functioneren kan ik al niet meer...

De pijn neemt mijn leven in bezit..
En mijn hart doet steeds meer zeer...

De pijn zie je niet van buiten..
De pijn leeft zich uit binnen in mij...
Je ziet het niet aan me, dat ik verdriet heb..
ookal loop je aan mijn zij...

Ik verberg het onder mijn kleren, en onder die masker,
die ik maar weer tevoorschijn heb gehaald..
1 ding weet ik heel zeker, in dit leven heb ik gefaald..

Kon ik maar mijn ogen dichtdoen,
En wakker worden zonder pijn...

Kon ik maar mijn ogen openen,
En weer in jou armen zijn..

In jou armen voelde ik me veilig, en heel blij..
Maar nu voel ik alleen de stilte, de stilte in mij..

Mijn hart klopte, maar nu klopt het niet meer..
Mijn hart klopte alleen voor jou, maar jij doet het nu toch alleen maar zeer.

Mijn hart heb je eruit gerukt en keihard op de grond gesmeten..
De verminkingen en littekens die je mijn hart hebt bezorgd zal ik nooit van mijn leven vergeten..


16-12-2003, 11:07


Ik moet je laten gaan en denken aan mijn eer..

Verdriet is wat ik zag in je ogen...
Liefde die je voor me voelde is nooit gelogen...

Je hield van me, dat weet ik maar al te goed.
Lieve schat, ik kan je niet loslaten, maar ik moet..

Mijn hart houd je vast, maar mijn verstand werkt tegen..
Ik hield veel van jou, en ik beschouwde je als een zegen..

Maar alles wat er tussen ons was, Is er nu niet meer...
Ik moet je laten gaan, en denken aan mijn eer...


16-12-2003, 11:08

Ik moet afstand van je nemen..

Ik moet afstand van je nemen...
ookal doet het zo,n pijn..

Ik moet je loslaten..
Ik kan niet meer bij je zijn..

Ik moet afstand van je nemen...
Allah heeft dit zo gewild..

Ik moet je loslaten...
Ik heb genoeg gehuild en gegild..

Het liefst wil ik je in mijn armen nemen, en nooit meer loslaten...
Maar ik weet dat kan ik niet doen...
Mijn familie zal me gaan haten..

En dat is iets wat ik niet wil...
Mijn leven word dan zo koud en kil..

Ik moet kiezen, tussen mijn ouders en de liefde van mijn leven...
Als ik voor jou kies, zal Allah het mij nooit vergeven..

Daarom kies ik nou voor mijn ouders, die staan op nummer 1..
Maar je moet weten, niemand kan jou plaats innemen. echt geen een...


16-12-2003, 11:09

Onze mooie momenten zullen mijn hart nooit verlaten..

Er is weer een dag voorbij gegaan...
En weer zie ik een berichtje in mijn telefoon staan...

Je zegt dat je van me houd, en dat je me mist..
Waarom doe je me nog meer pijn, ik had gehoopt dat je mijn nummer had gewist...

Ik heb je belooft dat ik je nooit zou verlaten..
Maar ik moet wel, ik heb geen keuze, je blijft me met verdriet en pijn in mijn hart raken..

Hoe graag ik ook bij je wil zijn..
Ik doe het niet, het doet veelste veel pijn...

Ik kijk uit het raam en ik staar naar de lucht..
Met jou naam op mijn lippen,
slaakt mijn hart een diepe zucht...

Mijn verstand heeft het dit keer van mijn hart gewonnen...
Mijn verstand heeft mijn hart duidelijk gemaakt,
dat het zinnetje ''ik hou van je'' door jou is verzonnen...

Mijn hart beseft nog steeds niet, dat ze jou kwijt is...
En in mijn leven is er maar 1 die ik mis....

Ik mis je zo erg, de pijn is niet met woorden te beschrijven
Wie o wie kan deze pijn van mij verdrijven...

Ik heb altijd gezegd dat ik zonder jou niet kan leven...
Dat is waar, maar toch ik kan het je niet vergeven...

je hebt teveel, echt heel veel gedaan...
Daarom moet ik jou dit keer echt laten staan...

Ookal zou ik je willen omhelzen en vasthouwen...
Maar alles is afgebroken, wat wij probeerde op te bouwen...

Het heeft geen zin meer, Draai je om en veeg je tranen weg...
Mij ben je nu echt kwijt...En ik jou ook.
En dat is iets waar ik me nu bij neerleg...

Ik wou je zo graag als man, ik heb elke dag gebeden tot god...
Maar wat ik wil, zal toch nooit meer uitkomen, want onze relatie is nu echt kapot...

Ik zal je vooraltijd in mijn hart blijven dragen...
En lieve schat, ik hoop voor je dat je in dit leven zult slagen...

''Onze mooie momenten met elkaar zullen mijn hart nooit verlaten''

Thalla fi rasek bezaf.....


Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35