bouchra zoliga
07-04-2008, 23:30
Gedwongen jou te verlaten.
Maar zou je nooit kunnen haten.
Ik stroom over van pijn en verbittering.
Het lijkt net of ik aan een doods koor hing.
Denkend aan de tijd die voorbij is gevlogen.
Denkend aan het verdriet die het leven uit me heeft gezogen.
Hoewel ik dacht alls achter me te hebben gelaten.
Zitten er in mijn leven nog steeds groote gaten.
Ik zal je nooit kunnen vergeten.
Alles aan me zelf te danken die mijn hart zomaar heeft gesmeten.
JOu spijt doet me nu niets meer.
Ik die uit me fouten leer.
Je trannen die brengen niets bij be teweeg.
Je ben voor mij als een voet veeg.
Hoewel er niets aan me te merken is.
Is er tog iets in mijn leven wat ik intens mis.
Ik heb je vergeven maar vergeten zal ik nooit.
Jij die met mijn hart heeeft gegooid.
Maar zou je nooit kunnen haten.
Ik stroom over van pijn en verbittering.
Het lijkt net of ik aan een doods koor hing.
Denkend aan de tijd die voorbij is gevlogen.
Denkend aan het verdriet die het leven uit me heeft gezogen.
Hoewel ik dacht alls achter me te hebben gelaten.
Zitten er in mijn leven nog steeds groote gaten.
Ik zal je nooit kunnen vergeten.
Alles aan me zelf te danken die mijn hart zomaar heeft gesmeten.
JOu spijt doet me nu niets meer.
Ik die uit me fouten leer.
Je trannen die brengen niets bij be teweeg.
Je ben voor mij als een voet veeg.
Hoewel er niets aan me te merken is.
Is er tog iets in mijn leven wat ik intens mis.
Ik heb je vergeven maar vergeten zal ik nooit.
Jij die met mijn hart heeeft gegooid.