PrettiestWoman
07-04-2008, 21:31
[
Als Allah dat wilt
Dit is een verhaal over het vertrouwen en altijd steun zoeken bij Allah Subhana wa ta’ala (de Heilige en Verhevene).
Er was eens een koning die een minister had, en die minister vertouwde altijd op Allah Subhana wa ta’ala en alles wat hem overkwam goed vond. Op een dag sneed de koning per ongeluk zichzelf in zijn handen en verloor een pink. Hij bloedde heel erg. De minister was naast hem en zag alles gebeuren en zei: ‘Gair, Gair insha Allah’ (goed, goed als Allah dat wilt). De koning werd woedend en zei: ‘Hoe kun je dit goed noemen, ik heb een vinger verloren en jij vindt dat goed?!’. ‘Sluit deze man op’, zei de koning tegen de bewakers. Toen de bewakers hem meenamen zei de minister: ‘Gair gair insha Allah.’ De koning hoorde hem en schudde zijn hoofd en keek de andere kant op.
Dagen later was de koning aan het jagen in een verlaten woud, hij liet zijn mannen en spullen achter, en ging alleen op pad. In het woud kwam de koning een volk tegen die een beeld zaten te aanbidden. Het was feest ter ere van dat beeld en daarom zochten ze naar een offer. Ze zagen de koning en pakte hem als offer, maar hun priester merkte dat de koning geen pink had en zei: ‘Dit offer is niet volmaakt, de man mist een vinger.’ De koning werd vrijgelaten en was dol gelukkig.
Toen de koning weer in het paleis was zei hij tegen de bewakers: ‘Laat de minister vrij, en laat hem naar mij komen.’ Toen de minister bij de koning aankwam zei deze: ‘Nu begrijp ik waarom jij gair gair insha Allah zei toen ik mij vinger verloor. Want ik ben van een volk die mij als offer wilde slachten ontsnapt, omdat ik een vinger miste.’ De minister glimlachte en dankte Allah. De koning zei, maar ik heb nog een vraag voor je: ‘Waarom zei je gair gair insha Allah toen je naar de gevangenis moest?’ De man antwoordde: ‘Ik ben je minister en moet altijd bij je zijn, als ik niet naar de gevangenis meegenomen was, dan moest ik met jou naar het bos gaan en dan was ik opgeofferd in plaats van jou, omdat ik geen vinger miste.’
De koning lachtte en zei: ALHAMDU LILAH, Gar gair insha Allah.
]
Als Allah dat wilt
Dit is een verhaal over het vertrouwen en altijd steun zoeken bij Allah Subhana wa ta’ala (de Heilige en Verhevene).
Er was eens een koning die een minister had, en die minister vertouwde altijd op Allah Subhana wa ta’ala en alles wat hem overkwam goed vond. Op een dag sneed de koning per ongeluk zichzelf in zijn handen en verloor een pink. Hij bloedde heel erg. De minister was naast hem en zag alles gebeuren en zei: ‘Gair, Gair insha Allah’ (goed, goed als Allah dat wilt). De koning werd woedend en zei: ‘Hoe kun je dit goed noemen, ik heb een vinger verloren en jij vindt dat goed?!’. ‘Sluit deze man op’, zei de koning tegen de bewakers. Toen de bewakers hem meenamen zei de minister: ‘Gair gair insha Allah.’ De koning hoorde hem en schudde zijn hoofd en keek de andere kant op.
Dagen later was de koning aan het jagen in een verlaten woud, hij liet zijn mannen en spullen achter, en ging alleen op pad. In het woud kwam de koning een volk tegen die een beeld zaten te aanbidden. Het was feest ter ere van dat beeld en daarom zochten ze naar een offer. Ze zagen de koning en pakte hem als offer, maar hun priester merkte dat de koning geen pink had en zei: ‘Dit offer is niet volmaakt, de man mist een vinger.’ De koning werd vrijgelaten en was dol gelukkig.
Toen de koning weer in het paleis was zei hij tegen de bewakers: ‘Laat de minister vrij, en laat hem naar mij komen.’ Toen de minister bij de koning aankwam zei deze: ‘Nu begrijp ik waarom jij gair gair insha Allah zei toen ik mij vinger verloor. Want ik ben van een volk die mij als offer wilde slachten ontsnapt, omdat ik een vinger miste.’ De minister glimlachte en dankte Allah. De koning zei, maar ik heb nog een vraag voor je: ‘Waarom zei je gair gair insha Allah toen je naar de gevangenis moest?’ De man antwoordde: ‘Ik ben je minister en moet altijd bij je zijn, als ik niet naar de gevangenis meegenomen was, dan moest ik met jou naar het bos gaan en dan was ik opgeofferd in plaats van jou, omdat ik geen vinger miste.’
De koning lachtte en zei: ALHAMDU LILAH, Gar gair insha Allah.
]