Mooi stukje over djihaad

[Abyad]

Door de onophoudelijke strijd tussen de islam en het heidendom, was de Profeet door invasies in staat om veiligheid af te dwingen, vrede te installeren, tweedracht te voorkomen en de militaire macht van de vijanden te vernietigen.

De Profeet heeft het niveau en de doelstellingen van de pre-islamitische oorlogen veranderd. Hun oorlogen waren niets meer dan roverij, doden, plunderen, tirannie en op agressie gebaseerde oorlogen. Zulke oorlogen hadden het verkrijgen van de overwinning, het onderdrukken van de zwakkeren en het vernielen van hun huizen en bouwwerken ten doel. Voor hen was oorlog een middel om vrouwen te verkrachten of van hun sluier te ontdoen, wreedheden tegen de zwakken, baby's en kleine kinderen te begaan, bewerkte grond en rivieren te verpesten en ontaarding op de aarde te verspreiden.

Islamitische oorlogen zijn anders dan pre-islamitische oorlogen. Een "oorlog" is in de islam een djihaad. Dat wil zeggen, dat het een edele, gewijde strijd is, op de weg van Allah, voor de bevestiging van een moslimgemeenschap die ernaar streeft de mens te bevrijden van onderdrukking, tirannie en agressie. Het is een maatschappij waar iedereen overal en altijd trots op zou moeten zijn. Door de islam zijn de pre-islamitische gedachten en gebruiken van de Al-djahilijah periode (pre-islamitische tradities) volledig omgedraaid.

De oorlog van ontaarding, moord en beroving die heerste, is nu veranderd in een heilige oorlog, al-djihaad. Eén van de belangrijkste doelen van al-djihaad is om de mens te bevrijden van de agressie, onderdrukking en de tirannie van de mannen met macht. Een machtig man in de islam is een slappeling, totdat de rechten van de armen van hem zijn verkregen. In de islam is oorlog bedoeld voor het reinigen van het land van bedrog, verraad, zondige daden en agressie. Het is een heilige oorlog, die ernaar streeft zekerheid, veiligheid, genade en mededogen te verspreiden, alsmede het in acht houden van de rechten en grootmoedigheid.

De Boodschapper van Allah heeft strikte regels uitgevaardigd over de oorlog en gebood zijn soldaten en leiders om die regels te doorbreken. Volgens de versie van Soelaiman ibn Boeraidah, die zei dat zijn vader hem had verteld dat, wanneer de Boodschapper van Allah een leider aanstelde over een leger of een bataljon, hij hem adviseerde om Allah, de Grote en Almachtige, te vrezen, wanneer hij omging met degenen die hem het meest nastonden en om goed te zijn voor alle moslims. Dan zei de Profeet :

"Laat jouw invasie in de naam van Allah zijn en terwille van Hem. Bevecht degenen die ongelovig in Allah zijn. Val aan, maar overdrijf niet en pleeg geen verraad. Vermink nooit het lijk van een dode en dood geen jonge kinderen."

De Boodschapper van Allah vroeg de mensen om te verlichten, maar hij verbood hen om anderen hard aan te pakken of hen vast te houden. "Breng rust," zei hij, "en tuchtig niet." Wanneer hij toevallig 's nachts op het slagveld aankwam, viel hij de vijand nooit aan voordat het ochtend was. Hij verbood strikt het verbranden (d.w.z mensen martelen) in vuur, het doden van vrouwen en kinderen of zelfs hen te slaan. Hij verbood diefstal en beroving en ging zelfs zo ver om te zeggen, dat winst die verkregen wordt door plunderen, niet minder verboden is dan het vlees van een lijk. Corruptie of het verpesten van bewerkt land en beekjes en het omhakken van bomen waren allemaal verboden, behalve wanneer ze strikt noodzakelijk waren en er geen andere alternatieven waren:

"Dood geen gewond persoon of een gevangene, noch achtervolg iemand die vlucht."

Hij verordende, dat vertegenwoordigers niet mochten worden gedood. Hij legde ook sterk de nadruk op het niet doden van degenen die een verdrag sloten. Hij zei zelfs:

"Diegene die iemand doodt, die aan een verdrag gebonden is, zal het Paradijs niet ruiken, ook al kan de geur daarvan geroken worden op een afstand van veertig jaar."

Dit waren enkele andere edele regels die de oorlogen reinigden van de smerigheid van al-djahilijah en ze in heilige oorlogen veranderden.

Bron: Het boek "Biografie van de Profeet Mohammed het zegel der profeetschap".

[RSJE]

Djazaak Allahu Ghayran.

[Maysam]

Citaat door Abyad:

Door de onophoudelijke strijd tussen de islam en het heidendom, was de Profeet door invasies in staat om veiligheid af te dwingen, vrede te installeren, tweedracht te voorkomen en de militaire macht van de vijanden te vernietigen.

De Profeet heeft het niveau en de doelstellingen van de pre-islamitische oorlogen veranderd. Hun oorlogen waren niets meer dan roverij, doden, plunderen, tirannie en op agressie gebaseerde oorlogen. Zulke oorlogen hadden het verkrijgen van de overwinning, het onderdrukken van de zwakkeren en het vernielen van hun huizen en bouwwerken ten doel. Voor hen was oorlog een middel om vrouwen te verkrachten of van hun sluier te ontdoen, wreedheden tegen de zwakken, baby's en kleine kinderen te begaan, bewerkte grond en rivieren te verpesten en ontaarding op de aarde te verspreiden.

Islamitische oorlogen zijn anders dan pre-islamitische oorlogen. Een "oorlog" is in de islam een djihaad. Dat wil zeggen, dat het een edele, gewijde strijd is, op de weg van Allah, voor de bevestiging van een moslimgemeenschap die ernaar streeft de mens te bevrijden van onderdrukking, tirannie en agressie. Het is een maatschappij waar iedereen overal en altijd trots op zou moeten zijn. Door de islam zijn de pre-islamitische gedachten en gebruiken van de Al-djahilijah periode (pre-islamitische tradities) volledig omgedraaid.

De oorlog van ontaarding, moord en beroving die heerste, is nu veranderd in een heilige oorlog, al-djihaad. Eén van de belangrijkste doelen van al-djihaad is om de mens te bevrijden van de agressie, onderdrukking en de tirannie van de mannen met macht. Een machtig man in de islam is een slappeling, totdat de rechten van de armen van hem zijn verkregen. In de islam is oorlog bedoeld voor het reinigen van het land van bedrog, verraad, zondige daden en agressie. Het is een heilige oorlog, die ernaar streeft zekerheid, veiligheid, genade en mededogen te verspreiden, alsmede het in acht houden van de rechten en grootmoedigheid.

De Boodschapper van Allah heeft strikte regels uitgevaardigd over de oorlog en gebood zijn soldaten en leiders om die regels te doorbreken. Volgens de versie van Soelaiman ibn Boeraidah, die zei dat zijn vader hem had verteld dat, wanneer de Boodschapper van Allah een leider aanstelde over een leger of een bataljon, hij hem adviseerde om Allah, de Grote en Almachtige, te vrezen, wanneer hij omging met degenen die hem het meest nastonden en om goed te zijn voor alle moslims. Dan zei de Profeet :

"Laat jouw invasie in de naam van Allah zijn en terwille van Hem. Bevecht degenen die ongelovig in Allah zijn. Val aan, maar overdrijf niet en pleeg geen verraad. Vermink nooit het lijk van een dode en dood geen jonge kinderen."

De Boodschapper van Allah vroeg de mensen om te verlichten, maar hij verbood hen om anderen hard aan te pakken of hen vast te houden. "Breng rust," zei hij, "en tuchtig niet." Wanneer hij toevallig 's nachts op het slagveld aankwam, viel hij de vijand nooit aan voordat het ochtend was. Hij verbood strikt het verbranden (d.w.z mensen martelen) in vuur, het doden van vrouwen en kinderen of zelfs hen te slaan. Hij verbood diefstal en beroving en ging zelfs zo ver om te zeggen, dat winst die verkregen wordt door plunderen, niet minder verboden is dan het vlees van een lijk. Corruptie of het verpesten van bewerkt land en beekjes en het omhakken van bomen waren allemaal verboden, behalve wanneer ze strikt noodzakelijk waren en er geen andere alternatieven waren:

"Dood geen gewond persoon of een gevangene, noch achtervolg iemand die vlucht."

Hij verordende, dat vertegenwoordigers niet mochten worden gedood. Hij legde ook sterk de nadruk op het niet doden van degenen die een verdrag sloten. Hij zei zelfs:

"Diegene die iemand doodt, die aan een verdrag gebonden is, zal het Paradijs niet ruiken, ook al kan de geur daarvan geroken worden op een afstand van veertig jaar."

Dit waren enkele andere edele regels die de oorlogen reinigden van de smerigheid van al-djahilijah en ze in heilige oorlogen veranderden.

Bron: Het boek "Biografie van de Profeet Mohammed het zegel der profeetschap".

Echt een mooi stuk!

Vooral dat het verboden is om vrouwen en kinderen pijn te doen,of de mensen die niet in strijd zijn.

Dit waren de mensen in de tijd van de profeet,waar vind je die nu in deze tijd

Die roepen alleen jihad dit jihad dat,maar hebben het dan alleen over aanslagen en het moorden van de kufaars,Wallahoel Moesta' aan.