gordijntje
07-09-2002, 17:36
salaam broeders en zusters,
hier onder bevindt je een waar gebeurd verhaal!
belangerijkste hoofdepersonen:
yamina: 21jaar
yassinne:23jaar
het was zaterdag, de ouders van yassine zouden vandaag me hand komen vragen. Het was het was de mooiste dag in me leven,die ik niet kon wensen.
samen met nicht nadia gingen we samen boodschappen doen,we haalden da laaste boodschappen die we nodig hadden.me moeder en me tante waren druk bezig in de keuken.
we liepen samen gearmd en lachend door de winkels heen.
we lachten om de stomste dingen,en aand e herinderingen van vroeger,plotseling kwamen twee beeld schone jongens voor ons staan:
ze vroegen ons hoe laat het was, die gekke nicht van me pakte haar mobiel en keek hoe laat het was,maar dat was niet de enige wat ze woude van ons maar ze woude met ons wat gaan drinken.
ik zie het al voor samen met hun wat drinken,en voor dat je het weet staat straks je verloofde naast je en dan kun je het helemaal vergeten,dan kan ik lekker nog door dromen over de verlovingfeest.
ik was helemaal met me gedachten
ik trok me nicht en zei van we moeten snel weg ons ouders orden boos als we te laat komen met die boodschapppen,de jongens keken ons aan en zeiden zozo de mieden hebben het nog al druk,
ik zei tegen hun van sorry we kunnen niet langer blijven omdat we vandaag een belangerijk dag is.
een van die jongens was nieuwsgierig en vroeg wat hebben jullie en ewa wordt ik niet uitgenodigt wela.ik zei van je bent van harte welkom. hij zei van dank je voor je aanbod.
ze stelde hun voor als hicham en said,hicham was rustig en zei niet veel en die ene said die kon 24 uur door kletsen.
we zaten nog met elkaar wat te kletsen,we waren de tijd helemaal vergeten,plotseling keek ik me horloge,en zei tegen me nicht ''soef cafi sa7a"(kijk hoe laat het is), me zijn te laat ons moeders worden boos.
we namen afscheid van hicham en said,
en hij zei van je hebt wel haast meid:ik antwoorde van ja heel kort van,hij moest niet denken van dat we makkelijk zijn.
''sorry'' hicham maar ik moet echt weg gaan. ik nam afscheid van hem en ging naar buiten. buiten pakte ik me nicht van haar arm en zei van we moeten nu weg nadia
we zijn te laat. we namen afscheid van said.
we gingen snel alle boodschappen doen.we stopten alle boodschappen in de auto en we reden weg naar huis.
thuis aan gekomen zeiden ons moeders "'ewa 7la salaamtoekom"', waren de boodschappen opgegaan,zeiden ze lachtend.
nadia en ik keken elkaar aan en begonnen ook mee te lachen.
we maakten de laaste gerechten,we hadden amen als opgeruimt.
ik ging even naar me kamer toe en tegelijk kwam me nicht ook mee.
ze vroeg he yamina en wat vindt je eiglijk van hicham.
ik wist niet wat ze percies zei.
nadia ben je gek ik ga vandaag verloven en kom jij me zeggen wat ik leuk vindt van hicham,ik kan je wel eerlijk toegeven dat hij best een leuke jongen ons maar verder bedoel ik niks ermee:je weet toch dat ik voor yassine heb gekozen en niet dat ik iets met hicham ga beginnen,en trouwens we zien elkaar toch nooit.
samen zatten we nog met elkaar bij te kletsen, en een beetje gek te doen we leken we meiden van de pubertijd.
op eens hoorden we geklop op me deur,het was me broer en me neef die binnen kwamen,ze gebogen te zingen en ze zeiden zo"ons grote meid gaat vandaag verloven"'
we konden heel goed met elkaar opschieten,zoals broer,neef en nicht.
zijn jullie nog niet aangekleed begon me neef lachtend te zeggen er wachten mensen beneden op jullie.
ik sprong op en zei van je liegt ze zijn toch niet gekomen he:
kijk dan hoe laat het is zei me broer:
met ze vieren keken tegelijk naar de klok: hetw as al 19:00uur.
zozo de tijd gaat wel snel:
we hadden ons snel verkleed en toen gingen we naar beneden:
ik kon de ouders al van yassine dus ik hoefde me niet eens te schamen,ik was gwoon me zelf ik hoefde me niet te veranderen, in een andere persoon die ik eigelijk niet ben.
de tijd vloog om.
we hadden samen met ze allen gegeten en gedronken,en gelachen en bijgeklets.
we hadden het ook waar we de trouwfeest gineg doen ik woude het graag hier in nl maar de vakantie tijd was bijna aangebroken dus,samen hadden we het besloten om de trouwfeets in marokko te houden.
het was al juni,me nicht en ik gingen samen elke dag winkelen om de allerlei dingen te kopen die ik nodig had.
me nicht nadia
ik heb sinds die dag dat ik hicham heb gezien niet meer gesproken of gezien,maar eigelijk het was wel een raar ik dacht wel vaker aan hem,terwijl eigelijk het niet wilde maar me gedachten dwaalde soms wegvan hem!
hier onder bevindt je een waar gebeurd verhaal!
belangerijkste hoofdepersonen:
yamina: 21jaar
yassinne:23jaar
het was zaterdag, de ouders van yassine zouden vandaag me hand komen vragen. Het was het was de mooiste dag in me leven,die ik niet kon wensen.
samen met nicht nadia gingen we samen boodschappen doen,we haalden da laaste boodschappen die we nodig hadden.me moeder en me tante waren druk bezig in de keuken.
we liepen samen gearmd en lachend door de winkels heen.
we lachten om de stomste dingen,en aand e herinderingen van vroeger,plotseling kwamen twee beeld schone jongens voor ons staan:
ze vroegen ons hoe laat het was, die gekke nicht van me pakte haar mobiel en keek hoe laat het was,maar dat was niet de enige wat ze woude van ons maar ze woude met ons wat gaan drinken.
ik zie het al voor samen met hun wat drinken,en voor dat je het weet staat straks je verloofde naast je en dan kun je het helemaal vergeten,dan kan ik lekker nog door dromen over de verlovingfeest.
ik was helemaal met me gedachten
ik trok me nicht en zei van we moeten snel weg ons ouders orden boos als we te laat komen met die boodschapppen,de jongens keken ons aan en zeiden zozo de mieden hebben het nog al druk,
ik zei tegen hun van sorry we kunnen niet langer blijven omdat we vandaag een belangerijk dag is.
een van die jongens was nieuwsgierig en vroeg wat hebben jullie en ewa wordt ik niet uitgenodigt wela.ik zei van je bent van harte welkom. hij zei van dank je voor je aanbod.
ze stelde hun voor als hicham en said,hicham was rustig en zei niet veel en die ene said die kon 24 uur door kletsen.
we zaten nog met elkaar wat te kletsen,we waren de tijd helemaal vergeten,plotseling keek ik me horloge,en zei tegen me nicht ''soef cafi sa7a"(kijk hoe laat het is), me zijn te laat ons moeders worden boos.
we namen afscheid van hicham en said,
en hij zei van je hebt wel haast meid:ik antwoorde van ja heel kort van,hij moest niet denken van dat we makkelijk zijn.
''sorry'' hicham maar ik moet echt weg gaan. ik nam afscheid van hem en ging naar buiten. buiten pakte ik me nicht van haar arm en zei van we moeten nu weg nadia
we zijn te laat. we namen afscheid van said.
we gingen snel alle boodschappen doen.we stopten alle boodschappen in de auto en we reden weg naar huis.
thuis aan gekomen zeiden ons moeders "'ewa 7la salaamtoekom"', waren de boodschappen opgegaan,zeiden ze lachtend.
nadia en ik keken elkaar aan en begonnen ook mee te lachen.
we maakten de laaste gerechten,we hadden amen als opgeruimt.
ik ging even naar me kamer toe en tegelijk kwam me nicht ook mee.
ze vroeg he yamina en wat vindt je eiglijk van hicham.
ik wist niet wat ze percies zei.
nadia ben je gek ik ga vandaag verloven en kom jij me zeggen wat ik leuk vindt van hicham,ik kan je wel eerlijk toegeven dat hij best een leuke jongen ons maar verder bedoel ik niks ermee:je weet toch dat ik voor yassine heb gekozen en niet dat ik iets met hicham ga beginnen,en trouwens we zien elkaar toch nooit.
samen zatten we nog met elkaar bij te kletsen, en een beetje gek te doen we leken we meiden van de pubertijd.
op eens hoorden we geklop op me deur,het was me broer en me neef die binnen kwamen,ze gebogen te zingen en ze zeiden zo"ons grote meid gaat vandaag verloven"'
we konden heel goed met elkaar opschieten,zoals broer,neef en nicht.
zijn jullie nog niet aangekleed begon me neef lachtend te zeggen er wachten mensen beneden op jullie.
ik sprong op en zei van je liegt ze zijn toch niet gekomen he:
kijk dan hoe laat het is zei me broer:
met ze vieren keken tegelijk naar de klok: hetw as al 19:00uur.
zozo de tijd gaat wel snel:
we hadden ons snel verkleed en toen gingen we naar beneden:
ik kon de ouders al van yassine dus ik hoefde me niet eens te schamen,ik was gwoon me zelf ik hoefde me niet te veranderen, in een andere persoon die ik eigelijk niet ben.
de tijd vloog om.
we hadden samen met ze allen gegeten en gedronken,en gelachen en bijgeklets.
we hadden het ook waar we de trouwfeest gineg doen ik woude het graag hier in nl maar de vakantie tijd was bijna aangebroken dus,samen hadden we het besloten om de trouwfeets in marokko te houden.
het was al juni,me nicht en ik gingen samen elke dag winkelen om de allerlei dingen te kopen die ik nodig had.
me nicht nadia
ik heb sinds die dag dat ik hicham heb gezien niet meer gesproken of gezien,maar eigelijk het was wel een raar ik dacht wel vaker aan hem,terwijl eigelijk het niet wilde maar me gedachten dwaalde soms wegvan hem!