Ons moeder!
Na je een aantal maanden in haar buik te hebben gedragen, met alle pijn die erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen. Toen er voor het eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil.
Je moeder keek uit alle blijdschap en huilend naar jou, haar pas geboren
kind. Je moeder gaf je een intensieve verzorging je eerste twee jaren.
Je moeder beleefde slapeloze nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele periode . Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek voor haar kind. Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar tweede functie in deze wereld erbij komen: MOEDER!Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je recht kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon staan, de eerste keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer brabbelde maar iets kon zeggen.Je groeide op en de band tussen jou en je moeder werd als maar sterker en sterker. Je kwam thuis van school, het eerst wat ze vroeg of je een leuke dag hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je kleren, ruimde de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou.
Ruimde je kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
gelukkig allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder toen je nog
klein was. Je groeit, van basisschool, naar het voortgezet onderwijs. Je
eerste baan, de eerste keer dat je zelf wat kocht. Je was trots en liet het gauw aan je moeder zien Ze was blij om haar kind te zien.
Je groeide door en door tot je uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of
Drs. voor je naam mocht zetten.
Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je toekomst. Je
realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan naar een echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou ermee. Je
trouwdag! De speciale dag voor jullie beide . Je kijkt naast je en ziet weer je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk je dan Alhamdoelilah dat
jij (mijn moeder) deze dag mag en kan meemaken. En zo ook je eerste kind
Je bent blij dat je die krijgt en feliciteert je moeder dat ze oma is.
Soebhana allah, hoe mooi kan het leven zijn. Realiseer je je dit wel?
Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor jou was, hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor jou heeft gedaan of gemaakt.
Realiseer je je hoe vaak jouw moeder jou beschermd heeft tegen al het kwade/erge? Realiseer je je dat jouw moeder jou 9 maanden heeft gedragen in haar buik, en totdat je volwassen werd ze zich elke dag druk om jou maakte en nog steeds doet?
Realiseer je je dat op het moment dat jij buiten bent en het laat maakt,
dat zij zich met de minuut meer zorgen gaat maken? Realiseer je je welke
rechten je moeder allemaal heeft?
Nou stel……
stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel dat je geen enkele herinnering hebt aan jouw moeder.
Stel dat je toen je groot werd te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden is en dat de vrouw van je vader je stiefmoeder is.
Stel dat je samen met je buurmeisje schoenen gaat kopen . Je buurmeisje
rent naar haar moeder om haar nieuwe schoenen te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan wie zou jij je schoen,
diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?
Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou je niet
hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het maar voor 1 seconde. Al was het maar alleen om te zeggen: bedankt, mama, bedankt voor alle liefde die je me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding! Bedankt, dat jij de reden bent dat ik nu hier sta!
Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun moeder speelt in hun leven tót hun moeder overlijdt.
La 7awla wa la qoewata illa bilah! Vraag je moeder altijd om jou te vergeven voor alles wat je haar (onbewust) hebt aangedaan!
Vraag haar om altijd dou3aa voor jou te doen.
Vraag haar om tevreden met jou te zijn en te zeggen : Lahie rda3liek! Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is zeker: de dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je toch hebben gehoopt dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker je moeders voorhoofd en handen
kuste, dat je vaker je moeder vroeg om dou3aa voor je te doen. Opdat moment zou je alles doen om je moeder terug te laten komen, maar helaas.
Laten we Allah vragen om genadig te zijn met onze moeders en om hun al hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dou3aa doet, vergeet dan zeker niet om dou3aa voor jouw moeder te doen.
Moge Allah ons leiden, Allahoema Amien