suri_boy
17-03-2008, 21:33
Hallo Allemaal,
Ben 7 jaar getrouwd geweest en ben nu net een jaartje gescheiden. Ook al was het mijn eigen keus om een scheiding aan te vragen (daar had ik alle redenen toe) toch viel het me heel erg zwaar. Op dat moment ging ik al best redelijk goed om met een collega. Een marokkaanse jongevrouw. Het klikte aardig, ik kon goed met haar praten en we konden eindeloos over allerlei zaken praten. Doordat mijn vriendschap (op dat moment) met haar hechter en hechter werd, leek de pijn van mn scheiding steeds meer te vervagen. Na ongeveer 4 maanden hebben we voor het eerst het bed met elkaar gedeeld. Sindsdien gaat het geweldig. Zowel met mij persoonlijk, als met onze relatie. We zijn nu ongeveer 8 maanden 'samen' en zij is nog steeds mijn grootste steun en toeverlaat. zij is een nette , die niet rookt, drinkt en zich niet met verkeerde dingen inlaat. De afgelopen 2 maanden heb ik wel elke dag stiekem gedacht: was het maar een surinaamse of een joodse, dan kon ik haar tenminste aan mijn ouders voorstellen. zij betekent zoveel voor me, en hou misschien wel meer van haar dan dat ik in die zeven jaar van mijn ex heb gehouden. Maar mijn ouders zouden het denk ik nooit accepteren dat ik met een moslima vrouw door het leven zou gaan. Althans, ik zou ze er vreselijk veel pijn mee doen.
Is er iemand die zich hierin herkent, en heeft iemand een advies voor me???
Ben 7 jaar getrouwd geweest en ben nu net een jaartje gescheiden. Ook al was het mijn eigen keus om een scheiding aan te vragen (daar had ik alle redenen toe) toch viel het me heel erg zwaar. Op dat moment ging ik al best redelijk goed om met een collega. Een marokkaanse jongevrouw. Het klikte aardig, ik kon goed met haar praten en we konden eindeloos over allerlei zaken praten. Doordat mijn vriendschap (op dat moment) met haar hechter en hechter werd, leek de pijn van mn scheiding steeds meer te vervagen. Na ongeveer 4 maanden hebben we voor het eerst het bed met elkaar gedeeld. Sindsdien gaat het geweldig. Zowel met mij persoonlijk, als met onze relatie. We zijn nu ongeveer 8 maanden 'samen' en zij is nog steeds mijn grootste steun en toeverlaat. zij is een nette , die niet rookt, drinkt en zich niet met verkeerde dingen inlaat. De afgelopen 2 maanden heb ik wel elke dag stiekem gedacht: was het maar een surinaamse of een joodse, dan kon ik haar tenminste aan mijn ouders voorstellen. zij betekent zoveel voor me, en hou misschien wel meer van haar dan dat ik in die zeven jaar van mijn ex heb gehouden. Maar mijn ouders zouden het denk ik nooit accepteren dat ik met een moslima vrouw door het leven zou gaan. Althans, ik zou ze er vreselijk veel pijn mee doen.
Is er iemand die zich hierin herkent, en heeft iemand een advies voor me???