aaardbei
27-02-2008, 11:07
Dames,
Plaats hier jullie bevallingsverhalen. Erg leuk voor de dames die nog moeten, kunnen ze een beetje kijken wat ze te wachten staat. Elke bevalling is natuurlijk anders.
Ik zal beginnen en ik ben erg benieuwd naar die van jullie.
Woensdag 12 september ben ik 's middags gestript door de verloskundige ik was toen precies 41 weken zwanger. De verloskundige voelde dat mijn baarmoedermond rijp was. Ik mocht naar huis en het was gewoon afwachten.
's avond om 21.00uur ben ik mijn slijmprop verloren en voelde ik lichte krampen ik ben die krampen in de gaten gaan houden en de krampen kwamen om de 8 minuten terug. Om 23.00uur kwamen ze al veel sneller achter elkaar en waren nu echt pijnlijk, weer heb ik het in de gaten gehouden en de weeën komen nu om de 3 minuten terug en houden ook 1 minuut aan, ze zijn nu ook erg pijnlijk. Ik lag op de bank en voelde ook iets lopen tussen mijn benen, ik ben opgestaan en naar de douche gerent heb nog een beetje kunnen opvangen met een bekertje. Ik kon niet aan het vruchtwater zien of het helder was omdat ik er bloed bij had verloren. Het was nu echt tijd om de verloskundige te bellen. Mijn man belt haar op om precies 0.00, binnen 10 minuten stond ze al voor de deur.
De weeën zijn nu echt heftig. De verloskundige heeft mij getoucheerd en ik had 4cm ontsluiting. We mochten alvast naar het ziekenhuis gaan. Mijn man heeft snel de vluchtkoffer en alle papieren gepakt en met heftige weeën zijn we de auto ingestapt, helemaal gek werd ik van de pijn ik wist niet hoe ik moest zitten. .
Aangekomen in het ziekenhuis begon het echt, de weeën waren heel moeilijk op te vangen ik wist niet hoe ik moest puffen of liggen elke beweging deed verschrikkelijk veel pijn. Ik dacht dat ik gek werd. Ik nog even onder de douche geweest, maar hiervan werd de pijn niet minder. Tegen 03.00uur hebben we de verloskundige er weer bij gehaald omdat ik het niet meer aankon. Ze heeft mij toen weer getoucheerd en ik had nog steeds 4cm ontsluiting, ik wist niet wat ik hoorde zoveel pijn helemaal voor niks, dit kan nog heel lang duren ik dacht echt dat ik gek werd. De verloskundige ging weer weg en daar lag ik dan weeën weg te puffen, mijn mond was er helemaal droog van geworden. Om 05.00uur heb ik zitten schreeuwen dat ik het niet meer kan, de weeën waren veel te sterk en ik had ook persweeën erbij gekregen. De verloskundige is er weer bijgehaald en heeft me getoucheerd, 9,5cm jeetje wat een opluchting. Ik was zo blij eindelijk ik mocht rustig meepersen dit was erg pijnlijk. Ik had geen kracht meer. Ik was heel erg moe en had echt geen kracht om te persen. Omdat ik niet hard genoeg perste schoof de baby steeds weer omhoog, na 40 minuten persen is daar dan eindelijk onze kleine meid. Ik krijg haar meteen op mijn borst, wat is ze mooi en wat is ze klein. Niet te omschrijven wat voor een gevoel ik op dat moment had, alle pijn was meteen verdwenen en ik was de gelukkigste persoon op aarde. Mijn kleine meid is eindelijk bij me. Ze keek me aan met haar mooie grote ogen en die blik van haar staat gegraveerd op mijn netvlies. Nadat even heerlijk van haar heb mogen genieten heeft papa haar navelstreng doorgeknipt en hebben ze haar gewogen en gewassen..
Ik moest nog gehecht worden omdat ik uitgescheurd was, dit was ook pijnlijk maar niet te vergelijken met de bevalling zelf. Nadat ik even was uitgerust mocht ik gaan douchen en dit was toch iets te snel, ik ben in de douche flauwgevallen. Gelukkig ben ik net op tijd opgevangen door de verloskundige. Nadat ik was uitgerust zijn we naar huis gegaan.
Ik heb de bevalling als erg zwaar en pijnlijk ervaren. Maar mijn meisje maakt alles goed, ik heb er iets heel moois voor terug gekregen.
Plaats hier jullie bevallingsverhalen. Erg leuk voor de dames die nog moeten, kunnen ze een beetje kijken wat ze te wachten staat. Elke bevalling is natuurlijk anders.
Ik zal beginnen en ik ben erg benieuwd naar die van jullie.
Woensdag 12 september ben ik 's middags gestript door de verloskundige ik was toen precies 41 weken zwanger. De verloskundige voelde dat mijn baarmoedermond rijp was. Ik mocht naar huis en het was gewoon afwachten.
's avond om 21.00uur ben ik mijn slijmprop verloren en voelde ik lichte krampen ik ben die krampen in de gaten gaan houden en de krampen kwamen om de 8 minuten terug. Om 23.00uur kwamen ze al veel sneller achter elkaar en waren nu echt pijnlijk, weer heb ik het in de gaten gehouden en de weeën komen nu om de 3 minuten terug en houden ook 1 minuut aan, ze zijn nu ook erg pijnlijk. Ik lag op de bank en voelde ook iets lopen tussen mijn benen, ik ben opgestaan en naar de douche gerent heb nog een beetje kunnen opvangen met een bekertje. Ik kon niet aan het vruchtwater zien of het helder was omdat ik er bloed bij had verloren. Het was nu echt tijd om de verloskundige te bellen. Mijn man belt haar op om precies 0.00, binnen 10 minuten stond ze al voor de deur.
De weeën zijn nu echt heftig. De verloskundige heeft mij getoucheerd en ik had 4cm ontsluiting. We mochten alvast naar het ziekenhuis gaan. Mijn man heeft snel de vluchtkoffer en alle papieren gepakt en met heftige weeën zijn we de auto ingestapt, helemaal gek werd ik van de pijn ik wist niet hoe ik moest zitten. .
Aangekomen in het ziekenhuis begon het echt, de weeën waren heel moeilijk op te vangen ik wist niet hoe ik moest puffen of liggen elke beweging deed verschrikkelijk veel pijn. Ik dacht dat ik gek werd. Ik nog even onder de douche geweest, maar hiervan werd de pijn niet minder. Tegen 03.00uur hebben we de verloskundige er weer bij gehaald omdat ik het niet meer aankon. Ze heeft mij toen weer getoucheerd en ik had nog steeds 4cm ontsluiting, ik wist niet wat ik hoorde zoveel pijn helemaal voor niks, dit kan nog heel lang duren ik dacht echt dat ik gek werd. De verloskundige ging weer weg en daar lag ik dan weeën weg te puffen, mijn mond was er helemaal droog van geworden. Om 05.00uur heb ik zitten schreeuwen dat ik het niet meer kan, de weeën waren veel te sterk en ik had ook persweeën erbij gekregen. De verloskundige is er weer bijgehaald en heeft me getoucheerd, 9,5cm jeetje wat een opluchting. Ik was zo blij eindelijk ik mocht rustig meepersen dit was erg pijnlijk. Ik had geen kracht meer. Ik was heel erg moe en had echt geen kracht om te persen. Omdat ik niet hard genoeg perste schoof de baby steeds weer omhoog, na 40 minuten persen is daar dan eindelijk onze kleine meid. Ik krijg haar meteen op mijn borst, wat is ze mooi en wat is ze klein. Niet te omschrijven wat voor een gevoel ik op dat moment had, alle pijn was meteen verdwenen en ik was de gelukkigste persoon op aarde. Mijn kleine meid is eindelijk bij me. Ze keek me aan met haar mooie grote ogen en die blik van haar staat gegraveerd op mijn netvlies. Nadat even heerlijk van haar heb mogen genieten heeft papa haar navelstreng doorgeknipt en hebben ze haar gewogen en gewassen..
Ik moest nog gehecht worden omdat ik uitgescheurd was, dit was ook pijnlijk maar niet te vergelijken met de bevalling zelf. Nadat ik even was uitgerust mocht ik gaan douchen en dit was toch iets te snel, ik ben in de douche flauwgevallen. Gelukkig ben ik net op tijd opgevangen door de verloskundige. Nadat ik was uitgerust zijn we naar huis gegaan.
Ik heb de bevalling als erg zwaar en pijnlijk ervaren. Maar mijn meisje maakt alles goed, ik heb er iets heel moois voor terug gekregen.