Amir: Niemand dwingt je om te blijven! Geschrokken keek ze hem aan, dit bedoelden mensen vast met: Als een jongen je eer heeft afgenomen, vind hij je goedkoop en behandelt je niet met respect!
Dezsem: Ik vervloek de dag dat ik je heb gezien! Amir keek haar boos aan, hij pakte haar bij haar kin en dwong haar om hem aan te kijken…
Amir: Kijk me aan!!
Dezsem: Nee! Ze hield haar ogen gesloten…
Amir: KIJK ME AAN!! Hij had de neiging om haar te slaan, maar dat zou zijn grootste fout zijn!
Dezsem: NEE! Laat me los, je doet me pijn!!
Amir duwde haar tegen de muur aan en liep weg naar het terras, hij moest kalmeren! Bevend liep ze naar de badkamer en sloot ze zich op… Na een uur was ze nog niet klaar met huilen, Amir klopte steeds op de deur maar hij kreeg geen reactie. Ze begon hem echt boos te maken, Dezsem liep naar de kastjes en keek wat erin zit, er was een scherpe scheer mesje, ze pakte het mesje eruit en ging weer zitten… Ze legde het mesje tegen haar polsen aan en bekeek haar aders… Dit zou ze nooit durven, ze probeerde een paar keer met het mesje tegen haar aders aan te drukken maar het deed te pijn… Ze schrok toen de deur opeens open ging… Amir keek vol woede naar haar hand waarin een mesje zat… Hij trok haar overeind en gooide het mesje weg, voor het eerst van haar leven had ze een klap gekregen van hem… Hij trok haar uit de badkamer en sleurde haar zowat mee naar slaapkamer… ze smeekte hem om te stoppen want ze voelde pijn in haar armen…
Dezsem: Hou op! Alsjeblieft!
Amir: Als jij het nog een keer in je hoofd haalt, ik schiet je neer! HOOR JE ME!! IK SCHIET JE NEER!
Snikkend wreef ze aan haar armen die helemaal rood werden… Het brandde gewoon…
Amir zou nog even weggaan, in de ochtend zou hij terugkomen en had haar beloofd om iets leuks te doen samen… Ze geloofde hem niet meer, nooit kwam hij zijn beloftes na… Snikkend viel ze in slaap… Zehra liet haar maar niet te vaak alleen en kwam vaak langs om te kijken… Sule vond het erg zielig voor haar!
De volgende ochtend werd ze wakker geschud door iemand, geïrriteerd keek ze op… Ze zag Amir… Hmm, hij was toch wel gekomen! Ze zei niks en liet haar hoofd rusten op haar zachte kussen…
Amir: Sta maar op, kleed je aan we gaan ontbijten!
Dezsem: Ik ben nog moe!
Amir: Ik ook! We gaan in een leuke restaurant ontbijten, duurt het nog lang voordat je klaar bent… Ik heb honger!
Dezsem: Ik weet het niet!
Amir: Als je nou nu opstaat en je ding gaat doen, dan zijn we vast sneller!
Stil stond ze op en liep ze naar de badkamer, ze kleedde zich uit en stapte de douche in , warm water gleed over haar koude lichaam! Toen ze klaar was kleedde ze zich om… Het was niet zo koud, ze koos maar voor een donkerblauwe rok met een groen truitje erop… Ze zocht haar panty’s liet haar haar los en deed een ketting om! Aangekomen beneden deed ze lage groen pumps aan, haar jasje en tas… Ik ben klaar zei ze nog… Hij groette Zehra en samen vertokken ze… ze keek achterom meteen waren zijn mannen ingestapt in een andere auto en reden achter hem aan…
Amir: Heb je nog goed kunnen slapen..?
Dezsem: Ja! Het is de eerste keer dat ze zo vaak in 2 dagen bij mij blijft, hoe komt dat?
Amir: Dat wou je toch zo graag?
Dezsem: Dat klopt, ik ben het alleen niet gewend!
Amir: Wen er maar aan!
Dezsem: Wat? Hoe bedoel je?
Amir: Ik ben vanaf nu vaker bij je!
Dezsem kon het niet laten en gaf hem een spontane kus waardoor Amir even zijn controle over de stuur verlies….
Dezsem: Oeps! Sorry!
Amir:
We zijn er bijna!
Aangekomen zag ze dat het leeg was, ze had gehoopt op mensen omdat ze door Amir niet meer zo veel sociale contacten had… Hayat had ze nog, maar die zag ze ook niet meer vaak! Ze namen plaats en bestelden hun ontbijt… Amir had zo een honger dat hij nog wat bestelde…
Dezsem: heb je zoveel honger?
Amir: Ja, ik heb gister niet zoveel gegeten! Jij ook niet zo te zien… Ik vind het niet mooi… je bent weer vermagerd… Hij had gelijk, ze had van zelf al geen volle lichaam… maar je kon bijna haar ribben tellen…
Dezsem: Ik doe het niet express! Het gebeurt vanzelf!
Amir: Probeer maar aan te komen, vind ik mooier!
Dezsem: Amir?
Amir: Yep?
Dezsem: Wat voel jij eigenlijk voor mij, wie ben ik voor jou? Het floepte uit haar mond!
Amir:
Ik… Ik vind je gewoon aardig, je bent… gewoon… ik geef om je!
Dezsem: Zehra wist niet… niet… dat we met elkaar… euhmm!
Amir: Dat hoeft ze toch niet te weten…
Dezsem: jawel, ze werkt al jaren bij je!
Hij bleef stil en at rustig verder, dit was een teken voor Dezsem om haar mondje dicht te houden… toen ze klaar waren bleven ze veen zitten… Zwijgend verdwaalden ze naar hun eigen gedachten…
Toen ze klaar waren verlieten ze het restaurant, Amir wou nog een stukje lopen met haar lang de tuinen heen… Ze vond het goed en liep met hem mee! Tot haar verbazing liepen er best wel veel mensen langs! Het zag er zo afgelegen uit… Er kwam een jongeman aanlopen die haar bleef aanstaren… Hij liep langs hun en floot naar haar… Geschrokken keek ze weg naar Amir die net deed alsof hij niks had gehoord!! Toen ze zwijgend verder liepen besefte ze dat die jongeman achter haar langs meeliep… ze schrok toen ze hem zag… Plotseling liep hij langs haar en raakte hij haar kont aan… Ze schrok en stopte opeens… Ze wou net wat zeggen en ze zag Amir al op hem aflopen… Amir pakte hem vast bij zijn kraag en gaf hem een stomp in zijn gezicht, de jongeman probeerde hem ook te slaan en gaf heem een dreun tegen zijn neus aan… Bloed druppelde uit zijn neus wat hem nog bozer maakte ( Yeah Rambo
) Amir gaf heem een stomp in zijn maag waardoor hij door zijn benen zakte, daarna nog een schop tegen zijn kruis… Dezsem probeerde hem tegen te houden en gilde dat ze moesten stoppen…
Jongeman: Sorry, sorry! Hou op… Hij kreunde van de pijn en lag ingedoken op de weg! Amir kon het niet laten en schopte hem een paar keer… Hij trok hem overreind en dwong de jongemand om naar Dezsem te kijken... Amir: Bied je excuus aan!
Jongeman: het spijt me! Ik zweer het je!!
De mannen van Amir namen hem mee naar een andere kant, ze wist dat ze hem daar in elkaar zouden slaan!
Dezsem: Ik ken jou helemaal niet zo! Geschrokken keek ze hem nog aan! Zeg tegen hen dat ze moeten stoppen !
Amir: Wat stoppen! Hij raakte je aan!!
Dezsem: Hij heeft toch sorry gezegd!
Amir: HIJ HEEFT JE AANGERAAKT!!!!
Dezsem: Oh ja, alleen jij mag van me genieten he! Ze schrok van haar woorden en keek meteen de andere kant op… Amir probeerde te kalmeren en liep naar terug, Dezsem bleef nog even staan en achtervolgde hem…
In de auto, keek hij in de spiegel en zocht een doekje voor zijn neus! Dezsem was boos maar kon het niet laten, ze pakte een doekje uit haar tas en hielp hem met zijn neus… Ze raakte zachtjes zijn wangen aan… Ze wou het niet laten merken en deed alsof ze bezig was met bloed deppen… zelf had ze niet door hoe Amir haar aanstaarde… haar aanrakingen maakten hem gek, hij werd er ook gek van als iemand haar aankeek laat staan aanraakte… Dezsem merkte dat hij haar aanstaarde en sloeg haar ogen blozend neer… Hij glimlachte en raakte even haar neustopje aan… en plantte een kus op haar wang