om te beginnen...de laatste gedachtenkrokel van mij:
catgeorie maf:
In mijn hart heb ik bezoek
ik heb ze nooit gevraagd
Om te wonen in mijn geest
Zij hebben mij belaagd
Uit angst en vrees is nu geboren
een hele nieuwe telg
Wantrouwen is het kind genoemd.
Hij leeft nu in mijzelf
Elke daad, ieder gebaar
aan dit kind ontkom je niet
Wantrouwen mist niet 1 nuance
In hetgeen hij ziet
En als een echte baby
Wordt hij door zijn ma gevoed
Samen met zijn vader “vrees”
Houdt “angst” het kindje zoet
Ik hoop dat zij vertrekken
De ouders en het kind
De familie doet ons beide kwaad
Maar is vooral mij niet goed gezind
Misschien kun jij me helpen
Woont vertrouwen soms bij jou?
Ik ben haar namelijk kwijtgeraakt
Die lieve, zachte vrouw
Mocht je haar ooit zien
Stuur haar dan naar mij toe
Ik ben de slapeloze nachten
Met de familie “angst” en “vrees” echt MOE