nzha_amazigh_
02-02-2008, 18:57
Nadia
Ik schrok wakker. Mijn moeder riep me. ‘Nadia, opstaan je moet naar school.’ Shit hoe laat is het? Tfoe, al acht uur. Vlug stond ik op en liep naar de badkamer. Ik poetste mijn tanden en gooide water over me heen. Snel kleedde ik me aan en rende naar beneden. Mijn moeder begon te zeuren. ‘Nadia, je komt alweer te laat.’ Snel gaf ik haar een zoen en ging naar buiten. Ik wilde net voor de bus gaan rennen toen iemand mijn naam riep. Ik keek op en zag mijn buurmeisje Ikram staan. We groeten elkaar en liepen samen naar de bushalte. Ikram is een mooi meisje. Ze heeft mooie donkere ogen en een mooi figuur. Haar haar is van nature krullen en ze heeft een goede smaak voor kleding. Verder hebben we veel gemeen betreft jongens. We vallen meestal op dezelfde type. ‘Hé, de bus komt eraan,’ schreeuwt Ikram. ‘Jaja, het heeft geen nut meer. Ik ben toch te laat.’ Ikram begon te lachen. ‘Jij met je te laat komen.’ Ik keek haar een beetje boos aan. ‘Dat weet ik wel hoor.’ Samen stapten we in en liepen naar achteren. Tot mijn verbazing zag ik Karim staan, een jongen die ik al maanden niet heb gezien.
Hij was vroeger mijn buurjongen, sinds kort is hij verhuisd. Hij keek me aan en knipoogde naar me. Oefff ik voelde me rood worden. Ik draaide me om en wilde snel naast Ikram plaats nemen. ‘Héhé kapsones, zeggen we geen gedag meer.’ Ik glimlachte en gaf hem een hand. ‘Ehh sorry,’ zei ik. Karim is in één woord gewoon lekker. Vroeger was ik zo verliefd op hem dat ik gewoon elke dag bij de bushalte op hem stond te wachten zodat we samen in de bus zouden zitten. Gelukkig is dit gevoel verdwenen. Het zal toch nooit wat geworden zijn, het is echt een player. ‘Hallo Nadia, leef je nog?’ ‘O, ik dacht even aan iets.’ ‘Aan wat?’ vroeg hij nieuwsgierig. ‘Oh gewoon, niks bijzonders.’ Ik draaide er snel omheen en vroeg wat hij in de buurt te zoeken had. ‘Een vriend van me opzoeken.’ ‘O leuk,’ zei ik. Ik was Ikram helemaal vergeten.
‘Hé Ikram, kom erbij staan.’ Ze kwam naar ons toe en keek Karim met grote ogen aan. Ik stelde ze aan elkaar voor. ‘Karim dit is Ikram mijn nieuwe buurmeisje, en Ikram dit is Karim mijn oude buurjongen. Ze knikten elkaar toe. ‘Ze woont in jullie oude huis,’ zei ik Karim. ‘Dat is toevallig,’ zei hij. Ikram lachte naar hem. Ik zag dat ze een beetje bloosde.
‘We moeten uitstappen,’ zei ik. Karim stapte ook. ‘Mijn vriend woont hier in de buurt,’ verklaarde hij. Weer hoorde ik mijn naam, dit keer was het mijn beste vriendin Laila. Ze rende naar ons toe, groette mij en Ikram met kusjes, en gaf Karim een hand. Ik zag hoe rood Laila werd. Ik heb altijd al geweten dat ze een oogje op hem heeft, dit durfde ze nooit toe te geven. Ik wist ook wel waarom. Laila wist dat ik verliefd was op Karim, en ze wilde me niet kwetsen. Ik onderbrak de stilte door te zeggen dat we ons moeten haasten. Ik zag even hoe Karim naar Laila keek, en betrapte Ikram op een boze blik. Karim vroeg ons om een keer wat te gaan drinken, en dat hij dan ook zijn vrienden zou meenemen. Laila en Ikram stemde toe. Ik twijfelde een beetje. ‘Nou ik weet het niet.’ Laila keek me kwaad aan. ‘Oké, oké is goed. Ik ga wel mee.’ Ik merkte hoe blij Karim en Laila waren. ‘En wanneer word het dames? Kunnen jullie straks?’ Voor mijn en Laila was het geen probleem. ‘En jij Ikram? Red jij het vandaag?’ Ze knikte. ‘Oké, dan word het rond vier uur.’ ‘Oké,’ hoorde ik iedereen zeggen. ‘En waar gaan we dan wat drinken?’ vroeg Laila. Karim vertelde dat hij een leuk cafeetje kent waar hij en zijn vrienden vaak komen. ‘Ik kom jullie straks met mijn vriend Bilal ophalen.’ ‘Oké, is goed,’ zei ik. ‘Dames, ik moet er vandoor. Tot straks.’
Samen liepen we richting school. We waren een halfuur te laat. ‘Nou lady’s dat wordt nablijven, tenminste voor mij. Dit is al de vierde keer deze week.’ Ikram en Laila lachte me uit. ‘Haha, wat zijn we weer grappig,’ zei ik zogenaamd boos. ‘We kunnen beter hier wachten tot de volgende les, we mogen er echt niet in.’ Samen liepen we naar een tafeltje en begonnen daar een gesprek.
Ik schrok wakker. Mijn moeder riep me. ‘Nadia, opstaan je moet naar school.’ Shit hoe laat is het? Tfoe, al acht uur. Vlug stond ik op en liep naar de badkamer. Ik poetste mijn tanden en gooide water over me heen. Snel kleedde ik me aan en rende naar beneden. Mijn moeder begon te zeuren. ‘Nadia, je komt alweer te laat.’ Snel gaf ik haar een zoen en ging naar buiten. Ik wilde net voor de bus gaan rennen toen iemand mijn naam riep. Ik keek op en zag mijn buurmeisje Ikram staan. We groeten elkaar en liepen samen naar de bushalte. Ikram is een mooi meisje. Ze heeft mooie donkere ogen en een mooi figuur. Haar haar is van nature krullen en ze heeft een goede smaak voor kleding. Verder hebben we veel gemeen betreft jongens. We vallen meestal op dezelfde type. ‘Hé, de bus komt eraan,’ schreeuwt Ikram. ‘Jaja, het heeft geen nut meer. Ik ben toch te laat.’ Ikram begon te lachen. ‘Jij met je te laat komen.’ Ik keek haar een beetje boos aan. ‘Dat weet ik wel hoor.’ Samen stapten we in en liepen naar achteren. Tot mijn verbazing zag ik Karim staan, een jongen die ik al maanden niet heb gezien.
Hij was vroeger mijn buurjongen, sinds kort is hij verhuisd. Hij keek me aan en knipoogde naar me. Oefff ik voelde me rood worden. Ik draaide me om en wilde snel naast Ikram plaats nemen. ‘Héhé kapsones, zeggen we geen gedag meer.’ Ik glimlachte en gaf hem een hand. ‘Ehh sorry,’ zei ik. Karim is in één woord gewoon lekker. Vroeger was ik zo verliefd op hem dat ik gewoon elke dag bij de bushalte op hem stond te wachten zodat we samen in de bus zouden zitten. Gelukkig is dit gevoel verdwenen. Het zal toch nooit wat geworden zijn, het is echt een player. ‘Hallo Nadia, leef je nog?’ ‘O, ik dacht even aan iets.’ ‘Aan wat?’ vroeg hij nieuwsgierig. ‘Oh gewoon, niks bijzonders.’ Ik draaide er snel omheen en vroeg wat hij in de buurt te zoeken had. ‘Een vriend van me opzoeken.’ ‘O leuk,’ zei ik. Ik was Ikram helemaal vergeten.
‘Hé Ikram, kom erbij staan.’ Ze kwam naar ons toe en keek Karim met grote ogen aan. Ik stelde ze aan elkaar voor. ‘Karim dit is Ikram mijn nieuwe buurmeisje, en Ikram dit is Karim mijn oude buurjongen. Ze knikten elkaar toe. ‘Ze woont in jullie oude huis,’ zei ik Karim. ‘Dat is toevallig,’ zei hij. Ikram lachte naar hem. Ik zag dat ze een beetje bloosde.
‘We moeten uitstappen,’ zei ik. Karim stapte ook. ‘Mijn vriend woont hier in de buurt,’ verklaarde hij. Weer hoorde ik mijn naam, dit keer was het mijn beste vriendin Laila. Ze rende naar ons toe, groette mij en Ikram met kusjes, en gaf Karim een hand. Ik zag hoe rood Laila werd. Ik heb altijd al geweten dat ze een oogje op hem heeft, dit durfde ze nooit toe te geven. Ik wist ook wel waarom. Laila wist dat ik verliefd was op Karim, en ze wilde me niet kwetsen. Ik onderbrak de stilte door te zeggen dat we ons moeten haasten. Ik zag even hoe Karim naar Laila keek, en betrapte Ikram op een boze blik. Karim vroeg ons om een keer wat te gaan drinken, en dat hij dan ook zijn vrienden zou meenemen. Laila en Ikram stemde toe. Ik twijfelde een beetje. ‘Nou ik weet het niet.’ Laila keek me kwaad aan. ‘Oké, oké is goed. Ik ga wel mee.’ Ik merkte hoe blij Karim en Laila waren. ‘En wanneer word het dames? Kunnen jullie straks?’ Voor mijn en Laila was het geen probleem. ‘En jij Ikram? Red jij het vandaag?’ Ze knikte. ‘Oké, dan word het rond vier uur.’ ‘Oké,’ hoorde ik iedereen zeggen. ‘En waar gaan we dan wat drinken?’ vroeg Laila. Karim vertelde dat hij een leuk cafeetje kent waar hij en zijn vrienden vaak komen. ‘Ik kom jullie straks met mijn vriend Bilal ophalen.’ ‘Oké, is goed,’ zei ik. ‘Dames, ik moet er vandoor. Tot straks.’
Samen liepen we richting school. We waren een halfuur te laat. ‘Nou lady’s dat wordt nablijven, tenminste voor mij. Dit is al de vierde keer deze week.’ Ikram en Laila lachte me uit. ‘Haha, wat zijn we weer grappig,’ zei ik zogenaamd boos. ‘We kunnen beter hier wachten tot de volgende les, we mogen er echt niet in.’ Samen liepen we naar een tafeltje en begonnen daar een gesprek.