Bekijk volle/desktop versie : Pieter Hilhorst: Islam en seks



21-01-2008, 23:50
Wat voor sommige mannen seks is, is voor Geert Wilders de islam. Ze denken er de hele dag aan en raken er niet over uitgepraat.



Welk onderwerp ook ter sprake komt, zij weten er zo’n draai aan te geven dat er een seksuele toespeling in schuilt of dat het probleem eigenlijk wordt veroorzaakt door de islam. Mensen met zo’n monomanie zijn geen pretje voor hun omgeving. Ze herhalen zich tot in den treure en dringen iedereen hun obsessie op. Ze zingen nooit een couplet, ze kennen enkel het refrein. Als je op een feestje verkeert met iemand die alleen kan praten over seks en vrouwen, heeft het geen zin hem te vragen daarmee op te houden. Voor je het weet, ben je eindeloos bezig uit te leggen waarom je niet de hele tijd over seks wilt lullen. Je kunt beter een ander onderwerp aansnijden. Nu vind ik praten over seks een stuk leuker dan praten over de islam. Dus u begrijpt dat ik met frisse tegenzin deze column schrijf.

Misschien is het niet de obsessie zelf die irriteert, maar het gebrek aan fantasie en originaliteit waarmee ze hun stokpaardje berijden. Een goede seksistische grap weet ik best te waarderen. En de manier waarop Fouad Laroui de islam ter discussie stelt, vind ik geweldig. Hij steekt de draak met fundamentalisten door ze vragen te stellen: “Waarom moet een homo van de vijfde etage naar beneden worden gegooid en niet vanaf het dak van het hoogste flatgebouw?” Het antwoord is dat er destijds nog geen gebouwen waren die hoger waren dan vijf etages. “Maar”, zo houdt hij de fundamentalist voor, “moet je dit voorschrift dan niet aanpassen aan de tijd en nu kiezen voor de hoogste flat?” Maar als je eenmaal erkent dat sommige voorschriften tijdgebonden zijn, waarom is het verbod op homoseksualiteit dan niet tijdgebonden? Naar zijn idee zijn fundamentalisten zo geobsedeerd door geboden en verboden, dat ze de spiritualiteit van de islam verkwanselen.

Binnenkort komt Wilders met zijn film over de islam en het hele land is bij voorbaat in rep en roer. De autoriteiten bezweren moslimorganisaties om vooral de kalmte te bewaren, maar ondertussen worden wel evacuatieplannen opgesteld voor ambassades in islamitische landen. Moslims debatteren onderling over de vraag of ze op de film moeten reageren of dat ze die moeten negeren. Na zoveel ophef vooraf, moet de film wel tegenvallen. Het enige dat niet gebeurt, is een ander onderwerp aansnijden. Toch werkt dat het beste als je op een feestje naast een seksistische grappenmaker staat. De keuze moet niet zijn, reageren of negeren, maar zelf een ander onderwerp agenderen.

Sociale dwang is bijvoorbeeld een belangrijker onderwerp dan de islam. Senay Özdemir en Nazmiye Oral hebben zich recentelijk gekeerd tegen de maagdelijkscultus in islamitische kring. Maar de horreur van sociale dwang en schaamte laat zich op veel meer gebieden gelden dan seks en partnerkeuze. Enige tijd geleden moest ik een debat leiden over de wens van allochtone ouderen om in een Turks of Marokkaans verzorgingstehuis te wonen. Nu sprak ik laatst een Marokkaanse verpleger die een enorm gevecht had moeten voeren met zijn ouders voor ze zijn beroepskeuze accepteerden.

Dus vroeg ik de ouderen of zij het een goed idee vonden dat hun kleindochter of misschien zelfs hun kleinzoon zou gaan werken in de verpleging of de verzorging. Dat was nou ook weer niet de bedoeling. Een ander onderwerp dat voor de multiculturele samenleving belangrijker is dan de islam, is de sociale vermijding van de dominante samenleving. In Het land van aankomst heeft Paul Scheffer geschreven dat Nederlanders wel tegen segregatie zijn, maar ook niks voelen voor menging. Ze zijn als de dood voor wijken waar kansarme allochtonen bij elkaar wonen en opgroeien, maar ze weren al dan niet bewust allochtonen uit hun eigen omgeving. Er is nog steeds een forse witte vlucht bij de keuze van de school voor de kinderen en werkgevers staan niet te springen om allochtone kandidaten een baan of een stageplek te geven. Integratie vergt niet alleen een inspanning van nieuwkomers, maar ook van gevestigden.

Nu kost het Wilders vast geen enkele moeite om te betogen dat die sociale dwang alles te maken heeft met de islam. Maar wat hebben jongeren die zwichten onder sociale dwang aan zijn aanval op de Koran? Hij zorgt er eerder voor dat de gelederen worden gesloten. Dat versterkt de sociale dwang. Het probleem van Wilders en mannen die seksistische grappen maken is niet dat ze anderen kwetsen, maar dat hun wereldbeeld te armoedig is voor de kwesties waar het in het leven echt om gaat..

Pieterhilhorst.volkskrantblog.nl

21-01-2008, 23:56


Een blog is toch een ongeldige bron?

22-01-2008, 00:23

Citaat door BaDGuY:
Een blog is toch een ongeldige bron?


Voor moderators geldt een uitzondering

Maar ontopic: wat is er zo moeilijk aan seks om te bespreken?

Je steekt het erin en piest, dat was het

24-01-2008, 07:40

Citaat door Redactie:
Welk onderwerp ook ter sprake komt, zij weten er zo’n draai aan te geven dat er een seksuele toespeling in schuilt of dat het probleem eigenlijk wordt veroorzaakt door de islam. Mensen met zo’n monomanie zijn geen pretje voor hun omgeving. Ze herhalen zich tot in den treure en dringen iedereen hun obsessie op. Ze zingen nooit een couplet, ze kennen enkel het refrein. Als je op een feestje verkeert met iemand die alleen kan praten over seks en vrouwen, heeft het geen zin hem te vragen daarmee op te houden. Voor je het weet, ben je eindeloos bezig uit te leggen waarom je niet de hele tijd over seks wilt lullen. Je kunt beter een ander onderwerp aansnijden. Nu vind ik praten over seks een stuk leuker dan praten over de islam. Dus u begrijpt dat ik met frisse tegenzin deze column schrijf.

Misschien is het niet de obsessie zelf die irriteert, maar het gebrek aan fantasie en originaliteit waarmee ze hun stokpaardje berijden. Een goede seksistische grap weet ik best te waarderen. En de manier waarop Fouad Laroui de islam ter discussie stelt, vind ik geweldig. Hij steekt de draak met fundamentalisten door ze vragen te stellen: “Waarom moet een homo van de vijfde etage naar beneden worden gegooid en niet vanaf het dak van het hoogste flatgebouw?” Het antwoord is dat er destijds nog geen gebouwen waren die hoger waren dan vijf etages. “Maar”, zo houdt hij de fundamentalist voor, “moet je dit voorschrift dan niet aanpassen aan de tijd en nu kiezen voor de hoogste flat?” Maar als je eenmaal erkent dat sommige voorschriften tijdgebonden zijn, waarom is het verbod op homoseksualiteit dan niet tijdgebonden? Naar zijn idee zijn fundamentalisten zo geobsedeerd door geboden en verboden, dat ze de spiritualiteit van de islam verkwanselen.

Binnenkort komt Wilders met zijn film over de islam en het hele land is bij voorbaat in rep en roer. De autoriteiten bezweren moslimorganisaties om vooral de kalmte te bewaren, maar ondertussen worden wel evacuatieplannen opgesteld voor ambassades in islamitische landen. Moslims debatteren onderling over de vraag of ze op de film moeten reageren of dat ze die moeten negeren. Na zoveel ophef vooraf, moet de film wel tegenvallen. Het enige dat niet gebeurt, is een ander onderwerp aansnijden. Toch werkt dat het beste als je op een feestje naast een seksistische grappenmaker staat. De keuze moet niet zijn, reageren of negeren, maar zelf een ander onderwerp agenderen.

Sociale dwang is bijvoorbeeld een belangrijker onderwerp dan de islam. Senay Özdemir en Nazmiye Oral hebben zich recentelijk gekeerd tegen de maagdelijkscultus in islamitische kring. Maar de horreur van sociale dwang en schaamte laat zich op veel meer gebieden gelden dan seks en partnerkeuze. Enige tijd geleden moest ik een debat leiden over de wens van allochtone ouderen om in een Turks of Marokkaans verzorgingstehuis te wonen. Nu sprak ik laatst een Marokkaanse verpleger die een enorm gevecht had moeten voeren met zijn ouders voor ze zijn beroepskeuze accepteerden.

Dus vroeg ik de ouderen of zij het een goed idee vonden dat hun kleindochter of misschien zelfs hun kleinzoon zou gaan werken in de verpleging of de verzorging. Dat was nou ook weer niet de bedoeling. Een ander onderwerp dat voor de multiculturele samenleving belangrijker is dan de islam, is de sociale vermijding van de dominante samenleving. In Het land van aankomst heeft Paul Scheffer geschreven dat Nederlanders wel tegen segregatie zijn, maar ook niks voelen voor menging. Ze zijn als de dood voor wijken waar kansarme allochtonen bij elkaar wonen en opgroeien, maar ze weren al dan niet bewust allochtonen uit hun eigen omgeving. Er is nog steeds een forse witte vlucht bij de keuze van de school voor de kinderen en werkgevers staan niet te springen om allochtone kandidaten een baan of een stageplek te geven. Integratie vergt niet alleen een inspanning van nieuwkomers, maar ook van gevestigden.

Nu kost het Wilders vast geen enkele moeite om te betogen dat die sociale dwang alles te maken heeft met de islam. Maar wat hebben jongeren die zwichten onder sociale dwang aan zijn aanval op de Koran? Hij zorgt er eerder voor dat de gelederen worden gesloten. Dat versterkt de sociale dwang. Het probleem van Wilders en mannen die seksistische grappen maken is niet dat ze anderen kwetsen, maar dat hun wereldbeeld te armoedig is voor de kwesties waar het in het leven echt om gaat..

Pieterhilhorst.volkskrantblog.nl

Een bronvermelding dient om de prikkers de mogelijkheid te geven het bericht te controleren op waarheid.
Moet ik nu zelf gaan zoeken waar iik die blog kan vinden?
Ik blijf het degoutant vinden dat men niet eens de moeite neemt een geldige bronvermelding te plaatsen wijl men het van anderen EIST!

Ach, ik was het haast vergeten, sommige mensen staan BOVEN het plebs.