Bekijk volle/desktop versie : Gek, gekker, Geert!!



21-01-2008, 14:37
Veel televisie kijk ik niet, en dat heeft niet alleen te maken met het miserabele aanbod op het Nederlandse net. ‘Turn off tv, turn on life’ is een Amerikaans- puriteinse slogan die de christenburger waarschuwt voor ‘het oog van de duivel’. Of je nu de televisie als verrijkend of als geestdodend beschouwd, er zit een kern van waarheid in. Een groot gedeelte van je leven gaat inderdaad voorbij terwijl je voor de televisie zit.

Het gros van de Hollandse goegemeente zit iedere avond, gezapig zappend van het ene kanaal naar het andere, voor de televisie. Ondertussen worden zij ongemerkt gehersenspoeld door subliminale boodschappen die in Ketnet- en frisdrankreclames verborgen zitten, opdat zij braaf hun kroost naar een kansloze missie in Uruzgan sturen. Of met lede ogen toezien hoe de Europese grondwet (want een referendum, daar doet dit christenkabinet niet aan, dat is te democratisch) door hun strot geduwd wordt. Los van de sappige complottheorieën die er over de televisie de ronde doen (de zionisten controleren de media om de komst van hun Messias de bespoedigen is veruit mijn favoriet), televisie kost je gewoon levensuren. Ik heb de moeite genomen om het uit te rekenen. Wanneer je dagelijks vier uur televisie kijkt, dan kost je dat meer dan zestig (!) 24-uurs dagen per jaar. En het enge is dat die verstreken uren, opgeslokt door het beeldbuismonster, onder geen beding terug zult krijgen.

Maar er kleven nog meer nadelen aan het televisie kijken. Behalve vierkante ogen en zitvlees krijg je er ook een dikke pens van. Of nog erger, je vrouw krijgt er een dikke pens van. Toon Hermans dichtte ooit over onze gezette wederhelft:

Een dikke ronde vrouw
Geeft warmte in de kou
En schaduw in de zomer

Want zie hoe de hardwerkende burger zichzelf beloont. Met schranspartijen voor de televisie waarbij zakken chips, nootjes, chocoladerepen, popcorn, gegrilde hond (dat zijn de Chinezen onder ons), kipnuggets, alcohol en ‘vloeibaar snoep’ niet geschuwd worden. Een ontzaggelijke hoeveelheid aan kilocalorieën die je onder normale omstandigheden niet binnen zult krijgen. Althans, ik ken geen mensen die in stilte aan de eettafel een familiezak chips naar binnen werken.

Één voordeel van de gewichtstoename van de kindertjes is dat ze minder aantrekkelijk worden voor de nimmer rustende pedofielen, en dus minder snel gekidnapt worden. Je zult de verhoogde kans op hart- en vaatzieken, hoge bloeddruk en de valluik van het sociale isolement (en de daarmee gepaard gaande psycho-somatische klachten) op de koop toe moeten nemen. Maar ik denk dat geen enkele ouder om die reden zijn kinderen vetmest.

Wat ik wel af en toe volg zijn de kamerdebatten op de dinsdagochtend. Niet om het verhulde communistische gejank van Marijnissen aan te horen. Niet om van de krampachtige ‘kerstening’ van de grondwet door Balkenende en de naar inquisitierechtbanken riekende Rouvoet getuige te zijn (heksen en homo’s opgepast). En niet om de laatste liberale stuiptrekkingen van Mark Rutte te aanschouwen. Zelfs Roestige Rita trekt me niet meer. Neen, Gekke Geert is de persoon waar ik mijn tv voor aanzet. Geert wil aandacht. Geert zet de toon, en Geert pareert de halfslachtige pogingen van het kabinet om het voor ‘de wél goeie moslims’ op te nemen (het is dat de moslims ook onderdeel zijn van het electoraat) met het grootste gemak.

Geert schreeuwt moord en brand. Geert kleineert, schoffeert en beledigt, want de Islam rukt op. In zijn verwoede pogingen zich in de kijker te spelen gebruikt hij de vergrotende trap. Daarbij schuwt hij in zijn islamofobe retoriek de diepst beledigende en meest haatzaaiende uitspraken niet. Alles is geoorloofd in naam van de vrijheid van meningsuiting. Wat deze schurftige politicus niet beseft is dat hij blufpoker speelt, en het is wachten op het moment dat hij zijn hand overspeelt. Hij zal met geloofwaardigheid moeten betalen, voor zover je bij deze melaatse hofnar nog over geloofwaardigheid kunt spreken.

Het begon met zijn kritiek op de hoofddoekjes die hij wel ‘rauw’ lustte, eindigend in een moralistisch dieptepunt waarbij hij in een artikel (gezamenlijk met zijn persoonlijke sjiietische lichtekooi Ehsan Jami) de Profeet vergeleek met Adolf Hitler. Iets dat zelfs het progressieve Nederland, dat normaliter overloopt van ‘de vrijheid om te beledigen’, in het verkeerde keelgat schoot. Selectieve verontwaardiging alom, want wanneer het om de Islam en de moslims gaat mag je natuurlijk zeggen wat je wilt. Scheld ze uit, verneder ze, bespot hun Profeten en hun verheven godsdienst. Maar o wee als de Tweede Wereldoorlog of de Holocaust erbij worden gehaald, dan staat politiek Nederland op zijn achterste benen. Wie durft er te zeggen dat de vrijheid van meningsuiting geen grenzen kent? Die heeft ze wel, en die beginnen bij de grens van Israël.


Abdelhakim

Bron: Abdelhakim.nl