De geleerde ”Imâm Malîk Ibn Anâs”
De Soenna in de Islam
”Zeg: (O Mohammed)"Als jullie van Allah houden, volg mij dan, Allah zal van jullie houden en jullie zonden vergeven . En Allah is Vergevensgezind, Meest Barmhartig." (Soerah Âli’Imrân 3 aya 31)
”O jullie gelovigen, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper, en degenen onder jullie die met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, leg het voor aan Allah en de Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven.” (Soerah An Nisâ 4: aya 59)
”….En wat de boodschapper u ook moge geven, neemt het en wat Hij u ook verbiedt, onthoudt u daarvan. En vreest Allah, zeker, Allah is streng in het straffen.” (Soerah Al-Hasjr 59 aya 7)
De eerste bron waarop de Islamitische jurisprudentie is gebaseerd, is de Qor’aan. De Qor’aan is het Woord van Allah (ta3ala) en het laatste door Allah (ta3ala) gezonden Boek. De Qor’aan is onveranderd gebleven en even letterlijk als de dag van openbaring. De Qor’aan is zelfs met grote zorgvuldigheid gescheiden gehouden van de uitspraken van de profeet Mohammed ( صلى الله عليه وسلم ).
De tweede bron waarop de Islamitische jurisprudentie gebaseerd is, is de zogenaamde Soenna. Dit is een verzamelnaam voor de uitspraken, daden en sancties van de Profeet Mohammed () صلى الله عليه وسلم , die langs betrouwbare wegen aan ons zijn overgeleverd. Deze overleveringen bevatten ook verslagen van sommige gebeurtenissen in het leven van Mohammed ( صلى الله عليه وسلم ) en zelfs zijn uiterlijke en innerlijke kenmerken. De overleveringen zijn opgemaakt na de dood van de Profeet () صلى الله عليه وسلم door zeer toegewijde geleerden. Uiteindelijk is dit geheel gegoten in boekvorm. Van deze verzamelwerken zijn de volgende boeken het meest betrouwbaar:
9658; Al-Moewatta van de geleerde "Al-imâm Malik ibn Anâs.”(705-820).|
Dit is het eerste verzamelboek van de overleveringen.
9658; Al-Moesnad van de geleerde "Al-imâm Ahmad ibn Hanbal"(780-855).
Dit boek bevat 40.000 overleveringen van de profeet (s)
► “Sahih Al-Bucharie” van de hadithgeleerde "Muhammad Ibn Ismail Al-Bucharie" (810-870).
Dit boek is de betrouwbaarste verzameling.
► “Sahih Muslim” van de hadithgeleerde "Al-imâm Muslim ibn Al-Hadjâdj" (817-875).
Zijn verzameling komt qua betrouwbaarheid na Sahih Al-Bucharie.
9658; “Soenan” van de hadithgeleerde "Aboe Dawoed As-Sijistâni" ( 817-888)
9658; “Jamih At-Tirmidhie” van de hadithgeleerde "Aboe ‘Iesa At-Tirmidhie" (825-892).
9658; “Soenan an Nasa’i” van de hadithgeleerde "Achmad ibn Ali An-Nasa’i" (830-926)
9658; “Soenan ibn Madja” (824-887) van de hadithgeleerde "Muhammad ibn Jazid Al-Kazuini" Beter bekend als ibn Madja.
De metgezellen van de Profeet ( صلى الله عليه وسلم ) beseften heel goed in welke positie ze verkeerden en deden hun uiterste best om zoveel mogelijk van de Profeet () صلى الله عليه وسلم op te steken. Zo is overgeleverd dat een van hen zelfs zijn glimlach nabootste. Na de dood van de profeet Mohammed () صلى الله عليه وسلم verspreidden de metgezellen zich om de Islam te verkondigen. In de plaatsen waar deze metgezellen zich vestigden, ontstonden Islamitische centra. Hier ontwikkelden zich vele toegewijde geleerden, die uiteindelijk de overleveringen verzamelden, rangschikten en op hun betrouwbaarheid verifieerden. Ze gingen uiterst nauwkeurig te werk. De zelfopoffering voor hun werk ging zelfs zover dat sommigen van hen gemarteld werden door plaatselijke bevelhebbers om afstand te doen van bepaalde stellingen. Dit had echter geen enkele invloed op het werk van de geleerden.
Na Ethiopië heeft Allah (ta3ala) de verhevene, Medina als toevluchtsoord uitgekozen voor de moslims. Mohammed () صلى الله عليه وسلم heeft de metgezellen daarom bevolen om naar Medina te emigreren.
Zodoende weken de metgezellen met hun religie uit naar Medina, waardoor deze stad de bakermat en de beginbasis van de Islam werd. Zo leefde hier ook de metgezel van de Profeet (), صلى الله عليه وسلم Aboe Amr, die zich in Medina vestigde na de veldslag van Badr. Naast deze veldslag heeft hij aan alle veldslagen die de Profeet () صلى الله عليه وسلم de metgezellen voerden, deelgenomen. Een van zijn zonen heette Anas en was een van de nakomelingen (tabi3`een) van de metgezellen. Een van de kinderen van Anas is Malik ibn Anas ibn Malik ibn abi Amre. Hij is de eerste schrijver op het gebied van de overleveringen. Ook is hij de stichter van een van de vier geaccepteerde soennitische wetscholen. Hij is geboren in Medina in het jaar 705.
Malik ibn Anas groeide op in een stad, die geldt als bakermat van de Islamitische leer. Een omgeving waar kennis van de Islam hoog in het vaandel stond en een van de steden waar de Qor’aan aan Mohammed () صلى الله عليه وسلم de Zegel der Profeten geopenbaard werd. Hij kende de Qor’aan op zeer jonge leeftijd al uit het hoofd. Daarna richtte hij zich op overleveringen van de Profeet () صلى الله عليه وسلم . Hij woonde al op vroege leeftijd de lezingen bij van een van zijn grootste leraren Abd-ur-Rahmân ibn Hormuz.
Meesters van Malik ibn Anas:
Malik heeft zijn kennis omtrent de Islam van verschillende geleerden opgedaan. Zijn belangrijkste meesters waren:
► Abd-ur-Rahmân ibn Hormuz
► Ibn Shihâb Az-Zoehri
► Rabia ibn Abd-ur-Rahmaan
► Jahja ibn Said Al-Ansâri
► Nafih
Na veel kennis opgedaan te hebben van de geleerde, Abd-ur-Rahmân, ging hij in de leer bij Ibn Shihâb Az-Zoehri , die gespecialiseerd was in de leer der overleveringen. Az-Zoehri onderwees hem in de leer der overleveringen.Vervolgens ging Malik in de leer bij de Rabia ibn Abd-ur-Rahmân, een geleerde op het gebied van Islamitische jurisprudentie.
Na genoeg kennis opgedaan te hebben, begon hij zelf les te geven in de moskee van de Profeet () صلى الله عليه وسلم (Al-Masjid An-Nabawi). Veel studenten woonden zijn lezingen bij; Malik stond bekend om zijn kalmte en serieuze benadering, zo ook met zijn lezingen.
Malik leefde heel simpel en liet zich niet verleiden door het aardse leven (doenja). Hij was een koopman; zo kon hij financieel rondkomen en in zijn vrije tijd kennis vergaren en onderwijzen.
De positie van imâm Malik
In de geestelijke wereld wordt hij gezien als een grote geleerde op het gebied van de overleveringen. De geleerde Abd-ur-rahmân ibn Mahdi heeft gezegd: ”De vier geleerden die de moslims als voorbeeld moeten nemen zijn”
► Soufiân At-Hauri (te Kufa)
► Malik (te Jazeera)
► Al-Auzai (te Syrië
► Hamad ibn Zaïd (te Al-Basra)
At-Tirmidhi heeft overgeleverd dat de Profeet () صلى الله عليه وسلم heeft gezegd: ”De mensen staan op het punt om met kamelen op reis te gaan voor het vergaren van kennis, ze zullen niemand vinden die meer kennis bezit dan de geleerde van Medina.”
Sommige geleerden zijn van mening dat met deze geleerde Malik wordt bedoeld.
Hij is de eerste schrijver van een standaardwerk (Al-Moewatta) op het gebied van de overleveringen en de stichter van één van de vier geaccepteerde soennitische wetscholen “De Malikitische wetschool”
De leerlingen van Malik ibn Anas
Doordat Medina een van de heilige plaatsen binnen de Islam is en door moslims vanuit de hele wereld tijdens de bedevaarten aangedaan wordt, kwamen veel van de leerlingen van Malik uit verschillende landen. De bekendste onder hen waren:
► Abdullah ibn Wahb
► Abd-ur-Rahmân ibn Al-Kasim
► Ash-hab ibn Abdul-Aziz
► Asad ibn Al-Furât ibn Sinân
► Abdul-Malik ibn Al-Majichoon
De “Moewatta” van Imâm Malik ibn Anas kenmerkt zich door een systematische indeling. De Hadith zijn aan de hand van onderwerpen uit de Islamitische Wet onderverdeeld. De ”Moewatta” is later overtroffen, geëvenaard door de “Sahih Sitta”.