Citaat door HajarM:
Hallo Mensenn!!
Ik wil graag een verhaal starten..
Het Heet Onvergeetbare Tijden..
Ik zal alvast een klein stukje schrijven &. als jullie het mooi vinden..
Laat het me weten..
Deel 1;
Ik kwam geschrokken overeind. Helemaal bezweet nam ik een slok van mijn water dat naast me op tafel lag.
Ik had weer van die nare dromen, elke dag weer. Wat was er toch met me? Elke x als ik droom komt er een man in mijn droom die mij achtervolgd. Die man komt mij bekend voor maar ik kan me niet meer herinneren wié die man is. Heel vaag komen weer die beelden naar voren. Ik rende voor mijn leven en hij maar roepen dat ik gevaar loop in mijn familie. Hoe wist diegene wie mijn familie was? En er was iets met die man. Hij leek me een aardig persoon. Maar toch?! ik rende voor mijn leven. En er was ook ergens ver van mij een vrouw. Die keek alleen maar toe. Wie was die vrouw? Allemaal vragen die ik pas antwoord op krijg als ik weet wie die man is!? Denken
Ik ben helemaal vergeten te vertellen wie ik ben en met wie ik allemaal thuis woon. De rest zien je vanzelf wel in het verhaal
Ik heet Firdaus en ben 15 jaar oud en leef in huis samen met mijn moeder en mijn kat ; soesie. Ik heb mijn vader nog nooit gekend. en ook als ik mijn moeder vraag wie mijn vader is.. Zwijgt ze en is ze verder de hele dag ergens anders met haar hoofd.
Ik hoor mijn moeder de douche instappen. Ik zal haar vragen of ze ook weleens van die nare nachtmerries heeft. Dan kan ik samen met mama er over hebben. Ik kan het niet tegen mijn oma vertellen, omdat ik haar niet vertrouw. ze is soms heel raar, als ik haar probeer te vragen hoe mijn vader was. En mijn ooms dan. Als ik wat aan hun vraag gaan ze snel naar een ander onderwerp. Wat is er toch met deze mensen?
Ik kan het helemaal niet vinden met mijn oma en haar zonen. Ze zijn allemaal zo anders dan mijn moeder. Mijn moeder heeft 3 broers ze zijn allemaal ouder dan haar. Ze hebben ook allemaal een vrouw. Maar geen kinderen. Heel raar vind ik dat. Want dan kan ik ook niet met mensen van mijn leeftijd uit mijn familie praten. Ik voel soms heel eenzaam en dan praat ik tegen mijn poes. Het klinkt misschien raar maar ik heb het gevoel alsof dieren naar je luisteren, beter dan mensen. Mensen die kunnen je soms niet begrijpen maar dieren wel. Het lijkt net als ik iets zeg dat poesie dan knikt van ja.
Ik kruip weer lekker onder mijn dekens, als ik gehuil hoor uit de douche.. ik stap mijn bed uit en ga naar de douche. Daar zie ik mama helemaal ineengedoken op de wc pot zitten. Ik ga naast haar zitten en troost haar. Ze Snikt alleen maar. ´Mama wat is er?´ zeg ik. ´Niets, Niets habibti. Ik heb gewoon weer een huilbui net als de vorige keren en ik heb een nare nachtmerrie gehad die ik wel vaker heb. Ik d8 aan de vorige keren dat mijn moeder helemaal ineengedoken op de seddarri (bank voor marokanen) ligt. Toen ik haar vroeg wat er aan de hand was. Zegt ze steeds dat er niets aan de hand is. Ik geloof haar niet! Ik denk dat mijn moeder iets met mýn droom te maken heeft!
We zien wel...