rafika2
28-08-2002, 09:58
Salaam broeders en zusters.
Ik zit momenteel in een lastig parket en wil graag advies van jullie.
6 Maanden geleden ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven. Alles ging goed voor de bruiloft, maar zodra we getrouwd waren veranderde hij. Hij commandeert me constant om van alles en nog wat voor hem te halen, zelfs als ik ziek ben. Als hij ergens een vlekje ziet, laat hij mij opstaan (ook tijdens ziekte) en laat mij het vlekje zien. Dan zegt hij:"zie je dit? Waarom heb je dit niet schoon gemaakt" Ik zeg dan dat t maar een klein vlekje is en dat ik t wel schoonmaak. Maar hij zeurt netzolang door totdat ik boos wordt en tegen hem schreeuw dat hij t zelf maar moet doen als hij er niet tegen kan. Als ik dat doe of mijn mening over iets geef, dan sluit hij me op in een kleine kamer en mag ik er pas uit als hij dat zegt. Bij t minste of geringste zegt ie tegen me dat ik maar terug moet naar mijn moeder. Als ik weiger weg te gaan, gooit hij de voordeur open, kiepert de bank om waar ik op zit, sleurt me aan mijn benen mee (in mijn nachtkleding) en probeert me t huis uit te sleuren.
Ik mag dus niet boos worden, mag geen eigen mening hebben, geen warm water gebruiken bij t afwassen en krijg constant commentaar over t huishouden, terwijl ik alles voor hem klaarmaak wat hij wil. Soms til ik zelfs t glas voor hem op en geef hem te drinken.
Dan heb ik nog een ander probleem: Zijn moeder. Ik heb een keer op t punt gestaan om weg te gaan, dus belde ik haar op om vergiffenis te vragen. Ze zei waarom heb je nooit iets gezegd over jullie problemen en kom maar naar mij toe. Toen we daar aankwamen zei ze dat onze problemen haar niks konden schelen, dat ik maar moet veranderen en dat ik niet naar haar toe moet voor mijn problemen want zij had me niet zelf voor haar zoon uitgekozen. Toen lachten zij, haar dochter en mijn man ook nog om t feit dat hij mij opsloot, terwijl ik zat te huilen. Ik heb me nog nooit zo vernedert gevoeld als de afgelopen maanden.
Ik hield heel veel van mijn man, maar door dit alles weet ik niet meer wat ik niet meer wat ik voel of wat ik wil.
Ik hoop dat jullie me advies kunnen geven, en misschien is er iemand die zoiets ook meemaakt of heeft meegemaakt.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Assalaamu'aleikum
Ik zit momenteel in een lastig parket en wil graag advies van jullie.
6 Maanden geleden ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven. Alles ging goed voor de bruiloft, maar zodra we getrouwd waren veranderde hij. Hij commandeert me constant om van alles en nog wat voor hem te halen, zelfs als ik ziek ben. Als hij ergens een vlekje ziet, laat hij mij opstaan (ook tijdens ziekte) en laat mij het vlekje zien. Dan zegt hij:"zie je dit? Waarom heb je dit niet schoon gemaakt" Ik zeg dan dat t maar een klein vlekje is en dat ik t wel schoonmaak. Maar hij zeurt netzolang door totdat ik boos wordt en tegen hem schreeuw dat hij t zelf maar moet doen als hij er niet tegen kan. Als ik dat doe of mijn mening over iets geef, dan sluit hij me op in een kleine kamer en mag ik er pas uit als hij dat zegt. Bij t minste of geringste zegt ie tegen me dat ik maar terug moet naar mijn moeder. Als ik weiger weg te gaan, gooit hij de voordeur open, kiepert de bank om waar ik op zit, sleurt me aan mijn benen mee (in mijn nachtkleding) en probeert me t huis uit te sleuren.
Ik mag dus niet boos worden, mag geen eigen mening hebben, geen warm water gebruiken bij t afwassen en krijg constant commentaar over t huishouden, terwijl ik alles voor hem klaarmaak wat hij wil. Soms til ik zelfs t glas voor hem op en geef hem te drinken.
Dan heb ik nog een ander probleem: Zijn moeder. Ik heb een keer op t punt gestaan om weg te gaan, dus belde ik haar op om vergiffenis te vragen. Ze zei waarom heb je nooit iets gezegd over jullie problemen en kom maar naar mij toe. Toen we daar aankwamen zei ze dat onze problemen haar niks konden schelen, dat ik maar moet veranderen en dat ik niet naar haar toe moet voor mijn problemen want zij had me niet zelf voor haar zoon uitgekozen. Toen lachten zij, haar dochter en mijn man ook nog om t feit dat hij mij opsloot, terwijl ik zat te huilen. Ik heb me nog nooit zo vernedert gevoeld als de afgelopen maanden.
Ik hield heel veel van mijn man, maar door dit alles weet ik niet meer wat ik niet meer wat ik voel of wat ik wil.
Ik hoop dat jullie me advies kunnen geven, en misschien is er iemand die zoiets ook meemaakt of heeft meegemaakt.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Assalaamu'aleikum