Bekijk volle/desktop versie : Verandering na huwelijk


Pagina's : [1] 2 3 4
28-08-2002, 09:58
Salaam broeders en zusters.

Ik zit momenteel in een lastig parket en wil graag advies van jullie.
6 Maanden geleden ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven. Alles ging goed voor de bruiloft, maar zodra we getrouwd waren veranderde hij. Hij commandeert me constant om van alles en nog wat voor hem te halen, zelfs als ik ziek ben. Als hij ergens een vlekje ziet, laat hij mij opstaan (ook tijdens ziekte) en laat mij het vlekje zien. Dan zegt hij:"zie je dit? Waarom heb je dit niet schoon gemaakt" Ik zeg dan dat t maar een klein vlekje is en dat ik t wel schoonmaak. Maar hij zeurt netzolang door totdat ik boos wordt en tegen hem schreeuw dat hij t zelf maar moet doen als hij er niet tegen kan. Als ik dat doe of mijn mening over iets geef, dan sluit hij me op in een kleine kamer en mag ik er pas uit als hij dat zegt. Bij t minste of geringste zegt ie tegen me dat ik maar terug moet naar mijn moeder. Als ik weiger weg te gaan, gooit hij de voordeur open, kiepert de bank om waar ik op zit, sleurt me aan mijn benen mee (in mijn nachtkleding) en probeert me t huis uit te sleuren.

Ik mag dus niet boos worden, mag geen eigen mening hebben, geen warm water gebruiken bij t afwassen en krijg constant commentaar over t huishouden, terwijl ik alles voor hem klaarmaak wat hij wil. Soms til ik zelfs t glas voor hem op en geef hem te drinken.
Dan heb ik nog een ander probleem: Zijn moeder. Ik heb een keer op t punt gestaan om weg te gaan, dus belde ik haar op om vergiffenis te vragen. Ze zei waarom heb je nooit iets gezegd over jullie problemen en kom maar naar mij toe. Toen we daar aankwamen zei ze dat onze problemen haar niks konden schelen, dat ik maar moet veranderen en dat ik niet naar haar toe moet voor mijn problemen want zij had me niet zelf voor haar zoon uitgekozen. Toen lachten zij, haar dochter en mijn man ook nog om t feit dat hij mij opsloot, terwijl ik zat te huilen. Ik heb me nog nooit zo vernedert gevoeld als de afgelopen maanden.

Ik hield heel veel van mijn man, maar door dit alles weet ik niet meer wat ik niet meer wat ik voel of wat ik wil.

Ik hoop dat jullie me advies kunnen geven, en misschien is er iemand die zoiets ook meemaakt of heeft meegemaakt.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Assalaamu'aleikum

28-08-2002, 10:08


Precies ide topic die ik heb geplaatst dat de meeste mannen hun ware aard laten zien na het huwelijk.Dit is een voorbeeld ervan.
Ja wat kan ik zeggen typisch mannen pas als je ze met hen getrouwt bent laten ze de ware aard zien.
Probeer met hem te praten als dat gaat met zo'n karakter dat hij heeft.Zeg dat hij moet veranderen dat het zo niet langer kan.Je bent geen huisknecht of wat dan ook ...
28-08-2002, 10:18
Beste stille,

Allereerst bedankt voor je reactie.

Ik heb al honderde keren met hem gepraat, maar hij zegt dat ik maar met hem moet leren leven. Hij zal nooit of te nimmer veranderen.
28-08-2002, 10:26

Citaat:
Origineel gepost door rafika2
Beste stille,

Allereerst bedankt voor je reactie.

Ik heb al honderde keren met hem gepraat, maar hij zegt dat ik maar met hem moet leren leven. Hij zal nooit of te nimmer veranderen.
En zit het zijn ouders willen zij jou niet helpen?Misschien moet je met een imaan gaan praten en jou verhaal vertellen.En zeggen dat je een probleem hebt met je man en wat het beste is om te doen.
De keuze ligt aan jou meid weggaan of bij hem blijven ... als hij zegt dat hij niet wil veranderen .... is er weing keuze ....
Tipisch mannen zich anders voor doen dan ze zijn ... twee gezichten hebben ze ...
28-08-2002, 10:27



Citaat:
Origineel gepost door rafika2
Beste stille,

Allereerst bedankt voor je reactie.

Ik heb al honderde keren met hem gepraat, maar hij zegt dat ik maar met hem moet leren leven. Hij zal nooit of te nimmer veranderen.
Praat met hem in het bijzijn van jouw ouders en de imam waar hij naar de moskee gaat (als hij niet naar de moskee gaat, dan de moskee in jullie buurt.).
28-08-2002, 10:45
Zij vader laat al zoiezo duidelijk merken dat hij mij niet mag, want hij wou een nichtje voor zijn zoon. Maar zijn moeder heeft zich ook heel anders voor gedaan. Ze zei tegen mijn moeder je heoft je geen zorgen te maken om je dochter, ze is net een van mijn dochters. Maar daar blijkt niks van waar te zijn, want ze kiest partij voor haar zoon, of hij nu fout zit of niet. Hij is namelijk haar lievelingetje.
28-08-2002, 10:48
Het maakt niet uit wie er met hem praat, hij doet toch wat hij wil doen. Dus of t mijn ouders, zijn ouders of de imam is.
28-08-2002, 13:45
lieve schat

bij zo,n man moet je echt niet blijven.je letterlijk het huis uit wil sleuren,dat is toch te gek voor woorden.

je bent geen stuk vuil,of zo.echt zo,n man moet zich schamen,en zijn gezicht niet durven laten zien.

ikzelf ben nu ook verloofd met de liefde van mijn leven,en we houden zoveel van elkaar.maar je moet een grens trekken.als het verkeerd gaat en hij je dus echt gaat vernederen enz,heb je niks aan die liefde.al is het heel erg pijnlijk.want als ik eraan moet denken ,lijkt me het al onmogelijk.maar als je dan jouw verhaal leest,weet je dat het kan gebeuren.

mijn advies is dus.verlaat die man.(en weet dat hij dan naar je terug zal komen,en zal smeken of je naar hem terug komt)in bijna alle gevallen gebeurt dat,en dan is het jouw keus.om wel bij hem te blijven,of niet


doe ook doua aan allah en vraag hem dat hij je helpt.of hem te veranderen en zoniet om een betere iemand op jouw weg te laten komen.

meid,ik wens je alle kracht toe die er is.en weet altijd dat allah met je is.in positieve tijden en negatieve tijden.

en weet ook dat als jouw onrecht wordt aangedaan jouw doua aan allah wordt gehoord.
want een doua van een persoon die onrecht wordt aangedaan keert nooit terug maar wordt 100%ver hoord.


liefs shirihane
allah is met je
28-08-2002, 14:03
lieve shirihane

Dank je wel voor je advies.

Velen mensen hebben mij al hetzelfde geadviseerd, zelfs mijn eigen moeder en zus.

Ik weet dat dat de beste oplossing is voor mij, als ik gelukkig wil zijn, maar op de een of andere manier kan ik hem niet verlaten. Dan voel ik me zo schuldig, en geef ik mezelf de schuld van alles. Ik ben zo verward
en weet niet meer wat te doen.
28-08-2002, 14:08
Mijn hart huilt voor jou Rafika2, alleen jij weet wat het beste is.
Weeg het positieve tegen het negatieve en relativeer.
Neem het heft in eigen hand!

liefs,
Marocana
28-08-2002, 14:25
Lieve marocana

dank je voor je medeleven.

Ik wou dat ik wist wat ik moet doen. Ik hoop dat ALLAH mij gauw op t juiste spoor brengt, want ik ga er langzaam kapot aan.
28-08-2002, 14:28
lieve schat

alsjeblieft,probeer sterk te zijn.moest alsmaar aan je denken.
probeer een stap te nemen,je bent zoveel waard.waarom zou je je door zo,n man kapot laten maken en door zijn familie.

probeer echt iets te doen.en doe vooral doua

allah is met je lieverd

ik hou van je in islam

liefs
shirihane
28-08-2002, 14:32


Rafika,

Denk na, wat wil jij?, hoe wil jij verder?, wat is het beste?, hoe zie jij je leven na 10 jaar als je in dezelfde situatie blijft?

Denk na! relativeer! en maak je conclusie!

Jij bent het antwoord.

Liefs,
Marocana
28-08-2002, 14:45
haha dat jullie dit verhaal geloven ???
Hij sluit haar op in een kleine kamer...... kiept de bank om en sleurt haar naar buiten.......... zijn moeder en zus en vader zitten te lachen terwijl zij haar hart aan het luchten is over het huwelijk met hun zoon!!!!!!!
Hahaha wallah iedereen die dit gelooft is traag in zijn hoofd.

Maar he meid, ik vind het wel triest dat je om zoiets gaat liegen, verzin iets anders zou ik zeggen als je niks boeiends te melden hebt, want er zijn mensen bij wie zoiets ongeveer echt gebeurd!!!

28-08-2002, 14:55
Arrifje,

Jou reactie op Rafika2 vind ik beneden peil, spotten om iemands anders z'n leed vind ik ronduit walgelijk.
Wie ben jij om te zeggen Rafika's verhaal niet waar is?

Marocana
Pagina's : [1] 2 3 4