Regels voor muziek, zang en dans volgens de Sharee’ah!

[Moslima_Moslima]

Vraag:

Ik heb altijd al gehoord dat muziek, zang en dans haraam (verboden) zijn in de islam. Ik ging voor de eerste keer naar een andere site en typte het woord ‘muziek’ in. In alle artikels die verschenen, stond dat muziek, zang en dans halaal (toegestaan) zijn in de Islam. Ze zeiden:”zolang vrouwen en mannen niet gemixt zijn en er niet wordt gedronken enz. Ze hadden zelfs ahadith (overleveringen van de Profeet Mohammed (vzmh) in daad en uitspraak; wordt Sunnah genoemd) waarmee ze probeerden te bewijzen dat onze Profeet Mohammed (sallalah 3allaihi wa sallama,”vrede zij met hem,vzmh&rdquo het goed keurde. Ik ben momenteel helemaal in de war.

Kunt u me a.u.b. een volledige en een gedetailleerde uitleg geven over de Islamitische regels aangaande muziek, zang en dans? En wanneer zijn ze toegestaan? Zijn ze überhaupt wel toegestaan?

[Moslima_Moslima]

Antwoord:

Alle lof aan Allah de Barmhartig, Ma’aazif is het meervoud van mi’zafah en het verwijst naar muziekinstrumenten (Fath al-Baari, 10/55), instrumenten die worden bespeeld (al-Majmoo’, 11/577). Van al-Jawhari (moge Allah hem zegenen) vertelde Al-Qurtubi (moge Allah hem zegenen) dat ma’aazif zang betekent. In zijn Sihaah staat dat het muziekinstrumenten betekent.

In al-Hawaashi door al-Dimyaati (moge Allah hem zegenen) staat: ma’aazif betekent trommels (dufoof, zang, daff) en andere instrumenten waarmee wordt geklopt of geslagen (Fath al-Baari, 10/55).

Bewijs van verbod in de Qor-aan en Sunnah:

Allah zegt in Soera Luqmaan (uitleg van de betekenis): “En van de mensheid is hij er die nutteloze praatjes (d.w.z. muziek, zang) aankoopt om mensen te misleiden van het pad van Allah”…..[Luqmaan 31:6]

De geleerde van de Ummah ((islamitische) eenheid), Ibn ‘Abbaas (moge Allah hem behagen) zei: Dit betekent zang. Mujaahid (moge Allah hem zegenen) zei: Dit betekent het bespelen van de trommel (tabl). (Tafseer(Uitleg) al-Tabari, 21/40).

Al-Hassan al-Basri (moge Allah hem zegenen) zei: Deze aayah was geopenbaard omtrent zang en muziekinstrumenten (houtblazerssectie instrumenten). (Tafseer Ibn Katheer 3/451).

Al-Sa’di (moge Allah hem zegenen) zei: Dit omvat alle wijze van haraam geluid/toespraak; alle nutteloze praatjes en leugens; alle nonsens dat kufr (ongeloof) en ongehoorzaamheid bevorderd (de woorden hiervan beweren bepaalde zaken om de waarheid tegen te spreken en ook nog eens deze te bewijzen ter ondersteuning van leugens); belasteringen,

beledigingen en gevloek; zang en muziekinstrumenten van de Sheytaan,(moge Allah hem verdoemen “Allah yen3aloe, Ay&rdquo en muziekinstrumenten die geen spiritueel of een werelds voordeel met zich mee brengen. (Tafseer al-Sa’di, 6/150).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: De Sahaabah (metgezellen) en de Taabi’in (volgelingen) legden uit dat het genoeg is om ‘nutteloze praatjes’ naar zang te verwijzen.

Dit is overgebracht met Saheeh Isnaad van Ibn’Abbaas en Ibn Mas’ood. Abu’l-Sahbaa’ zei: Ik vroeg Ibn Mas’ood over de aayah (uitleg van de betekenis), “En van de mensheid is hij er die nutteloze praatjes aankoopt”[Luqmaan 31:6]. Hij zei: Bij Allah, waarnaast geen andere God is, dit betekent zang – en hij herhaalde het drie keer.

Er is ook met een Saheeh Isnaad van Ibn ‘Umar (moge Allah hen beiden behagen) overgeleverd dat dit zang betekent. Er is geen tegenstrijdigheid tussen de uitleg van ‘nutteloze praatjes’ dat zowel zang betekent als de leg ervan die verwijst naar verhalen van de het Perzische volk en hun koningen, en de koningen van de Romeinen enz.,zoals al-Nadr ibn al–Haarith die gewend was verhalen te vertellen aan de mensen van Mekka om hen af te leiden van de Qor-aan. Beiden zijn ze nutteloos geklets. Hence Ibn ‘Abbaas zei: ‘Nutteloze praatjes’ zijn leugens en zang. Sommige Sahaabah zeiden het een en sommigen weer het ander en weer andere Sahaabah waren het er allebei mee eens. Zingen is slecht en richt meer schade aan dan verhalen van de koningen, omdat het leidt tot zinaa (b.v. illegale omgang) en het vergroot huichelarij (in het hart); het is de trap van de Sheytaan (Ay) en het verduisterd het verstand. De manier waarop het mensen blokkeert van de Qor-aan is erger dan de manier waarop andere vormen van onjuiste geruchten hen blokkeert, omdat mensen van nature ernaar buigen en geneigd zijn er naar te luisteren. De aayaat keuren af dat de Qor-aan wordt vervangen door nutteloze geruchten om mensen te misleiden van het pad van Allah, zonder kennis, en vatten het op als een grap. Wanneer een aayah uit de Qor-aan voor zulke mensen wordt gereciteerd dan keren ze hun ruggen om alsof ze niets gehoord hebben en alsof ze doof zijn. Wanneer zij er iets van horen dan maken zij het belachelijk. Dit allemaal gebeurt alleen in het geval als deze mensen zeer koppige kaafirs zijn en als sommige onder hen blij worden van zangers en/of er naar luisteren. Beiden hebben ze aandeel in deze schuld. (Ighaathat al – Lahfaan, 1/258 – 259).

[Moslima_Moslima]

Allah zei (uitleg van de betekenis):

“[Allah zei tegen Iblees (Sheytaan (Ay)):] En dwaas worden zij geleidelijker, degenen die je te midden van hen met je stem (d.w.z. zang, muziek en elk ander oproep om Allah te ongehoorzame) kan…..”[al-Israa’17:64]

Er is overgeleverd dat Mujaahid (moge Allah hem zegenen) zei: “En dwaas worden zij geleidelijker, degenen die je temidden van hen met je stem kan” ― zijn stem [de stem van Iblees / Sheytaan(Ay)] bestaat uit zang en leugens. Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: Deze idaafah [tweede naamval of bezittelijk aanleg, d.w.z. jouw stem] dient om de bedoeling te specificeren, zoals met de uitdrukkingen [vertaald als]

“jouw tankwapens”en “jouw voetsoldaten” [later in dezelfde aayah]. Dit houdt in: ieder die op welke wijze dan ook bepaalde dingen zegt die leiden tot ongehoorzaamheid jegens Allah; ieder die op een fluit blaast of op een ander houtblazerssectie en /of elk soort haraam drum bespeelt (dit is namelijk de stem van de Sheytaan (Ay)) en ieder die rondloopt om werken te bedrijven om ongehoorzaamheid jegens Allah aan te moedigen, maakt deel uit van zijn [de Sheytan’s (Ay)] voetsoldaten. Ieder die rondreist om te zondigen maakt deel uit van zijn tankwapens. Dit is de visie van de Salaf, zoals Ibn ‘Abi Haatim vertelde volgens Ibn ‘Abbaas: zijn voetsoldaat is ieder die rondloopt om Allah te ongehoorzame. (Ighaathat al-ahfaan).

Allah zei (uitleg van de betekenis): “Verbaas je, je dan over deze recitatie (de Qor-aan)? En je lacht erom en betreurt het niet, Je (kostbare) levensduur verspillen in tijdverderf en amusementen (zingen)”. [al-Najm 53:59-61]

‘Ikrimah (moge Allah hem zegenen) zei: er is van Ibn ‘Abbaas overgeleverd dat al-sumood [ zelfstandig naamwoord van saamidoen, hier vertaald als [“Je (kostbare) levensduur verspillen in tijdverderf en amusementen (zingen)”]

dit betekent “zang” in het Himyar dialect. Er is misschien gezegd “Ismidi lanaa” [‘zing voor ons’ ― uit dezelfde kern als saamidoon / sumood] dit betekent “ghaniy” [zang]. En hij zei (moge Allah hem zegenen): wanneer zij [kuffaar] de Qor-aan hoorden, waren ze geneigd te gaan zingen.Daarop werd deze aayah geopenbaard.

Ibn Katheer (moge Allah hem zegenen) zei: Allah zei (uitleg van de betekenis) “Je (kostbare) levensduur verspillen in tijdverderf en amusementen (zingen)” ― Sufyaan al-Thawri zei, vertelling door zijn vader, van Ibn ‘Abbaas: Dit betekent zingen. Dit is Yemeni dialect: ismad lana betekent ghan lana [zing voor ons]. Dit was ook het standpunt van ‘Ikrimah. (Tafseer Ibn Katheer).

Er is van Abu Umaamah (moge Allah hem behagen) overgeleverd dat de Boodschapper van Allah (vzmh) zei: Verkoop geen zingende slavinnen, koop hen niet en onderwijs hen niet. Er is niets goeds in deze handel en hun prijs is haraam.Omtrent zaken zoals deze is er de volgende aayah geopenbaard (uitleg van de betekenis): ‘En van de mensheid is hij er die nutteloze praatjes (d.w.z. muziek, zang) aankoopt om mensen te misleiden van het pad van Allah….’[Luqmaan 31:6]”. (Hasan hadeeth

[Moslima_Moslima]

De Boodschapper van Allah (vzmh) zei:

“Tussen mijn Ummah zullen er zeker mensen zijn die zinaa, zijde, alcohol en muziekinstrumenten toestaan...” (verteld door al-Bukhaari ta’leeqan, no. 5590; verteld als mawsool door al-Tabaraani en al-Bayhaqi. Zie al-Silsilah al-Saheehah door al-Albaani, 91).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: Dit is een saheeh hadith, overgeleverd door al-Bukhaari in zijn Saheeh, waarin hij het noteerde als bewijs en verklaarde dat het mu’allaq en majzoom is. Hij zei: Hoofdstuk één is verteld omtrent dezen die alcohol toestaan en het bij een andere naam noemen.

Deze hadith toont op twee manieren aan dat muziekinstrumenten en het genieten van het luisteren naar muziek haraam zijn. Ten eerste is het feit dat de Profeet (vzmh) zei: “[zij] staan toe”. Dit toont duidelijk aan dat er dingen worden genoemd,muziekinstrumenten inbegrepen, die haraam zijn volgens de sharee’ah (islamitische wetgeving), maar deze mensen zullen het toestaan. Ten tweede worden muziekinstrumenten genoemd naast dingen waarvan men weet dat deze definitief haraam zijn, zoals zinaa en alcohol. Als ze (muziekinstrumenten) niet haraam waren, waarom worden ze dan naast deze dingen genoemd? (bewerkt uit al-Silsilah al-Saheehah door al-Albaani, 1/140-141)

Sheikh al-Islam (Ibn Taymiyah) (moge Allah hem zegenen) zei: Deze hadith toont aan dat ma’aazif haraam zijn. Ma’aazif betekent muziek instrumenten volgens de geleerden van de (Arabische) taal. Dit woord omvat alle zulke instrumenten.(al-Majmoo’, 11/535).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: En omtrent hetzelfde onderwerp werd een gelijksoortig commentaar gegeven door Salh ibn Sa’d al-Saa’idi, ‘Imraan ibn Husayn, ‘Abd-Allaah ibn ‘Amr, ‘Abd-Allaah ibn ‘Abbaas, Abu Hurayrah, Abu Umaamah al-Baahili, ‘Aa’ishah Umm al-Mu’mineen, ‘Ali ibn Abi Taalib, Anas ibn Maalik, ‘Abd al-Rahmaan ibn Saabit en

Al-Ghaazi ibn Rabee’ah. Daarna vermelde hij het in Ighaathat al-Lahfaan en het toont aan dat ze (muziek instrumenten) haraam zijn.

Er is overgeleverd dat Naafi’ (moge Allah hem zegenen) zei: Toen Ibn ‘Umar een houtblazerssectie instrument hoorde, stopte hij z’n vingers in zijn oren en bleef uit de buurt van die plek. Hij zei tegen me, O Naafi’, Kun je iets horen? Ik zei:Nee. Vervolgens haalde hij z’n vingers uit zijn oren en zei: Ik was met de Profeet (vzmh) en ineens hoorde hij zoiets als dit en hij deed ook hetzelfde (vingers in zijn oren). (Saheeh Abi Dawood).

Sommige, weinig betekenende personen, zeiden dat deze hadith niet bewijst naar het feit dat muziekinstrumenten haraam zijn, want als dat het geval was dan zou de Boodschapper van Allah (vzmh) Ibn ‘Umar bevolen hebben (moge Allah hen beiden behagen) hetzelfde te doen en dan zou Ibn ‘Umar het Naafi’ ook bevolen hebben. Het antwoord hierop is: Hij luisterde er niet naar, maar hij kon het wel horen. Er is een verschil tussen luisteren en horen. Sheikh al-Islam (Ibn Taymiyah) (moge Allah hem behagen) zei: Volgens de eenstemmigheid van de geleerden is er geen verbod of schuld wanneer een persoon niet van plan is geweest naar muziek te luisteren. Dus schuld of prijzen wordt in verband gebracht met het luisteren en niet met het horen. Degene die naar de Qor-aan luistert zal ervoor beloond worden, terwijl degene die het hoort zonder dat het de bedoeling is of zonder dat hij het wil, er niet voor beloond zal worden. Handelingen worden namelijk beoordeeld naar intenties. Hetzelfde is van toepassing op muziek instrumenten die haraam zijn. Wanneer een persoon het hoort zonder dat het de bedoeling is dan geeft het niet. (al-Majmoo’, 10/78).

[Moslima_Moslima]

Ibn Qudaamah al-Maqdisi (moge Allah hem zegenen) zei: De luisteraar is degene die het opzettelijk doet. Dit was niet het geval bij Ibn ‘Umar (moge Allah hen beiden behagen) . Wat er in deze zaak gebeurde was horen. De Profeet (vzmh) wilde weten wanneer het geluid ophield, want hij liep van die plek weg terwijl hij z’n oren afgesloten had. Hij wilde niet terug gaan naar die plek of z’n oren ontsluiten totdat het lawaai ophield. Dus toen hij Ibn ‘Umar toestond het horen voort te zetten, was dat uit noodzaak. (al-Mughni, 10/173).

(Zelfs het horen, vermeld in de opmerkingen van de twee imams, is makrooh (afgeraden, zie verderop in deze tekst,eigenlijk betekent het ‘haraam&rsquo). Het was uit noodzaak toegestaan, zoals we hieronder in de commentaren van Imaam Maalik (moge Allah hem zegenen) zullen zien.En Allah weet het, het beste.

De standpunten van de Islamitische geleerden (imams):

Al-Qaasim (moge Allah hem zegenen) zei: Zingen maakt deel uit van leugens. Al-Hasan (moge Allah hem zegenen) zei: Als er muziek gedraaid wordt tijdens een diner uitnodiging (waleemah), accepteer deze uitnodiging dan niet. (al-Jaami door al-Qayrawaani, p. 262-263).

Sheikh al-Islam Ibn Taymiyah (moge Allah hem zegenen) zei: Het standpunt van de vier Imams is dat alle soorten muziekinstrumenten haraam zijn. Er is in Saheeh al-Bukhaari en ergens anders verslag gedaan van het feit dat de Profeet (vzmh) zei dat er tussen zijn Ummah mensen zullen zijn die zinaa, zijde, alcohol en muziekinstrumenten toestaan en dat ze zullen veranderen in apen en varkens….Niemand van de volgelingen van de imams vermelde enige strijd omtrent de zaak over muziek. (al-Majmoo’, 11/576).

Al-Albaani (moge Allah hem zegenen) zei: De vier madhhabs zijn het er mee eens dat alle muziekinstrumenten haraam zijn. (al-Saheehah, 1/145).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: De madhhab van Abu Haneefah is de strengste in deze beschouwing en zijn opmerkingen zijn tussen hen het ruwst. Zijn metgezellen beweren duidelijk dat het haraam is om naar alle muziekinstrumenten te luisteren, zoals de fluit en de drum enz., zelfs het tikken met een stok. Zij beweerden dat het een zonde is. Dit betekent dat deze persoon een faasiq (opstandige slechtdoeners) is wiens verklaring moet worden verworpen. Ze gingen verder dan dat en zeiden dat het luisteren naar muziek fisq (opstand, zondigen) is en het genieten ervan is kufr (ongeloof). Dit zijn hun woorden. Ter ondersteuning vertelden zij een hadith die niet kon worden toegeschreven aan de Profeet (vzmh). Ze zeiden: Hij zou proberen het niet te horen wanneer hij voorbij ging of het in z’n nabijheid. Abu Yoosuf zei, dat betrekking heeft op een huis waar men het geluid van muziekinstrumenten kan horen: Betreed het zonder hun toestemming, want het verbieden van slechte handelingen is een verplichting. En wanneer men niet in staat is om binnen te gaan zonder toestemming dan kan men de verplichte dienst (van het genieten van het goede en het verbieden van het slechte) niet vervullen. (Ighaathat al-Lahfaan, 1/425).

[Moslima_Moslima]

De schrijver van Kifaayat al-Akhbaar, die één van de Shaafa’is was, rekende muziekinstrumenten zoals fluiten en anderen tot munkar (onheil/slecht) en degene die ze vertoont (waar ze worden bespeeld) moet aangeklaagd worden. Hij kan niet vrijgesteld worden van het feit dat er slechte geleerden zijn, omdat ze de Sharee’ah vervalsen, of slechte faqeers zijn ― dit houdt in de Soefis, want zij noemen zichzelf fuqaraa’ of faqeers ― want ze zijn onwetend en volgen iedereen die lawaai maakt. Ze zijn niet geleid door het licht van de wetenschappelijke kennis en graag blazen ze in vrijwel elk blaasinstrument. (Kifaayat al-Akhbaar, 2/128).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: Met betrekking tot de visie van Imam Ahmad, zei zijn zoon ‘Abd-Allaah: Ik vroeg mijn vader over zang. Hij zei: Zingen maakt hypocrisie groeien in het hart.Ik houd er niet van.Vervolgens noemde hij de woorden van Maalik: De slechtdoeners (faasiqs) temidden van ons doen dat. (Ighaathat al-Lahfaan).

Ibn Qudaamah, de onderzoeker van de Hanbali madhhab (moge Allah hem zegenen) zei: Er bestaan drie types muziekinstrumenten die haraam zijn.Dit zijn de snaren, tokkelinstrumenten en rabaab (gesnaard instrument) enz.; alle soorten fluiten en drums (en andere hedendaagse instrumenten die vroeger niet bestonden). Degene die er voortdurend naar luistert, zijn verklaring zou verworpen moeten worden.

(al-Mughni, 10/173). En hij (moge Allah hem zegenen) zei: Als een persoon is uitgenodigd voor een bijeenkomst waar zich onaangename dingen bevinden, zoals wijn en muziekinstrumenten, en hij is in staat om het aan te klagen dan zou hij aanwezig moeten zijn en er tegen vrijuit spreken. Als hij niet in staat is dit te doen dan zou hij niet moeten verschijnen. (al-Kaafi, 3/118).

Al-Tabari (moge Allah hem zegenen) zei: De geleerden uit alle streken zijn het ermee eens dat zang makrooh is en zou vermeden moeten worden. Hoewel Ibraaheem ibn Sa’d en ‘Ubayd-Allaah al-‘Anbari verschillen van de meerderheid, (zou er opgemerkt moeten worden dat) de Boodschapper van Allah zei: “Blijf trouw aan de meerderheid” (dus van de islamitische geleerden). Degene die overlijdt met een meningsverschil van de meerderheid, overlijdt als een jaahili. (Tafseer al-Qurtubi, 14/56). In vroegere generaties was het gebruikelijk om het woord “makrooh” te gebruiken voor het woord “haraam”. Daarna werd er de betekenis “afkeer” (deze term is dus FOUT) voor aangenomen. Maar hieronder moet worden verstaan dat het “verboden” betekent, want hij [al-Tabari] zei: “Het zou vermeden moeten worden”. En er is niets dat vermeden moet worden behalve datgene dat haraam is en ook omdat in de twee adadith staat dat muziek aangeklaagd is in de krachtigste termen. Al-Qurtubi (moge Allah hem zegenen) is de enige die dit verslag heeft overgeleverd. Vervolgens zei hij: Abu ‘l-Faraj en al-Qaffaal zeiden temidden van onze metgezellen: De verklaring / het bewijs van een zanger en een danser wordt niet geaccepteerd. Ik zei: Als er is bewezen dat deze kwestie niet toegestaan is dan is het ook niet toegestaan om de betaling ervoor (voor muziek en zang) te accepteren.

[Moslima_Moslima]

Sheikh al-Fawzaan (moge Allah hem beschermen) zei: Wat Ibraheem ibn Sa’d en ‘Ubayd-Allaah al-‘Anbari zeiden over zang is niet dezelfde soort zang die we hedendaags kennen. Zij zouden nooit dit soort zang hebben toegestaan, welke het het uiterst zedeloos en immoreel is. (al-I’laam).

Ibn Taymiyah (moge Allah hem zegenen) zei: Het is niet toegestaan om muziekinstrumenten te maken. (al-Majmoo’, 22/140). En hij zei: Volgens de meerderheid van de fuqahaa’ is het toegestaan om muziekinstrumenten te vernietigen, zoals de tanboor [een gesnaard instrument dat lijkt op een mandoline]. Dit is het standpunt van Maalik en is het meest beroemde van de twee standpunten,

verteld door Ahmad. (al-Majmoo’, 28/113). En hij zei: ….Ibn al-Mundhir vermelde dat de geleerden het er mee eens zijn dat het niet is toegestaan om mensen te betalen die zingen en jammeren….

we hebben van de eenstemmigheid van de geleerden geleerd dat het niet is toegestaan om te zingen en / of te jammeren.

Al-Shu’bi, al-Nakha’i en Maalik beschouwden het als makrooh [d.w.z. haraam]. Abu Thawr, al-Nu’maan ― Abu Naneefah (moge Allah hem zegenen) ― en Ya’qoob en Muhammad, twee studenten van Abu Haneefah zeiden: Het is niet toegestaan om iets te betalen voor zingen en jammeren. Dit is ons denkbeeld. En hij zei: Muzikale instrumenten zijn als wijn voor de ziel. Wat het de ziel aandoet is erger dan wat vergiftige dranken dat doen. (Majmoo’ al-fataawa, 10/417).

Ibn Abi Shaybah (moge Allah hem zegenen) vertelde dat een man een mandoline gebroken had die een andere man toebehoorde. De laatstgenoemde nam zijn zaak mee naar Shaybah, maar deze kende hem geen enkele compensatie

toe ― d.w.z. dat hij er niet voor zorgde dat de eerste man de mandoline vergoedde, want deze is haraam en heeft dus geen waarde. (al-Musannaf, 5/395).

Al-Baghawi (moge Allah hem zegenen) legde in een fatwa vast dat het haraam is om alle soorten instrumenten te verkopen, zoals mandolines, fluiten etc. Daarna zei hij: wanneer de reputatie (is tot op heden nog steeds niet gebeurd) is uitgewist en muzikale instrumenten worden gewijzigd dan is het toegestaan om delen ervan te verkopen, of het nu zilver, ijzer, hout is of wat dan ook. (Sharh al-Sunnah, 8/28).

[Moslima_Moslima]

Een gepaste uitzondering
Een uitzondering op het bovenstaande is de daff ― zonder enige ring (d.w.z. een handdrum dat lijkt op een tamboerijn, maar zonder gerammel) ― die werd gebruikt op Eids (feesten) en bruiloften. Dit is aangetoond door Saheeh verslagen. Sheikh al-Islam (moge Allah hem zegenen) zei:

Maar de Profeet (vzmh) maakte een uitzondering voor zekere types muzikale instrumenten voor bruiloften en dergelijke. En hij gaf vrouwen toestemming om de daff te bespelen op bruiloften en op verheugende gelegenheden. De mannen bespeelden in zijn tijd geen daff en klapten ook niet in hun handen. In al-Saheeh is overgeleverd dat hij zei: “Klappen is voor vrouwen en tasbeeh (het zeggen van ‘Subhaan Allaah&rsquo is voor mannen”. En hij vervloekte vrouwen die mannen imiteren en mannen die vrouwen imiteren, want zingen en de daff bespelen zijn zaken die vrouwen doen. De Salaf waren gewend om elke man die dat deed mukhannath (verwijfde man) te noemen ― En hoeveel zijn er tegenwoordig wel niet!

In een gelijksoortige stemming is de hadith van ‘Aa’ishah (moge Allah haar behagen). Toen haar vader (moge Allah hem behagen) bij haar binnen ging tijdens Eid, waren er twee kleine meisjes bij haar die bepaalde verzen aan het zingen waren die door de Ansaar werden gezegd op de dag van Bu’aath ― en elk verstandige persoon zal weten wat mensen zeiden over oorlog. Abu Bakr (moge Allah hem behagen) zei: “Muzikale instrumenten van de Sheytaan in het huis van de Boodschapper van Allah (vzmh)!” De Boodschapper van Allah (vzmh) had zich van hen afgewend en was naar de muur aan het kijken ― vandaar dat sommige geleerden zeiden dat Abu Bakr (moge Allah hem behagen) niemand een aanwijzing zou geven vóór de Boodschapper van Allah (vzmh). Abu Bakr (moge Allah hem behagen) dacht dat de Boodschapper van Allah (vzmh) geen aandacht schonk aan wat er gebeurde. En Allah weet het, het beste. De Profeet (vzmh) zei: “Laat hen met rust, O Abu Bakr, elk volk heeft z’n Eid en dit is onze Eid,de mensen van de Islam”. Deze hadith laat zien dat het niet de gewoonte was van de Profeet (vzmh) en zijn metgezellen, zich te verzamelen om te luisteren naar zang. Vandaar dat Abu Bakr al-Siddeeq het “de muzikale instrumenten van de Sheytaan” noemde. De Profeet (vzmh) keurde deze benaming goed en ontkende het niet toen hij zei: “Laat hen met rust, O Abu Bakr, elk volk heeft z’n Eid en dit is onze Eid”. Dit geeft aan dat dit was toegestaan slechts omdat het Eid was en het verbod blijft geldig op andere tijden dan Eid. Deze is anders dan de uitzonderingen die zijn gemaakt voor bruiloften in andere ahadith. Sheikh al-Albaani legde dit uit in zijn waardevolle boek Tahreem Aalaat al-Tarab (het verbod op Muzikale instrumenten). De Profeet (vzmh) keurde het zingen van de jonge meisjes tijdens Eid goed, zoals in de hadith staat: ‘Zodat de mushrikeen (ongelovigen) zullen weten dat er in onze religie ruimte is voor ontspanning”. Er is geen aanwijzing in de hadith over de twee jonge meisjes dat de Profeet (vzmh) naar hen luisterde. De bevelen van het verbod hebben betrekking op het luisteren, niet enkel op het horen. Net als in het geval van zien. De regels hebben betrekking op het opzettelijk kijken en niet wat er per ongeluk gebeurd is. Dus het is duidelijk dat dit slechts voor vrouwen is. Imam Abu ‘Ubayd ( moge Allah hem zegenen) omschreef de daff als “datgene wat gespeeld wordt door vrouwen”. (Ghareeb al-Hadeeth, 3/64).

[Moslima_Moslima]

Een ongepaste uitzondering

Sommigen maakten een uitzondering voor drums tijdens een oorlog. Daarom zijn er een aantal moderne geleerden die hebben gezegd dat militaire muziek toegestaan is. Er is geen grondslag voor dit allemaal. Hier zijn een aantal redenen voor. De eerste is, dat dit wordt aangegeven als uitzondering zonder duidelijk bewijs, alleen maar gebaseerd op meningen en gedachten dat het wel goed is, maar dit is fout. De tweede reden is, dat Moslims hun harten zouden moeten wenden naar Allah ten tijde van oorlog.

Allah zei (uitleg van de betekenis): “Ze vroegen je (O Muhammad) over de opbrengsten van de oorlog. Zeg: ‘De opbrengsten zijn voor Allah en de Boodschapper’. Dus vrees Allah en schik alle zaken van verschil onder jullie…” [al-Anfaal 8:1]

Maar het gebruik van muziek is het tegenovergestelde van dit idee van taqwa en het zou hen van de herinnering aan Allah af kunnen leiden. De derde reden is, dat het gebruik van muziek één van de gewoontes is van de kuffaar en het is niet toegestaan hen te imiteren. Vooral niet met betrekking tot iets dat Allah ons over het algemeen heeft verboden, zoals muziek. (al-Saheehah, 1/145).

“Geen volk gaat op het verkeerde pad nadat deze is geleid, behalve als deze argumenten ontwikkelt tegen zichzelf”. (Saheeh). Sommige van hen gebruikten de hadith over de Abyssinians die in de moskee van de Profeet (vzmh) speelden, als bewijs dat zingenen toegestaan is! Al-Bukhaari sloot deze hadith in, in zijn saheeh onder de kop Baab al-Hiraab wa’l-Daraq Yawm al-‘Eid (Hoofdstuk over speren en beschermers op de Dag van Eid).

Al-Nawawi (moge Allah hem zegenen) zei: Dit wijst erop dat het is toegestaan om met wapens en dergelijke te spelen in de moskee en hij paste dat toe op andere activiteiten die in verband staan met jihaad. (Sharh Muslim). Maar zoals al-Haafiz ibn Hajar (moge Allah hem zegenen) zei: Ieder die spreekt over iets dat niet zijn belijdenis is, zal komen aanzetten met vreemde ideeën zoals deze.

Sommigen van hen gebruikten de hadith over het zingen van de twee jonge meisjes, die we hierboven hebben besproken. Maar we zullen wat Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei aanhalen, omdat het erg waardevol is: Ik ben verbaasd dat je als bewijs, om het luisteren naar moderne liederen toe te staan, het verslag aanhaalt die we noemden over de twee jonge meisjes onder de pubertijd die voor een jonge dame een aantal verzen van Arabische poëzie over dapperheid in de oorlog en over andere nobele kenmerken zongen. Hoe kun je dit met dat vergelijken? Wat vreemd is, is dat deze hadith één van de zwaarste bewijzen is tegen hen. De grootste spreker van de waarheid [Abu Bakr al-Siddeeq] noemde hun muzikale instrumenten van de Sheytaan (Ay) en de Boodschapper van Allah (vzmh) keurde die benaming goed, maar hij maakte een uitzondering in het geval van deze twee jonge meisjes die de leeftijd van verantwoordelijkheid nog niet hadden bereikt en de woorden van de liederen zouden niemand kunnen verslechteren die er naar luisterde. Kan dit gebruikt worden als bewijs om toe te staan wat je doet en wat je weet over het luisteren naar muziek dat niet verborgen (slechte) dingen bevat?! Subhaan Allaah! Hoe mensen op een dwaalspoor kunnen worden gezet! (Madaarij al-Saalikeen, 1/493).

Ibn al-Jawzi (moge Allah hem zegenen) zei: ‘Aa’ishah (moge Allah haar behagen) was in die tijd jong.Er was niets van haar overgeleverd totdat ze de pubertijd had bereikt, behalve de afkeuring van zang. Haar broers‘ zoon, al-Qaasim ibn Muhammad, keurde zingen af en zei dat het niet toegestaan is ernaar te luisteren en hij vatte zijn kennis van haar op. (Talbees Iblees, 229). Al-Haafiz ibn Hajar (moge Allah hem zegenen) zei: Een groep van de Soefis gebruikten deze hadith ― de hadith over de twee jonge meisjes ― als bewijs dat zingen toegestaan is en dat het ook toegestaan is ernaar te luisteren, of het vergezeld is met of zonder instrumenten. Dit denkbeeld is voldoende weerlegd door een duidelijke verklaring van ‘Aa’ishah in de volgende hadith waarin ze zegt “Ze waren geen zangers”. Ze maakte duidelijk dat het geen zangers waren als zodanig, hoewel dit kan worden verstaan uit de bewoording van het verslag. Dus we zouden het moeten beperken tot wat was verteld in de tekst wat betreft de gelegenheid en de manier om het risico te verminderen om tegen het principe in te gaan, d.w.z. tegen de hadith. En Allah weet het het beste (Fath al-Baari, 2/442-443).

[Moslima_Moslima]

Sommige mensen hebben zelfs de moed om erop te wijzen dat de Sahaabah en Taabi’een naar zang luisterden en dat ze er niets verkeerds in zagen!

Al-Fawzaan (moge Allah hem beschermen) zei: We eisen hen om ons saheeh isnaads te laten zien die terug gaan naar deze Sahaabah en Taabi’een om datgene te bewijzen wat ze hen toeschrijven. Vervolgens zei hij: Imam Muslim vermelde in zijn inleiding van zijn Saheeh dat ‘Abd-Allaah ibn al-Mubaarak zei: De isnaad is een deel van de religie. Wie geen voorstander is / wil zijn van isnaad, zou kunnen zeggen wat hij wil.

Sommige van hen zeiden dat de ahadith die muziek verbieden vol fouten zitten. Geen enkel hadith was vrij van kritiek van sommige geleerden. Ibn Baaz (moge Allah hem zegenen) zei: De ahadith die zijn verteld over het feit dat muziek haraam is, zitten niet vol met fouten zoals wordt beweerd. Sommige daarvan staan in Saheeh al-Bukhaari. Dit is het betrouwbaarste boek na het Boek van Allah. Verder zijn sommige hadiths hasan en anderen weer da’eef. Maar omdat het er zoveel zijn, met verschil in isnaads, vormen ze een definitief bewijs dat zang en muziekinstrumenten haraam zijn.

Alle imams zijn het eens met de betrouwbaarste van de ahadith die zang en muziekinstrumenten verbiedt, afgezien van Abu Haamid al-Ghazzaali, maar deze had ook geen kennis van hadith, en van Ibn Hazam. Maar al-Albaani (moge Allah hem zegenen) legde uit waar Ibn Hazam fout ging. Ibn Hazam zelf zei dat als er enkel (van deze ahaadith) saheeh is dan zou hij het volgen. Nu hebben ze bewezen dat deze verslagen saheeh zijn, want er zijn zoveel boeken van de geleerden waarin staat dat deze ahadith saheeh zijn, maar de anderen hadden zich er van af gewend. Zij zijn veel extremer dan Ibn Hazam en zij zijn in niets gelijk aan die van hem, want ze zijn niet gekwalificeerd en kunnen niet geraadpleegd worden.

Sommige van hen zeggen dat de geleerden zang verdoden hebben gesteld omdat ze werden vermeld naast bijeenkomsten waar alcohol wordt gedronken en waar mensen tot laat in de nacht op blijven voor slechte plannen.

Al-Shawkaani (moge Allah hem zegenen) zei: Het antwoord hierop is, dat het vermelden van deze dingen met elkaar in verbond, niet alleen wil zeggen dat datgene alleen haraam is welke bij elkaar worden gebracht in deze zaak. Verder zou dit betekenen dat zinaa, zoals vermeld in de ahadith, niet haraam is totdat het wordt vergezeld door alcohol en het gebruik van muzikale instrumenten. Bij dezelfde aanname, een aayah zoals het onderstaande (uitleg van de betekenis),: “Waarlijk, hij was gewend niet in Allah te geloven, de Allergrootste, En hij spoorde niet aan om al-miskeen (de arme) te voeden”. [al-Haaqqah 69:33-34]

[Moslima_Moslima]

Zou dat betekenen dat het niet haraam is om niet in Allah te geloven totdat het wordt vergezeld door het niet aanmoedigen van het voeden van een arme. Wanneer er wordt gezegd dat het verbod op zulke dingen ooit eens is bewezen uit andere verslagen, is het antwoord daarop dat het verbod op muziekinstrumenten ook bekend is uit ander bewijs, zoals hierboven vermeld. (Nayl al-Awtaar, 8/107).

Sommige van hen zeiden dat “nutteloze praatjes” niet naar zang verwijzen. De weerlegging hierop is hierboven al vermeld. Al-Qurtubi (moge Allah hem zegenen) zei: Dit ― het onderzoek naar het feit dat het zang betekent ― is het beste dat er is gezegd omtrent deze aayah: Ibn Mas’ood zwoor drie keer bij Allah waarnaast geen andere God is, dat het verwijst naar zang. Daarna noemde hij andere imams die hetzelfde zeiden. Vervolgens noemde hij andere denkbeelden omtrent deze zaak. Toen zei hij: het eerste denkbeeld is het beste van alles wat er is gezegd over deze zaak, omdat het, het denkbeeld was van de Sahaabah en de Taabi’een en omdat het een marfoo’ hadith is. (Tafseer al-Qurtubi).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei, na de citering van deze Tafseer: Al-Haakim Abu ‘Abd-Allaah zei in de Tafseer van Kitaab al-Mustadrak: Laat degene, die op zoek is naar kennis, weten dat de Tafseer van een Sahaabi die getuigen is geweest van de openbaring, een hadith is met isnaad (volgens de twee Shaykhs (al-Bukhaari en Muslim)). Elders in zijn boek zei hij: Volgens ons idee heeft deze hadith dezelfde sterkte als een ma’roof verslag. Hoewel hun tafseer nog afhankelijk is van verder onderzoek is dit nog steeds gaarne acceptabeler dan de tafseer van degenen die na hen kwamen, want die anderen zijn de meest goed ingelichte tussen onze ummah van wat Allah in zijn Boek bedoelde. Het was onder hen geopenbaard en ze waren de eerste mensen die erop aangesproken werden. Ze hoorden de Tafseer van de Boodschapper (vzmh) in woord en in daad. En het waren Arabieren die de echte betekenissen van (Arabische) woorden begrepen. Dus moslims zouden zo veel mogelijk moeten vermijden toevlucht te nemen tot elk ander uitleg.

Sommigen van hen zeiden dat zingen een vorm van aanbidding is wanneer de intentie er naar uit gaat iemand te helpen om Allah te gehoorzamen!

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: Wat raar! Welk type geloof, licht, inzicht, voorlichting en wetenschap kan bereikt worden door het luisteren naar muzikale verzen en muziek waarin veel van wat erin wordt gezegd haraam is en woede en bestraffing van Allah en Zijn Boodschapper (vzmh) verdient? …Hoe kan iemand die de geringste hoeveelheid inzicht en geloof in zijn hart heeft hem dichter bij Allah brengen en zijn geloof vergroten door te genieten van datgene dat wordt gehaat door Hem. En Hij verafschuwt degene die het zegt en degene die het accepteert. (Madaarij al-Saalikeen, 1/485).

Sheikh al-Islam, besprak de toestand van de persoon die gewend was te luisteren naar muziek en zei: Vandaar dat je mensen vindt, die eraan gewend zijn en het voor hen net als spijs en drank is, die nooit het verlangen zullen hebben om naar de Qor-aan te luisteren en vreugde zullen voelen wanneer ze het horen. Ook zullen ze nooit hetzelfde gevoel hebben bij het luisteren naar de Qor-aan net als bij het luisteren naar muzikale verzen. Zelfs als ze de Qor-aan horen, horen ze het met een onoplettend hart en praten ze erdoor heen. Zodra zij gefluit en geklap in handen horen, verlagen zij hun stemmen, houden zich stil en schenken er aandacht aan. (Majmoo’ al- Fataawa, 11/557 ff)

Sommigen zeggen dat muziek en muzikale instrumenten het effect hebben de harten van mensen te verzachten en rustige gevoelens te creëren. Dit is niet waar, want het wekt lichamelijke begeerte en vreemde ideeën op. Als het daadwerkelijk deed wat ze zeggen dan zou het de harten van de musici al verzacht hebben en hun houding en gedrag beter hebben gemaakt. Doch de meeste van hen, zoals we weten, bevinden zich op het slechte pad en gedragen zich slecht.

[Moslima_Moslima]

Conclusie
Misschien ― voor eerlijke en objectieve lezers ― zal deze samenvatting duidelijk maken dat het idee dat muziek toegestaan is, geen bevestigende grondslag heeft. Er zijn geen twee standpunten in deze zaak. Dus we moeten op de beste wijze adviseren en doe het vervolgens stap voor stap en klaag muziek aan als je in staat bent dat te doen. We zouden niet bedrogen moeten worden door de reputatie van een man in onze tijd die de mensen goed heeft verwezen naar de Islam, een vreemdeling is geworden (blijkt te zijn). Degene die zegt dat zang en muzikale instrumenten toegestaan zijn, steunt simpelweg de vreemde ideeën van de hedendaagse mensen, alsof het merendeel fatwas verstrekte en ze simpelweg zong! Wanneer er een bepaalde zaak naar voren komt, zullen ze kijken naar de standpunten van de fuqahaa’ wat betreft deze zaak en ze zullen, zoals ze eisen, het het meest voor de hand liggende standpunt nemen. Vervolgens zullen ze gaan zoeken naar bewijs, of alleen juist op het oog aanvaardbare, waarvan de waarde niet meer is dan een brok dood vlees. Hoe vaak hebben deze mensen bepaalde dingen bewezen in de naam van de sharee’ah wat in feite niets te maken heeft met de Islam!

Streef ernaar om de Islam te leren uit het Boek van Allah en uit de Sunnah van de Profeet (vzmh). Zeg niet, er is zus en zo gezegd, want de waarheid kun je niet slechts van de mensen leren. Leer de waarheid en meet het vervolgens tegen de mensen af. Dit zou voldoende moeten zijn voor degene die zijn vreemde ideeën onder controle houdt en zich onderdanig maakt aan Allah. Moge wat we hierboven hebben geschreven de harten van de dienaars (van Allah) genezen en de fluisteringen in de harten verdrijven van degene die getroffen zijn met ongemerkte binnengedrongen fluisteringen. Moge het iedereen ontmaskeren die is afgedwaald van het pad van de Openbaring en de makkelijkste keuzes neemt, denkend dat hij is opgekomen met iets waar niemand van de vroegere generaties ooit heeft volbracht, en spreekt over Allah zonder kennis. Zij zijn op zoek om fisq ( het doen van slecht dingen) te vermijden en eindigen in het plegen van bid’ah ― moge Allah hen daar niet in zegenen. Het zou beter voor hen zijn geweest om het pad van de gelovigen te volgen.

En Allah weet het, het beste. Moge Allah vrede en zegeningen verlenen aan Zijn Boodschapper die het pad van de gelovigen duidelijk heeft gemaakt en aan zijn metgezellen en degenen die hen volgen in oprechtheid tot de Dag des Oordeels.