Citaat door NoHide:Weet je dat zeker, deze hyperactieve tweeling hier laat hun moeder niet slape, er is er altijd wel eentje die niet wilt slapen en ik ben total loss
begin echt oververmoeid te raken. Ik ben er gewoon ziek van.
En die kus heb ik echt verdiend
Roep wat hulp in meisje, dat is echt nodig met een tweeling. Mijn zus heeft er ook één (zijn nu wel al 4 jaar) maar ik, mijn moeder en mijn andere us hebben ook af en toe moeten inspringen om haar wat rust te gunnen. Soms nam ik er één in huis en mijn moeder, dan weer mijn andere zus, zo wisselden we af en toe eens af. Ze had dat echt nodig en na één nachtje goed slapen kon ze er telkens weer tegenaan voor een paar nachten. Huishouden gingen we ook vaak meehelpen maar haar man was daar ook een goeie hulp in maar ja, die moest ook gaan werken en had zijn rust meskien ook nodig.
Maar weet je, het is het allemaal wel waard op termijn hoor, ze zijn zo lief en speciaal samen
Nu gaan ze al een lange tijd naar school en zijn die hectische tijden allang vergeten.
Maar het is een echte noodzaak om hulp in te roepen, en het is geen teken van zwakheid! Mijn zus wilde eerst ook niet omdat ze dat zo zwak vond maar nadat we haar hebben gedwongen om pauzes in te lassen heeft ze moeten toegeven dat het nodig was.
De meesten hebben het met één al zo moeilijk! Ik mag hamdoellilah niet klagen, mijn zoontje is van in het begin al een engel, niks moeilijkheden mee, het is alsof ik nooit een baby heb gehad. Sinds ik hem heb is er bijna niks veranderd aan mijn leven behalve dat ik extra bagage heb. Hij slaapt van 7 tot 8, is overdag zo rustig als wat en houdt zichzelf het grootste deel van de tijd bezig. Ik dank God elke dag voor zo'n kalme baby. Mijn dochter was een heel ander geval, heeft mij letterlijk gek gemaakt toen ze een babietje was
Huilde bijna dag en nacht! Maar nu is ze al 10 en een schat van een meid. Dus hoe zwaar het bij momenten ook is, aan alles komt een einde, geduld is het toverwoord.