LadyMarrakech
22-08-2002, 13:55
Zaterdag ochtend werd Fatima wakker door het geschreeuw van haar 2 zussen Samira en Rachida. Ze hadden weer eens ruzie om kleren. Fatima keek op de klok en zag dat het 13:00 was. Ze sprong overeind en haastte zich naar de badkamer om haar gezicht te wassen. Ze was waarschijnlijk weer es te laat voor een afspraak die ze had gemaakt met een jongen van het internet. Ze was ervan overtuigd dat hij haar droomjongen zou zijn. De jongen, genaamd Mohammed, beweerde dat hij nog nooit zo een lieve meid had gesproken en hij wilde haar graag persoonlijk leren kennen. Ze hadden foto's uitgewisseld en spraken elkaar vaak via MSN. Ze hadden ook nog telefoonisch contact. Mohammed is 21 jaar, woont in Utrecht en is verder een rustige intelligente jongen. Fatima is 19, woont in Rotterdam en is een erg leuke en vooral spontane meid. Fatima had tegen haar ouders verteld dat ze met een jongen uit haar klas af ging spreken.Fatima's ouders vertrouwen hun dochters 100% en weten dat het meiden zijn die geen domme dingen doen. Fatima's ouders vinden het niet erg dat ze met een jongen afspreekt die ze kent, maar ze mogen niet weten dat het een jongen van internet is die ze nooit gezien heeft. 'Fatima, Fatimaaaaaaaa schiet op ik moet over 5 minuten de deur uit en ik moet nog mn tanden poetsen' schreeuwde Rachida. Fatima sprong snel onder de douch zonder haar zus te antwoorden. 10 minuten later liep ze de badkamer uit en schrok van haar zus Samira die hollend uit haar kamer liep om eerder in de badkamer te komen dan Rachida. Fatima haastte zich weer terug naar haar kamer en kleedde zich snel om. Ze was best zenuwachtig, maar ondertussen ook nieuwsgierig en blij. Eindelijk zou ze Mohammed ontmoeten. Ze maakte zich extra mooi. Ze wilde een goede indruk maken dus ging ze extra netjes gekleed. Ze holde naar beneden, groette haar ouders en zei dat ze al te laat was en dat ze haar trein zo mist en rende naar de bushalte voordat ze de bus ook zo zou missen. Gelukkig kon ze nog even goed op adem komen voordat de bus eraan kwam. Haastig stapte ze in en nam plaats ergens achterin de bus. Fatima en Mohammed hadden afgesproken in Rotterdam. Fatima vond het niet erg om in Rotterdam af te spreken en Mohammed wilde graag es een keer de stad van Rotterdam meemaken. Hij vertelde haar dat hij nooit in het centrum van Rotterdam was geweest. *Tr Tadudidu daaa* *Tr Tadudidu daaa* Daar ging de telefoon van Fatima al. 'Hallo Fatima....' het was Mohammed die belde. 'Hoi' zei ze opgewekt. Ze probeerde de rillingen in haar stem in bedwang te houden. 'Gaat alles goed meid? Waar ben je?' 'Alles gaat prima, ik ben er ongeveer over 5 minuten' zei ze haastig. 'Sorry dat ik je laat wachten, Mohammed, maar ik heb me verslapen.' 'Geen probleem. Ik sta hier bij het loket op je te wachten. ToT ZO.' zei hij vrolijk. 'Ok, tot zo.' Haar buik ging tekeer. Ze was nog nooit ZO zenuwachtig geweest. Ze kon niet ophouden met glimlachen. Ze kon aan niks anders denken dan Mohammed. Met de minuut werd ze zenuwachtiger. De bus stopte bij het CS en opende de deuren. Fatima stapte uit en liep richting CS. De schuifdeuren openden en ze liep zoekend te kijken of Mohammed ergens te bekennen was. Haar hart bonsde in haar keel en haar handen konden niet ophouden met trilllen. Ze probeerde zo elegant mogelijk te lopen. Ze liep richting de loketten en daar zag ze hem staan.Hij keek haar richting op en glimlachte. Ze liep zijn richting op en hij liep haar tegemoet.