DeDounYa
27-10-2007, 14:04
Hadith: woorden, daden en levenshouding van de heilige profeet Muhammed (vrede zij met hem)
De kennis van de "Hadith" heeft de daden, woorden en levenshouding van de Profeet (vrede zij met hem) van de Islam tot onderwerp. Onder Hadith verstaan we dus het verslag over datgene wat de Profeet (vrede zij met hem) deed, zei en wat hij zijn Metgezellen zag doen en stilzwijgend toestond.
Betrouwbaarheid van de Hadith
Imaam Bukhari {r.a.} (d. 870 A.D.) reisde eens honderden kilometers om een man te bezoeken, die hem mogelijkerwijze Hadith van de Profeet (vrede zij met hem) zou kunnen vertellen. Na een zware reis kwam Bukhari op de plaats van bestemming aan. Daar zag hij dat de bewuste man buiten zijn huis stond en bezig was zijn paard dat verderop aan het grazen was, met een lege haverzak naar zich toe te lokken. Imaam Bukhari concludeerde hieruit dat de man onbetrouwbaar was en vertrok onmiddellijk, zonder ook maar één woord met hem te willen wisselen.
Deze anekdote laat duidelijk zien hoe scherp door Imaam Bukhari geselecteerd werd bij het verzamelen van de Hadith.
De Hadith is na de heilige Koran de belangrijkste bron van kennis voor een moslim. In de Koran staan de woorden van Allah de Verhevene, die aan de Profeet geopenbaard werden:
"En hij (de Boodschapper) spreekt niet naar eigen begeerte." (zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah necm:3)
De Hadith bevatten de eigen woorden van de Profeet (vrede zij met hem), die hij onder de inspirerende leiding van Allah de Verhevene zelf heeft uitgesproken. De Hadith verduidelijkt wat er in de Koran geopenbaard is. Zo staat er herhaaldelijk in dat er gebeden moet worden en dat de Zakaat (armenbelasting) een verplichting is, maar pas in de Hadith kan er gevonden worden hoe we bijvoorbeeld moeten bidden of wanneer en door wie dit dient te geschieden. In de Hadith kunnen dan ook aanwijzingen gevonden worden over onderwerpen die het gehele praktische leven van een Moslim betreffen, zoals: gebed, reiniging, vasten, wetenschap, kennis, huwelijk, geboorte, dood, handel, eten en drinken, halal en haram etc. De Koran geeft duidelijk aan welke waarde aan de woorden van de Profeet (vrede zij met hem) toegekend dient te worden:
"Zeg: Als u Allah liefheeft, volgt mij dan en Allah zal u liefhebben en uw zonden vergeven. En Allah is Vergevensgezind, Genadevol."
(zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah al-i imran:31)
"En wat de Boodschapper u ook geeft, neemt het (aan), en wat hij verbiedt, weerhoudt u daarvan en vreest Allah. Zeker, Allah is streng in het straffen." (zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah hasr:7)
Volgens Djaber {r.a.} zei de Profeet (vrede zij met hem) op zijn afscheidsbedevaart:
"Ik heb jullie iets nagelaten, dat, wanneer jullie je daaraan houden, ervoor zal zorgen dat jullie nooit verkeerd geleid zullen worden: het Boek van Allah de Verheven en dat wat jullie van mij krijgen door me vragen te stellen (m.a.w. de Hadith)" (Moslim sharif)
Diverse malen heeft de Profeet (vrede zij met hem) het belang van de Hadith benadrukt. Zo stelde hij eens, aldus zijn geliefde vrouw Aisja {r.a.}, in een Khutbah (verhandeling) deze retorische vraag:
"Wat zal de toestand zijn van die mensen, die zich afzijdig houden van iets wat ik zelf doe?" [Bukhari]
De laatste profeet Muhammed (vrede zij met hem) die aan ons is toegezonden, nl: Het levende voorbeeld voor ons, heeft alles vervangen wat Allah de Verhevene voordien aan de mensheid had geopenbaard.
Het bewaren en verzamelen van Hadith
Er bestaan diverse beschrijvingen hoe de verzen van de Koran onthouden werden op perkament, stenen en zelfs hout geschreven werden en hoe de tekst verzameld werd, totdat een en ander de huidige vorm kreeg. Hoe heeft dit proces met betrekking tot de Hadith plaatsgevonden?
Dat de Hadith bewaard zijn gebleven, is vooral te danken aan de enorme liefde en toewijding die de Sahaba (Metgezellen van de profeet) voor hun Profeet (vrede zij met hem) en voor de Islam toonden. Zo werd de slaaf Hadzrat Bilal {raa} in de stad Mekka tot het uiterste getergd om afstand te doen van de Islam. Zonder succes, want zelfs toen hij onder de brandende zon met zware stenen op zijn borst werd gemarteld, bleef hij roepen "Ahad", "Ahad" d.w.z. "één Allah", "één Allah"!
Men zag eens dat Hadzrat Ali {raa} lachte toen hij aan het paardrijden was. Toen hem gevraagd werd waarom hij dat deed, antwoordde hij dat hij de Profeet (vrede zij met hem) eens precies zo had zien lachen toen deze op een paard zat. Er kunnen duizend en één voorbeelden gegeven worden om de sterke band tussen de Profeet (vrede zij met hem) en zijn Sahaba te illustreren.
Gedurende het leven van de heilige Profeet (vrede zij met hem) werden de Hadith nauwelijks opgeschreven. De noodzaak hiervoor was ook niet zo groot, omdat men altijd de Profeet (vrede zij met hem) kon bezoeken om hem vragen te stellen. Bovendien bleef de Profeet (vrede zij met hem) gedurende zijn levensjaren geïnspireerde woorden spreken, zodat pas daarna een systematische verzameling van Hadith mogelijk was. Het is echter niet zo dat er toen niets opgetekend werd. De befaamde verzamelaar van Hadith Imaam Bukhari {r.a} zegt in zijn "Sahih" dat Abdullah ibn Umar {r.a.} tijdens het leven van de Profeet (vrede zij met hem) Hadith opschreef.
Na het heengaan van de heilige Profeet (vrede zij met hem) in 632 A.D. verspreidden de Sahaba zich en predikten in verre landen de boodschap van de Islam. Er bestond nog steeds geen verzameling van de tradities van de Profeet (vrede zij met hem). De enige mogelijkheid om Hadith te horen, was een van de Sahaba te bezoeken. De plaatsen waar de Metgezellen van de Profeet (vrede zij met hem) zich gevestigd hadden, kregen in de loop van de tijd bekendheid en ze veranderden langzamerhand in centra waarin lering over de Islam gegeven werd. Als motten werden talloze studenten door het licht dat de wijsheid van de Quraan en de Hadith verspreidde, aangetrokken. Sommigen reisden zelfs van centrum naar centrum, omdat niet één van de Sahaba volledige kennis van de Hadith kon hebben.
Zo reisde Djabir ibn Abdullah van Medina naar Syrië om de juistheid van één enkele uitspraak van de Profeet (vrede zij met hem) te verifiëren. In die dagen betekende dat een reis van een maand!
Het eerste standaardwerk op het terrein van de Hadith is de Muwatta van de hand van Imaam Malik ibn Anas {r.a.} geboren in Medina (715- 79 A.D.= Anno Domini = Christelijke tijdrekening) de stichter van één van de vier geaccepteerde Soennitische Wetscholen.
De kennis van de "Hadith" heeft de daden, woorden en levenshouding van de Profeet (vrede zij met hem) van de Islam tot onderwerp. Onder Hadith verstaan we dus het verslag over datgene wat de Profeet (vrede zij met hem) deed, zei en wat hij zijn Metgezellen zag doen en stilzwijgend toestond.
Betrouwbaarheid van de Hadith
Imaam Bukhari {r.a.} (d. 870 A.D.) reisde eens honderden kilometers om een man te bezoeken, die hem mogelijkerwijze Hadith van de Profeet (vrede zij met hem) zou kunnen vertellen. Na een zware reis kwam Bukhari op de plaats van bestemming aan. Daar zag hij dat de bewuste man buiten zijn huis stond en bezig was zijn paard dat verderop aan het grazen was, met een lege haverzak naar zich toe te lokken. Imaam Bukhari concludeerde hieruit dat de man onbetrouwbaar was en vertrok onmiddellijk, zonder ook maar één woord met hem te willen wisselen.
Deze anekdote laat duidelijk zien hoe scherp door Imaam Bukhari geselecteerd werd bij het verzamelen van de Hadith.
De Hadith is na de heilige Koran de belangrijkste bron van kennis voor een moslim. In de Koran staan de woorden van Allah de Verhevene, die aan de Profeet geopenbaard werden:
"En hij (de Boodschapper) spreekt niet naar eigen begeerte." (zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah necm:3)
De Hadith bevatten de eigen woorden van de Profeet (vrede zij met hem), die hij onder de inspirerende leiding van Allah de Verhevene zelf heeft uitgesproken. De Hadith verduidelijkt wat er in de Koran geopenbaard is. Zo staat er herhaaldelijk in dat er gebeden moet worden en dat de Zakaat (armenbelasting) een verplichting is, maar pas in de Hadith kan er gevonden worden hoe we bijvoorbeeld moeten bidden of wanneer en door wie dit dient te geschieden. In de Hadith kunnen dan ook aanwijzingen gevonden worden over onderwerpen die het gehele praktische leven van een Moslim betreffen, zoals: gebed, reiniging, vasten, wetenschap, kennis, huwelijk, geboorte, dood, handel, eten en drinken, halal en haram etc. De Koran geeft duidelijk aan welke waarde aan de woorden van de Profeet (vrede zij met hem) toegekend dient te worden:
"Zeg: Als u Allah liefheeft, volgt mij dan en Allah zal u liefhebben en uw zonden vergeven. En Allah is Vergevensgezind, Genadevol."
(zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah al-i imran:31)
"En wat de Boodschapper u ook geeft, neemt het (aan), en wat hij verbiedt, weerhoudt u daarvan en vreest Allah. Zeker, Allah is streng in het straffen." (zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah hasr:7)
Volgens Djaber {r.a.} zei de Profeet (vrede zij met hem) op zijn afscheidsbedevaart:
"Ik heb jullie iets nagelaten, dat, wanneer jullie je daaraan houden, ervoor zal zorgen dat jullie nooit verkeerd geleid zullen worden: het Boek van Allah de Verheven en dat wat jullie van mij krijgen door me vragen te stellen (m.a.w. de Hadith)" (Moslim sharif)
Diverse malen heeft de Profeet (vrede zij met hem) het belang van de Hadith benadrukt. Zo stelde hij eens, aldus zijn geliefde vrouw Aisja {r.a.}, in een Khutbah (verhandeling) deze retorische vraag:
"Wat zal de toestand zijn van die mensen, die zich afzijdig houden van iets wat ik zelf doe?" [Bukhari]
De laatste profeet Muhammed (vrede zij met hem) die aan ons is toegezonden, nl: Het levende voorbeeld voor ons, heeft alles vervangen wat Allah de Verhevene voordien aan de mensheid had geopenbaard.
Het bewaren en verzamelen van Hadith
Er bestaan diverse beschrijvingen hoe de verzen van de Koran onthouden werden op perkament, stenen en zelfs hout geschreven werden en hoe de tekst verzameld werd, totdat een en ander de huidige vorm kreeg. Hoe heeft dit proces met betrekking tot de Hadith plaatsgevonden?
Dat de Hadith bewaard zijn gebleven, is vooral te danken aan de enorme liefde en toewijding die de Sahaba (Metgezellen van de profeet) voor hun Profeet (vrede zij met hem) en voor de Islam toonden. Zo werd de slaaf Hadzrat Bilal {raa} in de stad Mekka tot het uiterste getergd om afstand te doen van de Islam. Zonder succes, want zelfs toen hij onder de brandende zon met zware stenen op zijn borst werd gemarteld, bleef hij roepen "Ahad", "Ahad" d.w.z. "één Allah", "één Allah"!
Men zag eens dat Hadzrat Ali {raa} lachte toen hij aan het paardrijden was. Toen hem gevraagd werd waarom hij dat deed, antwoordde hij dat hij de Profeet (vrede zij met hem) eens precies zo had zien lachen toen deze op een paard zat. Er kunnen duizend en één voorbeelden gegeven worden om de sterke band tussen de Profeet (vrede zij met hem) en zijn Sahaba te illustreren.
Gedurende het leven van de heilige Profeet (vrede zij met hem) werden de Hadith nauwelijks opgeschreven. De noodzaak hiervoor was ook niet zo groot, omdat men altijd de Profeet (vrede zij met hem) kon bezoeken om hem vragen te stellen. Bovendien bleef de Profeet (vrede zij met hem) gedurende zijn levensjaren geïnspireerde woorden spreken, zodat pas daarna een systematische verzameling van Hadith mogelijk was. Het is echter niet zo dat er toen niets opgetekend werd. De befaamde verzamelaar van Hadith Imaam Bukhari {r.a} zegt in zijn "Sahih" dat Abdullah ibn Umar {r.a.} tijdens het leven van de Profeet (vrede zij met hem) Hadith opschreef.
Na het heengaan van de heilige Profeet (vrede zij met hem) in 632 A.D. verspreidden de Sahaba zich en predikten in verre landen de boodschap van de Islam. Er bestond nog steeds geen verzameling van de tradities van de Profeet (vrede zij met hem). De enige mogelijkheid om Hadith te horen, was een van de Sahaba te bezoeken. De plaatsen waar de Metgezellen van de Profeet (vrede zij met hem) zich gevestigd hadden, kregen in de loop van de tijd bekendheid en ze veranderden langzamerhand in centra waarin lering over de Islam gegeven werd. Als motten werden talloze studenten door het licht dat de wijsheid van de Quraan en de Hadith verspreidde, aangetrokken. Sommigen reisden zelfs van centrum naar centrum, omdat niet één van de Sahaba volledige kennis van de Hadith kon hebben.
Zo reisde Djabir ibn Abdullah van Medina naar Syrië om de juistheid van één enkele uitspraak van de Profeet (vrede zij met hem) te verifiëren. In die dagen betekende dat een reis van een maand!
Het eerste standaardwerk op het terrein van de Hadith is de Muwatta van de hand van Imaam Malik ibn Anas {r.a.} geboren in Medina (715- 79 A.D.= Anno Domini = Christelijke tijdrekening) de stichter van één van de vier geaccepteerde Soennitische Wetscholen.