tranen van verdriet.. *** * geluk van de lach

[Miss_Krayzie]

Hoi mijn naam is mouisa ik ga een waard gebeurd verhalen vertellen
waarin word beschreven hoe hard het leven soms zijn


Het begon toen samira met haar gezin naar marokko ging

ze dacht ze een leuke leuke vakantie zou krijgen, maar helaas zou ze een bittere vakantie tegemoet krijgen

het was heel warm in de auto, de zweet in samira's kleren plakken op haar huid, samira zat met haar vader en haar broertje alleen in haar auto .. haar moeder is nooit naar Nederland gekomen,.... haar vader had een ander vrouw in Nederland,... een Nederlandse vrouw

Samira heeft het nooit geaccepteerd dat zijn vader met een ander Nederlandse vrouw de bed deeld
maar ze zwoog, ze wou geen aandacht trekken naar een probleem,... die haar waarschijnelijk niks aan gaat.....

Samira kijk door het raam en haar gedachten dwaalde af..... Ze vroeg zich zelf af.. hoe het met haar moeder was en hoe het zou zijn in Marokko.


Tot de volgende keer!

[Miss_Krayzie]

samira ,..... yeh heks luister dan even zei haar broertje met een irritatie in zijn stem..
en hij stook zijn elleboog in haar zij

Auw, wat een mafkees ben jij zeg... gilde samira van de pijn

hey hey kappe nou met die herrie .... hief haar vader zijn stem op

Ja samira dacht aan haar vriendje zeker......!! peste haar broertje

Samira staat z3ma bekend als de xsletjex uit Hollanda

Noemde haar familie haar...

Ze waren jaloers op haar mooie lange zwarte haren en haar lichte grijze groene ogen en volle lippen..

Ze konden haar niet aan zien, de jaloezie voelde samira keer op keer tegen zich aan die haat en de jaloezie...

Niemand zag het behalve zei

Wat vriendje,.. ik heb geen vriendje.. en ze stompte hem in zijn buik

Oké nu moeten jullie kappen .. schreeuwde samira's vader

en hij stopte langs de weg.... hij draaide zich om naar de achterbank en hij keek ze streng aan..

Samira en haar broertje waren stil en ze keken hun vader angstig in de ogen aan

[Miss_Krayzie]

oké we gaan normaal doen, zei samira en ze keek haar broertje met een vuile blik aan

......

Het was tegen de avond toen ze aan kwamen bij een bord waar stond...

NOG 500 KM NAAR MADRID

pfffffffff,.... samira telde de lantaarnpaals langs de weg....

Ze moesten denken aan haar vriendinnen en vrienden die ze in Nederland heeft achter gelaten ... ze hoorde haar vriendin haar stem nog in haar hoofd..

"ik zal je missen, Insh'allah kom je veilig terug........ ik ga je bellen wollah ik ga je bellen... heb toch al schulden maar voor jou heb ik alles over..."

En er verscheen een lach op Samira's gezicht.... ze dacht bij haar zelf Doenya wat moet ik zonder jou....

[Miss_Krayzie]

Samira was 24 uur bij Doenya te vinden en zo ook andersom..

Ze deelde alles met elkaar,... alle geheimen die niemand mocht weten..

Ook een geheim waar Doenya zich voor schaamde...

Doenya was op zich een rustig meisje,... die een zwarte geheim met haar mee droeg..
Samira is de enige die haar geheim wist en die het ook zou houden...

Doenya was makkelijk om over te halen in dingen... ze had geen grenzen .. Daar had ze Samira voor die altijd haar grenzen voor haar maakte...

Doenya was een jonge tegen gekomen in Marokko,... een plekje waar niet zoveel mensen woonde...

[Miss_Krayzie]

Hij haalde Doenya altijd over om hem te kunnen afspreken,... Doenya kon nooit nee zeggen...

Samira en Doenya waren afgelopen zomer zelf op vakantie geweest,.. Samira wou haar moeder zien en Doenya ging met moeite met haar mee om haar gezelschap te houden...

Doenya ging elke avond om 9o uur naar buiten,... Toen was het best wel donker buiten.,...

Samira was dan bezig in haar eigen kamer in haar oma's huis,... met kleren naaien,.. dat was haar baantje die ze toen had...

Toen Samira zat te naaien,... ging Doenya stiekem weleens naar buiten...

Ook stiekem tegenover Samira,... ze wou haar preken niet horen...

Doenya wou hem zien, .... De jonge die haar leven bijna ten einde zal laten gaan ....

Hij was genaamd als Hafid,... hij stond bekend als een player in de dorp... waar hij overigens trots op was... behalve Doenya kon dat niet zien dat hij een onbetrouwbaar iemand was...

Zijn doen en laten ... trekte Doenya zich steeds meer aan

Zijn zachte lieve woordjes droomde Doenya over... die manipulerende woorden.. Dat ie met haar zal eindigen... Dat ie kinderen met haar wil.. Dat ie rijk gaat worden...

Doenya was naief.. zonder aan Samira te vertellen ging ze dingen doen waardoor ze heel haar leven spijt van zal krijgen...

Op een dag ging Doenya naar hem toe.... Ze moest altijd stipt om 9:00 uur bij een waterputje zijn achter een berg waar Samira's buurmeisje woonde

[Miss_Krayzie]

Daar stond ze dan ... Hand in Hand met die jonge die haar zou verpesten...

Hey schatje zei Hafid tegen haar

Hey lieverd zei Doenya terug

Al snel volgde er een zoen op de mond..

Je bent best wel laat zei hij met een gluiperige stem..

Ik moet stiekem gaan doen, wanneer gaan we het ze laten weten dat we iets met elkaar hebben of dat je me hand komt vragen.. zei Doenya met een bijna wanhopige stem

Binnenkort, maar eerst moet je iets voor me doen... zei hij met een lichte eis in zijn stem

Wat moet ik doen, ik doe al zoveel voor je... wanneer ga jij iets voor me doen... werd Doenya een beetje geirriteerd

Hij pakte haar beide handen vast.... hij kneep er een beetje in...
Doenya, je bent zo mooi... ik wil jou hebben helemaal voor me zelf.......
Ik wil met je naar bed,... Ik ga toch met je trouwen dus we kunnen het net zo goed doen...

[Miss_Krayzie]

ik ga volgende verder! Houdoe!

[em0ti0ns_]

u[p nieuwe fan

[Miss_Krayzie]

Ik weet het niet Hafid,... ik ben bang.. bang dat mensen ons zien of dat ze er achter komen..... als dat gebeurd dan... dan ben ik dood.... en Doenya sloeg haar blik naar de grond...

Hafid kneep een beetje harder in haar handen,.. die hij nog steeds vast hield...

Luister schatje van me.... dwong hij door....

Ik ga je hand gelijk de dag erna vragen,... ik wil je lichaam tegen me aan voelen... ik wil je kunnen vasthouden... dicht tegen me aan... Ik hou van je zie je dat niet ..... keek Hafid haar met strenge ogen aan







IK BEN ZO TERUGG!

[Miss_Krayzie]

Ik weet het niet Hafid, en ze haalde haar handen weg... met een beetje moeite.. ze had zijn afdruk van zijn vingertoppen op haar handen... ze wreef zachtjes over handen heen...

Ik ben bang zie je dat niet.. probeerde Doenya zich zelf uit de situatie te redden...

Doenya was misschien wel naief.. maar ze wist dat als ze met Hafid naar bed zou gaan... dat haar ouders haar af zouden maken...

Ik hou van je... bleef Hafid door drammen...

Ik hou zielsveel van je... Het doet geen pijn echt niet... je weet toch dat je ik je nooit pijn wil doen... en hij streelde haar zachtjes over haar wang ....

Doenya voelde een koude rillen vanaf haar naar nek naar haar ruggengraat lopen... ze hield zoveel van die Hafid...

Ze zat te twijfelen.... ze dacht bij haar zelf .. Hij komt toch mijn hand vragen... toch Doenya... en ze kreeg tegenstrijdige gedachtes.. Nee Doenya niet doen...

Ze dacht eerder aan de teleurstellende blik van Samira dan van haar ouders...

Nee ik doe niet,... Als je echt van me zou houden.. zou je me zoiets nooit vragen... Ik hou echt van je Hafid.. maar dit kan ik niet doen... zie je dat dan niet...schreeuwde Doenya bekand..


NEE! ik zie dat niet... ik zeg net tegen jou hoeveel ik van je hou.. en jij doet me dit aan.... nee ik begrijp je niet... je houd niet van me!!... probeerde Hafid haar naar zich toe te trekken...

Als je me niet begrijpt dat is jou probleem dan,.. ik hou van je... huile Doenya bekand... en ze liep weg...

Hafid,... voelde woede naar boven komen...

Waar ga jij denk je naar toe... schreeuwde Hafid tegen haar..

Denk je nou echt dat ik je laat gaan,... zei hij bijna lachend

En hij rende achter haar aan ...en trok aan haar arm naar achteren...

Blijf van me af, blijf van me af... probeerde Doenya te schreeuwen..

Als snel deed hij zijn hand op haar mond en sleurde hij haar achter de berg heen..

[Miss_Krayzie]

Ze probeerde te schreeuwen,... in zijn handen te bijten maar niks lukte...

Doenya zag de gezicht van Samira in haar hoofd.... Help me samira heeeeeeeeeeeeeeeeeeelppp schreeuwde ze van binnen,....

Hafid werd helemaal opgewonden hij pakte haar zo hard beet en sleurde haar op de grond.. waardoor haar hoofd tegen een rots aan kwam...

Ze lag daar bewusteloos.. naast haar hoofd zag Hafid.. een plasje bloed lopen...









BEN FF WEG!!

[Miss_Krayzie]

Het deed hem niks, dat Doenya daar levenloos lag... hij keek haar aan ,,... maar hij kon maar 1 ding denken...

Hij deed haar rok omhoog... dit krijg je ervan hé, als je niet wil luisteren.. fluisterde hij haar in der oor erna volgde de rest..


Samira kreeg kippenvel toen ze er weer aan dacht.... het deed haar nog steeds pijn in haar hart hoe haar mooie lieve vriendin zo werd gebruikt...

Samira samira... riep haar vader die al buiten een soort van tentje aan het bouwen was om die dag te overnachten bij de benzine station 200 km voor Madrid.... ze zag haar broertje rond rennen met een hamer...

Hey doe normaal waarom ren je zo met ding hé! das gevaarlijk... riep Samira hem na...

Toen ze uitstapte vanuit de busje.... haar vader had een blauwe busje... ze vond het een mooie kleur... het herinnerde haar naar rust.. waar alles nog normaal was.... gewoontjes zonder zorgen..

[Miss_Krayzie]

wat bemoei je ermee yeh heks.... en haar broertje gooide de hamer op de grond...

Haar vader was net klaar met het tent op zetten.. Samira liep zijn kant op..

Pap, wat gaan we eten nu?.....

Ik ga slapen, ik hoef niet te eten... en haar vader ging de tent liggen en al snel vielt ie in slaap....

Haar broertje kwam naast haar staan... en hij sloeg zijn arm om haar schouder heen en zei... het is nu alleen jij en ik hé!... en hij keek haar aan met een grijns op z'n gezicht...

Samira keek hem terug aan...... en ze zuchte....

Normaal verwachte haar broertje dat ze iets zou zeggen... maar ze keek hem alleen aan...

Wat wil je eten Mounir... zei ze..

En hij keek haar verbaasd aan,.. sow sow zusje wilt gaan koken voor mij.. en hij moest lachen.... ze haalde met een ruk zijn arm van haar schouder af....

En liep naar de spullen waar ze een eitje in kan bakken.... Dan niet zei ze... en ze moest een beetje glimlachen...

Mounir was 15 minuten jonger dan haar,.... het verbaasde Samira dat ze tweeling waren... want ze lijken helemaal niet op elkaar ... met uiterlijk niet en zeker ook niet me de innerlijk...

Wat ga je eten zussie lief... probeerde hij haar een beetje te pesten.. terwijl hij echt trek had...

Zeg nou maar gewoon dat je ook mee wilt eten... kleuter ... je bent 19 jaar en nu nog praat je alsof je pas geboren bent... Samira vond het altijd leuk om hem zo te kleineren... ze vond de reactie van Mounir best wel leuk...

Ska ska (stil stil) en bak een eitje voor mij nu....

Samira hoorde niet meer wat Mounir zei..

Ze had haar gevoel van der net nog niet goed verwerkt... de gedachten van Doenya en hoe haar vader haar negeerde...

[Miss_Krayzie]

Ze bakte de eitje... en ze at hem op met Mounir...

het was still......

Mounir stond op en ruimde de boel af..... Samira pakte het warm kleedje van de grond en bergde hem op... achter in het busje...

Mounir rolde een slaapzak uit en hij ging erin liggen en slapen...

Het was de eerste keer dat Mounir niks zei....

Die is echt moe.. Dacht Samira bij haar zelf...


Ze ging weer terug in de auto zittenm, ze past op het busje... en ze kon toch moeilijk slapen dus dat was niet zo moeilijk voor haar....

Ze moest weer aan de levenloze lichaam van Doenya denken... die ze achter de berg vond... in Marokko toen ze samen met haar op vakantie ging...

Ze herinnerde haar nog dat ze klaar was met naaien... en dat ze Doenya zocht... uren lang heeft ze naar haar staan zoeken... ze was bezorgd en ze barste bijna in tranen uit..

[Miss_Krayzie]

Ze ging heel het huis rond van haar oma ,... om haar te zoeken van 9:00 uur ging het naar 10:00 uur en al snel was het half 2 s'nachts...

Samira wist dat er iets aan de hand was met Doenya... ze wist hoe ze was en hoe ze moeilijk nee kon zeggen...

Ze dacht het ergste... is ze Verkracht Vermoord waar is ze....

Samira barste in tranen uit en haar oma stelde haar gerust... ik weet niet meer waar ik moet zoeken... ik heb overal gezocht... zei samira wanhopig tegen haar oma....

Haar oma was blind.... ze kon dus niet mee zoeken... en Samira wou haar niet opzadelen... met het probleem... en daar voelde zich ook schuldig over dat ze het aan haar Oma verteld dat Doenya nergens te vinden is...

Want Samira wist dat haar oma gelijk naar Nederland zou bellen.. naar haar ouders... dan had Doenya nog meer problemen gehad....

En haar oma had al veel mee gemaakt,... ze is blind geraakt doordat Samira's opa .... die glas in het gezicht van haar Oma gooide... waardoor je nu nog de litekens van kan zien... en waardoor ze zichtverlies heeft...

Samira's Opa is een jaar overleden,... maar het deed Samira niet zoveel na wat hij haar Oma heeft aan gedaan.

Gelukkig gaat het nu al wat beter met haar, maar dat zal niet zo lang meer blijven... dacht ze... want Samira's oma is gediagnosed met Kanker... en ze zou binnenkort gaan overlijden...

Samira voelde zich heel schuldig.. en was woedend op Doenya... zo woedend dat ze haar wel zelf wel wat kon aan doen....

Samira rende naar buiten...... Samira keek paniekerig rond.. Ze wou Doenya's naam niet roepen en ook geen choas veroorzaken... anders zouden de mensen weer gaan roddelen... en zou ze nu wel bewijs hebben... dat Samira niet deugd... wat helemaal niet zo was