mazighnador
06-09-2007, 23:50
Deze brief is als reactie op een andere column geschreven, namelijk “De Berberse vergissing” van Benzakour uit de Contrast.
Benzakours vergissing
Benzakour, zelf Amazigh (Berber), kan niet begrijpen waarom er Imazighen zijn die zo fel gekant zijn tegen het AEL.
Om dat te begrijpen moet je je echt verdiepen in de Imazighen, er zelf eentje zijn is onvoldoende. Kennelijk heeft hij zichzelf er nooit in verdiept en de bibliotheek, die hij ons aanraadt, nooit bezocht. Anders zou hij wel weten dat de meeste Imazighen geen nomaden zijn, afgezien van een klein groepje de Tamashek (Touareg). En dat hun land vaak helemaal niet zo onvruchtbaar is en was, sterker nog: Noord-Afrika was zelfs de Romeinse graanschuur voor de Arabische invasie.
Ook had hij dan begrepen dat er geen sprake is van “instinctieve vijandschap jegens alles wat riekt naar Arabisch of Arabier”. Er is een groot verschil tussen opkomen voor je rechten en vijandschap. Emancipatie bewegingen worden vaak, door tegenstanders, als vijandig bestempeld. Zo werd ook de emancipatie van vrouwen uitgelegd als haat tegen mannen, de realiteit was echter dat ze gelijke rechten wilden.
Imazighen zijn dus niet tegen de Arabieren en hun cultuur, maar ze willen niet gearabiseerd worden: ze willen hun eigen taal en cultuur behouden. Sinds de onafhankelijkheid van Marokko wordt de Amazigh cultuur onderdrukt en gemarginaliseerd. Er is zelfs een officieel arabiseringsprogramma opgezet, waarvan de Imazighen tot in Nederland de gevolgen merken. De Amazigh cultuur is gedegradeerd tot folklore en mag eigenlijk alleen dienen om toeristen te trekken. Hiertegen zijn Imazighen fel gekant, niet tegen Arabieren of de Arabische cultuur. Ze willen simpelweg niet tot Arabieren gemaakt worden, maar hun eigen taal en cultuur behouden, en daarmee erkent worden als volwaardige Marokkanen. Zelfs het feit dat de Arabieren de “volmaakte Godsdienst” hebben gebracht rechtvaardigt niet de culturele onderdrukking van de Imazighen.
Tamazight is een van die talen en culturen die in haar bestaan bedreigd worden, maar niet door “Engels en the American way of life”. Niet alleen vormen Uncle Sam en Europese assimilatie geen gevaar, het is juist in het westen waar de Amazigh cultuur tot bloei kwam. Hier in Europa waren ze vrij om zich te organiseren en hebben de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van Amazigh plaatsgevonden. Zo staat de enige Amazigh universiteit in Frankrijk. En samen met Spanje zijn dit de enige landen waar Tamazight op middelbare scholen wordt onderwezen, met groot succes. Het gevaar voor de Amazigh cultuur komt dus niet van Uncle Sam of van Europa, maar uit de hoek van het Arabisch-nationalisme, een van de pijlers van het AEL.
De Amazigh cultuur is, hoe je het wendt of keert, geen onderdeel van de Arabische beschaving. Dat is de reden waarom het in heel Noord-Afrika gemarginaliseerd is en cultuur onderdrukt wordt. Juist doordat het sinds de 7de eeuw zo is gemarginaliseerd is, en juist dat het daardoor nooit deel is geworden van de Arabische beschaving is de geheel eigen Amazigh beschaving tot de dag van vandaag blijven bestaan. De enige manier om het onderdeel te maken van de Arabische beschaving is door de Imazighen te arabiseren. En het is het arabisch-nationalisme dat als politieke stroming, het arabisme, die taak op zich genomen heeft.
Vandaar dat een groep die-hards Berbers, zoals Benzakour ze minachtend noemt, openlijk kritiek geuit hebben op het AEL. En als hij zijn huiswerk beter had gedaan dan had hij geweten dat Imazighen weldegelijk gedemonstreerd hebben (o.a. voor Amazigh OALT), dat ze politieke debatten georganiseerd hebben en op tal van andere manieren actief zijn geweest. Alleen hebben ze nooit zoveel media aandacht gehad als het AEL, daarvoor was hun mening te genuanceerd en niet provocerend genoeg. Met Nova hebben ze zelf contact opgenomen. Helemaal geen sprake van een verdeel en heers techniek van koloniale machten (ironisch genoeg beschuldigden de arabisten de vrijheidsstrijder Abdelkrim hiervan ook na de onafhankelijkheid), ze geloven alleen dat kritiek mogelijk moet zijn.
Kan het AEL de emancipatie van de Marokkanen in Nederland bevorderen? Niet zolang ze geen afstand nemen van het Arabisme. Daarmee doen ze geen recht aan de grootste groep: de Imazighen. Want cruciaal voor een adequaat integratiebeleid is de erkenning dat de meeste Marokkanen in Nederland geen Arabieren zijn. Het niet erkennen hiervan heeft geleid tot een sterk Arabisch georiënteerd beleid en voorzieningen, kijk naar OALT, NPS Marokkaans, NMO en Voorlichting. Hierdoor werd de grootste groep Marokkanen niet bereikt, en dat is een van de grootste problemen waarmee Marokkanen te kampen hebben.
En het is natuurlijk heel aardig dat Abu Jahjah pleit voor autonomie van de Imazighen. Maar wat willen Imazighen in Marokko vooral? Is de Amazighbeweging niet meer dan een simpele roep om een stukje land binnen een Arabische Staat? Nee, natuurlijk niet. Het gaat om erkenning dat Imazighen deel uit maken van de Marokkaanse identiteit, dat ze volwaardige Marokkanen. Maar zo ver wil Jahjah niet gaan, want dan zou Marokko geen Arabische staat zijn. En zijn droom van een Arabische federatie in duigen vallen.
Begrijpt u het nu!
Geschreven door: Mohamed Boukiour
Benzakours vergissing
Benzakour, zelf Amazigh (Berber), kan niet begrijpen waarom er Imazighen zijn die zo fel gekant zijn tegen het AEL.
Om dat te begrijpen moet je je echt verdiepen in de Imazighen, er zelf eentje zijn is onvoldoende. Kennelijk heeft hij zichzelf er nooit in verdiept en de bibliotheek, die hij ons aanraadt, nooit bezocht. Anders zou hij wel weten dat de meeste Imazighen geen nomaden zijn, afgezien van een klein groepje de Tamashek (Touareg). En dat hun land vaak helemaal niet zo onvruchtbaar is en was, sterker nog: Noord-Afrika was zelfs de Romeinse graanschuur voor de Arabische invasie.
Ook had hij dan begrepen dat er geen sprake is van “instinctieve vijandschap jegens alles wat riekt naar Arabisch of Arabier”. Er is een groot verschil tussen opkomen voor je rechten en vijandschap. Emancipatie bewegingen worden vaak, door tegenstanders, als vijandig bestempeld. Zo werd ook de emancipatie van vrouwen uitgelegd als haat tegen mannen, de realiteit was echter dat ze gelijke rechten wilden.
Imazighen zijn dus niet tegen de Arabieren en hun cultuur, maar ze willen niet gearabiseerd worden: ze willen hun eigen taal en cultuur behouden. Sinds de onafhankelijkheid van Marokko wordt de Amazigh cultuur onderdrukt en gemarginaliseerd. Er is zelfs een officieel arabiseringsprogramma opgezet, waarvan de Imazighen tot in Nederland de gevolgen merken. De Amazigh cultuur is gedegradeerd tot folklore en mag eigenlijk alleen dienen om toeristen te trekken. Hiertegen zijn Imazighen fel gekant, niet tegen Arabieren of de Arabische cultuur. Ze willen simpelweg niet tot Arabieren gemaakt worden, maar hun eigen taal en cultuur behouden, en daarmee erkent worden als volwaardige Marokkanen. Zelfs het feit dat de Arabieren de “volmaakte Godsdienst” hebben gebracht rechtvaardigt niet de culturele onderdrukking van de Imazighen.
Tamazight is een van die talen en culturen die in haar bestaan bedreigd worden, maar niet door “Engels en the American way of life”. Niet alleen vormen Uncle Sam en Europese assimilatie geen gevaar, het is juist in het westen waar de Amazigh cultuur tot bloei kwam. Hier in Europa waren ze vrij om zich te organiseren en hebben de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van Amazigh plaatsgevonden. Zo staat de enige Amazigh universiteit in Frankrijk. En samen met Spanje zijn dit de enige landen waar Tamazight op middelbare scholen wordt onderwezen, met groot succes. Het gevaar voor de Amazigh cultuur komt dus niet van Uncle Sam of van Europa, maar uit de hoek van het Arabisch-nationalisme, een van de pijlers van het AEL.
De Amazigh cultuur is, hoe je het wendt of keert, geen onderdeel van de Arabische beschaving. Dat is de reden waarom het in heel Noord-Afrika gemarginaliseerd is en cultuur onderdrukt wordt. Juist doordat het sinds de 7de eeuw zo is gemarginaliseerd is, en juist dat het daardoor nooit deel is geworden van de Arabische beschaving is de geheel eigen Amazigh beschaving tot de dag van vandaag blijven bestaan. De enige manier om het onderdeel te maken van de Arabische beschaving is door de Imazighen te arabiseren. En het is het arabisch-nationalisme dat als politieke stroming, het arabisme, die taak op zich genomen heeft.
Vandaar dat een groep die-hards Berbers, zoals Benzakour ze minachtend noemt, openlijk kritiek geuit hebben op het AEL. En als hij zijn huiswerk beter had gedaan dan had hij geweten dat Imazighen weldegelijk gedemonstreerd hebben (o.a. voor Amazigh OALT), dat ze politieke debatten georganiseerd hebben en op tal van andere manieren actief zijn geweest. Alleen hebben ze nooit zoveel media aandacht gehad als het AEL, daarvoor was hun mening te genuanceerd en niet provocerend genoeg. Met Nova hebben ze zelf contact opgenomen. Helemaal geen sprake van een verdeel en heers techniek van koloniale machten (ironisch genoeg beschuldigden de arabisten de vrijheidsstrijder Abdelkrim hiervan ook na de onafhankelijkheid), ze geloven alleen dat kritiek mogelijk moet zijn.
Kan het AEL de emancipatie van de Marokkanen in Nederland bevorderen? Niet zolang ze geen afstand nemen van het Arabisme. Daarmee doen ze geen recht aan de grootste groep: de Imazighen. Want cruciaal voor een adequaat integratiebeleid is de erkenning dat de meeste Marokkanen in Nederland geen Arabieren zijn. Het niet erkennen hiervan heeft geleid tot een sterk Arabisch georiënteerd beleid en voorzieningen, kijk naar OALT, NPS Marokkaans, NMO en Voorlichting. Hierdoor werd de grootste groep Marokkanen niet bereikt, en dat is een van de grootste problemen waarmee Marokkanen te kampen hebben.
En het is natuurlijk heel aardig dat Abu Jahjah pleit voor autonomie van de Imazighen. Maar wat willen Imazighen in Marokko vooral? Is de Amazighbeweging niet meer dan een simpele roep om een stukje land binnen een Arabische Staat? Nee, natuurlijk niet. Het gaat om erkenning dat Imazighen deel uit maken van de Marokkaanse identiteit, dat ze volwaardige Marokkanen. Maar zo ver wil Jahjah niet gaan, want dan zou Marokko geen Arabische staat zijn. En zijn droom van een Arabische federatie in duigen vallen.
Begrijpt u het nu!
Geschreven door: Mohamed Boukiour