Chineesjj
02-11-2007, 21:19
[B][B][B][B][B][B]
![/B][/B][/B][/B][/B][/B]
Souad_berkaniya
02-11-2007, 21:32
Ewa Faysal, Alles goed, met mij wel hmdl, ik hoop dat het met jou ook prima gaat Insha Allah, mohim upperdeuppertjesz
Crazy_Ladyy
02-11-2007, 22:42
thanxx
je hebt weer super mooie vervolgje's
geschreven geen woorden meer voor
gaa gauw weer verder
xxx crazy_ladyy
Faysal_O
02-11-2007, 23:48
Citaat door Souad_berkaniya:Ewa Faysal, Alles goed, met mij wel hmdl, ik hoop dat het met jou ook prima gaat Insha Allah, mohim upperdeuppertjesz
thanxx
je hebt weer super mooie vervolgje's
geschreven geen woorden meer voor
gaa gauw weer verder
xxx crazy_ladyy
Salaam ou Alaikom.
Gaat goed met me, Souad. Dank je wel voor het vragen. Goed om te horen dat het prima met je gaat, Hamdoelilah. En bedankt voor je reactie.
Jij ook, superbedankt voor je reactie, Crazy_Ladyy, is echt lief van je.
De rest natuurlijk ook.... Ik vind het echt lief van jullie dat jullie m`n verhaal blijven uppen en lieve reacties plaatsen. Shokran jullie allemaal.
Liefs,
Faysal
Faysal_O
03-11-2007, 02:43
Gewekt door de felle zonlicht in m`n ogen. M`n eerste ochtend weer in Nederland. M`n eerste ochtend weer thuis. Ik keek al gapend op de klok. Het was 10.30 uur. Ik rekte me uitgebreid uit en pakte de autosleutels van Naoual. Ik liep naar buiten toe en deed de kofferbak open. M`n koffer trok ik eruit en sjouwde het naar binnen. Ik pakte wat schone kleren en verdween de badkamer in. Hmm…. Het douchen was heerlijk. Ik voelde de stralen op m`n rug. Ik sloot m`n ogen en genoot van de warmte. Op dat moment passeerde Marokko weer voor m`n ogen. De ellende, de nachtmerries, de problemen…. Alles kwam weer omhoog. Ik werd bang. Telkens dook haar naam weer tevoorschijn. Achlem…. Zij die me wist zwart te maken. Zij die m`n leven wist te verwoesten in één maand. Maar nee, zo mocht ik niet denken. Ik was nu in Nederland. Alles zou weer goed komen, Incha Allah. Ik haalde diep adem en blies alles eruit.
Na enige tijd stapte ik de douche al druppelend uit. Een beweging trok me de aandacht en ik richtte m`n ogen op Naoual. We keken elkaar verbaasd aan. Ze staarde verbaasd naar m`n borst. Waar keek ze naar? Ik zette een vreemde blik op en begon zachtjes te lachen. “Net of je een spook hebt gezien.”, zei ik. Ze knipperde even met haar ogen en glimlachte. “Nee, sorry. Ik schrok alleen even.”, reageerde ze snel. Ik glimlachte en liep langs haar heen naar m`n slaapkamer.
Naoual hoorde iemand in de douche. Langzaam maakte ze haar ogen open en kwam overeind. Ze gaapte diep en stond op. Farah lag nog in een diepe slaap die naast haar lag. Opeens drong het tot haar door waar ze was. Bij Faysal. “Waarschijnlijk is hij dat in de douche.”, constateerde ze. Langzaam maakte ze haar zusje wakker. “Genoeg geslapen, schatje. Wakker worden!”. “Hmm….”, een lichte kreun ontsnapte uit Farah`s keel. Ze rekte zich uit en stond op. “Waar is Faysal?”, vroeg ze wrijvend in haar oog. “Aan het douchen.”, antwoordde Naoual. Farah knikte en liep naar de keuken. Naoual bleef achter. Ze slikte en schraapte haar keel. Ze durfde het niet aan Faysal te vragen. Zou hij haar nog willen? Hield hij nog van haar? Ze had zelfs ervan gedroomd. Ze beefde van angst. Ze kneep haar ogen stijfdicht en haalde diep adem. Ze moest zich sterk houden. De enige manier was om het gewoon aan hem te vragen. Ze opende weer haar ogen en liep naar de keuken toe Ze passeerde net de badkamer en op dat moment hoorde ze Faysal uitstappen. Met een ruk draaide ze om en ze keken elkaar verbaasd aan. Daar stond haar geliefde. Met alleen een handdoek om z`n middel heen. Ze slikte en volgde een druppel die vanaf z`n nek langzaam naar beneden over z`n borst gleed. Het was zo mooi voor haar. Ze droomde weer en vergat de wereld om haar heen. Elke nacht wilde ze op zijn warme, zachte borst slapen. Hmm…. Plotseling begon Faysal zachtjes te lachen. Ze keek hem verbaasd aan. “Net of je een spook hebt gezien.”, zei hij. Ze schaamde zich en voelde haar lichaam verwarmen. Ze forceerde een glimlach. “Nee, sorry. Ik schrok alleen even.”, zei ze meteen. Hij glimlachte nog lief naar haar en liep langs haar heen. Weer stond Naoual daar alleen. Haar hart ging tekeer. Ze slikte meerdere malen achter elkaar. Zuchtend draaide ze om en liep naar de keuken. “Waarom bleef ik nou naar hem staren? Alsof ik inderdaad een spook had gezien.”, gaf ze haarzelf de schuld. Ze trok een sip gezicht en liep de keuken verder in.
Faysal_O
03-11-2007, 02:44
In m`n slaapkamer trok ik m`n kleren aan. M`n maag knorde nogal en ik hoopte dat de dames wat klaar hadden gemaakt. Zelf durfde ik het niet te vragen. Het zou onbeleefd zijn, vond ik. Ik liep weer m`n slaapkamer uit en zoals ik had gehoopt…. Het rook heerlijk naar vers brood. Glimlachend liep ik de keuken binnen. “Ik dacht heel even dat ik voor de deur bij de bakker stond.”, grapte ik. Farah lachte en de dames brachten het ontbijt de eetkamer in. We zaten aan tafel en ontbeten smakelijk samen. “Wanneer moet je met school beginnen, Farah?”, vroeg ik. Ze nam een hap van haar croissant en dacht even na. “Over iets minder dan drie weken.”, antwoordde ze. “Trouwens, wacht….”, zei ik en veegde gauw m`n handen schoon. Ik trok m`n telefoon tevoorschijn en gaf het aan haar. “Bel mam en pap. Vertel ze maar dat we zijn aangekomen.”, zei ik glimlachend. Farah glimlachte en keek haar zus aan. Ze knikten beide en ze nam het aan. Gauw toetste ze het nummer van haar ouders en belde op. “Ik laat jullie wel even alleen.”, fluisterde ik en stond op. Naoual knikte glimlachend. “Bedankt.”, fluisterde ze terug. Ik liep terug naar de keuken en schonk een glas melk voor me in. Al starend via het raam naar buiten, luisterde ik naar de enthousiaste gesprek tussen Farah en haar moeder. Ik glimlachte. Wat miste ik Yemma. Ik wilde haar zo snel mogelijk weer zien. Naoual en Farah hadden hun ouders ook lang niet gezien. Vandaag zouden ze terugkeren naar huis. Bij deze gedachte baarde er een gevoel van blijdschap in me. Ik was echt blij voor hen. Na m`n laatste slok legde ik de glas weer op het aanrecht en keerde terug naar de eetkamer. De dames waren net klaar met het gesprek. “En?”, vroeg ik. “Ik ben echt gelukkig, man. Je wilt niet weten…. Straks lekker mama zien.”, klonk een blije Farah. Ik lachte. “Hamdoelilah. Je kunt Incha Allah zeker je ouders strakjes weer zien.”, zei ik. “Jij komt toch mee?”, vroeg Farah blij. Ik schudde m`n hoofd. “Sorry, Farah. Ik denk toch dat ik gewoon thuis zal blijven.”, antwoordde ik. Haar glimlach bestierf meteen op haar lippen net als die van Naoual. Ik slikte. Ik verwachtte zoiets al. “Maar waarom dan? Kom alsjeblieft mee.”, smeekte Farah. Ik bleef bij m`n besluit en schudde weer m`n hoofd. “Nee, lieverd. Echt! Ik blijf gewoon hier thuis. Ik zal wel af en toe langs jullie komen, Incha Allah.”, zei ik glimlachend. De dames forceerden een glimlach en lieten het daarbij. “Moeten jullie nog wat anders?’, vroeg ik en stond op. Er werd geen antwoord gegeven. Ik verwachtte het al en hield verder m`n mond dicht. Ik ruimde de tafel op en bracht alles de keuken in. De dames stonden op. Ze zouden naar huis gaan. “Ik kan jullie wel brengen.”, zei ik. Naoual keek me verrast aan. “Maar hoe ga je terug dan? Je hebt hier toch geen auto?”, vroeg ze. Ik schudde glimlachend m`n hoofd. “Ik pak dan gewoon de trein terug.”, antwoordde ik. Ze schudde haar hoofd. “Nee, Faysal. Je doet te veel lieve dingen voor ons. Blijf jij maar hier. Ik rijd wel.”, zei ze. Ik knikte begrijpend. Plotseling werd ik besprongen door een huilende Farah. “Nee, blijf alsjeblieft bij ons! Faysal, niet doen!”, huilde ze hardop. Ik hield haar stevig vast. “Safi, Farah! Maak je geen zorgen, lieverd. Je gaat gewoon terug naar je ouders. Ik ben hier nog. Als je wat nodig hebt, hoor ik het wel. We zullen elkaar heus wel zien.”, zei ik en troostte haar. Ze snikte nog na en hield me nog steeds vast. “Safi, meid. Je blijft altijd m`n kleine zusje. Wallah, a Farah. We zullen elkaar wel vaker zien, lieverd.”, zei ik zacht. Langzaam liet ze me los en ik veegde haar tranen weg. Ik keek haar glimlachend aan. “Beloof je me dat je goed voor mam en pap zal zorgen?”, vroeg ik. Farah knikte glimlachend en leek weer helemaal blij te zijn. Ik kuste haar zachtjes op d`r wang. Ik richtte me op Naoual en ik zag dat ze net haar traantjes wist in te houden. Haar ogen glinsterden. Ik glimlachte en stak m`n hand uit. “Pas goed op jezelf en Farah, Naoual.”, zei ik. Even aarzelde ze. Ze slikte en kon het toch niet laten. Ook zij omhelsde me stevig en drukte een kus op m`n wang. “Kom op, nou. De wereld is niet ten einde, lieverd.”, grapte ik en we lieten elkaar weer los. Ze bracht gauw haar gezicht dicht tegen de mijne en wist m`n mond over te nemen. Ik kuste haar terug en het was weer eens overheerlijk. Hmm…. Ze trok zich weer terug en kneep in m`n wangen. Ik lachte. “Rijd voorzichtig, meid. En Farah, let op je zus.”, zei ik glimlachend. De meiden bedankten me en ze stapten de auto in. Ik zwaaide nog even na en sloot de deur dicht.
Ik haalde diep adem en liep de woonkamer in. Ik plofte neer op de bank en staarde naar het plafond, totdat plotseling m`n telefoon afging. Haastig nam ik op. “Met Faysal!”. “Hé, makker. Met Yassin. Hoe is het met je?”, vroeg hij. Ik was blij om z`n stem weer te horen. “Gaat wel goed, Hamdoelilah. Dank je wel. We zijn veilig aangekomen. Hoe is het met jullie daar?”, vroeg ik meteen. “Hamdoelilah. Helemaal goed, toch. Omar gaf me dit nummer.”, zei hij. Ik knikte. “Hoe is het met hem?’, vroeg ik. “Gaat goed, a sahbe. Met iedereen bij jou thuis trouwens ook. Amal en ik waren nog gisteren bij jou thuis.”, zei hij. Bij het horen van die naam voelde ik m n bloed sneller stromen. “Ze zit hier naast me en wil even met je praten, Faysal.”, zei Yassin. Ik schraapte m`n keel en slikte. M`n lichaam voelde ik verstrakken. De zenuwen schoten omhoog. “Faysal?”, klonk haar prachtige stem. “Amal. Hoe is het, meid?”, vroeg ik meteen. “Ja, goed. Wacht, ik ga even snel een andere kamer in.”, zei ze. Ik wist niet wat er aan de hand was. Langzaam verdwenen de stemmen op de achtergrond aan de andere kant van de lijn. “Safi, ik zit nu in mijn kamer. Hoe is het met jou, Faysal?”, vroeg ze. “Hamdoelilah, dank je. Ik ben nu lekker thuis. Helemaal alleen.”, zei ik glimlachend. Het bleef even stil. Ik wist niet meer wat ik moest zeggen. “Faysal, ik moet je wat vertellen wat Yassin je nog niet heeft vertelt.”, zei ze ineens. M`n hart bonkte steeds sneller bij het horen van die zin. “Is er wat met je? Er is toch niets gebeurd?”, vroeg ik snel. “Nee, nee! Niet dat, Faysal.”, zei ze. “Wat dan?”, vroeg ik weer. “Ehm…. Morgen…. Ehm…. Morgen vertrekt er een vliegtuig naar Schiphol.”, zei ze. “Ja, wat is er daarmee?”, vroeg ik. “Daar zal ik in zitten.”, na deze woorden stopte m`n hart even met bonken. Een koude rilling bekroop me langs m`n rug. Ik voelde m`n hart weer in m`n keel bonken. Ik slikte. “M`n ouders vonden het goed. Het was geen leuke vakantie voor me geweest en ze vonden het beter dat ik terugging.”, zei ze verder. Ik staarde nog steeds verbaasd voor me uit. Gauw schudde ik m`n hoofd en wekte mezelf op. “Ehm…. Ja, zal ik je anders op komen halen?”, vroeg ik meteen. “Nee, nee! Dank je wel. Ik red mezelf wel.”, antwoordde ze snel. “Echt, Amal. Weet je, ik kom gewoon. Ik heb toch niets anders te doen.”, zei ik. “Oh…. Ehm…. Lief van je. In de ochtend landen we daar aan.”, zei ze zacht. “Je kunt me daar dan meteen verwachten.”, reageerde ik glimlachend. “Dank je wel, Faysal.”, zei ze. “Graag gedaan en de groeten aan iedereen thuis.”, zei ik en we hingen op. Ik gooide m`n telefoon op tafel en dacht na. Wat had ik gedaan? Wat had ik gedaan? Ik zou en wilde haar nooit meer terug zien. De laatste keer was het in Marokko. Klaar! En nu? Nu zou ik haar de volgende dag in Nederland weer zien. Bij deze gedachte sloot ik m`n ogen dicht en hield m`n haren vast. Waarom deed ik dat? Waarom wilde ik haar ophalen? En de vraag was vooral…. Waarom wilde ze me spreken? Was het daarom? Wilde ze me zelf graag terugzien? Al die vragen boeide me al niet meer. Eén ding was wel zeker…. Ik zou Amal vaker in m`n leven tegenkomen….
Faysal_O
03-11-2007, 02:46
Salaam ou Alaikom allemaal,
Ik hoop dat het met jullie goed gaat, Incha Allah. Met mij gaat het prima, Hamdoelilah. Sorry dat ik niet snel een vervolg kon plaatsen. Ik had het een beetje druk deze dagen. Ik heb daarom speciaal voor jullie een lange vervolg geschreven. Ik hoop dat het de moeite waard was. Ik hoor het graag van jullie en nogmaals bedankt voor jullie lieve reacties.
Veel liefs,
Faysal
Crazy_Ladyy
03-11-2007, 11:40
geen dank hoor
en gaa gauw weer verder je hebt het weer SUPER gedaan
xxx crazy_ladyy
Citaat door Faysal_O:Salaam ou Alaikom.
Gaat goed met me, Souad. Dank je wel voor het vragen. Goed om te horen dat het prima met je gaat, Hamdoelilah. En bedankt voor je reactie.
Jij ook, superbedankt voor je reactie, Crazy_Ladyy, is echt lief van je.
De rest natuurlijk ook.... Ik vind het echt lief van jullie dat jullie m`n verhaal blijven uppen en lieve reacties plaatsen. Shokran jullie allemaal.
Liefs,
Faysal
Souad_berkaniya
03-11-2007, 21:05
heey heey, alles goed Faysal, ik hoop van wel
mohim zoals je weet je verhaal is buitengewoon prachtig,
Does oeppen maaar(L)