Citaat door Faysal_O:Rose en ik genoten van het weer, het landschap om ons heen en de auto`s die we passeerden. Nederlandse, Belgische en Franse kentekens waren we tegengekomen. M`n telefoon trok me de aandacht. “Hallo?”, nam ik op. “Faysal, de eerst volgende tankstation.”, zei Farid. Ik knikte, alsof hij het kon zien. “Is goed.”, antwoordde ik en we hingen op. Na enkele minuten zagen we een pompstation. Aangekomen stapten we met z`n allen uit en rekten onze benen uit. Ik keek Rose glimlachend aan en we begonnen spontaan te lachen. “Wat lach jij nou?”,voor de goedkoopste diesel gekozen. “Diesel moet je hebben.”, zei ze vol trots. Ik keek haar neutraal aan. “Heb je ook niets geleerd?”, zei ik vermoeiend. Ze had geen idee waar ik het over had. “Sinds wanneer bestaat er een M3 die op diesel rijdt, lieverd?”, vroeg ik. Ze begon te glimlachen. “Sinds vandaag.”, grapte ze. Ik moest lachen om haar antwoord. “Benzine hebben we nodig. En blijf tanken totdat het helemaal vol is. En niet morsen. Capiche?”, zei ik. “Capiche.”, antwoordde ze glimlachend. Ik knikte en liep de winkel in. Het viel me op dat er nogal veel Marokkanen waren, zoals een klein beetje verwacht. Naziha, Farah en Ines stonden naast me. “Hé, allemaal! Moeten jullie ook wat hebben?”, vroeg ik. Ze keken me vreemd aan. “Pak wat je wilt. Ik trakteer wel.”, zei ik. Ze knikten en begonnen uit te kiezen. Limonadeblikjes, zakjes snoep, kauwgompakjes, zakdoekjes en twee handdoeken werden voor de kassa gelegd. Ik keek ze verbaasd aan. “Daarmee bedoelde ik niet dat jullie de halve winkel leeg kunnen halen.”, zei ik. De dames begonnen te lachen en ik rekende af. Samen met wat alle vier de auto`s hadden getankt legde ik een bedrag neer van €311,-. Ik keek de meisjes flauw aan. “Bij de volgende tankstation ga ik echt niet betalen, hoor. Maak ze dat maar wijs.”, zei ik glimlachend. Ze lachten en we liepen terug naar de auto. “Schat, m`n broertje heeft alles afgerekend.”, zei Naziha. Farid keek me verbaasd aan. “Waarom, a sahbe? Had je niet hoeven doen, man.”, zei hij. Ik haalde m`n schouders op. De volgende keer betaal jij.”, zei ik en hij begon lachend te knikken. Ik liep terug naar de auto en zag een geschrokken Rose naar me kijken. “Heb je een spook gezien, wella?”, grapte ik en legde de frisdranken op de achterbank. Ik liep om de auto naar haar toe en zag wat er gebeurd was. Een plasje benzine morste ze op de grond. “Wat heb je gedaan, slimmerik? Ik heb je toch gezegd, niet morsen!”, zei ik en keek haar zuchtend aan. “Sorry.”, zei ze met haar lieve stem en keek naar de grond. Ik lachte en we stapten in de auto. Voordat ik de auto startte, drukte ik een zacht kusje op haar wang en we verlieten het tankstation.
Het werd al gauw nacht en Rose lag te slapen. Ik pakte een fles water en dronk die halfleeg. De rest goot ik op m`n hoofd. Ik mocht geen slaap krijgen. Het was stil op de weg. Weinig verkeer. We hadden besloten om de halve nacht door te rijden en daarna even een aantal uurtjes te gaan slapen. Rose mompelde wat in haar slaap. Ik keek haar glimlachend aan. Zo zacht, zo mooi als een roosje sliep ze. “TbarkAllah.”, fluisterde ik. Plotseling ging m`n telefoon af. “Hallo.”, nam ik op. “Faysal, met Farid. Iedereen heeft hier slaap en ik denk dat we maar beter de rest van de nacht even kunnen uitrusten.”, zei hij. Ik haalde mijn schouders op. “Is goed dan.”, reageerde ik. “We blijven gewoon in de auto slapen dan. Zo meteen komen we bij een grote pompstation. Daar zullen we wel even stoppen.”, zei hij. “Mooi zo!”, zei ik en we hingen op.
Aangekomen parkeerden we de auto`s naast elkaar en Ik stapte uit. Ik liep naar Yassin`s auto grapte ik. Ze lachten zachtjes en knikten naar me. Ook zij zetten de stoelen wat naar achteren om te slapen. M`n zus sliep op de achterbank. Farid keek me glimlachend aan. “Net een klein meisje.”, fluisterde hij en knikte naar Naziha. Ik lachte zachtjes. “Net een klein meisje, ja. Farid, maak me wakker zodra jij wakker bent. Oké?”, zei ik en keek hem vragend aan. Hij knikte. Ik liep terug naar de auto, stapte in, vergrendelde de deuren en probeerde wat te slapen. De beelden flitsten voorbij m`n ogen. Nog iets minder dan een week dan zou ik trouwen met het mooiste meisje ter wereld. “Jack en Rose….”, fluisterde ik en sloot m`n ogen dicht. Plotseling klonk Rose`s zachte stem. Ik hield m`n ogen gesloten en zong zachtjes met haar mee. “Come Josephine in my flying machine…. And up she goes…. Up she goes….”, zongen we zachtjes. Ik keek haar glimlachend aan en kneep in haar warme hand. “Welterusten.”, fluisterde ze. “Slaap lekker.”, fluisterde ik terug en hand in hand gaven we onszelf over aan onze slaap….
Citaat door Faysal_O:De felle zon scheen in m`n ogen. Getik op het raam maakte me wakker. Met moeite opende ik m`n ogen en een diepe gaap ontsnapte uit m`n mond. “Hand voor je mond, Jack.”, zei Rose die al klaarwakker was. Ik lachte en we stapten uit. Ik rekte mezelf uitgebreid uit en maakte het bovenste knoopje van m`n bloes los. Rose kwam voor me staan en keek me verliefd aan. “Jack, raak je haren niet aan. Je ziet er echt leuk uit zo.”, zei ze. Ik keek haar vreemd aan en keek in de zijspiegel van m`n auto. Ik moest lachen. M`n halflange haren lagen langs m`n ogen, verward en bijna blond. “Zo ben je echt lekker.”, fluisterde ze. Ik keek haar moeilijk aan. “Dus als ik m`n haren kam, zie ik er niet lekker uit?”, vroeg ik en trok een arrogante blik. “Niet stoer voelen, lieverd. Ik houd wel van je, maar je weet dat ik .”, grapte ze. Ik lachte en we liepen met de rest een restaurant in. “Wat is er met je haar gebeurd, a sahbe? Alsof je een stopcontact hebt aangeraakt.”, grapte Yassin naar me. We begonnen allemaal te lachen. “Helemaal niet! Is juist leuk zo.”, kwam Rose ertussen. “Scofield.”, riep Naziha. Naoual, Farah en Ines begonnen het ook te roepen. “Scofield! Scofield!”, m`n wangen begonnen te gloeien. “Houd op, jullie!”, zei Rose. We lachten nog na, bestelden wat croissantjes en broodjes en ontbeten gezamenlijk. De rekening werd op tafel neergelegd en Yassin betaalde meteen. Het was een wedstrijd tussen Farid en hij. Ze lieten elkaar niet betalen en uiteindelijk won Yassin toch. We stonden op en keerden terug naar de auto`s. Iedereen stapte weer in en we waren klaar voor vertrek. diesels.”, antwoordde ik en trok m`n telefoon uit m`n broekzak. “Hallo.”, nam Farid op. “Farid, jullie boffen dit keer met die diesels van jullie.”, zei ik.”Wat bedoel je?”, vroeg ik. Ik begon te lachen. “Ik moet even gauw tanken. Maar jullie kunnen doorrijden. Jullie zullen me dan gauw weer terug zien. Safi?”, zei ik. “Safi, is goed. We zien je dan strakjes.”, zei hij en we hingen op. Enkele minuten later kwam er een tankstation in zicht. Ik ging de snelweg af en stopte bij het pompstation. Meteen stapte ik uit en gauw tankte ik helemaal vol, kocht nog wat frisdranken en rekende meteen af. Ik liep weer naar de auto, stapte in en startte de motor. “De anderen zijn zeker al ver weg. Moet ik ze bellen dat ze even ergens moeten stoppen of zo?”, vroeg Rose en trok haar telefoon uit haar tas. Glimlachend schudde ik m`n hoofd. Ze keek me vragend aan. Haar blik veranderde in verbazing. “Ben je vergeten dat dit een M3 CSL is?”, vroeg ik. Ze keek me met grote ogen aan en begon spontaan te glimlachen. “Is goed. Kom maar op dan. Maar oh wee als je langzamer dan de 150 km/h gaat, hè?”, daagde ze me uit. Ik hield hiervan en kuste haar wang. Ik reed de snelweg weer op en trok haar gordels strakker. “Klaar?”, vroeg ik. Ze knikte zenuwachtig en ik zag haar slikken. Ik pakte haar hand stevig vast en drukte het gaspedaal helemaal in. We werden beide in onze stoelen gedrukt. De druk op onze borst werd steeds groter. Ze hield haar adem in en ik voelde haar handgreep verstrakken. 190 km/h, 225 km/h, 245 km/h…. De onderbroken strepen op het asfalt zagen we als één lijn. Zowel links als rechts inhalen. Zelfs via de vluchtstrook als het moest. Ik hoopte dat de Franse politie me niet aan zou houden. 260 km/h zag ik op de teller. Het zweet van Amal voelde ik in m`n handen. Yassin`s auto kwam in zicht. Ik haalde m`n voet iets omhoog en minderde vaart. Ik reed weer achter de CLK van Yassin aan en hoorde de diepe ademhaling van Rose. “En? Was je bang?”, vroeg ik. Ze keek me arrogant aan. “Durfde je niet sneller te gaan?”, vroeg ze. Ik lachte. “Ze3ma je was niet bang. Rose is stoer, hoor!”, grapte ik en we begonnen te lachen. We kletsten nog uren door. Het was een warme middag en Rose hielp me bij het uittrekken van m`n bloes. Ze gaf me af en toe slokjes water. Ze voedde me met allerlei gerechtjes. Ik mocht van haar m`n handen niet van het stuur halen. M`n broek was helemaal vies geworden. “Kijk wat je hebt gedaan.”, gaf ik haar de schuld. “Jij moet gewoon beter opletten. Kauwen met je mond dicht, meneer Jack.”, zei ze. Het was een gezellige middag. We waren nog 10 uur verwijderd van Marokko…. De grens van Spanje naderde. Nog even en ik was in Marokko…. Nog even en ik zou de antwoord op m`n vraag krijgen…. Zou de nachtmerrie weer terugkeren? Zou ik dezelfde zwarte zomer meemaken? Of was het nu echt over….?
Top verhaal ga snel verder faysal