Samiraatje
14-08-2002, 02:16
Ik hield zoveel van jou
Vooral toen je me vertelde: "voor mij ben jij mijn enige vrouw".
Ik dacht dat ik de ware had gevonden.
Jij zat constand in mijn hoofd elke seconden.
Toen je me vertelde dat je vast zat
Viel ik in een diep zwart gat.
Ik was ontroostbaar.
Want jij was mij zo dierbaar.
Je vertelde dat je in het drugswereldje zat.
Ik dacht bijmezelf jij vuile rat.
Had ik jou maar nooit ontmoet.
Dan zat alles nu nog goed.
Maar het tegendeel is waar.
Ik heb je wel ontmoet want jij was het daar.
Onze ontmoetting is nu ruim anderhalf jaar geleden.
Waarom laat je me niet met rust wat is je reden?
Kom me nou niet zeggen dat je van me houd
als je me toch niet vertrouwd.
Je had me in het begin moeten vertellen wat voor werk je deed.
Voordat je in mijn hart sneed.
Dan had ik er meteen een punt achter gezet.
En had jij mijn hart niet verplet.
Waarom laat je me nou niet met rust?
Het is voorbij die liefdeslust.
Ik kan niet meer bij je zijn.
Geloof me het doet mij ook veel pijn.
Ookal hou ik nog steeds van jou. (dat wel)
Maar ik sta niet langer in de kou.
Ik heb een ander leren kennen
Het is nog wel even wennen.
Nooit heb ik gedacht dat ik dit nog zou meemaken.
Dat iemand mij (net als jij) zo nog kon raken.
Ik zeg je eerlijk ik mis je vreselijk.
Nu nog voelt mijn hart ziek en ongeneeselijk.
Maar ik moet verder met mijn leven.
En om iemand anders gaan geven.
Laat me dus alsjeblieft uit je leven verdwijnen.
En in die van iemand anders verschijnen.
Vooral toen je me vertelde: "voor mij ben jij mijn enige vrouw".
Ik dacht dat ik de ware had gevonden.
Jij zat constand in mijn hoofd elke seconden.
Toen je me vertelde dat je vast zat
Viel ik in een diep zwart gat.
Ik was ontroostbaar.
Want jij was mij zo dierbaar.
Je vertelde dat je in het drugswereldje zat.
Ik dacht bijmezelf jij vuile rat.
Had ik jou maar nooit ontmoet.
Dan zat alles nu nog goed.
Maar het tegendeel is waar.
Ik heb je wel ontmoet want jij was het daar.
Onze ontmoetting is nu ruim anderhalf jaar geleden.
Waarom laat je me niet met rust wat is je reden?
Kom me nou niet zeggen dat je van me houd
als je me toch niet vertrouwd.
Je had me in het begin moeten vertellen wat voor werk je deed.
Voordat je in mijn hart sneed.
Dan had ik er meteen een punt achter gezet.
En had jij mijn hart niet verplet.
Waarom laat je me nou niet met rust?
Het is voorbij die liefdeslust.
Ik kan niet meer bij je zijn.
Geloof me het doet mij ook veel pijn.
Ookal hou ik nog steeds van jou. (dat wel)
Maar ik sta niet langer in de kou.
Ik heb een ander leren kennen
Het is nog wel even wennen.
Nooit heb ik gedacht dat ik dit nog zou meemaken.
Dat iemand mij (net als jij) zo nog kon raken.
Ik zeg je eerlijk ik mis je vreselijk.
Nu nog voelt mijn hart ziek en ongeneeselijk.
Maar ik moet verder met mijn leven.
En om iemand anders gaan geven.
Laat me dus alsjeblieft uit je leven verdwijnen.
En in die van iemand anders verschijnen.