Aspasia
19-08-2007, 20:35
Ik liep rustig uit school. Helemaal alleen. Waarom wilt niemand mijn vriendin zijn? Zo erg ben ik niet? of wel....
Ik ben altijd de rustigste meisje van de klas geweest. Ik stond inmiddels al bij de bushalte. Er kwam een meisje aanlopen,
een klein meisje met koffers. Ik keek haar raar aan, wat doet een klein meisje nou in deze kou met koffers?
Ik zag dat ze hele mooie ogen had, licht bruin. Ik glimlachte, maar verdween weer snel. Ze begon zachtjes te snikken.
Wat is er? vroeg ik zacht. Ze keek me aan, en zei: '' Mijn mama wilt mij niet meer, ze houd alleen nog maar van mijn zusje.''
En ze begon hard te huilen. Ik kreeg ook tranen in mijn ogen. Waar ga je nu naartoe? vroeg ik. Ik ga naar mijn oom en tante,
in Belgie... Ik stond stil. heb je genoeg geld om naar Belgie te gaan? Ze keek naar de grond en schudde van nee.
Eigenlijk heb ik helemaal geen geld... Maar ik vraag wel aan de chauffeur geld. Die zou het vast niet geven hoor zei ik. Ik gaf
haar al mijn geld die ik had. Asheblieft. Ze keek me geschrokken aan. Hoe moet jij dan naar huis? Ik ga wel lopend en glimlachte naar
haar. Ik zag dat ze twijfelde maar ze gaf me een kus en een knuffel. Ik zag de bus al aankomen en nam afscheid van het lieve kleine
meisje. Ik stopte al snel en draaide me om en voeg hoe heet je trouwens? Bouchra antwoorde ze en ze stapte de bus in.
Ik moest even alleen zijn. Ik deed mijn handen in m'n zakken en dook tot mijn neus de jas in. Ik dacht weer aan mijn moeder. Waarom
heeft ze ons in de steek gelaten?.....Ik vertel het wel vanaf het begin.
Ik heet Nassima en ik ben 17 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon zelf bij mijn
vader. Ik heb twee broers en een zus. En dit....is mijn verhaal:
Ik ben altijd de rustigste meisje van de klas geweest. Ik stond inmiddels al bij de bushalte. Er kwam een meisje aanlopen,
een klein meisje met koffers. Ik keek haar raar aan, wat doet een klein meisje nou in deze kou met koffers?
Ik zag dat ze hele mooie ogen had, licht bruin. Ik glimlachte, maar verdween weer snel. Ze begon zachtjes te snikken.
Wat is er? vroeg ik zacht. Ze keek me aan, en zei: '' Mijn mama wilt mij niet meer, ze houd alleen nog maar van mijn zusje.''
En ze begon hard te huilen. Ik kreeg ook tranen in mijn ogen. Waar ga je nu naartoe? vroeg ik. Ik ga naar mijn oom en tante,
in Belgie... Ik stond stil. heb je genoeg geld om naar Belgie te gaan? Ze keek naar de grond en schudde van nee.
Eigenlijk heb ik helemaal geen geld... Maar ik vraag wel aan de chauffeur geld. Die zou het vast niet geven hoor zei ik. Ik gaf
haar al mijn geld die ik had. Asheblieft. Ze keek me geschrokken aan. Hoe moet jij dan naar huis? Ik ga wel lopend en glimlachte naar
haar. Ik zag dat ze twijfelde maar ze gaf me een kus en een knuffel. Ik zag de bus al aankomen en nam afscheid van het lieve kleine
meisje. Ik stopte al snel en draaide me om en voeg hoe heet je trouwens? Bouchra antwoorde ze en ze stapte de bus in.
Ik moest even alleen zijn. Ik deed mijn handen in m'n zakken en dook tot mijn neus de jas in. Ik dacht weer aan mijn moeder. Waarom
heeft ze ons in de steek gelaten?.....Ik vertel het wel vanaf het begin.
Ik heet Nassima en ik ben 17 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon zelf bij mijn
vader. Ik heb twee broers en een zus. En dit....is mijn verhaal: