Sophia_Foelara
04-08-2007, 15:15
Beste Allaah,
Nu ik dood ben en tot mijn verbazing merk dat er toch een leven na de dood is en u op het punt staat om mij wegens ontkenning van uw bestaan in de hel te gooien om daar een keur aan interessante martelingen te ondergaan, heb ik een vraag. Die luidt heel kort: waarom?
Kijk, dat er er zo uw eigen redenen voor heeft om boos te worden omdat ik uw bestaan heb ontkend (het heeft natuurlijk niets met goddelijke ijdelheid te maken), daar kan ik nog inkomen. Maar wat heeft u eigenlijk bezield om de hele mensheid zo veel zand in de ogen te strooien? Als u wilt dat mensen in uw bestaan geloven, waarom stopt u dan uw schepping (om dat woord maar eens te gebruiken) zo vol met aanwijzingen die nadrukkelijk wijzen op uw afwezigheid? En als u zich tot de mensen richt via uw profeten, waarom zijn die dan allemaal zo lokaal en zo tegenstrijdig bezig en waarom erkent u de fundamentele menselijke beperking niet? Ziedaar de hoofdpunten van mijn verdediging.
Er is niets in de schepping dat enigszins een bewijs is voor u aanwezigheid. Ik weet dat een hoop mensen op dit forum het daar niet mee eens zijn. Maar die zijn dan ook zelden onderlegd in het logisch redeneren. Hun argumenten zijn van een ontstellend simplisme, zoals een korte bloemlezing laat zien:
-“een horloge is complex en gemaakt door een intelligente maker, een mens is complex. Dus is een mens ook gemaakt door een intelligente maker”;
-“we zien om ons heen perfectie, dat duidt op een schepper”;
-“er moet een eerste oorzaak zijn en dat kan alleen maar God zijn”;
-“alle natuurconstanten zijn uiterst precies op elkaar afgestemd, dat kan geen toeval zijn”.
Al dit soort godsbewijzen gaan onderuit wanneer men ze aan een logische test onderwerpt omdat ze logische gebreken vertonen en aangezien u goed thuis bent in de logica, kunt u dat alleen maar beamen.
U stopt, zoals ik zei, uw schepping vol met ogenschijnlijke onzinnigheden. U verzint de Nerts, een beestje dat in zijn bloedige razernij soms een heel nest muskusratten uitmoordt. Of de Amerikaanse Oehoe, die soms 15 Sterns het hoofd afbijt om er uiteindelijk maar 1 op te eten. U laat katten spelen met muizen die langzaam dood worden gemept, gekrabd en gebeten. U verzint een baviaan die een duif levend kaal plukt, het beest dan laat lopen, dan besluit om er de poten af te trekken en weer wat later het zinvol acht om er ook nog de kop af te schroeven. U ontwerpt kevers die volledig ontwikkelde vleugels hebben maar deze niet kunnen gebruiken omdat ze zich bevinden onder dekschilden die aan elkaar zijn gegroeid. U schept dieren en planten waarvan het overgrote deel allang weer is uitgestorven geraakt lang voordat de eerste mens zijn opwachting maakte.
Je kunt dus in alle redelijkheid niet zeggen dat zoiets duidelijk de aanwezigheid van een intelligente schepper aantoont. Tenzij deze schepper liefhebber is van wel zeer bijzondere marihuana.
Maar goed. Los van de vraag of men over uw bestaan en van de aard daarvan iets had kunnen raden, een mens kan niet weten wat een god van hem wil als die god niet met hem communiceert. Gelukkig, dat doet u wel. Maar helaas, dat doet u dan ook weer zo vreselijk onbeholpen. Communicatie is blijkbaar niet uw sterke punt. Een Tibetaan zegt iets heel anders over God dan een Animist of een Hindoe. En dat komt omdat ze van u totaal andere informatie hebben gekregen of menen te hebben gekregen. U heeft niet eens de moeite genomen om daar enige ordening in aan te brengen. U verkiest een volk (Joden) uit boven andere volkeren en belooft hen dat u aan het Verbond zal houden door ze tegen hun vijanden te beschermen, maar ongeveer een half eeuw geleden liet u 'uw volk' door een andere volk bijna uitroeien. Waar was U toen miljoenen Joodse kinderen, hulpeloze vrouwen, bejaarden om Uw hielp riepen terwijl ze naar de concentratiekampen vervoerd werden? Waarom verborg U uw gezicht terwijl ze niemand hadden dan U en al hun hoop in U gesteld hadden?
U zegt misschien dat wij hebben gezondigd? Ook dat kan ik begrijpen.
Maar ik zou toch graag van U willen weten: is er één zonde op de wereld die een straf verdient, zoals wij die hebben gekregen? U voert aan dat U het onze vijanden zult vergelden? Daarvan ben ik overtuigd. Vergelden zonder genade? Ook daaraan twijfel ik niet. Maar ik zou toch van U willen weten: is er één straf ter wereld, die de misdaden tegen ons begaan vermag te vergelden?
U laat de Christenen maar aanmodderen met hun Drie-eenheid en als diezelfde Christenen in Mexico geen genocide hadden gepleegd, rukten de Aztekenpriesters daar nog steeds levende harten uit borstkassen in de veronderstelling u daarmee een geweldig plezier te doen. U schrijft een boek dat Koran heet en waarin u absoluut niet laat zien dat u ook maar iets méér weet dan de mensen van de 7e eeuw konden weten. En de claim die uw wat simpeler volgelingen maken over de goddelijke oorsprong ervan doet je op de eerste plaats twijfelen aan hun gezonde verstand.(“Ik ken iemand die stierf door de kracht van Koranrecitatie”
Omdat uw volgelingen helemaal geen goede redenen kunnen geven waarom uw bestaan onbetwistbaar is, zijn er sommigen die op het idee kwamen dat u het geloof zelf als belangrijkste criterium hanteert voor het besluit om een ziel te redden of te verdoemen. Ze redeneren dat het duidelijk is dat een wezen dat mensen heeft geschapen geen moeite zal hebben om die mensen uit te rusten met de absolute zekerheid omtrent zijn bestaan. Maar zij menen verder dat het niet correct zou zijn wanneer die zekerheid ook gegeven wordt, want dan zou het alleen maar zekerheid zijn en niet echt geloof. Ze zeggen dus dat u net genoeg tekenen geeft om de ware gelovige te overtuigen en de ongelovige niet omdat die toch nooit wil geloven.
Merkwaardig allemaal. Ten eerste omdat er bijvoorbeeld al mensen waren vrijgesteld van de geloofsproef, zoals Adam. U sprak namelijk tot Adam en was daarmee onweerlegbare zekerheid voor hem. Waarom zou u Adam anders behandelen dan zijn kinderen?
Maar ik zou zeggen dat, los van het voorbeeld van Adam, uw volgelingen het so wie so verkeerd hebben en dat geloof geen kwestie is van willen maar van kunnen. Kinderen wordt niet gevraagd of ze hun geloof willen kiezen; ze worden er ongevraagd mee opgevoed en als die opvoeding de kenmerken van een harde indoctrinatie krijgt, zit het er met een goede kans voorgoed in gebeiteld. U kent natuurlijk al die gevallen van jonge mensen die al zoekende in de klauwen van een sekte vielen en die daar alleen nog maar uitkwamen door dat men ze er fysiek van scheidde en, wat nog belangrijker was, ze deprogrammeerde. U kent ook die Christelijke, Joodse en moslim gelovigen die zeker weten dat de aarde niet ouder is dan 6000 jaar en die, geconfronteerd met het overweldigende bewijsmateriaal dat de aarde toch echt wel een tikkeltje ouder is, dit materiaal negeren omdat ze het niet kunnen aanvaarden. Zij die het wel aanvaarden “ontsnappen” langs een andere weg en zeggen dat het bewijsmateriaal op zich wel overtuigend is maar dat dat alleen maar komt omdat God het zo heeft neergelegd om het geloof op de proef te stellen. Fascinerend, nietwaar? Maar voor u natuurlijk geen verrassing.
U kent ook al die uitmuntende geesten die elke religie kent, de mannen die de heilige teksten bestuderen, er over discussiëren, er wijze boeken over vol schrijven, scholen vormen, jurisprudentie bedenken, fatwa’s uitvaardigen. En die toch, in al hun wijsheid, merkwaardigerwijs niet in staat zijn om de banaliteit van die geschriften in te zien of de fouten erin te vinden. Met als gevolg dat alle religies hun zogenaamde intellectuele fundament hebben dat uiteraard volkomen strijdig is met het niet minder intellectuele fundament van een willekeurig andere religie. Alle tegenstrijdigheden die een buitenstaander direct opvallen worden door de geleerden weggepoetst met schoonmaakmiddelen van bekende merken zoals “abrogatie”, “overdrachtelijkheid”, “selectie” of “context”. En dat doen ze met een zuiver geweten. Want ze kunnen immers niet anders.
Nu ik dood ben en tot mijn verbazing merk dat er toch een leven na de dood is en u op het punt staat om mij wegens ontkenning van uw bestaan in de hel te gooien om daar een keur aan interessante martelingen te ondergaan, heb ik een vraag. Die luidt heel kort: waarom?
Kijk, dat er er zo uw eigen redenen voor heeft om boos te worden omdat ik uw bestaan heb ontkend (het heeft natuurlijk niets met goddelijke ijdelheid te maken), daar kan ik nog inkomen. Maar wat heeft u eigenlijk bezield om de hele mensheid zo veel zand in de ogen te strooien? Als u wilt dat mensen in uw bestaan geloven, waarom stopt u dan uw schepping (om dat woord maar eens te gebruiken) zo vol met aanwijzingen die nadrukkelijk wijzen op uw afwezigheid? En als u zich tot de mensen richt via uw profeten, waarom zijn die dan allemaal zo lokaal en zo tegenstrijdig bezig en waarom erkent u de fundamentele menselijke beperking niet? Ziedaar de hoofdpunten van mijn verdediging.
Er is niets in de schepping dat enigszins een bewijs is voor u aanwezigheid. Ik weet dat een hoop mensen op dit forum het daar niet mee eens zijn. Maar die zijn dan ook zelden onderlegd in het logisch redeneren. Hun argumenten zijn van een ontstellend simplisme, zoals een korte bloemlezing laat zien:
-“een horloge is complex en gemaakt door een intelligente maker, een mens is complex. Dus is een mens ook gemaakt door een intelligente maker”;
-“we zien om ons heen perfectie, dat duidt op een schepper”;
-“er moet een eerste oorzaak zijn en dat kan alleen maar God zijn”;
-“alle natuurconstanten zijn uiterst precies op elkaar afgestemd, dat kan geen toeval zijn”.
Al dit soort godsbewijzen gaan onderuit wanneer men ze aan een logische test onderwerpt omdat ze logische gebreken vertonen en aangezien u goed thuis bent in de logica, kunt u dat alleen maar beamen.
U stopt, zoals ik zei, uw schepping vol met ogenschijnlijke onzinnigheden. U verzint de Nerts, een beestje dat in zijn bloedige razernij soms een heel nest muskusratten uitmoordt. Of de Amerikaanse Oehoe, die soms 15 Sterns het hoofd afbijt om er uiteindelijk maar 1 op te eten. U laat katten spelen met muizen die langzaam dood worden gemept, gekrabd en gebeten. U verzint een baviaan die een duif levend kaal plukt, het beest dan laat lopen, dan besluit om er de poten af te trekken en weer wat later het zinvol acht om er ook nog de kop af te schroeven. U ontwerpt kevers die volledig ontwikkelde vleugels hebben maar deze niet kunnen gebruiken omdat ze zich bevinden onder dekschilden die aan elkaar zijn gegroeid. U schept dieren en planten waarvan het overgrote deel allang weer is uitgestorven geraakt lang voordat de eerste mens zijn opwachting maakte.
Je kunt dus in alle redelijkheid niet zeggen dat zoiets duidelijk de aanwezigheid van een intelligente schepper aantoont. Tenzij deze schepper liefhebber is van wel zeer bijzondere marihuana.
Maar goed. Los van de vraag of men over uw bestaan en van de aard daarvan iets had kunnen raden, een mens kan niet weten wat een god van hem wil als die god niet met hem communiceert. Gelukkig, dat doet u wel. Maar helaas, dat doet u dan ook weer zo vreselijk onbeholpen. Communicatie is blijkbaar niet uw sterke punt. Een Tibetaan zegt iets heel anders over God dan een Animist of een Hindoe. En dat komt omdat ze van u totaal andere informatie hebben gekregen of menen te hebben gekregen. U heeft niet eens de moeite genomen om daar enige ordening in aan te brengen. U verkiest een volk (Joden) uit boven andere volkeren en belooft hen dat u aan het Verbond zal houden door ze tegen hun vijanden te beschermen, maar ongeveer een half eeuw geleden liet u 'uw volk' door een andere volk bijna uitroeien. Waar was U toen miljoenen Joodse kinderen, hulpeloze vrouwen, bejaarden om Uw hielp riepen terwijl ze naar de concentratiekampen vervoerd werden? Waarom verborg U uw gezicht terwijl ze niemand hadden dan U en al hun hoop in U gesteld hadden?
U zegt misschien dat wij hebben gezondigd? Ook dat kan ik begrijpen.
Maar ik zou toch graag van U willen weten: is er één zonde op de wereld die een straf verdient, zoals wij die hebben gekregen? U voert aan dat U het onze vijanden zult vergelden? Daarvan ben ik overtuigd. Vergelden zonder genade? Ook daaraan twijfel ik niet. Maar ik zou toch van U willen weten: is er één straf ter wereld, die de misdaden tegen ons begaan vermag te vergelden?
U laat de Christenen maar aanmodderen met hun Drie-eenheid en als diezelfde Christenen in Mexico geen genocide hadden gepleegd, rukten de Aztekenpriesters daar nog steeds levende harten uit borstkassen in de veronderstelling u daarmee een geweldig plezier te doen. U schrijft een boek dat Koran heet en waarin u absoluut niet laat zien dat u ook maar iets méér weet dan de mensen van de 7e eeuw konden weten. En de claim die uw wat simpeler volgelingen maken over de goddelijke oorsprong ervan doet je op de eerste plaats twijfelen aan hun gezonde verstand.(“Ik ken iemand die stierf door de kracht van Koranrecitatie”
Omdat uw volgelingen helemaal geen goede redenen kunnen geven waarom uw bestaan onbetwistbaar is, zijn er sommigen die op het idee kwamen dat u het geloof zelf als belangrijkste criterium hanteert voor het besluit om een ziel te redden of te verdoemen. Ze redeneren dat het duidelijk is dat een wezen dat mensen heeft geschapen geen moeite zal hebben om die mensen uit te rusten met de absolute zekerheid omtrent zijn bestaan. Maar zij menen verder dat het niet correct zou zijn wanneer die zekerheid ook gegeven wordt, want dan zou het alleen maar zekerheid zijn en niet echt geloof. Ze zeggen dus dat u net genoeg tekenen geeft om de ware gelovige te overtuigen en de ongelovige niet omdat die toch nooit wil geloven.
Merkwaardig allemaal. Ten eerste omdat er bijvoorbeeld al mensen waren vrijgesteld van de geloofsproef, zoals Adam. U sprak namelijk tot Adam en was daarmee onweerlegbare zekerheid voor hem. Waarom zou u Adam anders behandelen dan zijn kinderen?
Maar ik zou zeggen dat, los van het voorbeeld van Adam, uw volgelingen het so wie so verkeerd hebben en dat geloof geen kwestie is van willen maar van kunnen. Kinderen wordt niet gevraagd of ze hun geloof willen kiezen; ze worden er ongevraagd mee opgevoed en als die opvoeding de kenmerken van een harde indoctrinatie krijgt, zit het er met een goede kans voorgoed in gebeiteld. U kent natuurlijk al die gevallen van jonge mensen die al zoekende in de klauwen van een sekte vielen en die daar alleen nog maar uitkwamen door dat men ze er fysiek van scheidde en, wat nog belangrijker was, ze deprogrammeerde. U kent ook die Christelijke, Joodse en moslim gelovigen die zeker weten dat de aarde niet ouder is dan 6000 jaar en die, geconfronteerd met het overweldigende bewijsmateriaal dat de aarde toch echt wel een tikkeltje ouder is, dit materiaal negeren omdat ze het niet kunnen aanvaarden. Zij die het wel aanvaarden “ontsnappen” langs een andere weg en zeggen dat het bewijsmateriaal op zich wel overtuigend is maar dat dat alleen maar komt omdat God het zo heeft neergelegd om het geloof op de proef te stellen. Fascinerend, nietwaar? Maar voor u natuurlijk geen verrassing.
U kent ook al die uitmuntende geesten die elke religie kent, de mannen die de heilige teksten bestuderen, er over discussiëren, er wijze boeken over vol schrijven, scholen vormen, jurisprudentie bedenken, fatwa’s uitvaardigen. En die toch, in al hun wijsheid, merkwaardigerwijs niet in staat zijn om de banaliteit van die geschriften in te zien of de fouten erin te vinden. Met als gevolg dat alle religies hun zogenaamde intellectuele fundament hebben dat uiteraard volkomen strijdig is met het niet minder intellectuele fundament van een willekeurig andere religie. Alle tegenstrijdigheden die een buitenstaander direct opvallen worden door de geleerden weggepoetst met schoonmaakmiddelen van bekende merken zoals “abrogatie”, “overdrachtelijkheid”, “selectie” of “context”. En dat doen ze met een zuiver geweten. Want ze kunnen immers niet anders.