Ik heb ng iets goeds egvonden het is niet ehct een gedicht maar wel de moeite waard om te lezen..
Daar was ik dan!
Nu ik weer even zag dat het over mijn geloof ging klikte ik weg, omdat het over mijn geloof ging.
Daar ging ik weer!
Het leven was voor mij een normaal iets. ALhet eten en mijn gezondheid was voor mij gewoon normaal. Alles wat ik zag zoals, de maan, zon de sterren was normaal.
De islaam daar was ik mee opgegroeid. En nu ben ik vol in de groei van mijn leven. Alsof het gratis was gegeven.
Daar was ik dan!
Ik was slechts een puntje die nu gegroeid is tot een mens. En nu doe ik alsof ik tot alles tot stand hed gebracht...
Daar was ik dan!
Ik vond mezelf zo geweldig, maar was vergeten dat het leven was gegeven voor een bepaalde tijd, maar dat was ik vergeten. Ik maakte nooit kennis met de dood, want die ontvluchte ik dag en nacht. Ik had nooit rekening gehouden met mijn dood en mijn graf, want tsjaa mijn wereldse leven volbracht al mijn wensen met de Shaytaan.
Elke keer kwam hij weer de vervloekte shaytaan en ik vroeg hem steeds meer dounia kom maar op! TErwijl hij de vervloekte shaytaan een blok om mij heen zette en mij gebruikte als een speelbal liet ik dit toe... Zonder hier tegen te werken inmezelf!
Daar was ik dan!
Zonder enige medelijden en veel koppigheid werd ik telkens gewaarschuwd door mijn ouders, familie en vrienden die wel iets deden voor het geloof, maar koelbloedig wendde ik mij ervan af. Waarom? Ik dacht dat ik lang te leven had, en tenslotte was de wereld voor mij een Paradijs.
Daar was ik dan!
Elke dag in uit leefde ik met muziek, dit was mijn leven. De discotheken vulde ik met alle liefde en respect voor de muziek, maar voor mijn geloof was ik nergens te vinden... Ik bleef volhouden dat muziek niet zo schadelijk was, ik deed een test en ik kwam erachter dat ik duizende liedjes uit mijn hoofd kon duizenden Shaytaan teksten!!! Ik bleef erom lachen netzoals de shaytaan het nu doet!! Heerlijk vind die dat, wanneer ik ongehoorzaam ben aan mijn HEer!!
Daar was ik dan!
Ik dacht dat ik zo lang leefde terwijl Allah mij liet weten in de Qoraan wat het gelukkige leven was en dat was HEm hem te volgen, maar ik wist het beter dus maakte ik een eigen pad. Soms volgde ik ook bepaalde modellen en muziekanten, daarom hield ikvan hun en kleedde ik mezelf als hun.
TErwijl ik de profeet MOh'ammed vrede zij met hem was vergeten hoe geweldig hij was !!!
Telkens weer voelde ik mijn hard als een stuk steen en er kwam alleen maar woede. Ik kon geen toevlucht zoeken bij mijn Heer, want die was ik vergeten dus zocht ik het maar in de discotheken en in het ronddwalen in de steden.
Daar was ik dan!
Ik was vergeten dat alles, maar ook alles medemogelijk is gemaakt door mijn Heer. MIjn voeding, eten, lucht, adem, gevoel, geluk, leven, groeien, werk, school, geld, sport had ik te danken aan mijn Heer, maar ik vergat Hem doo rslechts 5 x 5 minuten op een dag Hem te denken.
Daar was ik dan!
Ik spendeerde mijn tijd, in de modewereld, muziek en met de OV rondreizen. Tot heden vond ik mijn rust niet, omdat daar mijn beloning niet in zat.
Mijn hasanaats liet ik voorbij lopen, doordat ik mijn gerust maakte! De tijd vloog voorbij terwijl ik plezier had met al mijn vriendinnen, maar niemand gedacht elkaar om Allah te gedenken.
Zelfs het woord Allah kwam maar zelden op een dag voor me, terwijl Hij (Allah) mij het leven elke dag keer op keer gaf.
De dag der Opstanding ik wist dat hij er was en ik wist dat deze zeer uitputtend zal zijn wanneer alle mensen bijeen worden geroepen, maarja 50.000 dat deze dag duurde.... het deed me niets....
Allah wilt het beste voor Zijn dienaren, maar ja ik wou het liefst het slechte voor mezelf en dat is de pad van de Shaytaan volgen.
tElkens wanneer ik in bed lag voelde ik me slecht, waarom omdat ik me heb afgekeerd van het gebed. Dus zette ik maar snel mijn mp3 vol met muziek, maar het werd alleen maar erger!!
Telkens wanneer iemand mij netjes en vriendelijk vroeg kom mee mijn geliefde broeder en zuster we gaan wat over geloof praten, ik weigerde omdat ik het te druk had met mijn eigen leven. Terwijl jouw leven gegeven was door Jouw HEer, daarom voelde ik me schuldig...
Daar was ik dan!
Telkens vloog de tijd voorbij. Ik was tenslotte nog in de bloei van me leven en ik hield geen rekening met mijn dood, terwijl deze op een dag toch zal komen en mij zal komen halen!!!
Toen ik mijn laatste adem uithapte schrok ik al toen ik de Engel des Doods, zag ik hield geen rekening met hem!!
De mensen,
Ze waste mij 3 maal en wikkelde mij in een kleed , daar lag ik dan!!!
Ze namen mij mee naar de moskee en namen voor mij even de tijd om het dodengebed te verrichten, daar ging ik dan!!!
Ik ging naa rmijn vader land, en ze maakte een graf voor mij klaar. Wat enkele meters in beslag bedroeg.
Ze legde mij koelbloedig neer, huilde even en vertrokken,
Daar was ik dan!!
Stom en verbaasd waarom ik deze kans had misgelopen om al die Hasanaats te verdienen om slechts mijn Heer te gedenken, zodat Hij de Almachtige mij niet zou vergeten.
Daar was ik dan!!!
NU was ik een vijand!
Ik hoorde de voetstappen van mijn geliefde familie weglopen, huilende het werd donker
Daar was ik dan!!!
In een wit kleed en donkerheid. Er was geen wereld meer te bekennen, geen geld te zien en geen x5 te horen. Mijn schoonheid was verdwenen, want de maden kwamen te voorschijn.
Ik geloof je niet, word er geroepen. Durft er iemand te zeggen da thij niet zal sterven?
Durft er iemand te schreeuwen dat hij niet zal belanden in een graf. Neem een bezoek naar een graf en zie!
Daar was ik dan!!!
HEt gebed, het gebed, het gebed wat de profeet vrede zij met hem nog voor zijn dood zei probeerde hij ons nog te waarschuwen om deze niet lostelaten.
Daar was ik dan, ik was het vergeten....
Sobhana Allah!!!
NU is het tijd!
TIjd voor wat?
Om terug tekeren.
Naar wie?
naar Allah subhana wata3ala