LZN
02-10-2003, 11:39
Citaat door missy_chicka:
DIE AVOND......
zachtjes sta ik op uit mijn bed. Ik ben de enige die vroeg op moet. Mijn ouders en mijn broers kunnen uitslapen. Ik ben de jongste thuis en het enige meisje. Het lijkt wel of ik nooit iets goed kan doen en alles wat ik doe word opgelet. ik loop naar beneden en maak snel een broodje voor mezelf. Ik had om acht uur met iman en soraya afgesproken dus ik moest maar eens opschieten. ik loop naar boven nog met mijn mond vol en loop gelijk naar de douch en ga me aankleden.
precies acht uur sta ik op de hoek te wachten. Soraya zie ik in de verte al aankomen lopen. Iman zal zoals gewoonlijk wel laat zijn. Ik groet soraya en we lopen alvast richting de bushalte. Iman zal vast wel weten dat we daar zijn. Net als we de bus aanzien komen horen we Iman in de verte roepen dat we moeten wachten. Gelukkig wacht de bus tot we alledrie zijn ingestapt. we komen dus nog net op tijd op school.
Op school is harstikke druk. Ik wil bij me kluisje zien te komen om me boeken te pakken. Met moeite kom ik langs die menigte mensen. Als ik bij me kluisje aangekomen ben hoor ik de eerste schoolbel al. Snel pak ik me boek en haast me naar de les. Gellukkig hebben we over twee weken zomervakantie. Weer tijd om naar mocroland te gaan dus. Ik verheug me er echt op. In de les zit ik te dromen ineens roept soraya die naast me zit keihard me naam. Geschrokken kijk ik op. A dombo de meester vroeg je wat schreeuwd soraya lachend in m'n oor. Snel ontwaak ik uit dromenland. Sorry meester wat was u vraag. De vraag was of u nu meteen de klas wilde verlaten mevrouw Bahari. Ik heb geen zin in een discussie waarom en pak zonder problemen me spullen en verlaat het lokaal. Ik gooi me boeken in me kluisje en loop richting de kantine. de kantine zit helemaal vol met marokkanen. Er zitten maar een paar nederlanders bij ons op school en de rest zijn bijna allemaal marokkanen en turken. ik loop richting een groep marokkaanse meiden. Inneens zie ik Iman ertussen staan. Ze begint te lachen.Zeker ook de les uitgestuurd he meshotta. Ik begin te lachen, ja ik zat een beetje te dromen en daar was de leraar het niet mee eens. Waar is soraya vraagt Iman? Netalsof je dat niet weet. In de les natuurlijk. Wil je zeggen dat zij er ooit word uitgestuurd. In haar dromen misschien. Het groepje met wie we stonden word steeds kleiner. Ik en Iman staan alleen nog samen met één andere marokkaanse chick en nog twee jongens. Al snel verlaat die jongen met het meisje ook nog. Zo daar zitten we dan met z'n drie zegt Iman om de stilte te verbreken. Iman weet heel goed dat ik Anouar al sinds de eerste klas leuk vind en probeert me altijd aan hem te koppelen. Maar ik druf geen vriendje te nemen. Ik weet dat mijn broers overal achterkomen en dan ben ik dood als ze erachterkomen. Iman en Anouar beginnen een gesprek ik voel me niet echt op m'n gemak. Iman probeerd hem uit te horen wat hij van mij vind. Ik zou haar nu wel willen vermoorden. Gelukkig zie ik anouar zijn vrienden al aankomen lopen. Gered denk ik opgelucht. Al snel gaat de schoolbel weer en de kantine begint vol te stromen. De pauze is alweerbegonnen....
Iman was al om één uur vrij dus is al naar huis gegaan. Ik en soraya lopen samen richting de bushalte. Als we bij de bushalte aankomen zien we anouar en zijn vrienden staan. Soraya ziet dat ik rood word en begint te lachen. Ik blijf een stukje bij hale vandaan staan ik heb geen zin om er tussen te staan. Soraya was gewoon doorgelopen en heeft zich tussen die jongens gemengd. Ik wil daar nog steeds niet naar toe en blijf gewoon rustig hier staan op de bus te wachten.
Hee Sanea. Geschrokken draai ik m'n hoofd om. Het is anouar. Hoi zeg ik terug. We beginnen een beetje te praten. Dit is de eerste keer dat ik echt met anouar alleen een gesprek had. We zaten gezellig te praten totdat ik getoeter aan de overkant van de weg hoorde. Ik en anouar keken allebei tegelijk om. Het was me broer shit. Zonder ook maar iets nog tegen anouar te zeggen loop ik naar de overkant richting mijn broer. Ik maak de deur open en hij schreeuwd gelijk.'Ga Zitten'.... zonder tegen te spreken doe ik wat hij zegt. Ik durf niets te zeggen. Wie was dat zegt me broer boos. Het is maar een klasgenootje het is niet wat je denkt. Sannea zeg nu de waarheid wie was dat. Een jongen van mijn school waarom geloof je me gewoon niet. Hij geeft me een klap in me gezicht. Leugenaar schreeuwt hij en hij start de auto en rijd keihard weg.
De autorit leek wel eeuwen te duren. Eindelijk thuis aankomen trek ik mijn schoenen uit en ren ik gelijk naar boven. Ik hoor voetstappen de trap op komen. Het is mijn vader. Hij komt binnen en kijkt me boos aan. Ben jij mijn enige dochter? Jij bent een schande hoe kan ik jou mijn dochter noemen. Ik blijf mijn vader bang aankijken en er stromen tranen over mijn wangen. Ik voel klappen overal. Op mijn gezicht mijn rug, armen. Het lijkt wel of het nooit ophoud. Inneens is het stil. Ik kijk op en zie dat mijn vader weg is gegaan. Waarscijnlijk is hij weer naar beneden gegaan.
Vanaf ik acht jaar werd begon het allemaal. Voor die tijd werd ik behandeld als hun kleine prinsesje. Mijn broer beloofde me altijd dat mij nooit iets zou gebeuren omdat ik een engeltje was. Altijd was iedereen lief tegen me. Nooit had ik ze iets kwaads gedaan. Sinds mijn moeder was overleden toen ik acht jaar werd bleef ik over met mijn drie broers en mijn vader. Mijn vader was altijd dronken. En mijn broers dachten dat ze me alles konden maken. Ik moest vanaf toen het huishouden helemaal alleen doen. En zodra mijn broers iets niet schoon genoeg of goed genoeg of niet snel genoeg vonden werd ik bond en blauw geslagen. De tijden dat mijn moeder nog leefde lijkt nu wel een vage droom te worden. Iedereen is veranderd. Alles wat er gebeurd is lijkt wel mijn schuld te zijn. ooit hoop ik dat allah me uit deze boze droom zal wakker maken en dat ik gelukkig mag zijn en geen pijn meer hoef te voelen.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hee allemaal ik ben een verhaal begonnen. Een deel ervan is waargebeurd. Ik hoop dat jullie het wat vinden. Ik hoor het wel als ik verder moet gaan.
xxxx
.zachtjes sta ik op uit mijn bed. Ik ben de enige die vroeg op moet. Mijn ouders en mijn broers kunnen uitslapen. Ik ben de jongste thuis en het enige meisje. Het lijkt wel of ik nooit iets goed kan doen en alles wat ik doe word opgelet. ik loop naar beneden en maak snel een broodje voor mezelf. Ik had om acht uur met iman en soraya afgesproken dus ik moest maar eens opschieten. ik loop naar boven nog met mijn mond vol en loop gelijk naar de douch en ga me aankleden.
precies acht uur sta ik op de hoek te wachten. Soraya zie ik in de verte al aankomen lopen. Iman zal zoals gewoonlijk wel laat zijn. Ik groet soraya en we lopen alvast richting de bushalte. Iman zal vast wel weten dat we daar zijn. Net als we de bus aanzien komen horen we Iman in de verte roepen dat we moeten wachten. Gelukkig wacht de bus tot we alledrie zijn ingestapt. we komen dus nog net op tijd op school.
Op school is harstikke druk. Ik wil bij me kluisje zien te komen om me boeken te pakken. Met moeite kom ik langs die menigte mensen. Als ik bij me kluisje aangekomen ben hoor ik de eerste schoolbel al. Snel pak ik me boek en haast me naar de les. Gellukkig hebben we over twee weken zomervakantie. Weer tijd om naar mocroland te gaan dus. Ik verheug me er echt op. In de les zit ik te dromen ineens roept soraya die naast me zit keihard me naam. Geschrokken kijk ik op. A dombo de meester vroeg je wat schreeuwd soraya lachend in m'n oor. Snel ontwaak ik uit dromenland. Sorry meester wat was u vraag. De vraag was of u nu meteen de klas wilde verlaten mevrouw Bahari. Ik heb geen zin in een discussie waarom en pak zonder problemen me spullen en verlaat het lokaal. Ik gooi me boeken in me kluisje en loop richting de kantine. de kantine zit helemaal vol met marokkanen. Er zitten maar een paar nederlanders bij ons op school en de rest zijn bijna allemaal marokkanen en turken. ik loop richting een groep marokkaanse meiden. Inneens zie ik Iman ertussen staan. Ze begint te lachen.Zeker ook de les uitgestuurd he meshotta. Ik begin te lachen, ja ik zat een beetje te dromen en daar was de leraar het niet mee eens. Waar is soraya vraagt Iman? Netalsof je dat niet weet. In de les natuurlijk. Wil je zeggen dat zij er ooit word uitgestuurd. In haar dromen misschien. Het groepje met wie we stonden word steeds kleiner. Ik en Iman staan alleen nog samen met één andere marokkaanse chick en nog twee jongens. Al snel verlaat die jongen met het meisje ook nog. Zo daar zitten we dan met z'n drie zegt Iman om de stilte te verbreken. Iman weet heel goed dat ik Anouar al sinds de eerste klas leuk vind en probeert me altijd aan hem te koppelen. Maar ik druf geen vriendje te nemen. Ik weet dat mijn broers overal achterkomen en dan ben ik dood als ze erachterkomen. Iman en Anouar beginnen een gesprek ik voel me niet echt op m'n gemak. Iman probeerd hem uit te horen wat hij van mij vind. Ik zou haar nu wel willen vermoorden. Gelukkig zie ik anouar zijn vrienden al aankomen lopen. Gered denk ik opgelucht. Al snel gaat de schoolbel weer en de kantine begint vol te stromen. De pauze is alweerbegonnen....
Iman was al om één uur vrij dus is al naar huis gegaan. Ik en soraya lopen samen richting de bushalte. Als we bij de bushalte aankomen zien we anouar en zijn vrienden staan. Soraya ziet dat ik rood word en begint te lachen. Ik blijf een stukje bij hale vandaan staan ik heb geen zin om er tussen te staan. Soraya was gewoon doorgelopen en heeft zich tussen die jongens gemengd. Ik wil daar nog steeds niet naar toe en blijf gewoon rustig hier staan op de bus te wachten.
Hee Sanea. Geschrokken draai ik m'n hoofd om. Het is anouar. Hoi zeg ik terug. We beginnen een beetje te praten. Dit is de eerste keer dat ik echt met anouar alleen een gesprek had. We zaten gezellig te praten totdat ik getoeter aan de overkant van de weg hoorde. Ik en anouar keken allebei tegelijk om. Het was me broer shit. Zonder ook maar iets nog tegen anouar te zeggen loop ik naar de overkant richting mijn broer. Ik maak de deur open en hij schreeuwd gelijk.'Ga Zitten'.... zonder tegen te spreken doe ik wat hij zegt. Ik durf niets te zeggen. Wie was dat zegt me broer boos. Het is maar een klasgenootje het is niet wat je denkt. Sannea zeg nu de waarheid wie was dat. Een jongen van mijn school waarom geloof je me gewoon niet. Hij geeft me een klap in me gezicht. Leugenaar schreeuwt hij en hij start de auto en rijd keihard weg.
De autorit leek wel eeuwen te duren. Eindelijk thuis aankomen trek ik mijn schoenen uit en ren ik gelijk naar boven. Ik hoor voetstappen de trap op komen. Het is mijn vader. Hij komt binnen en kijkt me boos aan. Ben jij mijn enige dochter? Jij bent een schande hoe kan ik jou mijn dochter noemen. Ik blijf mijn vader bang aankijken en er stromen tranen over mijn wangen. Ik voel klappen overal. Op mijn gezicht mijn rug, armen. Het lijkt wel of het nooit ophoud. Inneens is het stil. Ik kijk op en zie dat mijn vader weg is gegaan. Waarscijnlijk is hij weer naar beneden gegaan.
Vanaf ik acht jaar werd begon het allemaal. Voor die tijd werd ik behandeld als hun kleine prinsesje. Mijn broer beloofde me altijd dat mij nooit iets zou gebeuren omdat ik een engeltje was. Altijd was iedereen lief tegen me. Nooit had ik ze iets kwaads gedaan. Sinds mijn moeder was overleden toen ik acht jaar werd bleef ik over met mijn drie broers en mijn vader. Mijn vader was altijd dronken. En mijn broers dachten dat ze me alles konden maken. Ik moest vanaf toen het huishouden helemaal alleen doen. En zodra mijn broers iets niet schoon genoeg of goed genoeg of niet snel genoeg vonden werd ik bond en blauw geslagen. De tijden dat mijn moeder nog leefde lijkt nu wel een vage droom te worden. Iedereen is veranderd. Alles wat er gebeurd is lijkt wel mijn schuld te zijn. ooit hoop ik dat allah me uit deze boze droom zal wakker maken en dat ik gelukkig mag zijn en geen pijn meer hoef te voelen.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hee allemaal ik ben een verhaal begonnen. Een deel ervan is waargebeurd. Ik hoop dat jullie het wat vinden. Ik hoor het wel als ik verder moet gaan.
xxxx