bouchra zoliga
08-07-2007, 00:18
Ik hield meer van je dan ik me zelf kon voorstellen.
Om eerlijk te zijn heb ik je het nooit echt kunnen vertellen.
Maar dat was niet echt een reden voor wat jij hebt gedaan.
In mijn ogen was het zo perfect als een mooi volle maan.
Wat ik voor je voelde had me blind gemaakt van de werkelijkheid.
Voordat ik het wist zat ik met mezelf in een harde strijd.
Ik had alles voor je opgegeven en verlaten als het moest.
Uiteindelijk beelf ik achter met de vast zittende roest.
Wat is voor jou de reden om me opeens terug te willen.
Ik was gewend geraakt om mijn gevoelens tegen jou te stillen.
Als ik dit een maand eerder had gehoord dan misschien was ik bij je terug gekomen.
Nou moet je met doen met over me te dromen.
Meer zul je ook nooit van me gaan krijgen.
Al zal je meters boven de grond gaan stijgen.
Wat tussen jou en mij was is nu het verleden geworden.
Voor jou pleegde ik ontel bare moorden.
Achter mijn moeders en vaders rug loog ik alles bij elkaar om met jou te zijn.
Ik vermoede niet dat later al mijn schulden werden terug betaals in pijn.
Al de pijn die ik heb gevoeld is lang niet genoeg voor mijn daden.
Soms voelt het alsof ik loop te baden in een bad vol maden.
Misschien zal ik je nooit echt kunnen vergeten, maar ik verdien al die leed.
Ik heb zondes gepleegd toen volede in nog niet hoe ik steeds naar beneden gleed.
het enige wat je ervoor terug krijgt is verdorf en zwarte laag over je hart.
En je begint met moeite een nieuwe frisse start.
Vergeten zul je het nooit helemaal.
Al ben je al 90 en voor de helft kaal.
Tegenenover god voel ik een schaamte die niet is te beschrijven.
Ik voel mezelf nog steeds in het drijfzand draaiven.
Ik zal nooit het vertrouwe geven die ik ooit heb gegeven.
Want ik voel nog steeds de wond heel erg kleven.
kus bouchra
Om eerlijk te zijn heb ik je het nooit echt kunnen vertellen.
Maar dat was niet echt een reden voor wat jij hebt gedaan.
In mijn ogen was het zo perfect als een mooi volle maan.
Wat ik voor je voelde had me blind gemaakt van de werkelijkheid.
Voordat ik het wist zat ik met mezelf in een harde strijd.
Ik had alles voor je opgegeven en verlaten als het moest.
Uiteindelijk beelf ik achter met de vast zittende roest.
Wat is voor jou de reden om me opeens terug te willen.
Ik was gewend geraakt om mijn gevoelens tegen jou te stillen.
Als ik dit een maand eerder had gehoord dan misschien was ik bij je terug gekomen.
Nou moet je met doen met over me te dromen.
Meer zul je ook nooit van me gaan krijgen.
Al zal je meters boven de grond gaan stijgen.
Wat tussen jou en mij was is nu het verleden geworden.
Voor jou pleegde ik ontel bare moorden.
Achter mijn moeders en vaders rug loog ik alles bij elkaar om met jou te zijn.
Ik vermoede niet dat later al mijn schulden werden terug betaals in pijn.
Al de pijn die ik heb gevoeld is lang niet genoeg voor mijn daden.
Soms voelt het alsof ik loop te baden in een bad vol maden.
Misschien zal ik je nooit echt kunnen vergeten, maar ik verdien al die leed.
Ik heb zondes gepleegd toen volede in nog niet hoe ik steeds naar beneden gleed.
het enige wat je ervoor terug krijgt is verdorf en zwarte laag over je hart.
En je begint met moeite een nieuwe frisse start.
Vergeten zul je het nooit helemaal.
Al ben je al 90 en voor de helft kaal.
Tegenenover god voel ik een schaamte die niet is te beschrijven.
Ik voel mezelf nog steeds in het drijfzand draaiven.
Ik zal nooit het vertrouwe geven die ik ooit heb gegeven.
Want ik voel nog steeds de wond heel erg kleven.
kus bouchra