Cina
29-09-2003, 16:50
Het glas van het raam is koud en te
Hard voor mijn voorhoofd. Mijn ogen
zijn tot net-niet-de-laatste-druppel gevuld.
Want ik zie haar. Met één hand knijpt ze
In haar andere bovenarm. Ze heeft pijn.
Ze ziet mij niet en ik vraag me af
Waar ze vandaag weer zal zijn.
Haar ogen staan op de grond gericht,
Maar alleen zij weet wat ze ziet.
Af en toe schudt ze haar hoofd
en prevelt nauwelijks merkbaar iets.
En ik wilde dat ze me bij mijn hand pakte
En de wereld van haar gedachten liet zien,
Zodat ik antwoord zou krijgen op een niet
Gestelde vraag: ‘mam, waar ben je vandaag?’
Hard voor mijn voorhoofd. Mijn ogen
zijn tot net-niet-de-laatste-druppel gevuld.
Want ik zie haar. Met één hand knijpt ze
In haar andere bovenarm. Ze heeft pijn.
Ze ziet mij niet en ik vraag me af
Waar ze vandaag weer zal zijn.
Haar ogen staan op de grond gericht,
Maar alleen zij weet wat ze ziet.
Af en toe schudt ze haar hoofd
en prevelt nauwelijks merkbaar iets.
En ik wilde dat ze me bij mijn hand pakte
En de wereld van haar gedachten liet zien,
Zodat ik antwoord zou krijgen op een niet
Gestelde vraag: ‘mam, waar ben je vandaag?’