NakNok
01-06-2007, 10:43
AMSTERDAM - Vierduizend mensen hebben zich inmiddels aangemeld om aanstaande zondagochtend in alle vroegte, op een nog geheime locatie in het centrum van Amsterdam, voor Spencer Tunick (1967) uit de kleren gaan.
De Amerikaanse kunstenaar, die wereldwijd befaamd is dankzij zijn foto's van honderden, soms duizenden blote mannen en vrouwen in de openbare ruimte en in april al enkele kleurrijke opnamen maakte in een bollenveld in Schermerhorn, verheugt zich erop. "Mijn Amsterdamse droom komt uit."
Zelf houdt de New Yorker echter altijd angstvallig zijn kleding aan. "Een keer heb ik me laten overhalen om ook in mijn blootje aan het werk te gaan. Maar toen eindigde ik met bloed op mijn handen en lijf. Had ik mijn huid opengehaald aan mijn camera-uitrusting. Ik ben echt niet preuts, het is gewoon niet handig. Ik moet mijn spullen bij me kunnen dragen. En zeg nu zelf, een naakte fotograaf, die alleen een vestje draagt waarin hij zijn fotorolletjes en lenzen kan stoppen, ziet er toch wat lullig uit."
Massaopnames
Tunick is blij dat er zich zo veel mensen voor zijn project in Amsterdam hebben aangemeld. "Toen ik een paar jaar geleden in Breda een werk maakte, kreeg ik met moeite 400 man bijeen. Maar ach, toen was ik ook nog niet zo bekend en populair. Ik maak al sinds 1994 massaopnames van naakte mensen in de stad of de natuur, maar pas vanaf 2003 toen de beroemde Britse verzamelaar Charles Saatchi mij een opdracht gaf, ben ik echt doorgebroken. Sindsdien word ik door tal van grote musea voor hedendaagse kunst gevraagd."
Tunick noemt zijn modellen 'stadsavonturiers'. "Er nemen mensen van allerlei pluimage deel aan mijn tijdelijke installaties, zoals ik mijn acties noem, want het zijn geen performances. Ik zoek geen publiek, ik heb participanten nodig. Mensen die met hun spiernaakte lijf een soort reuzensculptuur willen vormen. Het zijn beslist niet alleen nudisten die mij komen helpen. Er doen altijd veel kunststudenten mee, maar ook huisvrouwen, onderwijzers, elektriciens..."
"Er is een klein clubje fans van mijn werk, dat mij over de hele wereld volgt. Die schrijven zich voor bijna elk project in. Dat vind ik leuk, maar ik wil geen bekende koppen op mijn foto's, dus verzoek ik ze vriendelijk om achteraan te gaan staan. Datzelfde geldt voor mensen met te opvallende tatoeages of met duidelijk zichtbare afscheidingen van bikinihesjes en -broekjes. Daar ben ik heel kien op. Hoeveel mensen er ook voor mijn lens staan, als een soort Robocop scan ik de groep af, om te zien of de compositie klopt."
Provocatief
"Met seks of erotiek heeft mijn werk niet van doen. Ik creëer dromen en herinneringen die niemand ooit meer vergeet. Natuurlijk, het heeft iets provocatiefs, maar dat uitdagende zit 'm vooral in het feit dat al die mensen in adamskostuum op een onnatuurlijke locatie, midden in de stad, een bollenveld of een museum staan. Ik gebruik het naakte lichaam veeleer als abstracte vorm. De naaktheid staat deels symbool voor de vrijheid. Maar het is meer dan dat. Het refereert ook aan eeuwenoude magische rituelen, zoals in klassieke mysteriespelen voorkwamen."
"Ik ben nog lang niet op al die blote lijven uitgekeken. Mensen met kleren aan fotograferen interesseert mij niet zo, hoewel ik wel aan een serie werk waarin zowel naakte als geklede mensen op een party zijn afgebeeld. Inmiddels verzamel ik via mijn website ook mannen en vrouwen met allerlei verschillende huidskleuren. Met die tinten hoop ik ooit nog eens in New York een meer schilderachtige foto te kunnen maken. Bijvoorbeeld door een streep van zwarte lijven door een groep van louter bleke lichamen te maken."
De foto's die Spencer Tunick zondag a.s. in Amsterdam maakt, worden vanaf 23 juni tot en met eind augustus tentoongesteld op twee billboards in de stad. Zijn project vormt daarmee de aftrap van DREAM AMSTERDAM, een nieuw kunstevenement dat jaarlijks een internationaal gerenommeerde kunstenaar vraagt in Mokum een nieuw kunstwerk te creëren. Meer info: http://www.dreamamsterdam.nl
http://www.telegraaf.nl/binnenland/64726801/4000_naakten_in_Amsterdam.html?p=6,1
De Amerikaanse kunstenaar, die wereldwijd befaamd is dankzij zijn foto's van honderden, soms duizenden blote mannen en vrouwen in de openbare ruimte en in april al enkele kleurrijke opnamen maakte in een bollenveld in Schermerhorn, verheugt zich erop. "Mijn Amsterdamse droom komt uit."
Zelf houdt de New Yorker echter altijd angstvallig zijn kleding aan. "Een keer heb ik me laten overhalen om ook in mijn blootje aan het werk te gaan. Maar toen eindigde ik met bloed op mijn handen en lijf. Had ik mijn huid opengehaald aan mijn camera-uitrusting. Ik ben echt niet preuts, het is gewoon niet handig. Ik moet mijn spullen bij me kunnen dragen. En zeg nu zelf, een naakte fotograaf, die alleen een vestje draagt waarin hij zijn fotorolletjes en lenzen kan stoppen, ziet er toch wat lullig uit."
Massaopnames
Tunick is blij dat er zich zo veel mensen voor zijn project in Amsterdam hebben aangemeld. "Toen ik een paar jaar geleden in Breda een werk maakte, kreeg ik met moeite 400 man bijeen. Maar ach, toen was ik ook nog niet zo bekend en populair. Ik maak al sinds 1994 massaopnames van naakte mensen in de stad of de natuur, maar pas vanaf 2003 toen de beroemde Britse verzamelaar Charles Saatchi mij een opdracht gaf, ben ik echt doorgebroken. Sindsdien word ik door tal van grote musea voor hedendaagse kunst gevraagd."
Tunick noemt zijn modellen 'stadsavonturiers'. "Er nemen mensen van allerlei pluimage deel aan mijn tijdelijke installaties, zoals ik mijn acties noem, want het zijn geen performances. Ik zoek geen publiek, ik heb participanten nodig. Mensen die met hun spiernaakte lijf een soort reuzensculptuur willen vormen. Het zijn beslist niet alleen nudisten die mij komen helpen. Er doen altijd veel kunststudenten mee, maar ook huisvrouwen, onderwijzers, elektriciens..."
"Er is een klein clubje fans van mijn werk, dat mij over de hele wereld volgt. Die schrijven zich voor bijna elk project in. Dat vind ik leuk, maar ik wil geen bekende koppen op mijn foto's, dus verzoek ik ze vriendelijk om achteraan te gaan staan. Datzelfde geldt voor mensen met te opvallende tatoeages of met duidelijk zichtbare afscheidingen van bikinihesjes en -broekjes. Daar ben ik heel kien op. Hoeveel mensen er ook voor mijn lens staan, als een soort Robocop scan ik de groep af, om te zien of de compositie klopt."
Provocatief
"Met seks of erotiek heeft mijn werk niet van doen. Ik creëer dromen en herinneringen die niemand ooit meer vergeet. Natuurlijk, het heeft iets provocatiefs, maar dat uitdagende zit 'm vooral in het feit dat al die mensen in adamskostuum op een onnatuurlijke locatie, midden in de stad, een bollenveld of een museum staan. Ik gebruik het naakte lichaam veeleer als abstracte vorm. De naaktheid staat deels symbool voor de vrijheid. Maar het is meer dan dat. Het refereert ook aan eeuwenoude magische rituelen, zoals in klassieke mysteriespelen voorkwamen."
"Ik ben nog lang niet op al die blote lijven uitgekeken. Mensen met kleren aan fotograferen interesseert mij niet zo, hoewel ik wel aan een serie werk waarin zowel naakte als geklede mensen op een party zijn afgebeeld. Inmiddels verzamel ik via mijn website ook mannen en vrouwen met allerlei verschillende huidskleuren. Met die tinten hoop ik ooit nog eens in New York een meer schilderachtige foto te kunnen maken. Bijvoorbeeld door een streep van zwarte lijven door een groep van louter bleke lichamen te maken."
De foto's die Spencer Tunick zondag a.s. in Amsterdam maakt, worden vanaf 23 juni tot en met eind augustus tentoongesteld op twee billboards in de stad. Zijn project vormt daarmee de aftrap van DREAM AMSTERDAM, een nieuw kunstevenement dat jaarlijks een internationaal gerenommeerde kunstenaar vraagt in Mokum een nieuw kunstwerk te creëren. Meer info: http://www.dreamamsterdam.nl
http://www.telegraaf.nl/binnenland/64726801/4000_naakten_in_Amsterdam.html?p=6,1