kaatser
01-06-2007, 00:21
Citaat:
’De imam zei: stap in groene fondsen’
Lodewijk Dros
Een aandelenzwendel rond 2000 dupeerde duizenden Turkse Nederlanders. Moskeekoepel Milli Görüs zegt dat ze er niets mee te maken had, maar slachtoffers vertellen dat bestuurders gelden inden. En de imam was er voor.
Ze willen wel praten, de Turkse mannen in het koffiehuis, drie straten van de provisorische moskee die had moeten worden vervangen door de grote Westermoskee verderop. Daar hadden de zestigers, beiden meer dan dertig jaar in Nederland, graag aan mee willen betalen. Of eigenlijk: ze hébben eraan meebetaald, maar het geld is weg.
Ze heten Mustafa en Ramazan – hun achternamen (bij Trouw bekend) zien ze liever niet in de krant, want onder Milli Görüsaanhang is het slecht gevallen dat sommigen met de pers hebben gepraat. De mannen willen er geen last mee krijgen, of hun kinderen, die een baan bij een van de ettelijke Turkse winkels van Milli Görüsleden anders wel kunnen vergeten.
Mustafa en Ramazan hebben samen bijna een halve ton euro gestort in een participatiefonds dat als ’groen’ (=islamitisch) is gepropageerd, maar een piramidefonds bleek te zijn. Ze zagen er geen cent uit terug.
Een man van eind dertig, die verderop in de zaak zit, bemoeit zich met het gesprek. „Ik heb de heren nog gewaarschuwd, in 1998 en 1999. Twintig, veertig procent rendement, dat kán niet. Ik werk bij een grote bank, dus ik weet dat je dan bedrogen wordt, maar ze luisterden niet.”
Dat kwam, zeggen de mannen, doordat de imam ze zelf vroeg geld in het groene fonds te storten. Als je geld hebt, dan mag je dat niet op een Nederlandse bank zetten, dan krijg je rente en dat is batil – verboden voor moslims.
Nu mengt een vierde man zich in het gesprek, Lokman Uzel, voorheen moskeebezoeker en nu fel criticus van Milli Görüs. Volgens hem gaf imam Fuat Yavas eind jaren negentig af op ’joden en christenen die je rijk maakt als je je geld bij een bank brengt’. Het is Uzel vaak opgevallen hoe antisemitisch zijn preken waren.
Uzel en de bankmedewerker zeggen dat Milli Görüs en public wel actief samenwerkt met christenen en joden, maar dat zou een truc zijn, een pose voor de bühne om de bouw van de Westermoskee niet te belemmeren. Het ware gezicht van Milli Görüs, zeggen ze, is juist anti-integratie.
Eind jaren negentig had de door vroomheid gelegitimeerde goudkoorts honderdduizenden West-Europese Turken in de greep. Dat het Duitse hoofdkantoor al in 1997 verkooppraktijken in Milli Görüsmoskeeën had verboden, verhinderde niet dat Mustafa en Ramazan hun geld in contanten naar de moskee brachten, en later naar een kantoortje, een reisbureau aan het Mercatorplein. Het zou daarna met koffers tegelijk de grens over gaan.
In het koffiehuis komt nu een kwitantie op tafel, die getekend zou zijn door Üzeyir Kabaktepe van Silm Holding. Die was van 2002 tot 2006 vicevoorzitter van Milli Görüs. Kabaktepe ontkent dat het zijn handtekening is. De mannen snappen wel hoe het zit: in het kantoortje waar zij hun geld naartoe brachten, tekenden ook medewerkers namens hem.
Waarom zijn Mustafa en Ramazan toen ze achter het bedrog kwamen, niet naar de politie gestapt? De bankmedewerker geeft antwoord. „Dit zijn heel vrome mannen – en misschien zat er wat zwart geld bij.”
Uit Duits onderzoek blijkt dat angst voor de belastingdienst duizenden Turken in heel West-Europa van aangifte heeft weerhouden.
In het koffiehuis valt iedereen even stil als een opvallend rossige Turk voorbijloopt. Als hij uit zicht is, vertellen ze in het koffiehuis dat ook hij had gedoneerd – 7,5 ton euro, weten ze. Bij Kabaktepe.
Milli Görüs Noord-Nederland heeft tot nu toe in alle toonaarden ontkend dat ze meedeed aan de zwendel: ’de organisatie zelf heeft op geen enkele wijze individuen aangespoord hun geld in effecten te steken’. De windhandel gebeurde wel in hun gebouwen, er waren aan de rommelaars ook ruimten verhuurd, maar niemand wist van hun louche zaakjes. De Autoriteit Financiële Markten heeft ook geen betrokkenheid kunnen aantonen.
Dan krijgen we een map met paperassen toegeschoven. „Kijk maar”, zegt Uzel.
Er staan bedragen in – twintigduizend DM (Duitse marken), 18.000, 6.000 –, met eronder namen van Milli Görüsbestuursleden, namen die je ook tegenkomt bij holdings die volop meededen met de groenfondsenpraktijken. Silm Investment (gevestigd op de Maagdendeilanden), Kombassan, Kamer Holding BV.
En dat ze er in de moskee niks van wisten, dat bestrijden de mannen met klem. Het gebeurde toch in kamertjes in het moskeecomplex? De imam heeft ze toch zelf opgeroepen om mee te doen? Lokman Uzel herinnert zich de redenering nog. Hij vertelt dat na de waarschuwingen tegen het joodse bankwezen een dreigement volgde: als je geld hebt en je stort het niet in dit fonds, dan is dat een zonde, net zo erg als slapen met je moeder; Uzel zegt het zelf in grover bewoordingen.
Het lukt niet imam Yavas om commentaar te vragen; hij heeft zich, zegt een woordvoerster van Milli Görüs Noord-Nederland, „vorig jaar definitief in Turkije gevestigd”.
Üzeyir Kabaktepe zegt zich niet voor te kunnen stellen dat de imam tot groene-fondsdonaties heeft opgeroepen.
Kabaktepe is nog altijd bestuurslid van ’Vereniging Westermoskee Milli Görüs’. Maar daar wil hij van af, zegt hij nu. En, nadat Milli Görüs hem in 2006 als lid heeft geroyeerd, gaat de zakenman nu ook „alle banden met Milli Görüs verbreken”.
Hoe kan Kabaktepe’s naam opduiken in de documenten waarover Trouw beschikt? Kabaktepe verzekert ons dat híj geen handtekening heeft gezet.
En hoe zit het met Mustafa en Ramazan die hun geld naar zijn reisbureau brachten? Kabaktepe legt uit dat Silm Investment Holding daar kantoor hield. „Ik verdenk Silm ervan mijn naam misbruikt te hebben om geld voor groene fondsen binnen te halen. Ik genoot als Milli Görüswoordvoerder en -bestuurder vertrouwen. Dat laat ik nu door een advocaat uitzoeken.”
Heeft Kabaktepe zelf wel eens wat overgehouden aan de aandelenzwendel? „Nee, ik heb daar nooit een cent van gekregen.”
Miljardenstrop Turken
Volgens de Turks-Duitse Muhammet Demirici die een website heeft met informatie over de Milli Görüsaanpak (http://www.holding-zedeler.de), zijn er in heel West-Europa 800.000 beleggers de dupe van de groene fondsenzwendel. Onder hen zijn enkele tienduizenden Turkse Nederlanders. De schattingen van de schade door de fraude lopen uiteen van enige honderden miljoenen tot vijf miljard euro.
Bron: http://www.trouw.nl/deverdieping/religie_filosofie/article721174.ece/De_imam_zei_stap_in_groene_fondsen_Lodewijk Dros
Een aandelenzwendel rond 2000 dupeerde duizenden Turkse Nederlanders. Moskeekoepel Milli Görüs zegt dat ze er niets mee te maken had, maar slachtoffers vertellen dat bestuurders gelden inden. En de imam was er voor.
Ze willen wel praten, de Turkse mannen in het koffiehuis, drie straten van de provisorische moskee die had moeten worden vervangen door de grote Westermoskee verderop. Daar hadden de zestigers, beiden meer dan dertig jaar in Nederland, graag aan mee willen betalen. Of eigenlijk: ze hébben eraan meebetaald, maar het geld is weg.
Ze heten Mustafa en Ramazan – hun achternamen (bij Trouw bekend) zien ze liever niet in de krant, want onder Milli Görüsaanhang is het slecht gevallen dat sommigen met de pers hebben gepraat. De mannen willen er geen last mee krijgen, of hun kinderen, die een baan bij een van de ettelijke Turkse winkels van Milli Görüsleden anders wel kunnen vergeten.
Mustafa en Ramazan hebben samen bijna een halve ton euro gestort in een participatiefonds dat als ’groen’ (=islamitisch) is gepropageerd, maar een piramidefonds bleek te zijn. Ze zagen er geen cent uit terug.
Een man van eind dertig, die verderop in de zaak zit, bemoeit zich met het gesprek. „Ik heb de heren nog gewaarschuwd, in 1998 en 1999. Twintig, veertig procent rendement, dat kán niet. Ik werk bij een grote bank, dus ik weet dat je dan bedrogen wordt, maar ze luisterden niet.”
Dat kwam, zeggen de mannen, doordat de imam ze zelf vroeg geld in het groene fonds te storten. Als je geld hebt, dan mag je dat niet op een Nederlandse bank zetten, dan krijg je rente en dat is batil – verboden voor moslims.
Nu mengt een vierde man zich in het gesprek, Lokman Uzel, voorheen moskeebezoeker en nu fel criticus van Milli Görüs. Volgens hem gaf imam Fuat Yavas eind jaren negentig af op ’joden en christenen die je rijk maakt als je je geld bij een bank brengt’. Het is Uzel vaak opgevallen hoe antisemitisch zijn preken waren.
Uzel en de bankmedewerker zeggen dat Milli Görüs en public wel actief samenwerkt met christenen en joden, maar dat zou een truc zijn, een pose voor de bühne om de bouw van de Westermoskee niet te belemmeren. Het ware gezicht van Milli Görüs, zeggen ze, is juist anti-integratie.
Eind jaren negentig had de door vroomheid gelegitimeerde goudkoorts honderdduizenden West-Europese Turken in de greep. Dat het Duitse hoofdkantoor al in 1997 verkooppraktijken in Milli Görüsmoskeeën had verboden, verhinderde niet dat Mustafa en Ramazan hun geld in contanten naar de moskee brachten, en later naar een kantoortje, een reisbureau aan het Mercatorplein. Het zou daarna met koffers tegelijk de grens over gaan.
In het koffiehuis komt nu een kwitantie op tafel, die getekend zou zijn door Üzeyir Kabaktepe van Silm Holding. Die was van 2002 tot 2006 vicevoorzitter van Milli Görüs. Kabaktepe ontkent dat het zijn handtekening is. De mannen snappen wel hoe het zit: in het kantoortje waar zij hun geld naartoe brachten, tekenden ook medewerkers namens hem.
Waarom zijn Mustafa en Ramazan toen ze achter het bedrog kwamen, niet naar de politie gestapt? De bankmedewerker geeft antwoord. „Dit zijn heel vrome mannen – en misschien zat er wat zwart geld bij.”
Uit Duits onderzoek blijkt dat angst voor de belastingdienst duizenden Turken in heel West-Europa van aangifte heeft weerhouden.
In het koffiehuis valt iedereen even stil als een opvallend rossige Turk voorbijloopt. Als hij uit zicht is, vertellen ze in het koffiehuis dat ook hij had gedoneerd – 7,5 ton euro, weten ze. Bij Kabaktepe.
Milli Görüs Noord-Nederland heeft tot nu toe in alle toonaarden ontkend dat ze meedeed aan de zwendel: ’de organisatie zelf heeft op geen enkele wijze individuen aangespoord hun geld in effecten te steken’. De windhandel gebeurde wel in hun gebouwen, er waren aan de rommelaars ook ruimten verhuurd, maar niemand wist van hun louche zaakjes. De Autoriteit Financiële Markten heeft ook geen betrokkenheid kunnen aantonen.
Dan krijgen we een map met paperassen toegeschoven. „Kijk maar”, zegt Uzel.
Er staan bedragen in – twintigduizend DM (Duitse marken), 18.000, 6.000 –, met eronder namen van Milli Görüsbestuursleden, namen die je ook tegenkomt bij holdings die volop meededen met de groenfondsenpraktijken. Silm Investment (gevestigd op de Maagdendeilanden), Kombassan, Kamer Holding BV.
En dat ze er in de moskee niks van wisten, dat bestrijden de mannen met klem. Het gebeurde toch in kamertjes in het moskeecomplex? De imam heeft ze toch zelf opgeroepen om mee te doen? Lokman Uzel herinnert zich de redenering nog. Hij vertelt dat na de waarschuwingen tegen het joodse bankwezen een dreigement volgde: als je geld hebt en je stort het niet in dit fonds, dan is dat een zonde, net zo erg als slapen met je moeder; Uzel zegt het zelf in grover bewoordingen.
Het lukt niet imam Yavas om commentaar te vragen; hij heeft zich, zegt een woordvoerster van Milli Görüs Noord-Nederland, „vorig jaar definitief in Turkije gevestigd”.
Üzeyir Kabaktepe zegt zich niet voor te kunnen stellen dat de imam tot groene-fondsdonaties heeft opgeroepen.
Kabaktepe is nog altijd bestuurslid van ’Vereniging Westermoskee Milli Görüs’. Maar daar wil hij van af, zegt hij nu. En, nadat Milli Görüs hem in 2006 als lid heeft geroyeerd, gaat de zakenman nu ook „alle banden met Milli Görüs verbreken”.
Hoe kan Kabaktepe’s naam opduiken in de documenten waarover Trouw beschikt? Kabaktepe verzekert ons dat híj geen handtekening heeft gezet.
En hoe zit het met Mustafa en Ramazan die hun geld naar zijn reisbureau brachten? Kabaktepe legt uit dat Silm Investment Holding daar kantoor hield. „Ik verdenk Silm ervan mijn naam misbruikt te hebben om geld voor groene fondsen binnen te halen. Ik genoot als Milli Görüswoordvoerder en -bestuurder vertrouwen. Dat laat ik nu door een advocaat uitzoeken.”
Heeft Kabaktepe zelf wel eens wat overgehouden aan de aandelenzwendel? „Nee, ik heb daar nooit een cent van gekregen.”
Miljardenstrop Turken
Volgens de Turks-Duitse Muhammet Demirici die een website heeft met informatie over de Milli Görüsaanpak (http://www.holding-zedeler.de), zijn er in heel West-Europa 800.000 beleggers de dupe van de groene fondsenzwendel. Onder hen zijn enkele tienduizenden Turkse Nederlanders. De schattingen van de schade door de fraude lopen uiteen van enige honderden miljoenen tot vijf miljard euro.